To τρέχον τεύχος του ZNW / In the current issue of ZNW

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Zeitschrift für die neutestamentliche Wissenschaft 102:1 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

 

• Ulrich B. Müller, "Jesu Heilsverkündigung und das Problem der Gerichtsverzögerung", 1-18
• Matthias Konradt, "Zur Datierung des sogenannten antiochenischen Zwischenfalls", 19-39
• Hans U. Rüger, "'Mein gott: varzuo hastu mich gelassen?' : philologische Annäherung an eine theologische Frage (Mk 15,34)", 40-58
• Ilaria L. Ramelli, "Koimōmenus apo tēs lypēs (Lk 22,45) : a deliberate change ", 59-76
• Toan J. Do, "'That you may not sin' : on the reading of 1 John 2,1b", 77-95
• Brandon D. Crowe, "Oh sweet exchange! : the soteriological significance of the incarnation in the Epistle to Diognetus", 96-109
• Gesine Schenke, "An update on the "Gospel of Judas" : (after additional fragments resurfaced)", 110-129
• Anthony Dupont, "Augustine's exegesis of 1 Tim 1,15-16 and Rom 6,12-13 : a specific use of the scriptures within the anti-Pelagian sermones", 130-148

 

Review of Biblical Literature 24/2/2011

Matthew E. Carlton, Translator's Reference Translation of the Gospel of Luke
Reviewed by Sylvie Raquel

Youn Ho Chung, The Sin of the Calf: The Rise of the Bible's Negative Attitude toward the Golden Calf
Reviewed by Raz Kletter

Werner H. Kelber and Samuel Byrskog, eds., Jesus in Memory: Traditions in Oral and Scribal Perspectives
Reviewed by Stephan Witetschek

Michael Lattke, The Odes of Solomon
Reviewed by Majella Franzmann

Adrian Long, Paul and Human Rights: A Dialogue with the Father of the Corinthian Community
Reviewed by Ronald R. Clark

Mark Allan Powell, ed., Methods for Matthew
Reviewed by InHee Cho

Thomas Römer, ed., The Books of Leviticus and Numbers
Reviewed by William A. Tooman

David Rosenberg, A Literary Bible: An Original Translation
Reviewed by John Engle

Gerd Theißen, Erleben und Verhalten der ersten Christen: Eine Psychologie des Urchristentums
Reviewed by Wayne Coppins

Ellen van Wolde, Reframing Biblical Studies: When Language and Text Meet Culture, Cognition, and Context
Reviewed by Frank Polak

Παπυρολογία και Καινή Διαθήκη / Papyrology and the New Testament

Κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Harrassowitz ο τόμος με τα πρακτικά διεθνούς συνεδρίου αφιερωμένου στην προσφορά της παπυρολογίας στη μελέτη των κειμένων της Καινής Διαθήκης και της αρχαίας Εκκλησίας:

Peter Arzt-Grabner / Christina M. Kreinecker (εκδ.), Light from the East : papyrologische Kommentare zum Neuen Testament ; Akten des internationalen Symposions vom 3.-4. Dezember 2009 am Fachbereich Bibelwissenschaft und Kirchengeschichte der Universität Salzburg, Wiesbaden : Harrassowitz 2010

ISBN-13: 978-3447062916

237 σελίδες

48 ευρώ

Περιεχόμενα τόμου

• Peter Arzt, "Papyrologie und neutestamentliche Wissenschaft : einige Beispiele aus neueren Papyruseditionen", 11-26
• Adriana Destro - Mauro Pesce, "The colour of the words : the domestic slavery in John ; from "social death" to freedom, in the household", 27-46
• John S. Kloppenborg, "Pastoralism, papyri and the Parable of the Shepherd", 47-69
• Joachim Hengstl, "Zum Erfahrungsprofil des Apostels Paulus aus rechtshistorischer Sicht", 71-89
• GüntherSchwab, "Eine echtheitskritische Frage zum Stil und Inhalt von 1Thess 1,5-8", 91-113
• Ruth E. Kritzer, "Secunda urbis praecipua et patriarchalis basilica : Paulusverehrung im stetigen Schatten?", 115-126
• Christian J. Gruber,"The lexical constancy and changes in Heb. 7:1-3 compared to Gen. 14:17-20", 127-138
• Franz Winter, "Die dokumentarischen Papyri Ägyptens und die LXX : einige Beobachtungen zum Text von 2Kön", 139-152
• Giovanni B. Bazzana, "Basileia : the Q concept of kingship in light of documentary papyri", 153-168
• Christina M. Kreinecker, "How power and province communicate : some remarks on the language of the (non-)conversation between Pilate and Jesus", 169-185
• David G. Martinez, "Epiphany themes in Christian liturgies on papyrus", 187-217

Άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος στο τρέχον τεύχος του Indian Theological Studies / Articles of biblical interest in the current issue of Indian Theological Studies

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Indian Theological Studies 47:4 (2010) δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:

• P.J. Titus, "Divine agenda for ecology in Genesis 1-3", 309-330
• Thomas Srampickal, "Paul's prayer-experience and insights", 331-358

Ένα νέο άρθρο στο τρέχον JHS / A new article in the current e-issue of JHS

Στην ιστοσελίδα του τρέχοντος τεύχους του περιοδικού Journal of Hebrew Scriptures 11 (2011) έχει αναρτηθεί ένα νέο άρθρο με θέμα το βιβλίο των Κριτών:

Brian R. Doak, "'Some Worthless and Reckless Fellows': Landlessness and Parasocial Leadership in Judges"

Στην παρούσα μελέτη γίνεται προσπάθεια να εξετασθούν συγκεκριμένες πτυχές τριών προκλητικών ιστοριών στο βιβλίο των Κριτών - την άνοδο στην έξουσία του Αβιμέλεχ στο κεφ. 9 και του Ιεφθάε στο κεφ. 11 και τις πράξεις του άκληρων Δανιτών στο κεφ. 18 - και να ερμηνευθούν με τη βοήθεια των πληροφοριών που διαθέτουμε για την ύπαρξη των λεγόμενων ομάδων habiru κατά τη 2η χιλιετία π.Χ. και υπό το φως κάποιων ανθρωπολογικών θεωριών όσον αφορά στη συμπεριφορά "παρακοινωνικών" ομάδων στη διαμόρφωση (τουλάχιστον) σύντομων χρονικά πολιτικών και στρατιωτικών δομών στην Εγγύς Ανατολή.

Το τρέχον τεύχος του Vetus Testamentum / The current issue of Vetus Testamentum

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Vetus Testamentum 60:4 (2010) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Pierre Auffret, "O bonheurs du peuple dont Yhwh est le Dieu Nouvelle étude structurelle du psaume 144", 505-517

Kαθώς οι προτάσεις που έγιναν πριν λίγο καιρό από τον Marc Girard και τον συγγραφέα του παρόντος άρθρου όσον αφορά στη δομή του Ψα 144 κάθε άλλο παρά συνέκλιναν, φαίνεται χρήσιμο να επανεξετασθεί ο Ψαλμός. Για να γίνει αυτή η εξέταση με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μεθοδικότητα, το κείμενα του Ψα 144 αναλύεται σε τρία στάδια, πρώτον, εξετάζοντας τη δομή των μικρότερών του ενοτήτων (στ. 1-2, 3-4, 5-6, 7-8. 9. 10-11. 12-15) και στη συνέχεια των επιμέρους ενοτήτων και τέλος, του ψαλμού στο σύνολό του. Όλα αυτά οδηγούν στην ανακάλυψη της σχέσης μεταξύ του πρώτου μέρος (στ. 1-2 +3-4) και του τελευταίου τμήματος του κειμένου (στ. 10-11 _12-15) καθώς επίσης και της κεντρικής ενότητας (στ. 7-8) και των ενοτήτων στην αρχή και στο τέλος, ενώ οι στ. 5-6 και 9, γύρω από το κέντρο, εξαγγέλλουν τις ενότητες των στ. 10-11 και στ. 12-15. Στο τέλος του άρθρου επανεξετάζονται οι προηγούμενες προτάσεις. 

