Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Ένα νέο βιβλίο για τον άνθρωπο και την κτίση στην Αγία Γραφή / A new volume on man and creation in the Bible

Με χαρά σας γνωρίζω, αγαπητοί αναγνώστες του ιστολογίου, ότι κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Πουρναρά ένας νέος τόμος στη σειρά Βιβλική Βιβλιοθήκη (τόμ. 44). Πρόκειται για το έργο του καθ. της Κ.Δ. Ι. Γαλάνη (τον οποίο είχα την τιμή να έχω καθηγητή και σύμβουλο) με θέμα τον άνθρωπο και την κτίση στην Αγία Γραφή:

Ι. Γαλάνη, Άνθρωπος και κτίση στη βιβλική Παράδοση, (Βιβλική Βιβλιοθήκη 44). εκδ. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 2009
ISBN: 978-960-242-430-8

Ο τόμος συναπαρτίζεται από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος ο καθηγητής εξετάζει τον άνθρωπο και την κτίση ως δημιουργήματα του Θεού, τη σχέση τους με το πρόσωπο του Χριστού και την εν Χριστώ αναδημιουργία. Το δεύτερο μέρος περιέχει μία σειρά συντομότερες μελέτες με το ίδιο θέμα:
Οι στεναγμοί και οι ωδίνες της κτίσεως και του ανθρώπου στην παύλεια θεολογία
Το καινοδιαθηκικό υπόβαθρο των σχέσεων ανθρώπου και κτίσης κατά τη λατρευτική πράξη της Εκκλησίας
Εκκλησία και κόσμος στην προς Κολοσσαείς επιστολή του αποστόλου Παύλου
Η σχέση ανθρώπου και κτίσεως κατά την Αποκάλυψη του Ιωάννη

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Πρακτικά συνεδρίου για την ιστορία και τη σωτηρία / Papers read in a conference on History and Salvation

Κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Mohr Siebeck ο τόμος με τις εισηγήσεις που διαβάστηκαν σε συνέδριο προς τιμήν του Martin Hengel που έλαβε χώρα την άνοιξη του 2007:

Jörg Frey, Stefan Krauter u. Hermann Lichtenberger (εκδ.), Die Geschichtsbezogenheit des Heils und das Problem der Heilsgeschichte in der biblischen Tradition und in der theologischen Deutung (WUNT I 248), Mohr Siebeck, Tübingen 2009
ISBN 978-3-16-150110-4
€ 199.00

