Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Μαγνητοφωνημένη διάλεξη για τον ιστορικό Ιησού

Ο Philip Harland έχει αναρτήσει στο ιστολόγιό του μία μαγνητοφωνημένη διάλεξη σχετικά με τον ιστορικό Ιησού και το ζήτημα των πηγών και τα προβλήματα που συνδέονται με αυτά.
Για να βρεθείτε στη σχετική σελίδα, πατήστε εδώ.
Επίσης ο Harland σε μία άλλη ανάρτηση ανακοινώνει την έκδοση ενός βιβλίου για το ταξίδι και τη θρησκεία στον αρχαίο κόσμο. Έχει μάλιστα αναρτήσει το πραγματικά καλαίσθητο εξώφυλλο του βιβλίου, το οποίο θα περιέχει εισηγήσεις από μία σειρά συναντήσεων της Canadian Society of Biblical Studies. Η έκδοση του τόμου αναμένεται το φθινόπωρο του 2020.

Donald J. Wiseman (1918-2010)

Κυκλοφόρησε χθες στο διαδίκτυο η είδηση του θανάτου του καθηγητή της Ασσυριολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Donald J. Wiseman. Σπούδασε τις γλώσσες της αρχαίας Εγγύς Ανατολής και συμμετείχε σε πολλές αρχαιολογικές αποστολές στην Τουρκία και στο Ιράκ, εξέδωσε πολλά ακκαδικά κείμενα και συνέγραψε πολλές μελέτες για την αρχαία Εγγύς Ανατολή. Από το 1962 μέχρι τη συνταξιοδότησή του υπηρέτησε ως καθηγητής της Ασσυριολογίας στο Παν/μιο του Λονδίνου. Διετέλεσε πρόεδρος της Biblical Research Committee και του Tyndale House Council.
Εκτενέστερη παρουσίαση της ζωής του εκλιπόντος στα ιστολόγια BiblicalStudies.org.uk και Zwinglius Redivivus.

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Βιβλιοπαρουσιάσεις στο Review of Biblical Literature 5/2/2010

Οι νέες βιβλικρισίες στο Review of Biblical Literature

Linda M. Day, Esther
Reviewed by Jean-Daniel Macchi

Charles L. Echols, "Tell Me, O Muse": The Song of Deborah (Judges 5) in the Light of Heroic Poetry
Reviewed by Klaas Spronk

John Goldingay, Psalms: Volume 3: Psalms 90-150
Reviewed by Leonard Mare

Jonathan Knight, Christian Origins
Reviewed by Markus Oehler

Kasper Bro Larsen, Recognizing the Stranger: Recognition Scenes in the Gospel of John
Reviewed by Dorothy Lee

Ramsay MacMullen, The Second Church: Popular Christianity A.D. 200-400
Reviewed by Charles Bobertz

John P. Meier, A Marginal Jew: Rethinking the Historical Jesus, Volume 4: Law and Love
Reviewed by Susan Graham

Stanley E. Porter and Wendy J. Porter, eds., New Testament Greek Papyri and Parchments: New Editions: Texts and Plates
Reviewed by Thomas Kraus

Paul L. Redditt, Introduction to the Prophets
Reviewed by Timothy Sandoval

Magne Saebo, ed., Hebrew Bible/Old Testament: The History of Its Interpretation, II: From the Renaissance to the Enlightenment
Reviewed by W. Dennis Tucker Jr.

Loren Stuckenbruck, 1 Enoch 91-108
Reviewed by Archie T. Wright

Jerry L. Sumney, Colossians: A Commentary
Reviewed by Angela Standhartinger

Καινή Διαθήκη και ραββινικά κείμενα / New Testament and rabbinic literature

Κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Brill ένας συλλογικός τόμος που περιέχει τις εισηγήσεις που διαβάστηκαν στο διεθνές συμπόσιο με θέμα την Καινή Διαθήκη και τη ραββινική γραμματεία στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Leuven τον Ιανουάριο του 2006.

Reimund Bieringer, Florentino García Martínez, Didier Pollefeyt & Peter J. Tomson (εκδ.), The New Testament and rabbinic literature (JSJ Suppl. 136), Leiden ; Boston : Brill 2010
ISBN: 978-90-04-17588-4
€ 163.00

Oι εισηγητές, από διάφορες χώρες της Ευρώπης και του Ισραήλ, παρουσιάζουν με λεπτομέρεια την ιστορία της ραββινικής γραμματείας στους χριστιανικούς ακαδημαϊκούς κύκλους και πραγματεύονται βασικά ζητήματα της μελέτης τους ραββινικού υλικού. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε ζητήματα της halakhah, συζητώνται όμως και ερωτήματα σχετικά με το midrash, targum και τη μυστική γραμματεία. Ο τόμος συμπληρώνεται με εκτενή βιβλιογραφία.

Περιεχόμενα τόμου
  • William Horbury, "The New Testament and rabbinic study : an historical sketch", 1-40
  • Isaiah M. Gafni, "The modern study of rabbinics and historical questions : the tale of the text", 43-61
  • Giuseppe Veltri, "From the best text to the pragmatic edition : in editing rabbinic texts", 63-78
  • Günter Stemberger, "Dating rabbinic traditions", 79-96
  • Catherine Hezser, "Form-criticism of rabbinic literature", 97-110
  • Roland Deines, "The social profile of the Pharisees", 111-132
  • Peter J. Tomson, "Halakhah in the New Testament : a research overview", 135-206
  • Lutz Doering, "Sabbath laws in the New Testament Gospels", 207-253
  • Friedrich Avemarie, "Jesus and impurity", 255-279
  • Thomas Kazen, "Jesus, Scripture and paradosis : response to Friedrich Avemarie", 281-288"
  • Peter J. Tomson, "Divorce halakhah in Paul and the Jesus tradition", 289-332
  • Jan Joosten - Menahem Kister, "The New Testament and rabbinic Hebrew", 335-350
  • Menahem Kister, "'First Adam' and 'second Adam' in 1 Cor 15:45-49 in the light of midrashic exegesis and Hebrew usage", 351-365
  • Miguel Pérez Fernández, "Midrash and the New Testament : a methodology for the study of gospel midrash", 367-384
  • Martin MacNamara, "Targum and the New Testament : a revisit", 387-427
  • Crispin H. Fletcher-Louis, "Jewish mysticism, the New Testament and rabbinic-period mysticism", 429-470

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Συνάντηση του Biblicum / Biblicum Colloquium

Τη Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010 και ώρα 19:30 στην Αίθουσα Συνεδριάσεων της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. θα λάβει χώρα η συνάντηση του Biblicum του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Ομιλητής ο λέκτορας της Κ.Δ. του Τμήματος Θεολογίας Χαράλαμπος Ατματζίδης.