Edward J. Bridge, "Polite Language in the Lachish Letters", 518-534

Μία μελέτη των επιστολών της Λαχίς (όστρακα) που προχωρά πέρα από την αντιμετώπιση των στερεότυπων εκφράσεων ως απλά επιστολικών φαινομένων ή ως προτιμήσεων του γραφέα, καθιστά σαφές ότι μία τέτοια γλώσσα μαζί με άλλες μορφές της γλώσσας των επιστολών αντικατοπτρίζουν μία κουλτούρα υψηλής ευγένειας. Ωστόσο αυτή η κουλτούρα δεν είναι δεσμευτική. Οι αποστολείς αισθάνονται επίσης ελεύθεροι να εκφράσουν την άποψή τους και να ασκήσουν ακόμη και κριτική στους παραλήπτες τους κάποιες φορές με ανάλογο τότε περιορισμό της ευγενικής γλώσσας. Τέτοιες προσαρμογές της χρήσης της γλώσσας ανάλογα με το θέμα και / ή το συναίσθηκα εξηγούν την ποικιλία τόσο στις συμβατικές όσο και στις άλλες μορφές της ευγενικής γλώσσας. Όταν συγκρίνονται προς τη βιβλική αφήγηση και προσευχή, οι επιστολές επιβεβαιώνουν την εικόνα που αποκομίζουμε από τα βιβλικά κείμενα για τις κοινωνικές σχέσεις. Δηλαδή τη βιβλική απεικόνιση της γενικά υψηλής ευγένειας προς κάποιον κοινωνικά ανώτερο ή προς μία θεότητα αλλά και τη διατήρηση της ελευθερίας έκφρασης κριτικής ή προσωπικής γνώμης με ανάλογη τότε μείωση της ευγένειας, οι οποίες αντικατοπτρίζουν την κοινωνική πραγματικότητα εκείνης της εποχής.  

Yitzhaq Feder, "On kuppuru, kippēr and Etymological Sins that Cannot be Wiped Away", 535-545

Η ανακάλυψη των τελετουργικών κειμένων της Μεσοποταμίας, όπου απαντά ο όρος kuppuru ("ξύνω" "σβήνω") είναι σταθμός στην ιστορία της σημειολογικής ανάλυσης της εβραϊκής λέξης kippēr. Είναι κοινός τόπος να ερμηνεύεται ο εβραϊκός όρος υπό το φως της συγκεκριμένης σημασίας που έχει στα ακκαδικά και να έχει τη σημασία του "εξαλείφω" την αμαρτία. Στο παρόν άρθρο καθίσταται σαφές γιατί η επικρατούσα άποψη δεν μπορεί να ισχύσει εξαιτίας 1) της ανάλυσης των λεξικολογικών δεδομένων, 2) της υιοθέτησης παρανοήσεων αυτών των δεδομένων και 3) της σύγκριση της σχέσης των kuppuru / kippēr με τη γενικά ανάλογη περίπτωση του ακκαδικού salāu ("ραντίζω") και του εβραϊκού sāla ("συγχωρώ"). 

Jonathan Jacobs, "Willing Obedience with Doubts: Abraham at the Binding of Isaac", 546-559

Μεταξύ των βιβλικών υπομνηματιστών και ερευνητών η αποδεκτή άποψη είναι ότι ο Αβραάμ στην ιστορία της θυσίας του Ισαάκ είναι μία μονοδιάστατη, σχεδόν υπεράνθρωπη μορφή, της οποίας  το ενδιαφέρον κατά την πορεία της θυσίας είναι επικεντρωμένο αποκλειστικά στην εκπλήρωση  του θεϊκού θελήματος. Σύμφωνα με αυτήν την άποψη δεν υπάρχει κειμενική απόδειξη κάποιου δισταγμού ή αμφιβολίας στο μυαλό του Αβραάμ και παρουσιάζεται ως αξιέπαινο παράδειγμα, διότι εκπλήρωσε το θέλημα του Θεού χωρίς αμφιβολία ή γογγυσμό. Σε αντίθεση προς αυτήν την κυρίαρχη θέση ο συγγραφέας επιχειρεί να καταδείξει ότι ο βιβλικός αφηγητής χρησιμοποιεί διάφορα φιλολογικά μέσα για να υπαινιχθεί τoυς δισταγμούς που ταλαιπωρούν τον Αβραάμ στο ταξίδι του. Μολονότι δεν ακούγεται ο φόβος του, αυτός μπορεί να ανακαλυφθεί μέσα από μία προσεκτική ανάγνωση του κειμένου που αποκαλύπτει τον εσωτερικό κόσμο του Αβραάμ. 