Περιεχόμενα
  • Jörg Frey - Stefan Krauter - Hermann Lichtenberger, "Zum Thema Heil und Geschichte und zum Problem der "Heilsgeschichte" in der biblischen Tradition und in der theologischen Interpretation : Einführung", XI-XXIII
  • Martin Hengel, "Heilsgeschichte", 3-34
  • Bernd Janowski, "Vergegenwärtigung und Wiederholung : Anmerkungen zu G. von Rads Konzept der 'Heilsgeschichte'", 37-61
  • Joachim L. Schaper, "'Dann sollst du anheben und sagen vor dem Herrn, deinem Gott ...' : Heil, Geschichte und Gedächtnis im Deuteronomium", 63-73
  • Anna M. Schwemer, "Die Gottesherrschaft bei Josephus", 75-101
  • Bernhard Mutschler, "Geschichte, Heil und Unheil bei Flavius Josephus am Beispiel der Tempelzerstörung : zur Komposition von Jos. bell. 6,285-315", 103-127
  • Jutta Leonhardt-Balzer, "Heilsgeschichte bei Philo? : die Aufnahme der Zweigeisterlehre in QE I 23", 129-147
  • Marc Philonenko, "La symbolique du noir et du blanc dans la vision de l'Histoire de l'apocalyptique", 149-154
  • Beate Ego, "Geschichte im Horizont der göttlichen Zuwendung : Überlegungen zur Relation von Heil und Geschichte im rabbinischen Judentum", 155-173
  • Hermann Lichtenberger, "Geschichte und Heilsgeschichte in der Damaskusschrift῾", 175-184
  • Daniel R. Schwartz, "From Moses' song to Mattathias' speech : on "zeal for the law" and Heilsgeschichte in the second century BCE", 185-193
  • Thomas A. Szlezák, "Weltgeschehen mit und ohne Götter : griechische Vorstellungen über die Präsenz des Göttlichen im geschichtlichen Prozess", 197-211
  • Dieter Timpe, "Domitian als Christenfeind und die Tradition der Verfolgerkaiser", 213-242
  • Stefan Krauter, "Tanti fuit : römische Beiträge zu einem Problem heilsgeschichtlicher Theologie", 243-261
  • Hans D. Betz, "Plutarch über das leere Grab des Numa Pompilius", 263-284
  • Reinhard Feldmeier, "Gott und die Zeit", 287-305
  • Ulrike Mittmann-Richert, "Thesen zur offenbarungsgeschichtlichen Grundlegung der Christologie", 307-331
  • Christian Grappe, "De la création à la résurrection et à la nouvelle creátion : lectures et relectures de Genèse 2,7", 333-356
  • Friedrich Avemarie, "Heilsgeschichte und Lebensgeschichte bei Paulus", 357-383
  • James D. Dunn, " The book of Acts as salvation history", 385-401
  • Roland Deines, "Das Erkennen von Gottes Handeln in der Geschichte bei Matthäus", 403-441
  • Hermut Löhr, "Geschichtliches Denken im Hebräerbrief", 443-457
  • Jörg Frey, "Heil und Geschichte im Johannesevangelium : zum Problem der "Heilsgeschichte" und zum fundamentalen Geschichtsbezug des Heilsgeschehens im vierten Evangelium", 459-510
  • Christoph Markschies, "Welche Funktion hat der Mythos in gnostischen Systemen? : oder: ein gescheiterter Denkversuch zum Thema 'Heil und Geschichte'", 513-534
  • Winrich A. Löhr, "Heilsgeschichte und Universalgeschichte im antiken Christentum", 535-558
  • Torsten Krannich, :"'Gott, der du es durch die Fülle deines Erbarmens gut mit uns meintest' (haer. 3,6,4) : Heil bei Irenäus von Lyon", 559-569
  • Volker H. Drecoll, :"Heil und Geschichte in der Paulusauslegung Augustins", 571-581
  • Matthieu Arnold, "Dieu, maître de l'histoire dans la correspondance de Martin Luther῾", 583-596
  • Volker Leppin, "'... in diesen letzten Zeiten' : Gottes Geschichtswirken und Gottes Heilswirken bei Martin Luther", 597-607
  • Oswald Bayer, "Scheidekunst und Ehekunst : Glaube und Geschichte bei Kant und Hamann", 611-632
  • Johannes Wischmeyer, "Heilsgeschichte im Zeitalter des Historismus : das geschichtstheologische Programm Johann Christian Konrad Hofmanns", 633-646
  • Fritz Herrenbrück, "Heilsgeschichte bei Karl Löwith und Eugen Rosenstock-Huessy", 647-692
  • Klaus W. Müller, "Rudolf Bultmann und die Heilsgeschichte", 693-723
  • Christine Axt-Piscalar, "Offenbarung als Geschichte : die Neubegründung der Geschichtstheologie in der Theologie Wolfhart Pannenbergs", 725-743
  • Christoph Schwöbel, "'Heilsgeschichte' : zur Anatomie eines umstrittenen theologischen Konzepts", 745-757
  • Ulrich Heckel, "Heil und Geschichte : Predigt beim Abschlussgottesdienst über die Epistel für den Sonntag Quasimodogeniti (15.4.2007) aus 1. Petrus 1,3-9", 761-766
  • Folker Siegert, "Philon über die Vorsehung : ein Gespräch", 767-781



Μαγνητοφωνημένη διάλεξη για τον ιστορικό Ιησού (2) / Podcast on Historical Jesus

Συνεχίζοντας τη σειρά των μαγνητοφωνημένων σύντομων διαλέξεών του για τον ιστορικό Ιησού ο Phil Harland έχει αναρτήσει ένα ακόμη επεισόδιο:

Podcast 5.3: Studying the Historical Jesus - Sources and Problems, part 3

Ένας ραβίνος στο Βατικανό / A rabbi in Vatican


Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί ένα σύντομο κείμενο, όπου ο γνωστός ραβίνος και ειδικός στη ραβινική γραμματεία Jacob Neusner περιγράφει την πρόσφατη επίσκεψή του στο Βατικανό και τη συνομιλία του εκεί με τον ποντίφικα. Στα 2000 ο Neusner εξέδωσε το βιβλίο του A Rabbi Talks With Jesus. [A.T. ένα βιβλίο που αξίζει να το διαβάσει κανείς] όπου σύγκρινε το κήρυγμα του Ιησού για τη βασιλεία του Θεού με την αντίληψη της Τορά για τη σχέση του Ισραήλ με το Θεό. Ο πάπας ασχολείται με αυτό το βιβλίο στο έργο του Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, όπου αφιέρωσε ένα κεφάλαιο στα ερωτήματα που έθεσε ο Neusner στο βιβλίο του. Aυτός ο γραπτός και αξιοπρεπής διάλογος είναι ίσως μία από τις λίγες στιγμές μέσα στην ιστορία του Χριστιανισμού που ένας πάπας διαλέγεται με έναν ιουδαίο ερευνητή και μάλιστα σχετικά με τον Ιησού. Μετά από μία ανταλλαγή επιστολών ο πάπας προσκάλεσε τον Neusner σε μία ιδιωτική συνάντηση. Ο Νeusner περιγράφει αυτήν τη συνάντηση. Για να διαβάσετε το κείμενο, πατήστε εδώ.
[Α.Τ. Θα άξιζε πραγματικά τον κόπο και θα μας καθιστούσε πλουσιότερους πνευματικά να δούμε τον Ιησού Χριστό από την ιουδαϊκή οπτική πλευρά. Θα μας βοηθούσε ακόμη να κατανοήσουμε καλύτερα τις απαρχές της πίστης μας, τις ρίζες μας επομένως και να συναντήσουμε τον Ιουδαίο αδελφό μας με σεβασμό και διάθεση κατανόησης. Σε επόμενη ανάρτηση θα παρουσιάσουμε κάποιες τάσεις από την ιουδαϊκή πλευρά απέναντι στην εκκλησία και τον Ιησού και κάποια βιβλιογραφία.]