Θέμα: Από τον Ιησού της Ιστορίας στο Χριστό της Θεολογίας

Ένα νέο βιβλίο για την προφητεία στον Ιερεμία / A new book on Jeremiah's prophecy


Κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο de Gruyter ο τόμος με τις εισηγήσεις που διαβάστηκαν στο συμπόσιο με τον τίτλο “Prophecy in the Book of Jeremiah”, το οποίο οργανώθηκε από το Edinburgh Prophecy Network στο School of Divinity του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργο στο διάστημα, 11–12 May 2007.

Hans M. Barstad, / Reinhard G. Kratz (εκδ.), Prophecy in the book of Jeremiah, Berlin ; New York : de Gruyter
2009
ISBN: 978-3-11-020506-0
78 ευρώ

Περιγραφή εκδοτικού οίκου
Η μελέτη των προφητικών κειμένων της Π.Δ. γνωρίζει αυτήν τη στιγμή ριζικές αλλαγές ακολουθώντας την κατάρρευση της συμφωνίας που υπήρχε μέχρι τώρα, όσον αφορά στη μεθοδολογία, στις ανθρωπιστικές και στις βιβλικές σπουδές. Μία από τις προκλήσεις σήμερα αφορά στο ερώτημα πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την ιστορία στη "μεταμοντέρνα" εποχή. Η Γαλλική Σχολή των Annales και η θεωρία της αφήγησης συνέβαλαν στη δραματική αλλαγή του κλίματος στις βιβλικές σπουδές. Ενώ ο "ιστορικός Ιερεμίας" θεωρούνταν παλαιότερα ότι κρυβόταν πίσω από αμέτρητες προσθήκες και ερμηνείες, οι οποίες τον άλλαξαν με έναν τέτοιο τρόπο, ώστε σήμερα να μην μπορεί να τον αναγνωρίσει κανείς, υπήρχε επίσης η πεποίθηση ότι ήταν δυνατό να επαναφέρουμε τον "πραγματικό" προφήτη με τα εργαλεία της ιστοκριτικής μεθόδου. Ωστόσο σύμφωνα με την άποψη των περισσοτέρων ακαδημαϊκών σήμερα, αυτή η επαναφορά του ιστορικού Ιερεμία δεν είναι δυνατό. Γι' αυτό το λόγο πρέπει να αναζητηθούν πολλαπλές μεθοδολογικές προσεγγίσεις για να μελετηθεί η προφητεία, ανάμεσά τους διαχρονικές και συγχρονικές. Στη συνάντηση στο Εδιμβούργου το 2007 συγκεντρώθηκαν ειδικοί στη μελέτη των προφητών από τη Δανία, Φινλανδία, Γερμανία, Ολλανδία, ΗΒ και ΗΠΑ, οι οποίοι εστίασαν τις εισηγήσεις τους σε διαφορετικές πλευρές του προφήτη Ιερεμία. Επίσης λήφθηκαν υπόψη προφητικά κείμενα από όλη την εβραϊκή Βίβλο και την αρχαία εγγύς Ανατολή.

Περιεχόμενα τόμου
  • Alan G. Auld, "Jeremiah-Manasseh-Samuel : significant triangle? Or vicious circle?", 1-9
  • Hans M. Barstad, "What prophets do : reflections on past reality in the book of Jeremiah", 10-32
  • Bob Becking, "Means of revelation in the book of Jeremiah", 33-47
  • Hannes Bezzel, "The suffering of the elect : variations on a theological problem in Jer 15:10-21", 48-73
  • Christoph Bultmann, "Jeremiah epigrammatistes : towards a typology of prophecy in Jeremiah", 74-79
  • Lester L. Grabbe, "Jeremiah among the social anthropologists", 80-88
  • Elizabeth R.: Hayes, "Of branches, pots and figs : Jeremiah's visions from a cognitive perspective", 89-102
  • Martti Nissinen, "The historical dilemma of biblical prophetic studies", 103-120
  • David J. Reimer, "Redeeming politics in Jeremiah", 121-136
  • Joachim L. Schaper, "On writing and reciting in Jeremiah 36",137-147
  • Hermann J. Stipp, "Sprachliche Kennzeichen jeremianischer Autorschaft", 148-186
  • Rannfrid I. Thelle, "Babylon in the book of Jeremiah (MT) : negotiating a power shift", 187-232
  • Lena S. Tiemeyer, "The priests and the temple cult in the book of Jeremiah", 233-264
  • Stuart Weeks, "Jeremiah as a prophetic book", 265-274

Στο νέο τεύχος του Irish Biblical Studies / In the new issue of Irish Biblical Studies

Στο νέο τεύχος του Irish Biblical Studies 27:4 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

  • Nijay K. Gupta, "'Vessel (skeuos)' in 1 Thessalonians 4.4 and the Epistle of Jeremiah : the strategy of a Pauline metaphor in light of the Apostle's Jewish background, teaching, and theology", 138-155
  • D. Johnston, "Setting the book of Ruth in its literary context with special reference to the epilogue of the book of Judges", 156-162

To νέο τεύχος του BZ / The new issue of BZ

Στη νέα έκδοση του Biblische Zeitschrift 54:1 (2010) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