Mary Katherine Y. H. Hom, "`To' or `Against'?:The Interpretation of in 2 Chr 28:20", 560-564

H πρόθεση, η οποία συμβάλλει στην ερμηνεία του 2 Χρον 28, 20 στο σύνολό του, θα πρέπει να κατανοηθεί ως "εναντίον" κι όχι ως "προς". Κατά ανάλογο τρόπο στο στίχο 20 μεταφράζεται καλύτερα με την έννοια της εχθρότητας. 

Isaac Kalimi, "Human and Musical Sounds and Their Hearing Elsewhere as a Literary Device in the Biblical Narratives", 565-570

Οι βιβλικοί αφηγητές χρησιμοποιούν τους ήχους των μουσικών οργάνων και / ή τις ανθρώπινες φωνές που υψώνονται ώστε να ακούγονται κάπου ως ένα φιλολογικό εργαλείο και μέσο μεταφοράς του αναγνώστη από ένα μέρος ή μία ομάδα ανθρώπων σε ένα άλλο. Στο παρόν άρθρο παρουσιάζεται το φιλολογικό αυτό εργαλείο, όπως εμφανίζεται σε μία σειρά αφηγήσεων στην εβραϊκή Βίβλο (δηλ. στην ιστορία του Ιωσήφ, στην αφήγηση για την Κιβωτό, στην αφήγηση για τη διαδοχή στο θρόνο, στις ιστορίες των Χρονικών καθώς επίσης και στο βιβλίο του Έσδρα) και τα αποτελέσματα που επιφέρει. 

Anja Klein, "Prophecy Continued: Reflections on Innerbiblical Exegesis in the Book of Ezekiel", 571-581

Η συζήτηση στο παρόν άρθρο ξεκινά από την παρατήρηση ότι το βιβλίο του Ιεζεκιήλ χαρακτηρίζεται από μία καταπληκτική γνώση της προφητικής παράδοσης. Αυτό το φαινόμενο έχει εδώ και πολλά χρόνια εξηγηθεί με την προσωπική γνώση εκ μέρους του προφήτη των λόγων των προηγούμενων προφητών. Ωστόσο ο κύριος στόχος του παρόντος άρθρου είναι να καταστήσει σαφές ότι οι διάφοροι υπαινιγμοί και οι θεματικοί συσχετισμοί πρέπει να κατανοηθούν ως παραδείγματα ενδοβιβλικής εξήγησης.

Για τους σκοπούς της συζήτησης επιλέγονται τρία παραδείγματα από διαφορετικά φιλολογικά στρώματα του βιβλίου, τα οποία συμβάλλουν στην ανάδειξη της βασικής αρχής, δηλ. τα Ιεζ 37, 1-14. Ιεζ 34 και Ιεζ 36, 23bβ -38. Στην πορεία των κειμενικών παρατηρήσεων η συγγραφέας καθιστά σαφές ότι η μορφή και η τεχνική της ενδοβιβλικής εξήγησης είχε μία μεγάλη εξέλιξη μέσα στο πλαίσιο της λογοτεχνικής αύξησης του βιβλίου. Ενώ τα αρχαιότερα κείμενα στηρίχθηκαν σε υπάρχοντα μοτίβα και μεταφορές, οι λογοτεχνικές αναφορές αυξάνουν στα επόμενα φιλολογικά στρώματα. Τέλος, στα νεότερα κείμενα,οι λογοτεχνικές αναφορές σε διαφορετικά κείμενα μέσα και πέρα από το βιβλίο συγκεντρώνονται και συστηματοποιούνται. Αυτή η εξέλιξη μαρτυρεί τις αλλαγές στην κατανόηση της Γραφής η οποία σταδιακά άρχισε να αντιμετωπίζεται ως αυθεντία.