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Περιλήψεις των άρθρων του Neot 43.1 / Abstracts of Neot 43.1

Τα περιεχόμενα του τρέχοντος τεύχους του περιοδικού Νeotestamentaria 43:1 (2009) τα παρουσιάσαμε σε παλαιότερη ανάρτηση. Έχοντας τώρα πρόσβαση στις περιλήψεις των άρθρων του περιοδικού τις παραθέτουμε για την ενημέρωση των αγαπητών αναγνωστών του ιστολογίων:

Pieter G.R. de Villiers, "Peace in the Pauline Letters: A Perspective on Biblical Spirituality", 1-26
Εστιάζοντας στο μοτίβο της ειρήνης στην παύλεια παράδοση, το άρθρο είναι μία συμβολή στην πνευματικότητα της ειρήνης. Μετά από μερικές εισαγωγικές παρατηρήσεις σχετικά με την ιδέα τόσο της πνευματικότητας όσο και μίας πνευματικότητας της ειρήνης, ο συγγραφέας συζητά κάποια μεθοδολογικά ζητήματα. Η ειρήνη στις παύλειες επιστολές αναλύονται με βάση τους όρους της θείας της φύσης, της σωτηριολογικής της λειτουργίας, του εσχατολογικού, κοινοτικού και εσωτερικού της χαρακτήρα και τέλος, σε σχέση με τον αγιασμό.

Frank England, "Postcolonial Anxieties and Biblical Criticism Criticism in (South) Africa", 27-48
Το άρθρο αποτελεί μία απάντηση στις ανησυχίες του West (2008) σχετικά με τη μεταποικιακή ερμηνευτική προσέγγιση. Ο συγγραφέας σκοπό έχει να προτείνει μία θέση για τις αναζητήσεις αυτής της ερμηνευτικής προσέγγισης μέσα στο πλαίσιο των βιβλικών σπουδών, τονίζει τα παράλληλα με το έργο του Mosala (1989), επιστρέφει στο ερώτημα του West (2000) σχετικά με τη συμβολή της εκκλησίας στην αλλαγή που έλαβε χώρα στη Ν. Αφρική και επίσης σκόπιμα διευρύνει το πεδίο έρευνας της μεταποικιακής προσέγγισης για να συμπεριλάβει και το υλικό των προαποικιακών προσεγγίσεων.

Edison Muhindo Kalengyo, "'Cloud of Witnesses' in Hebrews 12:1 and Ganda Ancestors: An Incarnational Reflection" 49-68
Στο άρθρο εξετάζεται η φράση "νέφος μαρτύρων" στο Εβ 12,1 και δίνονται οι γενικές γραμμές του ρόλου που αυτοί διαδραματίζουν στην καθοδήγηση και έμπνευση των ζωντανών στον αγώνα της πίστης. Το "νέφος μαρτύρων" αναφέρεται στους εκλιπόντες πιστούς προγόνους στο Εβ 11. Ο συγγραφέας κάνει μία σύγκριση με τις παραδοσιακές πεποιθήσεις των κατοίκων της Ganda σχετικά με τους προγόνους. Ο ρόλος των προγόνων στην Ganda στη ζωή των ζωντανών παρουσιάζει παράλληλα προς το ρόλο του "νέφους μαρτύρων" στο Εβ 12,1. Σύμφωνα με το συγγραφέα η πίστη στον Ιησού Χριστό δεν έρχεται σε αντίθεση προς την αρχή για τους προγόνους μέσα στο πλαίσιο της χριστιανικής θεολογίας. Οι πρόγονοι είναι παρόντες στην ευχαριστιακή σύναξη και μέσω της θεολογίας της ενανθρώπησης κατανοείται η θυσία του Ιησού του "πρώτου προγόνου" όλων των πιστών.