  • Erich Bosshard-Nepustil, "Der schreibende Gott am Sinai", 1-19
  • Volker Wagner, "Eine antike Notiz zur Geschichte des Pesach (2 Kön 23,21-23)", 20-35
  • Reinhard von Bendemann, "Christus der Arzt : Krankheitskonzepte in den Therapieerzählungen des Markusevangeliums (Teil 1)", 36-53
  • Rodrigo J. Morales,"The Spirit, the righteous sufferer, and the mysteries of God : echoes of Wisdom in 1 Corinthians?", 54-72
  • Carsten Ziegert, ""Mein Auge verschmachtet vor Elend" : zu Kontext und Struktur von Psalm 88", 73-82
  • Bernard Gosse, "Abraham dans les Ps 105 et 47", 83-91
  • Wolfram Herrmann, "Der Modus des Glaubens : zur Frage der Glaubensweise auf der Grundlage des Alten Testaments", 92-102
  • Ingo Broer, "Der Münchener Neutestamentler Friedrich Wilhelm Maier - ein Modernist? : neues Licht aufgrund der Personalakte", 103-113

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Συλλογικός τόμος προς τιμήν του St. Timm / FS of St. Timm

Κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Ugarit ο συλλογικός τόμος προς τιμήν του καθηγητή της Π.Δ. και της Βιβλικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Αμβούργου Stefan Timm:

Michael Pietsch - Friedhelm Hartenstein (εκδ.), Israel zwischen den Mächten : Festschrift für Stefan Timm zum 65. Geburtstag, Münster : Ugarit-Verlag 2009
ISBN 978-3-86835-025-8
96 ευρώ

Περιεχόμενα
  • Hartwig Altenmüller, "Trauer um den guten Hirten", 1-13
  • Rüdiger Bartelmus, "'Israel' zwischen den Babyloniern und den Persern : kritisch-theologische Überlegungen zu Jer 29,4-7 und Jes 44,24-45,7", 15-23
  • Claudia Bender, "Elemente textiler Herrschaftsrepräsentation im Alten Testament", 25-46:
  • Stefan Beyerle, "Aram und Israel im 9./8. Jh. v.Chr. aus der Perspektive der aramäischen und assyrischen Inschriften", 47-76
  • Izak Cornelius, "In search of goddess in ancient Palestinian iconography", 77-98
  • Manfred Görg, "Der Gott aus der Wüste : zu den Anfängen einer Monolatrie im Alten Orient", 99-108
  • Sebastian Grätz, "Das Bild des Königs im Dritten Esrabuch (3. Esr) : Beobachtungen zur Gesamtkonzeption des apokryphen Esrabuches", 109-120
  • Friedhelm Hartenstein, "Unheilsprophetie und Herrschaftsrepräsentation : zur Rezeption assyrischer Propaganda im antiken Juda (8./7. v.Chr.)", 121-143
  • Ulrich Hübner, "Der Mondtempel auf Rugm al-Kursi in der Ammonitis", 145-153
  • Klaus Koch, "Die Berufung auf die Religion Abrahams bei Juden, Christen und Moslems",155-172
  • Paul A. Krüger, "Mundus inversus in the Hebrew Bible : a kaleidoscopic ancient Near Eastern topos", 173-193
  • Dieter Kurth, "Ätiologien in ägyptischen Texten und im Alten Testament", 195-202
  • Ute Neumann-Gorsolke, "'Bis zur Stätte Sichem, ad 'elôn môre' : Überlegungen zu Text und Bedeutung der Ortsbezeichnungen in Gen 12,6", 203-223
  • Michael Pietsch, "'Götzenpfaffen' oder "Astralkultpriester"? : eine sprach- und religionsgeschichtliche Studie zu den alttestamentlichen kemarîm", 225-255
  • Sirje Reichmann, "Psalm 104 und der 'Große Sonnenhymnus des Echnaton': Erwägungen zu ihrem literarischen Verständnis", 257-288
  • Johannes Renz, "'Jahwe ist der Gott der ganzen Erde' : der Beitrag der außerkanonischen althebräischen Texte zur Rekonstruktion der vorexilischen Religions- und Theologiegeschichte Palästinas", 289-377
  • Udo Rüterswörden, "Jonas Seefahrt", 379-398
  • Andreas Scherer, "Die Niedrigkeit des Menschen als religiöses Motiv in Israel und Mesopotamien : mit einem Ausblick auf Südasien", 399-418
  • Bernd U. Schipper, "Schlangenbeschwörung in Ägypten und in Israel", 419-436
  • Thomas Willi, "Die Völkerwelt in den Chronikbüchern", 437-453
  • Ina Willi-Plein, "Barsillai der Gileaditer", 455-472

Το νέο τεύχος του BTB / The new issue of BTB

Στο νέο τεύχος του Biblical Theology Bulletin 40:1 (2010) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

  • James K. Lee, "The landless Levite and the call of Israel", 4-8
  • Brian R. Doak, "Legalists, visionaries, and new names : sectarianism and the search for apocalyptic origins in Isaiah 56-66", 9-26
  • Mark T. Finney, "Honor, rhetoric and factionalism in the ancient world : 1 Corinthians 1-4 in its social context", 27-36
  • Richard Nunan, "Catholics and evangelical Protestants on homoerotic desire : Augustine vs. Pelagius", 37-51

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος στo νέο τεύχος του ETL / Articles of biblical interest in the new issue of ETL

Στο νέο τεύχος του Ephemerides Theologicae Lovanienses 85:4 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:

Didier Luciani, "L'ironie vétéro-testamentaire. De Good à Sharp", 385-410
To ενδιαφέρον των ερμηνευτών για το λογοτεχνικό μέσο της ειρωνείας άρχισε, όταν εμφανίσθηκαν οι νέες λογοτεχνικές κριτικές προσεγγίσεις των κειμένων. Ο Edwin M. Good (Irony in the Old Testament, Philadelphia, PA, 1965) φαίνεται πως ήταν ο προάγγελός της. Η έκδοση της μελέτης της Carolyn J. Sharp (Irony and Meaning in the Hebrew Bible, Bloomington, IN, 2009) δίνει την αφορμή να επστρέψουμε σε αυτήν πολυεπίπεδη αντίληψη, να καταδείξουμε τη σημασία που έχει για την ερμηνεία της Π.Δ. και να εξετάσουμε τις ερμηνευτικές προκλήσεις μέσα σε μία ευρύτερη μεταμοντέρνα προοπτική.

