Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of the Historical Jesus 11:1 (2013) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Morten Hørning Jensen, "Purity and Politics in Herod Antipas’s Galilee: The Case for Religious Motivation", 3-34
Πρόσφατες έρευνες της γενικότερης κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης της Γαλιλαίας κατά την ύστερη εποχή του Δεύτερου Ναού προσπαθούν να κατανοήσουν την εμφάνιση του κινήματος του Ιησού αναζητώντας τις αιτίες για αυτό στις συνθήκες διαβίωσης της περιοχής. Πολιτικοί, πολιτισμικοί και κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες αξιολογούνται προκειμένου να απαντηθεί το ερώτημα γιατί το κίνημα του Ιησού γεννήθηκε στη Γαλιλαία. Στην παρούσα, ωστόσο, μελέτη ο συγγραφέας συζητά ως επιπλέον παράγοντες τα θρησκευτικά κίνητρα και το ενδιαφέρον για την καθαρότητα ως ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Γαλιλαίας της ηρωδιανής περιόδου. Ο συγγραφέας παρουσιάζει τις σχετικές μαρτυρίες, τόσο αρχαιολογικές (για τα θρησκευτικά κίνητρα) όσο και γραπτές (για την καθαρότητα). Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι παραπάνω παράγοντες ήταν σημαντικοί στη Γαλιλαία αυτής της περιόδου και τοποθετούν την περιοχή μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των εξελίξεων στο ιουδαϊκό κράτος από τη μακκαβαϊκή επανάσταση κι εξής.
Larry Hurtado, "Resurrection Faith and the ‘Historical’ Jesus", 35-52
Eίναι σαφές ότι μία θαυμαστή λατρεία του Ιησού, όπου οι πιστοί εκδηλώνουν το σεβασμό τους προς το πρόσωπό του με εξαιρετικούς τρόπους, καταλάμβανε κύρια θέση στην αρχαία χριστιανική πίστη ήδη στις αρχαιότερες εκφράσεις της και αποτελεί την κορύφωση των μορφών αφοσίωσης που έδειχναν όσοι ακολουθούσαν τον Ιησού κατά την επίγεια δράση του. Αυτή η λατρεία πρέπει να πήγαζε από τη βεβαιότητα ότι ο Θεός ανέστησε τον Ιησού από το θάνατο και του έδωσε ουράνια δόξα. Η εντύπωση που είχαν προκαλέσει οι πράξεις του Ιησού ήταν σημαντική στη διαμόρφωση αυτής της στάσης αλλά ο παράγοντας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο ήταν η εμπειρία του αναστημένου Ιησού. Επιπλέον, η ανάσταση του Ιησού σήμαινε και την δικαίωση του επίγειου Ιησού. Η πίστη στην ανάσταση του Ιησού, επομένως, συνέβαλε στο να εκδηλωθεί έντονο το ενδιαφέρον για τη διδασκαλία και τα έργα του Ιησού, για τη διαμόρφωση και διάδοση της παράδοσης για τον Ιησού και για τη σύνταξη αφηγήσεων όσον αφορά στη ζωή του. Με λίγα λόγια, η "αναζήτηση για τον ιστορικό Ιησού" έχει τις απαρχές της στην πίστη ότι αυτός αναστήθηκε.
Zeba Α. Crook, "Collective Memory Distortion and the Quest for the Historical Jesus", 53-76
H θεωρία για τη μνήμη χρησιμοποιείται, αν όχι για να στηρίξει την αξιοπιστία των ευαγγελικών μαρτυριών για τον Ιησού, για να μεταφέρει το ενδιαφέρον της έρευνας από τα αυθεντικά λόγια του Ιησού στην ανάμνηση του Ιησού. Όσοι την χρησιμοποιούν δεν ασχολούνται με το τι είπε ή δεν είπε πραγματικά ο Ιησού αλλά τονίζουν ότι η μνήμη είναι από τη φύση της αξιόπιστη κατά μία γενικότερη έννοια. Έτσι τα ευαγγέλια είναι αξιόπιστα όχι στο επίπεδο των λεπτομερειών, αλλά στο επίπεδο της γενικότερης μνήμης, της επίδρασης ή του γενικού νοήματος. Ο συγγραφέας ωστόσο υποστηρίζει ότι η αισιοδοξία που διακρίνει αυτήν την προσέγγιση οφείλεται σε μία επιλεκτική αξιοποίηση της θεωρίας για τη μνήμη και αγνοεί το πλήρες φάσμα των συμπερασμάτων της θεωρίας.
Anthony Le Donne, "The Problem of Selectivity in Memory Research: A Response to Zeba Crook", 77-97
Το άρθρο αποτελεί την απάντηση στο προηγούμενο άρθρο του Zeba Crook. O συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο Crook δεν έχει κατανοήσει και παρερμηνεύει ή παρουσιάζει λανθασμένα την θεωρία της κοινωνικής μνήμης είτε εκτός είτε εντός της έρευνας για τον ιστορικό Ιησού. Μία καλύτερη κατανόηση της θεωρίας θα είχε δώσει έμφαση στο φάσμα που ξεκινά από το θεωρητικό "παροντισμό" και φτάνει στη διαδοχικότητα όσον αφορά στον τρόπο που λειτουργεί η μνήμη.
Zeba A. Crook, "Gratitude and Comments to Le Donne", 98-105
Ο συγγραφέας απαντά σύντομα στο προηγούμενο άρθρο και θέτει τα εξής ερωτήματα: αν οι κατασκευασμένες αναμνήσεις κι οι ιστορικές μνήμες δεν είναι στην ουσία διαφορετικές μεταξύ τους, τότε πώς μπορούμε να τις διακρίνουμε; Και κατ' επέκταση τι συνέπειες έχει αυτό για την αξιοπιστία της μνήμης που διασώζεται στα ευαγγέλια και για τα ευαγγέλια ως μνήμη;