David Lincicum, "Paul and the Temple Scroll: Reflections on a Shared Engagement with Deuteronomy", 69-92
Kάνοντας χρήση της μεταφοράς του Francis Watson για την "συζήτηση των τριών οδών" ο συγγραφέας αναλύει την αναφορά του Παύλου στο Δευτερονόμιο υπό το φως του Κυλίνδρου του Ναού και του τρόπου που εκείνο το κείμενο αναφέρεται στο Δευτερονόμιο.Μετά από μία σύντομη εισαγωγή σχετικά με τον Κύλινδρο του Ναού, ο Lincinum εξετάζει αρχικά το ζήτημα της ερμηνευτικής στάσης απέναντι στο Δτν και διατυπώνει τη θέση ότι τόσο ο Παύλος και ο Κύλινδρος του Ναού ερμηνεύουν τα κείμενα από το Δτν υπό το φως άλλων γραφικών χωρίων και ξαναγράφουν το Δτν ερμηνεύοντάς το ως λόγο του παρόντος. Δεύτερον η γνωστή έμφαση του Κυλίνδρου του Ναού στη halakhah συγκρίνεται με τις παύλειες επιστολές. Ο συγγραφέας επίσης σημειώνει διάφορα κεντρικά σημεία της ηθικής διδασκαλίας του Παύλου, όπου ο απόστολος χρησιμοποιεί το Δτν και τονίζει ότι κι ο Παύλος πραγματεύεται παρόμοια ζητήματα, όπως ο Κύλινδρος, χωρίς όμως πάντοτε να καταλήγει στα ίδια συμπεράσματα. Τέλος, μία σύγκριση αναδεικνύει τις ομοιότητες και τις διαφορές καθώς και τα δύο κείμενα προσπαθούν να δημιουργήσουν (με διαφορετικό τρόπο το καθένα) μία σχέση μεταξύ του Δτν και του παρόντος.

Bradley H. McLean, "The Exteriority of Biblical Meaning and the Pentitude of Desire: An Exploration of Deleuze's Non-Metaphysical Hermeneutics of Kafka", 93-122
H ερμηνευτική θεωρία παραμένει ριζωμένη στη μεταφυσική της "εσωτερικότητας το νοήματος". Για παράδειγμα ο Ricoeur μετασχημάτισε τη μεταφυσική διδασκαλία του Freud για την εσωτερική λιβιδινική σημασία σε μία θεωρία της ερμηνείας. Η απόρροια της μεταφυσικής του Freud για το εσωτερικοποιημένο νόημα είναι η "επιθυμία ως έλλειψη". Η επίθεση των Deleuze και Guattari στη θεωρία του Freud για τις ιστορικές-λιβιδινικές ορμές αποτέλεσε τη βάση της θέσης τους για τη ριζωματική εξωτερικότητα του νοήματος, την οποία αναπτύσσουν με λογοτεχνικούς όρους στο βιβλίο τους Kafka: Toward a Minor Literature. Κατά την άποψή τους τα μυθιστορήματα του Kafka μαρτυρούν ένα ύφος γραφής το οποίο αποκηρύττει το εσωτερικό νόημα. Στην προτεραιότητα της θέσης του Freud της επιθυμίας ως έλλειψης, οι Deleuze και Guattari αντιπαραθέτουν την επιθυμία ως πληρότητα. Ο συγγραφέας συζητά ένα είδος βιβλικής ερμηνείας η οποία στηρίζεται στη διπλή ιδέα της εξωτερικότητας του νοήματος και της επιθυμίας ως πληρότητας με βάση τέσσερις ερμηνευτικές στρατηγικές: 1) επανακάλυψη της υπερδιαφοροποιημένης ζωής του καθενός, β) πολιτική σκέψη, 3) αναζήτηση των διάμεσων χώτων και δ) αλλαγή της οπτικής.

Lilly Nortjé-Meyer, "The 'Mother of Jesus' as Analytical Caterogory in John's Gospel", 123-143
Μέσα από τη σύνδεση των ανδρικών και γυναικείων χαρακτήρων στο κατά Ιωάννη, μπορούν να εντοπισθούν νέες διαστάσεις του κοινωνικού φύλου ως μίας σημαντικής πλευράς του χαρακτηρισμού. Το φύλο είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα και καθώς συνδέεται με ένα λογοτεχνικό χαρακτήρα καθορίζεται από τους ρόλους που αποδίδονται σε έναν χαρακτήρα μέσα στην αφήγηση και από τη συνάφεια μέσα στην οποία βρίσκεται. Επίσης το φύλο διαμορφώνεται από τις σχέσεις ενός χαρακτήρα με τους άλλους χαρακτήρες, άνδρες και γυναίκες του ίδιου κειμένου και άλλων κειμένων. Σκοπός του συγγραφέα είναι να αξιοποιήσεις τη "δυαλιστική" αρχή του Ιωάννη για να συνδέσει τη "μητέρα του Ιησού" με τον "πατέρα του Ιησού" και να σημειώσεις τις συνέπειες που έχει αυτή η σύνδεση και για άλλα ζεύγη χαρακτήρων στο κατά Ιωάννην.