Jean-Marie Auwers, "Les interventions du choeur dans le Cantique des cantiques", 439-448
Το Άσμα Ασμάτων είναι ένας διάλογος μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας, στον οποίο όμως εμφανίζονται και άλλοι χαρακτήρες. Είναι δυνατό να διευκρινίσουμε ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και πότε παρεμβαίνουν στο ποίημα; Μπορεί να γίνει λόγος για έναν χορό, ο οποίο μπαίνει στο διάλογο κατ' επανάληψιν; Το Άσμα συντάχθηκε για να διαβάζεται ή για να παίζεται επί σκηνής; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που προσπαθεί να απαντήσει το παρόν άρθρο.

Paul Carbonaro, "Les lecteurs anciens de la Lettre d'Aristée", 449-466
Η επιστολή Αριστέα διαβάστηκε από πολλούς θεολόγους από την εποχή του Φίλωνα μέχρι σήμερα. Οι αρχαίοι αναγνώστες της δίνουν μία ενδιαφέρουσα ερμηνεία, την οποία όμως δεν πρόσεξαν οι σύγχρονοι σχολιαστές της μετά τον Joseph Juste Scaliger. Η επιστολή δεν είναι ιστορική αφήγηση της μετάφρασης του ιουδαϊκού Νόμου επί της βασιλείας του Πτολεμαίου Β΄ του Φιλάδελφου ούτε έχει απογητικό χαρακτήρα. Είναι ένα πολιτικό κείμενο που απορρίπτει τους τυραννικούς θεσμούς, τους οποίους ανέπτυξε ο Ιωάννης Υρκανός, ο αρχιερέας στην Ιερουσαλήμ κατά το τέλος του 2ου αι. π.Χ., ο επικεφαλής του ανεξάρτητου ιουδαϊκού κράτους που αποδεσμεύθηκε την κυριαρχία των Σελευκιδών. Δε θα πρέπει επομένως να χρησιμοποιείται ως απόδειξη ότι η Τορά μεταφράστηκε στα ελληνικά κατά την αρχή της ελληνιστικής περιόδου.

Marie-Luise Lakmann, "Neutestamentliche Texte aus Khirbet Mird.P83 und 0244", 467-478
Στο Πανεπιστήμιο του Leuven (Βέλγιο) φυλάσσεται μία συλλογή σπαραγμάτων που βρέθηκαν στο Khirbet Mird στα 1952. Ανάμεσά τους είναι αποσπάσματα από τρεις κώδικες με το κείμενο της Κ.Δ., δύο από τα οποία (P83, 0244) εκδίδονται εδώ με εκτενείς περιγραφές των χειρογράφων και παλαιογραφικές και κωδικολογικές σημειώσεις. Συμπεριλαμβάνονται επίσης μεταγραφές και φωτογραφίες. Ο P83 είναι δύο αποσπάσματα από έναν κώδικα του κατά Ματθαίον ευαγγελίου που χρονολογείται στον 6ο αι. Το κείμενο του ενός καταστράφηκε γύρω στα 1980. Από τον μεγαλογράμματο 0244 σώζεται μόνο ένα απόσπασμα σε περγαμηνή. Είναι ένας κώδικας με το κείμενο των Πράξεων. Πρέπει να ήταν του 5ου αι. Μάλλον πρόκειται για δίγλωσσο χειρόγραφο.

Jan Lambrecht, "Paul's Reasoning in 1 Corinthians 6,12-20", 479-486
Στο άρθρο 'The Roots of a 'Libertine' Slogan in 1 Corinthians 6,18' ο Jay E. Smith υποστηρίζει τη θέση ότι σύμφωνα με κάποιους πιστούς στην Κόρινθο το φυσικό σώμα είναι ηθικά αδιάφορο. Στο σύντομο κείμενο ο Lambrecht εξετάζει την επιχειρηματολογία του Παύλου στο 6,12-20. Ο Παύλος κάνει τη διάκριση μεταξύ του "σύμφωνου με το νόμο" και του "ωφέλιμου" στο στ. 12β κι έτσι θέτει όρια στο 12α. Η γενική θέση του στ. 12γ δεν μπορεί πια να ισχύσει. Διορθώνεται στο 12δ. Στους στ. 13-14 αντιπαραθέτει το "σώμα" προς την "κοιλία" και το "ο Θεός εγείρει" και "ο Θεός καταστρέφει". Ο στ. 18γ περιέχει μία διόρθωση του γενικού κανόνα στο 18δ. Ο Παύλος δε λέει σαφώς ότι οι θέσεις στους στ. 12α, 12γ, 13α και 18β ή κάποιο από αυτά είναι σλόγκανς των Κορινθίων.

Το αποκαλυπτικό μήνυμα του Ιησού και η εποχή μας / Jesus' apocalyptic message and our age

Στην ιστοσελίδα και πάλι The Bible and Interpretation αναρτήθηκε πριν από λίγο ένα κείμενο της Helen Bond, καθηγήτρια της Κ.Δ. του Παν/μίου του Edinburgh και το οποίο ως θέμα του έχει κατά πόσο η αποκαλυπτική διάσταση του κηρύγματος του Ιησού (η Bond δηλώνει ότι αποδέχεται πλήρως την θέση ενός αποκαλυπτικού Ιησού) μπορεί να έχει κάποια σημασία για την εποχή μας. Παραθέτει κάποια παραδείγματα και καταλήγει:
"The apocalyptic Jesus is no longer "other" and remote, but ethically aware, in touch with the planet, and right on trend. Preaching imminent cataclysmic disaster is no longer a sign of weirdness, but a sane response to scientific research. Rather than a misguided fanatic irretrievably stuck in the first century, Jesus starts to sound rather modern. If any Jesus can save the world in the early twenty-first century, it is surely the apocalyptic Jesus."


Για να διαβάσετε το κείμενο της H. Bond, πατήστε εδώ.