Mark Leuchter, "The Levites in Exile: A Response to L. S. Tiemeyer", 583-590

Κάποιοι ερευνητές υποστήριξηα την παρουσία των Λευιτών μεταξύ των κοινοτήτων των εξορίστων στη Μεσοποταμία κατά τον 6ο αι. π.Χ. Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται ένας αριθμός μεταιχμαλωσιακών κειμένων που προϋποθέτουν την ύπαρξη Λευτιών στη Διασπορά της Ανατολής  και επιβεβαιώνουν την πιθανότητα κατά τη νεοβαβυλωνιακή περίοδο πολλοί Λευίτες πραγματικά να αιχμαλωτίστηκαν μαζί με τους κατοίκους του Ιούδα ενώ κάποιοι άλλοι από αυτούς να έμειναν πίσω. Αυτό οδήγησε στην ποικιλία των τελετουργικών και κοινωνικών απόψεων μέσα και μεταξύ των διαφορετικών ιουδαϊκών κοινοτήτων της περσικής περιόδου και των αντίστοιχων θρησκευτικών τους εκπροσώπων.

 

Didier Luciani, "Une autre intention pour Lv 24 Réponse à Leigh M. Trevaski", 591-600

Η παρούσα μελέτη είναι η απάντηση στην πρόταση του L. M. Trevaskis (VT 59 [2009], σσ. 295-312). Λαμβάνοντας υπόψη το βιβλίο του Λευιτικού στο σύνολό του προτείνεται μία διαφορετική εξήγηση για να δικαιολογηθεί η θέση του κεφαλαίου 24 στην μορφή που έλαβε μέσα στον κανόνα το βιβλίο. 

 

Clinton J. Moyer, "The Beautiful Outsider Replaces the Queen: A “Compound Topos” in Esther 1-2 and Books 5 and 6 of Chariton's Chaereas and Callirhoe", 601-620

Στο παρόν άρθρο παρουσιάζεται ένα εκτενές και σύνθετο λογοτεχνικό μέσο, το οποίο ονομάζεται "σύνθετος τόπος" και το οποίο απαντά τόσο στην Εσθήρ όσο και στο ελληνικό μυθιστόρημα Χαιρέας και Καλιρρόη, όπου μία ξένη εξαιρετικά όμορφη γυναίκα φτάνει στην περσική αυλή και επικρατεί ως η αντίζηλος της βασίλισσα της Περσίας. Από μία θεωρητική οπτική γωνία το ίδιο το μέσο συναπαρτίζεται από μία σειρά θεματικών στοιχείων (τόπως) των οποίων ο προσεκτικός συνδυασμός μέσα σε κάθε κείμενο παράγει ένα σύνθετο αποτέλεσμα που ξεπερνά το απλό άθροισμα των επιμέρους μερών (γι' αυτό και ο χαρακτηρισμός "σύνθετος τόπος"). Από αυτήν την άποψη το μέσο αυτό διέπεται από τις λειτουργικές αρχές ενός τύπου - μίας σκηνής και την προοπτική και πολυπλοκότητα μίας σύνθετης δημιουργίας κι έτσι συνδυάζει το χώρο του προφορικού με εκείνο του γραπτού. Εδώ εξετάζεται αυτός ο σύνθετος τόπος προβάλλοντας τα ιδιαίτερα κύρια στοιχεία που τον συναπαρτίζουν και τη λογοτεχνική δύναμη που επιτυγχάνεται με το συνδυασμό σε κάθε κείμενο αυτών των στοιχείων. Κλείνοντας αυτήν τη μελέτη γίνεται μία συζήτηση της κοινωνικοϊστορικής σημασίας της εμφάνισης αυτού του σύνθετου τόπου σε δύο συγκεκριμένα έργα με ιδιαίτερη αναφορά στη χρήση αυτού του τόπου ως ενός διακριτικού δείκτη της σχέσης μεταξύ της Εσθήρ και της γραμματείας της Ελληνιστικής περιόδου. 