Christoph Stenschke, "Married Women and the Spread of Early Christianity", 145-194
Στο άρθρο εξετάζεται το εύρος και ο ρόλος των παντρεμένων γυναικών οι οποίες αναμείχθηκαν στη διάδοση του Χριστιανισμού, όπως αυτός αποτυπώνεται στην Κ.Δ. Μετά από μία έρευνα γενικά των παντρεμένων γυναικών στην Κ.Δ. ο συγγραφέας επικεντρώνεται στην άμεση και έμμεση συμμετοχή αυτών των γυναικών (οι οποίες δε μπορούν να απόλυτα διαχωρισθούν από τους άνδρες τους). Στο τελευταίο μέρος της έρευνας εξετάζεται ο ρόλος των γυναικών σε κάποια απόκρυφα κείμενα.

Süleyman Turan, "Paul's Missionary Theology from a Muslim Perspective", 195- 216
Σε αυτό το άρθρο ο συγγραφέας εξετάζει τις δυσκολίες που έχουν οι μουσουλμάνοι να κατανοήσουν την ιεραποστολική στρατηγική του Παύλου υπό του φως του 1 Κορ 9,19-23. Αφού η προσέγγιση του ιεραποστολικού έργου, την οποία εκθέτει ο Παύλος σε αυτό το κείμενο υιοθετήθηκε και από τους επόμενους ιεραποστόλους, οι οποίοι ακολούθησαν το μοντέλο του Παύλου, μία κατανόηση του κειμένου θα συμβάλει ταυτόχρονα στην κατανόηση ολόκληρης της αντίληψης για τη χριστιανική ιεραποστολή. Σε αυτήν τη συνάφεια ο συγγραφέας λαμβάνει υπόψη του κάποιες ερμηνείες αυτού του κειμένου από καινοδιαθηκολόγους και παρουσιάζει τις δικές του ερμηνείες. Τέλος, αξιολογεί την ιεραοστολική στρατηγική του Παύλου μέσα στη συνάφεια της ισλαμικής αντίληψης του da´wah.

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

M. Goulder (νεκρολογία) / Obituary of M. Goulder


Πριν λίγο καιρό αναφερθήκαμε στο θάνατο του καινοδιαθηκολόγου Michael Goulder. Από το ιστολόγιο του Mark Goodacre πληροφορούμαστε ότι στους αυριανούς TIMES θα δημοσιευθεί μία νεκρολογία για τον εκλιπόντα. Για να διαβάσετε την ηλεκτρονική έκδοσή της, πατήστε εδώ.

Δύο νέα άρθρα στο JHS / Two new articles in JHs

Στον τόμου 10 (2010) του ηλεκτρονικού περιοδικού Journal of Hebrew Scriptures έχουν αναρτηθεί τα δύο πρώτα άρθρα:

Zohar Amar - Ram Bouchnik - Guy Baroz, "The Contribution of Archaeozoology to the Identification of the Ritually Clean Ungulates Mentioned in the Hebrew Bible"
Σε αυτό το άρθρο οι συγγραφείς του προσπαθούν να καταδείξουν τη συμβολή των αρχαιοζωολογικών μελετών στην ταυτοποίηση των ζώων που αναφέρονται στην εβραϊκή Βίβλο, επικεντρώνοντας την προσοχή τους σε δέκα οπληφόρα καθαρά ζώα τα οποία επιτρεπόταν σύμφωνα με το Δτν 14,4-5 να καταναλώνονται.

Marian Broida, "Closure in Samson"
Kατά τις τελευταίες δεκαετίες διάφοροι ερμηνευτές υποστήριξαν τη συνοχή των Κρ 13-16 με βάση την πολλαπλή εσωτερική θεματική και τα παράλληλα στη δομή. Ωστόσο οι προηγούμενες γενιές ερευνητών θεωρούσαν ότι τα Κρ 13-16 ήταν ένα κύκλος ιστοριών χωρίς συνοχή. Η μελέτη των μηχανισμών που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να κλείσει την αφήγηση οδηγεί στην διαπίστωση δύο βασικών λόγων που τα επεισόδια δημιουργούν την εντύπωση στον αναγνώστη ότι δεν έχουν συνοχή: οι ισχυροί μηχανισμοί κατακλείδας στο τέλος κάποιων επιμέρους ενοτήτων -κάτι που είναι ιδιαίτερα σαφές στο 15,17-20- και μία σχετική έλλειψη των συνεκτικών δεσμών μεταξύ των ενοτήτων, ιδιαίτερα όσον αφορά στη συνεπή παρουσίαση των δευτερευόντων χαρακτήρων και στις αναφορές στα μαλλιά του Σαμψών. Οι συντάκτες της ιστορίας του Σαμψών επέλεξαν να δημιουργήσουν πολύπλοκους ιστούς θεματικών και δομικών συνδέσεων παρά να κάνουν μερικές αλλαγές που απλά θα έδιναν την εντύπωση στον αναγνώστη μίας συνεχούς πλοκής. Μία πιθανή εξήγηση είναι ότι οι αναθεωρητές έδιναν προτεραιότητα στη ενότητα όσον αφορά στη δομή -ειδικότερα μία μεγάλης κλίμακας αν όχι μη τυπικής σύνθεσης σε δακτύλιους - έναντι μίας ενιαίας πλοκής, με τον στ. 15,20 να εμπλουτίζει κι όχι να εμποδίζει την δυνατότητα του αναγνώστη να κατανοήσει το κείμενο ως κάτι ενιαίο.