Ένα άρθρο για τη σύνταξη των ευαγγελίων / An article on the composition of the gospels

Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί εδώ και μερικές μέρες ένα ενδιαφέρον σύντομο άρθρο του R. Joseph Hoffmann με θέμα το μεγάλο πρόβλημα της σύνταξης των ευαγγελίων. Ο Hoffmann παρουσιάζει στο πρώτο μέρος του άρθρου του τις κυρίαρχες απόψεις στην έρευνα (θεωρία των δύο πηγών, θεωρία Griesbach, παραδοσιακή άποψη για την ταύτιση της σειράς των ευαγγελίων στον κανόνα με τη χρονολογική κτλ.). Στη συνέχεια τονίζει την αδυναμία όλων αυτών των απόψεων να δώσουν μία ικανοποιητική και αποδεκτή από όλους απάντηση. Σημειώνει μάλιστα:
"Looking for the “origin” of a gospel is bit like looking for the body of Jesus in the tomb on Easter morning: it was here just a minute ago."

Στο δεύτερο μέρος του άρθρου ο Hoffmann συγκρίνει τα ευαγγέλια με την περίπτωση του Ανακρέοντα, του γνωστού αρχαίου ποιητή του 6ου αι. π.Χ. Τα λιγοστά κείμενά του που σώθηκαν συγκεντρώθηκαν από τον Αρίσταρχο (2ος αι. π.Χ.). Σήμερα όμως σώζονται πολλά κείμενα, τα οποία φέρουν το όνομά του χωρίς όμως να είναι στην πραγματικότητα δικά του. Αποτελούν απομιμήσεις του ύφους και του έργου του. Έτσι ο Ανακρέων διασώζεται μέσω όλων αυτών των απομιμήσεων και αντιγραφών.
Ο H. υποστηρίζει ότι υπάρχει μεγάλη ομοιότητα μεταξύ της περίπτωσης του Ανακρέοντος και της ιστορίας σύνταξης των ευαγγελίων.
"... at a programmatic level, it needs to scrap the idea of authorial attribution completely and to acknowledge that the production of New Testament gospels, at least in the case of the synoptics, was an anacreonic process—a process of imitation, based on the desire to imitate and enhance rather than merely to produce or propagate an original. Admirers of the Jesus-story were using a prototype for copy exercises. Whose story it was is of no importance, and remains of no importance well into the second century."

Ο συγγραφέας μάλιστα χαρακτηρίζει τα τέσσερα ευαγγέλια ως τέσσερις ασκήσεις αντιγραφής.

[Α.Τ.: Η θέση του Hoffmann είναι πραγματικά πρωτότυπη, όσον αφορά στο παράδειγμα του Ανακρέοντα και την υπόθεση ότι τα ευαγγέλια ουσιαστικά είναι η συσσώρευση ενός υλικού που προήλθε από την απομίμηση, διεύρυνση, αντιγραφή κτλ. του λιγοστού υλικού που πραγματικά προέρχεται από τον Ιησού. Νομίζω ότι ουσιαστικά κι εδώ έχουμε παραλλαγμένη την ίδια παλιά θέση ότι επάνω από τον ιστορικό Ιησού έχει συσσωρευθεί μία πληθώρα υλικού, ξένου στην πραγματικότητα προς αυτόν, που ο ερμηνευτής ως καλός αρχαιολόγος καλείται να παραμερίσει για να βρει κάπου εκεί στο βάθος θαμμένο τον ιστορικό Ιησού; Απλά η θέση του Η. δεν κατονομάζει αυτό το πρόβλημα, αλλά το μεταθέτει στο επίπεδο της σύνταξης των ευαγγελικών κειμένων χωρίς να αποκλείει τη δημιουργική συμμετοχή των ευαγγελιστών και ίσως και της κοινότητάς τους. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Αν τα ευαγγέλια είναι πραγματικά ασκήσεις αντιγραφής και προσθήκης, τότε πώς εξηγείται η συμφωνία σε κάποια βασικά σημεία μεταξύ των ευαγγελίων και των παύλειων κειμένων (βλ. π.χ. Α΄ Κορ 15); Ή μήπως εννοεί ο Η. ότι η παράδοση για την ανάσταση για παράδειγμα αναπτύχθηκε στην εκκλησία και στη συνέχεια πέρασε στα ευαγγέλια; Πότε όμως έγινε αυτό; Σίγουρα πολύ νωρίς, γιατί ο Παύλος στην Α΄ Κορ (μ. 1ου αι. ) την γνωρίζει; Πόσο όμως αυτή η παράδοση θα μπορούσε να αναπτυχθεί αυθαίρετα κι ανεξάρτητα από τη μαρτυρία όσων είχαν ζήσει τα γεγονότα; Η ιδέα ότι κάποιοι ανώνυμοι συντάκτες παρέλαβαν κάποιο (προφορικό;) αυθεντικό υλικό και το εμπλούτισαν μιμούμενοί το, αφήνει απέξω στο μεγαλύτερο μέρος όλους αυτούς που υπήρξαν μάρτυρες των γεγονότων (και δεν εννοώ μόνο τους μαθητές). Μπορούμε ακόμη να υποθέσουμε ότι μόνο μετά το θάνατο του Ιησού και την ανάστασή του άρχισαν να αναπτύσσονται τέτοιες παραδόσεις για το πρόσωπό του. Σε αυτό το σημείο νομίζω ότι θα πρέπει να δώσουμε δίκιο στον J. Dunn και στον K. Bailey ότι τέτοιες παραδόσεις άρχισαν να αναπτύσσονται ήδη πριν την ανάσταση, εξαιτίας της θαυμαστής προσωπικότητας του Ιησού, της διδασκαλίας και των θαυμάτων του κι ότι η διάδοση αυτών των παραδόσεων έγινε μέσα από το μηχανισμό της oral informal controlled tradition. Νομίζω ότι ίσως θα πρέπει να πάμε ένα βήμα παραπέρα από την παραδοσιακή αναζήτηση του ιστορικού Ιησού, την οποία περιγράψαμε πιο πριν. Ίσως τα πράγματα να είναι περισσότερο πολύπλοκα από μία ανακρεόντια λύση.]

