Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος στα πρόσφατα τεύχη του MThZ / Articles of biblical interest in the current issues of MThZ

Στα πρόσφατα τεύχη του Münchener Theologische Zeitschrift δημοσιεύονται μεταξύ άλλων τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:

64:2 (2013)

  • David S. DuToit, "Die methodische Grundlagen der Jesusforschung: Enstehung, Struktur, Perspektiven", 98-122
  • Jürgen Zangenberg, "Jesus der Galiläer und Archäologie: Beobacthungen zur Bedeutung der Archäeologie für die historische Jesusforschung", 123-156
  • Jens Schröter, "Jesus im Judentum seiner Zeit", 157-173
  • Stefan Schreiber, "Der politische Jesus: die Jesusbewegung zwischen Gottesherrschaft und Imperium Romanum", 174-194
  • Lorenz Oberlinner, "Jesu Anspruch in Botschaft und Wirken - Merkmale einer 'impliziten Christologie'?", 195-206


64:3 (2013)

  • Erasmus Gaß, "'Heilig sollt ihr werden. Denn heilig bin ich, Jahwe, euer Gott': zur Begründungsstruktur in Lev 19", 214-231
  • Markus Zehetbauer, "Befristete Barmherzigkeit: die scheinbar willkürliche Ungerechtigkeit der Handlungsouveräne in drei großen Parabeln Jesu Mt 18, 23-35, Mt 20, 1-16 und Lk 15, 11-32 und ihre Konsequenzen für die Eschatologie", 232-251

Ένα άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος στο τρέχον ThB / An article of biblical interest in the current ThB

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Theologische Beiträge 44:5 (2013) δημοσιεύεται και το εξής άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος: 

Folker Siegert, "Die 'vierte Suche' nach dem historischen Jesus: zur Einbeziehung des Johannesevangeliums in die Jesusforschung", 525-536

Συνέδριο για τις μεταφράσεις της Βίβλου / Conferences on the Bible interpretations

H Βιβλική Εταιρία και το Heythrop College διοργανώνουν από κοινού στο διάστημα 9-10 Σεπτεμβρίου 2013 μία διημερίδα με θέμα τις μεταφράσεις της Βίβλου:

"Exploring Bible Translations and Other Texts"

Conference Description
Can a translation really be faithful to the original? The question seems simple. But the answers given by experts are remarkably divergent. Some consider fidelity in translation ultimately to lie outside the realms of possibility. Others reject such pessimism, pronouncing translation to be necessarily possible. Yet others prefer to make the best of it, and get on with the messy job. But why do views diverge so radically? Why does the ordinary idea of ‘translation’ turn out to be so knotty?

The question is particularly acute with respect to bible translation, where perception of the text’s authority is often inseparable from notions of its divine origin and where expectations of a text’s transcendent truth must be reconciled with its historical particularity. Bible translators and theologians often view bible translation as essentially distinct from any other kind of translation. Is it?

As home to theologians, biblical scholars and philosophers Heythrop is an ideal locus for this project. The conference takes bible translation as a point of departure and moves beyond into the breadth of translation studies. Our aim is to bring translators, philosophers, theologians, linguists and anthropologists together to look again at translation and how we might most usefully conceive it. The theorists are invited to deliberate with translators, those who daily dirty their fingers with the gritty business of translation. The result will be a conversation that should open new ways of thinking about translation.

Delegates are invited to attend this fully catered two-day event, funded by the Bible Society and Heythrop College. Join us in the beautiful grounds of Heythrop College, Kensington Square, London, for what promises to be a fascinating and thought-provoking meeting.

Για να διαβάσετε το πρόγραμμα, πατήστε εδώ.

Περισσότερες λεπτομέρειες για το ενδιαφέρον αυτό συνέδριο θα βρείτε στην ιστοσελίδα του συνεδρίου.

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Ιστοσελίδα για τον Raymond Brown / Website for Raymond Brown

O Matthew Montonini δημιούργησε μία ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα αφιερωμένη στον μεγάλο καινοδιαθηκολόγο του προηγούμενου αιώνα Raymond Brown. Σε αυτήν ο επισκέπτης μπορεί να βρει άρθρα του Brown, video clips, ανακοινώσεις κτλ. που αφορούν στο έργο του R. Brown.

Για να βρεθείτε στη σχετική σελίδα, πατήστε εδώ.