Βιβλιοπαρουσιάσεις στο Review of Biblical Literature 9/2/2010

Oι νέες βιβλιοκρισίες στη σελίδα της Review of Biblical Literature:

Michael F. Bird, Introducing Paul: The Man, His Mission and His Message
Reviewed by Tony Costa

Craig A. Blaising, Carmen S. Hardin, and Quentin F. Wesselschmidt, eds., Psalms (2 volumes)
Reviewed by Gert T. M. Prinsloo

Delbert Burkett, Rethinking the Gospel Sources, Volume 2: The Unity and Plurality of Q
Reviewed by Tobias Hagerland

Greg Carey, Sinners: Jesus and His Earliest Followers
Reviewed by Burgert De Wet

Andrie Du Toit; edited by Cilliers Breytenbach and David S. Du Toit, Focusing on Paul: Persuasion and Theological Design in Romans and Galatians
Reviewed by Sheila E. McGinn

Carole R. Fontaine, With Eyes of Flesh: The Bible, Gender and Human Rights
Reviewed by Robin Gallaher Branch

J. R. Daniel Kirk, Unlocking Romans: Resurrection and the Justification of God
Reviewed by Jens Herzer

Kenneth L. Schenck, Cosmology and Eschatology in Hebrews: The Settings of the Sacrifice
Reviewed by Thomas Kraus

Gerhard Sellin, Der Brief an die Epheser
Reviewed by Angela Standhartinger

Benjamin D. Sommer, The Bodies of God and the World of Ancient Israel
Reviewed by Gilbert Lozano

David Toshio Tsumura, The First Book of Samuel
Reviewed by Phillip Camp

Edna Ullmann-Margalit, Out of the Cave: A Philosophical Inquiry into the Dead Sea Scrolls Research
Reviewed by Samuel Thomas

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Στο νέο τεύχος του ZAW / In the new issue of ZAW

Στο νέο τεύχος του Zeitschrift für die alttestamentliche Wissenschaft 121:4 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Richard Whitekettle, "One if by And: Conjunctions, Taxonomic Development, and the Animals of Leviticus 11,26", 481-497
Ένα σύστημα ζωολογικής ταξινόμησης βάζει τάξη στον κατάλογο ζώων ενός πολιτισμικού συστήματος. Καθώς πτυχές αυτού του καταλόγου αλλάζουν μέσα στο χρόνο (π.χ. με την εισαγωγή νέων ζώων σε μία περιοχή), το σύστημα ταξινόμησης προσαρμόζεται για να λάβει υπόψη του τις νέες συνθήκες. Το Λευιτ 11 περιέχει το εκτενέστερο σύστημα ταξινόμησης στα ισραηλιτικά κείμενα και απαρτίζεται από διάφορα τμήματα, τα οποία περιλαμβάνουν κανόνες διατροφής στο Λευιτ 11,2-23 και τους νόμους για τα κουφάρια ζώων στο Λευιτ 11, 24-40. Ένας από αυτούς τους τελευταίους νόμους, στο Λευιτ 11,26, αναφέρεται στα ζώα ξηράς με οπλές που χρησιμοποιούνται για να σέρνουν τα οχήματα και τα οποία δεν έχουν διπλή οπλή και δεν είναι μηρυκαστικά (π.χ. όνοι, άλογα και μουλάρια), μία ομάδα ζώων η οποία δεν είχε παγιωθεί στην ισραηλιτική ζωολογική σκέψη, όταν οι νόμοι διατρoφής άρχισαν να διαμορφώνονται για πρώτη φορά. Aυτή η ταξινόμηση είχε πιθανόν παγιωθεί κατά τη διάρκεια της πρώιμης περιόδου της μοναρχίας με αποτέλεσμα να προσφέρει μία γνωστική ιεραρχία στη νέα κοινωνιοζωολογική κατάσταση που άρχισε να δημιουργείται στην ισραηλιτική κοινωνία, μία κατάσταση, της οποίας χαρακτηριστικό είναι η ένταξη των αλόγων και μουλαριών στην κοινωνία της εποχής. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάποια μορφή των νόμων για τα κουφάρια που απαντούν στο Λευιτ 11,26 και ίσως όλοι οι νόμοι για αυτά ήταν σε χρήση ήδη από την πρώιμη εποχή της μοναρχίας.