Για να διαβάσετε το άρθρο του Hoffmann, πατήστε εδώ.

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Περιεχόμενα του τόμου εισηγήσεων της IOSOT 2007 / Contents of the congress volume IOSOT 2007

Στην έκδοση των κυρίως εισηγήσεων της IOSOT 2007 (Ljubljana) αναφερθήκαμε και σε παλαιότερη ανάρτηση. Έχοντας τώρα πρόσβαση στα περιεχόμενα του τόμου, τα παραθέτουμε προς ακριβέστερη ενημέρωση κάθε ενδιαφερόμενου αναγνώστη του ιστολογίου:

André Lemaire, Congress Volume Ljubljana 2007 , (Vetus Testamentum Suppl. 133), Brill 2010
ISBN: 978 90 04 17977 6
€ 177.00 / US$ 262.00

Περιεχόμενα τόμου
  • Joze Krašovec, "Transmission of Semitic forms of biblical proper names in Greek and Latin linguistic traditions", 1-26
  • David L. Petersen, "The genesis of Genesis", 27-40
  • Gianni Barbiero, "Das Rätsel von Psalm 49", 41-56
  • Aron Dotan, "Masora's contribution to biblical studies : revival of an ancient tool", 57-69
  • Olivier Munnich, "Retouches rédactionnelles au texte proto-massorétique : l'apport des versions grecques de Daniel", 71-86
  • David J. Clines, "The challenge of Hebrew lexicography today", 87-98
  • Alviero Nicacci, "An integrated verb system for biblical Hebrew prose and poetry", 99-127
  • Reinhard G. Kratz, "Zwischen Elephantine und Qumran : das Alte Testament im Rahmen des antiken Judentums", 129-146
  • Harutun Jamgotchian, "The earliest known manuscripts of Samaritan Arabic chronicles and other texts in the Russian National Library in St. Petersburg", 147-151
  • Emanuel Tov, "The coincidental textual nature of the collections of ancient scriptures", 153-169
  • Armin Lange, "The significance of the pre-Maccabean literature from the Qumran library for the understanding of the Hebrew Bible : intermarriage in Ezra/Nehemiah - Satan in 1 Chr 21:1 - the date of Psalm 119", 171-218
  • Georg Fischer, "Gebete als hermeneutischer Schlüssel zu biblischen Büchern : am Beispiel von Jeremia", 219-237
  • Hermann J. Stipp, "Das judäische und das babylonische Jeremiabuch", 239-264
  • Evangelia G. Dafni, "Konstantinos Oikonomos ex Oikonomon als Septuaginta-Interpret", 265-292
  • Vasile Mihoc, "Principles of Orthodox hermeneutics", 293-320
  • Silvia Schroer, "The forgotten divinity of creation : suggestions for a revision of Old Testament creation theology in the 21st century", 321-337
  • Seizo Sekine, "Philosophical interpretations of the sacrifice of Isaac", 339-366
  • John Barton, "Reading texts holistically : the foundation of biblical criticism", 367-380
  • Jan Joosten, "La persuasion coopérative dans le discours sur la loi : pour une analyse de la rhétorique du Code de Sainteté", 381-398
  • Grant Macaskill, "The creation of man in 2 (Slavonic) Enoch and in Christians tradition", 399-422
  • Catherine M. MacRobert, "The impact of interpretation on the evolution of the Church Slavonic Psalter text up to the fifteenth century", 423-440
  • Martti Nissinen, "Biblical prophecy from a Near Eastern perspective : the cases of kingship and divine possession", 441-468
  • Jean P. Sonnet, "God's repentance and "false starts" in biblical history (Genesis 6-9; Exodus 32-34; 1 Samuel 15 and 2 Samuel 7)", 469-494
  • Choon L. Seow, "Hope in two keys : musical impact and the poetics of Job 14", 495-510
  • Svetlina Nikolova, "Messianic passages of the book of Sirach in the translation of St. Methodius", 511-529
  • Mary J. Obiorah, "The perception of God's house in the Psalter : a study of how the Psalmists understand the temple", 531-539
  • Vladimir A. Baranov, "The Second Commandment and "true worship" in the Iconoclastic Controversy", 541-554
  • Marvin A. Sweeney, "Ezekiel's debate with Isaiah", 555-574
  • Ulrich Berges, "Farewell to Deutero-Isaiah or prophecy without a prophet", 575-595
  • Francolino J. Gonçalves, "Fondements du message social des prophètes", 597-620
  • Johann Cook, "Towards the formulation of a theology of the Septuagint", 621-640

Το νέο τεύχος του Vetus Testamentum / The new issue of Vetus Testamentum

Στο νέο τεύχος του Vetus Testamentum 60:1 (2010) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Nissim Amzallag / Mikhal Avriel, "Complex Antiphony in David's Lament and Its Literary Significance", 1-14
Η χιαστική δομή του θρήνου του Δαυίδ (2 Σαμ 1,19-27) μαζί με τις μαρτυρίες για την αντιφωνική εκτέλεση του qinot στον Ισραήλ, οδηγεί στην υπόθεση ότι αυτός ο θρήνος επιτελέσθηκε αντιφωνικά από δύο φωνές, η πρώτη να τραγουδά όλους τους στίχους με αύξουσα σειρά και η δεύτερη (αντιφωνική) να απαντά τραγουδώντας τους σε φθίνουσα σειρά. Καταδεικνύεται εδώ ότι οι αντιστοιχίες των στίχων μέσα σε αυτό το πλαίσιο δημιουργούν πρώτον αλληλοσυμπληρωματικές σχέσεις των στίχων, χαρακτηριστικές για την τυπολογία, και νέα "σύνθετα νοήματα" παρέχοντας έτσι μία νέα διάσταση στο ποίημα στο σύνολό του. Καθώς αυτά τα στοιχεία κάθε άλλο παρά τυχαία είναι οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ο θρήνος του Δαυίδ πρέπει να επιτελέσθηκε αντιφωνικά στο σχήμα cross-responsa. Aυτή η ανάλυση αποκαλύπτει την ύπαρξη μίας σύνθετης δημιουργίας η οποία συχνά όμως δεν εκτιμάται ως ars poetica στον αρχαίο Ισραήλ.