 

David Toshio Tsumura, "Tense and Aspect of Hebrew Verbs in 2 Samuel 7: 8-16 —from the Point of View of Discourse Grammar—", 641-654

Στο δεύτερο προφητικό λόγο του Νάθαν (2 Σαμ 7, 8-16) η αφήγηση καταρχάς γίνεται με τη σειρά των ρηματικών τύπων  qtl—wayqtl—wayqtl (στ. 8b-9α), αλλά στο στ. 9β η ροή της αλλάζει, αν δεν σταματά, από τη διαδοχή w-qtl... w-qtl... (βλ. 1 Σαμ 17, 38, 2 Σαμ 12, 16). Οι στίχοι 9β-11α είναι αυτό που ο Longacre αποκαλεί διαδικαστικό λόγο του "πώς γίνεται κάτι" και εξυπηρετεί δομικά ως μία μετάβαση από την αντιμετώπιση του Δαυίδ από τον Γιαχβέ στο παρελθόν στους στ. 8β-9α στη μελλοντική σχέση του με τον Δαυίδ στους στ. 12-16. Έτσι στους στ. 8β-9α μεταδίδεται ένα γεγονός του παρελθόντος και το πώς αυτό έγινε εξηγείται συγκεκριμένα με το "διαδικαστικό" λόγο στους στ. 9β-11α. Ένας τέτοιος αφηγηματικός-διαδικαστικός λόγος με τη διαδοχή των ρηματικών τύπων wayqtl. . . w-qtl μπορεί επίσης να εντοπισθεί στα 1 Σαμ 1, 4. 7, 15-16. 2 Σαμ 13, 18 και Ιώβ 1, 5. 

 

Bradford A. Anderson,  "Short Note", 655-658

H διαδοχή στην οικογένεια είναι ένα σύνθετο ζήτημα μέσα στις πατριαρχικές αφηγήσεις. Ένα σταθερό σημείο αναφοράς είναι ο χαρακτηρισμός του πρωτότοκου ως bkwr, ενός τίτλου που ποτέ δεν μεταδίδεται. 

Justin J. Evans, "Short Note", 659-661

Η παραλλαγή που απαντά στο 11QPs^c παρέχει μία ικανοποιητική λύση σε ένα πρόβλημα κριτικής του κειμένου στον Ψα 18, 2. 

 

Paul M. Shalom, "Short Note", 664-665

Ένα σημασιολογικά ισοδύναμο ενός εβραϊκού ιδιωματισμού από την ακκαδική διάλεκτο προσφέρει μία νέα σημασία στην ξερή πρόρρηση του Σαμψών στο Κρ 16, 16.  

 

William A. Tooman, "Short Note", 666-668

Το συνοπτικό πρόβλημα: νέες μελέτες / The synoptic problem: new studies

Κυκλοφόρησε ο τιμητικός τόμος για τον καθηγητή της Κ.Δ. Christopher M. Tuckett με θέμα το συνοπτικό πρόβλημα:

New studies in the synoptic problem : Oxford Conference, April 2008 ; essays in honour of Christopher M. Tuckett. Leuven ; Paris ; Walpole, MA : Peeters 2011

ISBN: 978-90-429-2401-7
XXVI-961 σελ.
85 €

Περιγραφή εκδοτικού οίκου

Στον παρόντα τόμο περιέχονται οι εισηγήσεις που διαβάστηκαν σε ένα διεθνές συνέδριο με θέμα το συνοπτικό πρόβλημα, το οποίο διοργανώθηκε στο Lincoln College, Oxford τον Απρίλιο του 2008. Κεντρικό θέμα του συνεδρίου ήταν η σαφής αποτίμηση της κατάστασης της έρευνας για το συνοπτικό πρόβλημα κατά τα τελευταία 100 χρόνια και η ανάδειξη των δυναμικών προοπτικών που μπορεί αυτή η έρευνα να αποκτήσει. Στις περισσότερες από 30 μελέτες οι εισηγητές πραγματεύθηκαν διαφορετικές απόψεις του προβλήματος, όπως τις σημερινές τάσεις στην έρευνα, τη συγκριτική εκτίμηση των κύριων υποθέσεων, τα συνοπτικά ευαγγέλια και τις αρχαίες πρακτικές συγγραφής, το ρόλο και τη λειτουργία των υποθετικών πηγών, τα συνοπτικά ευαγγέλια κι άλλα ευαγγέλια και την ιστορία της πρόσληψης της έρευνας.