William A. Tooman, "Ezekiel's Radical Challenge to Inviolability", 498-514
To όραμα του ναού στο Ιεζ 8-11 έχει ερμηνευθεί ως ένα όραμα της αποχώρησης του Γιαχβέ από το Ναό. Yποστηρίζεται ότι η απομάκρυνση της θείας παρουσίας υπήρξε η αιτία της επιδρομής στην πόλη και της καταστροφής της από τους Βαβυλώνιους. Στο παρόν άρθρο υποστηρίζεται ότι τα Ιεζ 8-11 δεν παρουσιάζουν το όραμα της θείας εγκατάλειψης αλλά την επίσκεψή της με σκοπό την κρίση. Η παραδοσιακή άποψη υποθέτει ότι ο Ιεζεκιήλ επιβεβαιώνει την πεποίθηση για το απόρθητο της Σιών, όταν στην πραγματικότητα απορρίπτει κάθε τέτοια αντίληψη. Η μελέτη ξεκινά με μία προσεκτική εξέταση των σχετικών στοιχείων στα Ιεζ 8-11 και στη συνέχεια εξετάζει τα κίνητρα του Ιεζεκιήλ, όταν αμφισβητεί την παραπάνω πεποίθηση καθώς επίσης την ανάγκη να επαναβεβαιώσει την κυριαρχία του Γιαχβέ λίγο πριν από την εθνική καταστροφή και την αιχμαλωσία.

Tim Bulkeley, "Amos 7, 1–8,3: cohesion and generic dissonance", 515-524
Στο άρθρο εξετάζονται τα στοιχεία εκείνα της γλώσσας του Αμώς 7,1-8,3 που συμβάλλουν στη συνοχή του κειμένου και πώς αυτά συσχετίζονται με τα ρητορικά χαρακτηριστικά του κειμένου με σκοπό να περάσουν ένα ενιαίο μήνυμα. Σε αυτήν την περικοπή η επανάληψη λέξεων είναι ένα ιδιαίτερα δυνατό συνεκτικό στοιχείο. Προάγει την ανάγνωση των περιγραφών των οραμάτων, τόσο των τριών που προηγούνται και του ενός που ακολουθεί, μαζί με τη βιογραφική αφήγηση στο 7,10-17. Έτσι παρά τις διαφορές στο φιλολογικό είδος και στην οπτική γωνία -το πρώτο πρόσωπο στις περιγραφές των οραμάτων και το τρίτο πρόσωπο στην αφήγηση- τα τμήματα αυτής της περικοπής, όπως την έχουμε σήμερα, έχουν μία σχέση μεταξύ τους. Όλα μαζί προάγουν τη θέση ότι ο Αμώς ήταν ένας αληθινός προφήτης κι ότι αυτό το μήνυμα της καταστροφής του βασιλείου του Ισραήλ ήταν πραγματικά ένας λόγος Κυρίου.


Aron Pinker, "Psalm 116,15 – Death of the Saints?", 529-539
Υποστηρίζεται εδώ ότι το Ψα 116,15 θα πρέπει να κατανοηθεί ξεκινώντας από την υπόθεση ότι είτε (α) το πυκνά γραμμένο αρχικό κείμενο (וידיסחלהתומההוהייניעברקי) δε χωρίσθηκε σωστά είτε (β) ότι το μασωριτικό κείμενο είναι μια μεταγενέστερη αναδιάταξη ενός σωστά διαιρεμένου αρχικού κειμένου, הלהת ומה הוהי יניעב רקי וידיסח or וידיסח להת ומה הוהי יניעב רקי, όπου το ה του αρχικού הלהת εξέπεσε εξαιτίας της απλογραφίας, εξαιτίας της ομοιότητας που παρουσιάζουν τα ח/ה στην τετράγωνη γραφή ή ότι το להת είναι μία συντόμευση του הלהת.

Jean-Marie Auwers - Pieter Van Petegem, "Les voix du Cantique des cantiques Qui dit quoi dans le poème?", 540-556
Ένα από τα γοητευτικότερα ζητήματα στην ερμηνεία του Άσματος Ασμάτων είναι η συσχέτιση των στίχων με διαφορετικούς χαρακτήρες της ιστορίας. Στην αρχή του άρθρου οι συγγραφείς παρουσιάζουν τους στίχους που σχετίζονται είτε με την πρωταγωνίστρια είτε με τον αγαπημένο είτε με κάποιον άλλο χαρακτήρα. Στη συνέχεια ακολουθεί μία συζήτηση των κειμένων εκείνων που δεν σχετίζονται με κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο. Τέλος οι συγγραφείς σημειώνουν ότι υπάρχουν πάρα πολλά σημεία του κειμένου που δεν είναι βέβαιο σε ποιον χαρακτήρα αποδίδονται.