Elie Assis, "Zechariah's Vision of the Ephah (Zech. 5:5-11)", 15-32
Το όραμα του ephah (Ζαχ 5,5-11) είναι πιθανόν το πιο μυστηριώδες από όλα. Δε δίνεται το συμβολικό του περιεχόμενο και ο ίδιος ο προφήτης δεν το κατανοεί. Κάποιοι σχολιαστές θεωρούν ότι η προφητεία είναι μία επίπληξη των κατοίκων του Ιούδα, κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι σκοπός της είναι να προφητεύσει την πτώση του Ιούδα στα χέρια των εχθρών του. Όλες οι ερμηνείες του οράματος δεν αντιμετωπίζουν όμως το πρόβλημα, δηλαδή ότι η κακία θα επανεγκατασταθεί στην Shinar και δεν θα εξαφανισθεί, όπως θα περίμενε κανείς. Γιατί ο προφήτης να προτείνει να κτισθεί ένα σπίτι για τον αμαρτωλό έξω από τη χώρα αντί να επιβάλει στην κακία την τιμωρία που συνήθως της αντιστοιχεί στις βιβλικές πηγές; Η θέση που υποστηρίζεται στο άρθρο είναι ότι το όραμα του ephah είναι μία προφητεία εναντίον των Σαμαρειτών. Η γυναίκα στο ephah αντιπροσωπεύει τους Σαμαρείτες. Το όραμα προβλέπει την επιστροφή τους στο αρχικό τους σπίτι στη Βαβυλώνα, όπου θα στηθεί ο ναός τους. Αυτή η ερμηνεία παρέχει πλήρη εξήγηση στην ένταση που δημιουργείται μεταξύ της αναφοράς της κακότητας της γυναίκας και του αισίου τέλους στη μόνιμη κατοικία της στη Γη της Shinar. O προφήτης ήθελε να προκρίνει το θεολογικό επιχείρημα ότι η τελική λύση της διαμάχης μεταξύ των δύο ομάδων είναι ότι οι Σαμαρείτες τελικά θα κτίσουν το δικό τους οίκο, δηλαδή το δικό τους ναό, στη Shinar - την αρχική ιστορική τους πατρίδα και πολύ μακριά από τον Yehud.

Joel S. Baden, "Hithpael and Niphal in Biblical Hebrew: Semantic and Morphological Overlap", 33-44
Η διαπιστωμένη επικάλυψη των niphal και hithpael στα εβραϊκά της Βίβλου εξηγείται με τις μορφολογικές ομοιότητες μεταξύ των δύο ριζών στον αόριστο του αφωνηέντιστου κειμένου. Αυτή η θέση ενισχύεται από τη στατιστική ανάλυση των ρημάτων.

Jonathan Burnside,"'What Shall We Do with the Sabbath-Gatherer?' A Narrative Approach to a 'Hard Case' in Biblical Law (Numbers 15:32-36)", 45-62
Στο άρθρο προτείνεται μία άλλη ανάγνωση του Αρ 15,32-36, η οποία λαμβάνει σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι οι γνωσιολογικές κατηγορίες που εμπεριέχονται στην κατανόηση του βιβλικού Σαββάτου είναι μάλλον αφηγηματικές και παραστατικές παρά σημασιολογικές και κυριολεκτικές. Αυτή η "αφηγηματική" ανάγνωση βλέπει την "΄παραγωγή τροφής" ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα "εργασίας" και θεωρεί την "παραγωγή τροφής κατά το Σάββατο" ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της παράβασης της αργίας του Σαββάτου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το Αρ 15,32-36 είναι μία δύσκολη περίπτωση επειδή η συμπεριφορά του συλλέκτη του Σαββάτου απομακρύνεται κατά πολύ από την κατηγορία της παραγωγής της τροφής και θέτει το ερώτημα, αν θα πρέπει για την επίλυση αυτού του προβλήματος να ανατρέξει κανείς στους νόμους του Σαββάτου. Η αβεβαιότητα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το ζήτημα θα πρέπει να επιλυθεί από τα εμπλεκόμενα μέρη και αφού, κατά ένα ασυνήθιστο τρόπο, ο Θεός είναι το μόνο προσβαλλόμενο μέρος, μόνο ο Θεός μπορεί να ορίσει αν θα πρέπει να επιβληθεί τιμωρία και τι μορφή θα έχει αυτή. Τελικά η συμπεριφορά του παραβάτη κρίνεται ότι αξίζει να τιμωρηθεί με θάνατο, γιατί συνειρμικά αναφέρεται στην εμπειρία του Ισραήλ ως δούλου στην Αίγυπτο. Η συγκέντρωση τροφής κατά το Σάββατος αντικατοπτρίζει την επιθυμία να επιστρέψει κανείς στις οικονομικές σχέσεις που συνδέονται με την κυριαρχία του Φαραώ και απορρίπτει την κυριότητα του Γιαχβέ.

André Kabasele Mukenge, "«Toutefois, il n'y aura pas de nécessiteux chez toi». La stratégie argumentative de Deut. 15:1-11", 69-86
Με την επισήμανση των εμφανών αντιθέσεων μεταξύ των στίχων 4,7 και 11 η διαχρονική προσέγγιση θεώρησε ότι το Δτν 15,1-11 προέρχεται από διάφορες πηγές. Ωστόσο μία προσεκτική ανάγνωση, η οποία λαμβάνει υπόψη τα ρητορικά και υφολογικά στοιχεία καθώς επίσης και τη συντακτική δομή της περικοπής μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι εδώ έχουμε ένα ενιαίο όλο. Ο συντάκτης του προβλέπει τις αντιρρήσεις που θα προκύψουν και εισάγει περιορισμούς και προλήψεις χρησιμοποιώντας εμφαντικές διατυπώσεις (π.χ. εμφαντικό απαρέμφατο) με σκοπό να πείσει το ακροατήριό του και αξιολογώντας τον οφειλέτη, που παρουσιάζεται ως ένας αδελφός. Όλα αυτά είναι στρατηγικές που σκοπό έχουν να πείσουν τον πιστωτή να εφαρμόσει ένα δύσκολο νόμο.