Ο παρών τόμος σηματοδοτεί την έκδοση του 100ου τόμου των Studies in the Synoptic Problem από τα μέλη του Πανεπιστημίου του Oxford και αποτελεί τον καρπό του "Σεμιναρίου" του William Sanday που λειτούργησε για 15 περίπου χρόνια. Πρώτιστα όμως είναι απόδοση τιμής σε ένα διαπρεπή σύγχρονο ερευνητή του συνοπτικού προβλήματος, του Christopher M. Tuckett, καθηγητή της Κ.Δ. στο Πανεπιστήμιο του Oxford Members of the University of Oxford και μέλος του Pembroke College.  

Για να διαβάσετε τα περιεχόμενα αυτού του πολύ ενδιαφέροντος τόμου, πατήστε εδώ.

Άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος στο τρέχον τεύχος του ETL / Articles of biblical interest in the current issue of ETL

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Ephemerides Theologicae Lovanienses 86:4 (2010) δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:

Willem A.M. Beuken, "The King Diseased and Healed (Isaiah 38), the King Embarrassed and Comforted (Isaiah 39); What Do These Figures Add to the King Beleaguered and Rescued (Isaiah 36-37)?", 379-391

H πρόσφατη παλαιοδιαθηκική έρευνα κατέδειξε ότι η υπόσχεση προς τον Δαυίδ (2 Σαμ 7) δέχθηκε μία μακρά και πολυεπίπεδη διαδικασία ερμηνείας και προσαρμογής, η οποία ανταποκρινόταν στις κοινωνικές και θρησκευτικές ανάγκες που δημιουργούνταν από τη μεταβαλλόμενη κατάσταση του Ισραήλ μέσα στην παγκόσμια σκηνή. Στην παρούσα μελέτη ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η σύνταξη του βιβλίου του Ησαΐα καταλαμβάνει μία σημαντική θέση μέσα στην πορεία ερμηνείας την οποία υπέστη η υπόσχεση προς τον Δαυίδ. Η διαδοχή των πράξεων στα Ησ 36-39 παρουσιάζει τους δύο χαρακτήρες, την Σιών και τον Εζεκία, τον καθένα με μία ιδιαίτερη λειτουργία. Η πρώτη υπερασπίζεται την κυριαρχία του Γιαχβέ έναντι του βασιλιά της Ασσυρίας, ο οποίος διεκδικεί δικαιώματα που αρμόζουν σε θεό. Ο δεύτερος ενσαρκώνει τη συνεχή πιστότητα του Γιαχβέ στον οίκο του Δαυίδ μέσα στις αλλαγές της παγκόσμιας πολιτικής και ζωής. Με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστη βρίσκεται στο τέλος του πρώτου μέρους του βιβλίου του Ησαΐα μπροστά σε δύο ανοικτά ερωτήματα: (α) ποια μορφή θα πάρει ο οίκος του Δαυίδ μετά τον όρκο του Εζεκία να περάσει την υπόλοιπη ζωή του αινώντας τον Θεό στο Ναό (38, 19-20) και με την προοπτική της αιχμαλωσίας και της απέλασης της γενιάς του στη Βαβυλώνα (39, 7-8); β) πώς θα αντιμετωπίσει η κόρη της Σιών, που υπερασπίστηκε την τιμή του Γιαχβέ έναντι στην Ασσυρία, την κυριαρχία της Βαβυλώνος (39,6-7);