Στο τρέχον τεύχος του CBQ / In the current issue of CBQ

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Catholic Biblical Quarterly 75:3 (2013) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:


  • Sara J. Milstein, "'Who Would Not Write?' The Prophet as Yhwh's Prey in Amos 3:3-8", 429-445
  • Michael L. Barré, "Newly Discovered Literary Devices in the Prayer of Habakkuk", 446-462
  • Daniela A. Machiela, "Lord or God? Tobit and the Tetragrammaton", 463-472
  • Eugene Eung-Chun Park, "Rachel's  Cry for Her Children: Matthew's Treatment of the Infanticide  by Herod", 473-485
  • Karl Allen Kuhn, "Deaf or Defiant? The Literary, Cultural, and Affective-Rhetorical Keys to the Naming of John (Luke 1:57-80)", 486-503
  • Kevin B. McCruden, "The Eloquent Blood of Jesus: The Neglected Theme of the Fidelity of Jesus in Hebrews 12:24", 504-520
  • Koog P. Hong, "Synchrony and Diachrony in Contemporary Biblical Interpretation", 521-539

Το τρέχον τεύχος του JSHJ/ In the current issue of JSHJ

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of the Historical Jesus 11:1 (2013) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:


Morten Hørning Jensen, "Purity and Politics in Herod Antipas’s Galilee: The Case for Religious Motivation", 3-34
Πρόσφατες έρευνες της γενικότερης κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης της Γαλιλαίας κατά την ύστερη εποχή του Δεύτερου Ναού προσπαθούν να κατανοήσουν την εμφάνιση του κινήματος του Ιησού αναζητώντας τις αιτίες για αυτό στις συνθήκες διαβίωσης της περιοχής. Πολιτικοί, πολιτισμικοί και κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες αξιολογούνται προκειμένου να απαντηθεί το ερώτημα γιατί το κίνημα του Ιησού γεννήθηκε στη Γαλιλαία. Στην παρούσα, ωστόσο, μελέτη ο συγγραφέας συζητά ως επιπλέον παράγοντες τα θρησκευτικά κίνητρα και το ενδιαφέρον για την καθαρότητα ως ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Γαλιλαίας της ηρωδιανής περιόδου. Ο συγγραφέας παρουσιάζει τις σχετικές μαρτυρίες, τόσο αρχαιολογικές (για τα θρησκευτικά κίνητρα) όσο και γραπτές (για την καθαρότητα). Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι παραπάνω παράγοντες ήταν σημαντικοί στη Γαλιλαία αυτής της περιόδου και τοποθετούν την περιοχή μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των εξελίξεων στο ιουδαϊκό κράτος από τη μακκαβαϊκή επανάσταση κι εξής. 

Larry Hurtado, "Resurrection Faith and the ‘Historical’ Jesus", 35-52 
Eίναι σαφές ότι μία θαυμαστή λατρεία του Ιησού, όπου οι πιστοί εκδηλώνουν το σεβασμό τους προς το πρόσωπό του με εξαιρετικούς τρόπους, καταλάμβανε κύρια θέση στην αρχαία χριστιανική πίστη ήδη στις αρχαιότερες εκφράσεις της και αποτελεί την κορύφωση των μορφών αφοσίωσης που έδειχναν όσοι ακολουθούσαν τον Ιησού κατά την επίγεια δράση του. Αυτή η λατρεία πρέπει να πήγαζε από τη βεβαιότητα ότι ο Θεός ανέστησε τον Ιησού από το θάνατο και του έδωσε ουράνια δόξα. Η εντύπωση που είχαν προκαλέσει οι πράξεις του Ιησού ήταν σημαντική στη διαμόρφωση αυτής της στάσης αλλά ο παράγοντας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο ήταν η εμπειρία του αναστημένου Ιησού. Επιπλέον, η ανάσταση του Ιησού σήμαινε και την δικαίωση του επίγειου Ιησού. Η πίστη στην ανάσταση του Ιησού, επομένως, συνέβαλε στο να εκδηλωθεί έντονο το ενδιαφέρον για τη διδασκαλία και τα έργα του Ιησού, για τη διαμόρφωση και διάδοση της παράδοσης για τον Ιησού και για τη σύνταξη αφηγήσεων όσον αφορά στη ζωή του. Με λίγα λόγια, η "αναζήτηση για τον ιστορικό Ιησού" έχει τις απαρχές της στην πίστη ότι αυτός αναστήθηκε.  