Nadav Na'aman,"Na'aman, Nadav", 87-97
Στο άρθρο εξετάζεται η προσωρινή παραμονή του Δαυίδ στην Keilah (1 Σαμ 23,1-13) υπό το φως του επεισοδίου της παραμονής της ομάδας του 'Apiru στην ίδια πόλη κατά την περίοδο της Amarna. H βιβλική ιστορία αναλύεται στο πρώτο μέρος του άρθρου και στη συνέχεια ακολουθεί μία περιγραφή του ιστορικού γεγονότος του 14ου αι. π.Χ. με βάση κάποιες επιστολές της Amarna. Η αξιοπρόσεκτη συμφωνία μεταξύ της βιβλικής και της εξωβιβλικής περιγραφής όσον αφορά στην τοποθεσία και στις κοινωνικές συνθήκες ανοίγει το δρόμο για μια καλύτερη κατανόηση και των δύο. Ο φιλοδαυιδικός χαρακτήρας της βιβλικής ιστορίας είναι σαφής από τα όσα συμπεριλαμβάνει στην ιστορία του ο αφηγητής, καθώς επίσης και από αυτά που αφήνει εκτός. Η εξωβιβλική πηγή είναι το κλειδί για να συμπληρωθούν οι λεπτομέρειες που λείπουν και τις οποίες εσκεμμένα ο αφηγητής δεν συμπεριέλαβε.

Anathea E. Portier-Young, "Languages of Identity and Obligation: Daniel as Bilingual Book", 98-115
Οι κοινωνιογλωσσολόγοι παρέχουν το θεωρητικό πλαίσιο για να κατανοηθεί η διγλωσσία του Δανιήλ ως μία σκόπιμη ρητορική στρατηγική. Ο συγγραφέας ή οι συγγραφείς του Δανιήλ άρχισαν το κείμενό τους στα εβραϊκά, πέρασαν στα αραμαϊκά και κατέληξαν και πάλι στα εβραϊκά για να οδηγήσουν το ακροατήριο στην αναγνώρισε μίας νέας συνάφειας μέσα στην οποία ακυρώνονται οι διεκδικήσεις της αυτοκρατορίας και παραμένουν μόνο εκείνες της διαθήκης. Με αυτόν τον τρόπο ο συγγραφέας / οι συγγραφέίς προσκαλούν το ακροατηριο να βρουν τη θέση τους μέσα στον κόσμο των οραμάτων, αποκηρύσσοντας μία στάση συνεργασίας με τους Σελευκίδες και υιοθετώντας μία στάση αντίστασης, η οποία έχει τις ρίζες της στη διαθήκη.

Stefan Schorch,"'A Young Goat in Its Mother's Milk'? Understanding an Ancient Prohibition", 116-130
Η περικοπή θα πρέπει να κατανοηθεί ως "δεν θα μαγειρέψεις (με σκοπό να το καταναλώσεις) ένα ερίφιο που θηλάζει". Αυτή όμως δεν είναι μόνο η σημασία της περικοπής στον Κώδικα της Διαθήκης (Έξ 23,19) και στο λεγόμενο "Privilegrecht" (Έξ 34,26), αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αυτή η περικοπή κατανοούνταν από τους συγγραφείς του Δευτερονομίου (Δτν 14,21). Το Αμώς 6,4 φαίνεται να περιέχει μία αρχαία αναφορά στην απαγόρευση για τον ερίφιο.

Bruce Wells,"The Hated Wife in Deuteronomic Law", 131-146
Στο Δτν 21,15-15 ο πατέρας είναι εκείνος που δίνει το κληρονομικό δικαίωμα στον βιολογικά μεγαλύτερο γιο, όταν έχει μία γυναίκα που αγαπά και μία που μισεί. Μία συνηθισμένη ερμηνεία αυτού του κειμένου είναι ότι αυτό προσπαθεί να αποτρέψει έναν πατέρα από το να υποβιβάσει έναν μεγαλύτερο στην ηλικία γιο και να παραχωρήσει το κληρονομικό δικαίωμα σε έναν νεότερο γιο. Στο παρόν όμως άρθρο υποστηρίζεται ότι το κείμενο προϋποθέτει ότι οι πατέρες είχαν αυτό το δικαίωμα κι ότι θα πρέπει να συνεχίσουν να το έχουν. Υπαινίσσεται ότι η μισητή γυναίκα έχει εσκεμμένα υποβιβασθεί από το σύζυγό της σε μία κατώτερη θέση μέσα στον οίκο του. Εξαιτίας αυτής της πράξης εκ μέρους του συζύγου το κείμενο του ζητά να στερηθεί το δικαίωμά του να υποβιβάσει και το γιο αυτής της γυναίκας, ένα δικαίωμα που αλλιώς θα μπορούσε να το διατηρήσει.

Young Hye Kim,"The Jubilee: Its Reckoning and Inception Day", 147-151
Έχουν προταθεί νέες λύσεις για το πρόβλημα υπολογισμού του Ιωβηλαίου Έτους και για το γιατί το Ιωβηλαίο αρχίζει τη Μέρα του Εξιλασμού. Ο κύκλος του Ιωβηλαίου δεν αρχίζει με το πρώτο έτος του σαββατικού κύκλου αλλά κατά το έβδομο, το έτος της αγρανάπαυσης. Το Ιωβηλαίο αρχίζει κατά τη Μέρα του Εξιλασμού εξαιτίας της σχέσης της με το Σάββατο.

Jerome T. Walsh, "On in 2 Kings 9:37", 152-153
Αν διαβάσουμε το whyt στο 2 Βασ 9,37 ως "καταστροφή" αποφεύγουμε τις διορθώσεις και οδηγούμαστε σε μία λύση του προβλήματος της απουσίας στο 1 Βασ 21,23 οποιαδήποτε αντιστοιχίας με το 2 Βασ 9,37.