Didier Luciani, "Chronique léviticienne (2004-2010)", 393-439

Ο συγγραφέας με την παρούσα χρονική παρουσίαση της έρευνας στο βιβλίο του Λευιτικού κατά τα έτη 2004-2010 επιδιώκει ένα διπλό σκοπό: α) να παρέχει ένα συμπληρωματικό κατάλογο στη βιβλιογραφία που παρουσίασε στη διατριβή του (D. Luciani, Sainteté et pardon: Vol. 2. Guide technique (BETL, 185B), Leuven, 2005, 551-646)  και ο οποίος θα καλύπτει τα έτη 2004-2010 και, δεύτερον, να δώσει μία σύντομη περιγραφή της πορείας της έρευνας και των ζητημάτων, τα οποία την απασχολούν και ιδιαίτερα ζητήματα που προέκυψαν από την έκδοση του έγκριτου υπομνήματος του Jacob Milgrom (J. Milgrom, Leviticus: A New Translation with Introduction and Commentary. Vol. 1: Lv 1–16; Vol. 2: Lv 17–22; Vol. 3: Lv 23–27 (Anchor Bible, 3, 3A, 3B), New York NY, 1991, 2000, 2001).

Jan Lambrecht, "2 Cor 4,13 and the Recent Studies of Schenck and Campbell", 441-448

Σε δύο αναξάρτητα άρθρα οι Kenneth Schenck και Douglas A. Campbell ισχυρίζονται ότι στο 2 Κορ 4, 13 ο Παύλος ερμηνεύει το Ψα 115,1 Ο΄ ("ἐπίστευσε διὸ ἐλάλησε") με χριστοκεντρικούς όρους: "Ο Ιησούς πίστευσε και γι' αυτό ελάλησε". Σύμφωνα με τους δύο αυτούς ερευνητές ο Παύλος λαμβάνει εδώ υπόψη ολόκληρο τον ψαλμό. Στην παρούσα μελέτη ο συγγραφέας προτείνει μία σχετικά απλή συγκριτική προσέγγιση: ο Παύλος έχει την ίδια σκέψη και την ίδια πίστη όπως ο Ψαλμωδός και δε δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην αφήγηση του Ψαλμωδού.   

Sarah E. Rollens, "'Why Do You Not Judge for Yourselves What is Right?' A Consideration of the Synoptic Relationship between Mt 5,25-26 and Lk 12,57-59", 449-469

Στο παρόν άρθρο αναλύονται οι παράλληλες περικοπές στο Μτ και Λκ (Μτ 5, 25-26 και Λκ 12, 57-59) οι οποίες κάνουν λόγο για τη συμφιλίωση με τον αντίδικο και αποφυγή του δικαστηρίου. Η συγγραφέας λαμβάνει υπόψη της συνοπτικές λύσεις που σκοπό έχουν να εξηγήσουν τις ομοιότητες μεταξύ του Μτ και του Λκ σε αυτήν την περικοπή: η υπόθεση του Μάρκου χωρίς την Q (Mark-without-Q-Hypothesis, MwQH), την υπόθεση των δύο ευαγγελίων (νέα υπόθεση Griesbach, 2GH) και την υπόθεση των δύο κειμένων (Two-Document Hypothesis, 2DH). Προκειμένου να διερευνήσει τις διάφορες υποθέσεις των πηγών των συνοπτικών ευαγγελίων και της φιλολογικής εξάρτησης των ευαγγελίων που προκύπει από κάθε υπόθεση, η συγγραφέας συζητά όχι μόνο τη διατύπωση και το λεξιλόγιο του συγκεκριμένου λογίου αλλά και τη ρητορική λειτουργία που αυτό έχει στα ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά αντίστοιχα. Τα κύρια επιχειρήματα είναι ότι η 2DH εξηγεί καλύτερα τις παραλλαγές στο παράλληλο υλικό των Μτ 5, 25-26 και Λκ 12, 57-59 από ό,τι οι άλλες υποθέσεις που δέχονται την άμεση χρήση του Μτ από το Λκ και ότι η περικοπή σχετικά με την τακτοποίηση των διαφορών με τον αντίδικο πολύ πιθανόν να προέρχεται από την Q κι όχι από το Μτ.