Zeba Α. Crook, "Collective Memory Distortion and the Quest for the Historical Jesus", 53-76
H θεωρία για τη μνήμη χρησιμοποιείται, αν όχι για να στηρίξει την αξιοπιστία των ευαγγελικών μαρτυριών για τον Ιησού, για να μεταφέρει το ενδιαφέρον της έρευνας από τα αυθεντικά λόγια του Ιησού στην ανάμνηση του Ιησού. Όσοι την χρησιμοποιούν δεν ασχολούνται με το τι είπε ή δεν είπε πραγματικά ο Ιησού αλλά τονίζουν ότι η μνήμη είναι από τη φύση της αξιόπιστη κατά μία γενικότερη έννοια. Έτσι τα ευαγγέλια είναι αξιόπιστα όχι στο επίπεδο των λεπτομερειών, αλλά στο επίπεδο της γενικότερης μνήμης, της επίδρασης ή του γενικού νοήματος. Ο συγγραφέας ωστόσο υποστηρίζει ότι η αισιοδοξία που διακρίνει αυτήν την προσέγγιση οφείλεται σε μία επιλεκτική αξιοποίηση της θεωρίας για τη μνήμη και αγνοεί το πλήρες φάσμα των συμπερασμάτων της θεωρίας.  

Anthony Le Donne, "The Problem of Selectivity in Memory Research: A Response to Zeba Crook", 77-97
Το άρθρο αποτελεί την απάντηση στο προηγούμενο άρθρο του Zeba Crook. O συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο Crook δεν έχει κατανοήσει και παρερμηνεύει ή παρουσιάζει λανθασμένα την θεωρία της κοινωνικής μνήμης είτε εκτός είτε εντός της έρευνας για τον ιστορικό Ιησού. Μία καλύτερη κατανόηση της θεωρίας θα είχε δώσει έμφαση στο φάσμα που ξεκινά από το θεωρητικό "παροντισμό" και φτάνει στη διαδοχικότητα όσον αφορά στον τρόπο που λειτουργεί η μνήμη. 

Zeba A. Crook, "Gratitude and Comments to Le Donne", 98-105
Ο συγγραφέας απαντά σύντομα στο προηγούμενο άρθρο και θέτει τα εξής ερωτήματα: αν οι κατασκευασμένες αναμνήσεις κι οι ιστορικές μνήμες δεν είναι στην ουσία διαφορετικές μεταξύ τους, τότε πώς μπορούμε να τις διακρίνουμε; Και κατ' επέκταση τι συνέπειες έχει αυτό για την αξιοπιστία της μνήμης που διασώζεται στα ευαγγέλια και για τα ευαγγέλια ως μνήμη;

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

CNN: αρχαιολογικές ανασκαφές στην Hazor, Acre και Σεβάστεια / CNN: archaeological excavations in Hazor, Acre, and Sebastia

Μπορείτε να παρακολουθήσετε Online τρία σύντομα ρεπορτάζ του CNN για τις αρχαιολογικές ανασκαφές στις:



Ashdod: μέρος της οχύρωσης της εποχής του Σιδήρου / Ashdod: part of the Iron Age fortifications

Στην πόλη Ashdod-Yam, νότια του Tel Aviv, αρχαιολόγοι του Πανεπιστημίου του Tel Aviv εντόπισαν τμήμα της οχύρωσης της πόλης που χρονολογείται στον 8ο αι. π.Χ., ένα τοίχο από πλίνθους (φωτο) με πλάτος 12 πόδια και ύψος 15. Ο τοίχος καλύπτεται από στρώματα λάσπης και άμμου.
Σκοπός των τειχών ήταν να προστατεύσει το τεχνητό λιμάνι της ασσυριακής πόλης. Η οχύρωση κατασκευάστηκε στην περίοδο που οι Ασσύριοι κυριαρχούσαν στην ΝΑ λεκάνη της Μεσογείου, σε μέρος της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Ειδικότερα κατά το τέλος του 8ου αιώνα, ο Yamani, βασιλιάς της Ashdod, επαναστάτησε εναντίον των Ασσυρίων με αποτέλεσμα η πόλη των Φιλισταίων να καταστραφεί. Τότε η πόλη μεταφέρθηκε στην Ashdod-Yam, όπου βρέθηκε η οχύρωση. Είναι πιθανόν το εύρημα να συνδέεται με αυτά τα γεγονότα. 
Αργότερα αφού το οχυρό εγκαταλείφθηκε κτίσθηκαν καινούργια κτίρια, τα οποία όμως καταστράφηκαν κάπου στα μέσα του 2ου αι. π.Χ.. Οι αρχαιολόγοι εντόπισαν τα ερείπια κτιρίων της 4ου-2ου αι. π.Χ. 