Johannes Thon, "Sprache und Identitätskonstuktion. Das literarische Interesse von Neh 13,23–27 und die Funktion dieses Textes im wissenschaftlichen Diskurs", 557-576
Το Νεεμ 13,23-27 προσφέρει ένα σημαντικό στοιχείο (το οποίο βέβαια πρέπει να γίνει αντικείμενο ερμηνείας) για το πολυσυζητημένο ερώτημα από ποια εποχή κι εξής τα εβραϊκά έπαψαν να είναι η πρώτη γλώσσα των Ιουδαίων: ήταν μετά την Αιχμαλωσία ή μόλις το 200 μ.Χ.; Οι Εβραίοι γραμματικοί που υποστήριξαν την πρώτη άποψη ήθελαν έτσι να τονίσουν τη διάκριση μεταξύ των βιβλικών εβραϊκών ως της καθιερωμένης γλώσσας, η οποία καθόριζε και την ταυτότητα του λαού, και των μεταγενέστερων σταδίων της γλώσσας. Ο συγγραφέας του άρθρου ερμηνεύει το παράπονο του Νεεμία σχετικά με την γλωσσική χαλαρότητα στον Ιούδα μέσα από μία σύγκριση: το κείμενο αξιολογεί τη γλωσσική κατάσταση στον Ιούδα από την οπτική μίας λόγιας γλώσσας η οποία είχε αναπτυχθεί στο Golah και θεωρεί τη δεύτερη ως ένα σημάδι ταυτότητας. Από την άλλη η δημοτική (ή δημοτικές) γλώσσα (γλώσσες) ήταν κτήμα τόσο των Ιουδαίων όσο και των γειτόνων τους.

Tzvi Novick, "ןימאה in Jud 11,20 and the Semantics of Assent", 577-583
Η λέξη ןימאה στο Κρ 11,20 δηλώνει την χορήγηση άδειας. Το σημασιολογικό εύρος του ןימאה εύκολα ανοίγει για να συμπεριλάβει την άδεια εξαιτίας του ןימאה καθώς μάλιστα το -ל, συνήθως δηλώνει την συμφωνία με το λόγο κάποιου άλλου, είτε είναι η πίστη στην αλήθειά του (στην περίπτωση του ισχυρισμού) είτε είναι υπακοή (στην περίπτωση της εντολής ή της παράκλησης). Μία εκτίμηση του σημασιολογικού πεδίου του ρήματος συμβάλλει στο να επιλυθεί το ερμηνευτικό πρόβλημα που συνδέεται με την αμαρτία του Μωυσή και του Ααρών στο Αρ 20,12.

Stefan Bojowald, "Bemerkung zum Determinativ »Laufende Beine« nach dem ägyptischen Wort »Ir« »El«", 584-587
Σε αυτό το άρθρο εξετάζεται και πάλι το ανεστραμμένο προσδιοριστικό "πόδια που περπατούν" μετά τα »Ir« »El«. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι αυτό το προσδιοριστικό θα μπορούσε να έχει αιγυπτιακή προέλευση και προτείνει δύο πιθανές λύσεις σχετικά με την προέλευσή του.

Dierk Lange, "Biblical patriarchs from a pre-canonical source mentioned in the Dīwān of Kanem-Bornu (Lake Chad region)", 588-598
Οι ερμηνευτές συνήθως υποθέτουν ότι οι πληροφορίες στους βασιλικούς καταλόγους της Δ. Αφρικής και στα χρονικά που αφορούν στην αρχαία Εγγύς Ανατολή προέρχονται από αραβικά κείμενα. Αυτό όμως δε φαίνεται να ισχύει στην περίπτωση των καταλόγων των βιβλικών πατριαρχών που συμπεριλαμβάνονται στο Dīwān των βασιλέων του Kanem-Bornu. Κατά πάσα πιθανότητα Ισραηλίτες μετανάστες έφεραν μαζί τους αυτήν τη γνώση, όταν εγκατέλειψαν την Συρία-Παλαιστίνη μαζί με άλλες ομάδες μετά την πτώση της ασσυριακής αυτοκρατορίας κατά το τέλος του 7ου αι. π.Χ.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Η σημασία των ονομάτων στo Γέν 1-11 / The meaning of names in Genesis 1-11

Στην ιστοσελίδα Τhe Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί ένα άρθρο του Richard S. Hess, καθηγητή της Π.Δ. και των Σημιτικών Γλωσσών στο Denver Seminary σχετικά με τη σημασία των ονομάτων στο Γεν 1-11. Το άρθρο στηρίζεται στο βιβλίο του R.S. Hess, Studies in the Personal Names in Genesis 1-11, Eisenbrauns 2009.
Για να το διαβάσετε, πατήστε εδώ.