Για να διαβάσετε περισσότερα πατήστε ενδεικτικά εδώ.

Ψηφιοποιημένα βιβλία της βιβλιοθήκης του Princeton Theological Seminary / Digitized books from the library of Princeton Theological Seminary

H βιβλιοθήκη του Princeton Theological Seminary ψηφιοποίησε και διαθέτει διαδικτυακά περίπου 80.000 τόμους παλαιών τόμων θεολογικού περιεχομένου. 
Για να βρεθείτε στη σχετική μάσκα αναζήτησης, πατήστε εδώ:

Στο τρέχον τεύχος του RB / In the current issue of RB

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Revue biblique 120:2 (2013) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

  • Shay Bar / Oren Cohen / Adam Zertal, "New aspects of the Intermediate Bronze Age (IB/MBI/EBIV)", 161-181
  • Etiénne Nodet, "Évangiles: de Jean à Marc", 182-219
  • Agnès Canh Tuyet Nguyen Thi, "La destinée de l'homme chez Qohelet", 220-239
  • Paolo Garuti, "Storie di re, di Libri e di Fuoco", 240-266
  • Étienne Nodet, "Galiléens (Lc 13,1 ...). Notes philologiques", 267-276

Ένα ενδιαφέρον άρθρο στο τρέχον τεύχος του Numen / An interesting article in the current issue of Numen

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Numen 60:2/3 (2013), το οποίο είναι αφιερωμένο στο ρόλο των θεών ως παραδειγμάτων στους δυτικούς πολιτισμούς δημοσιεύεται μεταξύ άλλων και το εξής ενδιαφέρον άρθρο:

Alexander Kulik, "How the Devil Got His Hooves and Horns: The Origin of the Motif and the Implied Demonology of 3 Baruch 1", 195-229
Στο άρθρο εξετάζεται εκ νέου το πρόβλημα των απαρχών των λαϊκών μεσαιωνικών και σύγχρονων παραστάσεων του διαβόλου ως ενός ανθρωπομορφικού πλάσματος με οπλές και κέρατα. Ο συγγραφέας αποπειράται να τις συνδέσει με ανάλογες αρχαίες παραστάσεις ενός δαίμονα στη μορφή σάτυρου, όπως αυτός περιγράφεται σε διάφορες πηγές, μεταξύ των οποίων στην ελληνιστική μυθολογία, στους ραββινικούς μύθους, στα πρώιμα χριστιανικά κείμενα. Φαίνεται ότι αυτό το πλάσμα, το οποίο δεν ανήκει εξολοκλήρου σε καμιά από αυτές τις παραδόσεις, γεννήθηκε από το συγκερασμό του Πάνα της ελληνορωμαϊκής παράδοσης, των ιουδαϊκών seirim κι άλλων μυθολογικών μορφών που συνδέονται με το δαιμονικό στοιχείο. Το ενδιαφέρον του συγγραφέα επικεντρώνεται στη θέση που καταλαμβάνει το 3 Βαρούχ μέσα σε αυτήν τη σύνθετη ιστορία. Αυτό το κείμενο ίσως είναι το μόνο κείμενο της πρώιμης ιουδαϊκής γραμματείας, όπου διασώζεται η περιγραφή κι η συζήτηση για τους δαιμονικούς seirim-σατύρους κι είναι ίσως η αρχαιότερη περιγραφή των σατυρόμορφων δαιμόνων την οποία έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας. 

Το τρέχον τεύχος του Novum Testamentum / In the current issue of Novum Testamentum

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Novum Testamentum 55:3 (2013) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Mordechai Aviam, "The Decorated Stone from the Synagogue of Migdal. A Holistic Interpretation and a Glimpse into the Life of Galilean Jews at the Time of Jesus ", 205-220
Στο κέντρο της συναγωγής του 1ου αι. στα αρχαία Μάγδαλα (Migdal) βρέθηκε ένα διακοσμητικό κομμάτι λίθου. Φέρει διακόσμηση με συμβολικά θέματα και στις τέσσερις πλευρές του καθώς και στην επάνω επιφάνεια και στηρίζεται σε τέσσερα πόδια. Καθώς στην πρόσοψη φέρει παράσταση της επτάφωτης λυχνίας, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι και τα άλλα θέματα του μνημείου δεν είναι απλά διακοσμητικά, αλλά έχουν συμβολικό περιεχόμενο και συμβολίζουν το Ναό της Ιερουσαλήμ. Επίσης διατυπώνει την υπόθεση ότι αυτό το λίθινο μνημείο χρησιμοποιήθηκε ως βάση για την τράπεζα ανάγνωσης της Τορά. Αυτά τα σύμβολα επιβεβαιώνουν τους στενούς δεσμούς μεταξύ Γαλιλαίας και Ιερουσαλήμ και με το Ναό κι ότι υπάρχουν σχέσεις μεταξύ των ιουδαϊκών συμβόλων και του ιουδαϊκού μυστικισμού, όπως αυτός εμφανίζεται στις αρχαίες βιβλικές και εξωβιβλικές ιουδαϊκές πηγές. 

Tucker S. Ferda, "The Soldiers’ Inscription and the Angel’s Word. The Significance of “Jesus” in Matthew’s Titulus", 221-231
Στο άρθρο υποστηρίζεται η σχετικά σπάνια προτεινόμενη θέση ότι η προσθήκη από το Ματθαίο της λέξης "Ιησούς" στον τίτλο επάνω στον σταυρό (27, 37) παραπέμπει στα λόγια του αγγέλου προς τον Ιωσήφ: "θα τον ονομάσεις Ιησού, γιατί θα σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους" (1, 21). Αυτή η ανάγνωση έχει προταθεί από τον John Gill, αλλά απουσιάζει εντελώς από τα υπομνήματα στο κατά Ματθαίον και μνημονεύεται εν παρόδω σε ορισμένες εξηγητικές μελέτες. Η δομή του κατά Ματθαίον, στοιχεία της μορφής και του ύφους του, η αφηγηματική μορφή της σκηνής της σταύρωσης κι η προσπάθεια του ευαγγελιστή να συνδέσει το θάνατο του Ιησού με τη συγχώρηση των αμαρτιών, όλα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το όνομα "Ιησούς" στην σταύρωση είναι περισσότερο σημαντικός από ό,τι είχε ως τώρα εκτιμηθεί. Όπως η εκπλήρωση των γραφών στο διαμοιρασμό των ιματίων του Ιησού και στο σαρκασμό των περαστικών, έτσι κι η επιγραφή επάνω στο σταυρό βεβαιώνει με έναν έξυπνο τρόπο ότι ο Ιησούς είναι ο σωτήρας των ανθρώπων. 

Kyle R. Hughes,"The Lukan Special Material and the Tradition History of the Pericope Adulterae", 232-251 
Για περισσότερο από έναν αιώνα οι ερμηνευτές προβληματίζονται με την παρουσία στοιχείων του ύφους του Λουκά στην περικοπή της μοιχαλίδος (Ιω 7, 53 - 8, 11) αν και η μαρτυρία των χειρογράφων βεβαιώνει σαφώς ότι αυτή η ιστορία δεν ήταν αρχικά μέρος του τρίτου ευαγγελίου. Μία σύγκριση της εκδοχής της περικοπής που διασώζεται στον Παπία και στη Διδασκαλία, όπου η περικοπή συνδέεται με το ιδιαίτερο υλικό του Λουκά, αποκαλύπτει εκπληκτικές ομοιότητες ως προς το ύφος, τη μορφή και το περιεχόμενο. Υπό το φως αυτών των διαπιστώσεων ο συγγραφέας καταλήγει ότι τόσο ο Παπίας όσο κι η Διδασκαλία διασώζουν μία πρώτη μορφή της περικοπής, η οποία ήταν αρχικά μέρος της πηγής L του κατά Λουκάν. Καταλήγει σε ορισμένα συμπεράσματα όσον αφορά στην ιστορία παράδοσης της περικοπής και στη φύση της L γενικότερα.  

Benjamin A. Edsall, "Paul’s Rhetoric of Knowledge. The ΟΥΚ ΟΙΔΑΤΕ Question in 1 Corinthians 1", 252-271
Η δύναμη του ερωτήματος "ουκ οίδατε" θεωρείται συχνά δεδομένη στη σύγχρονη έρευνα της Α΄ Κορ. Ωστόσο, η ρητορική δύναμη του ερωτήματος συνδέεται στενά με την αξία αυτού στο οποίο αναφέρεται, το οποίο δεν είναι πάντοτε σαφές. Ο συγγραφέας αρχικά εξετάζει τη χρήση του "ουκ οίδατε" στην Α΄ Κορ, σημειώνοντας εκείνες τις ενδείξεις που υποδηλώνουν ότι ίσως οι Κορίνθιοι δε γνωρίζουν τι ρωτά ο Παύλος. Στη συνέχεια εξετάζει τη χρήση της φράσης στις ελληνικές πηγές από τον 5ο αι. π.Χ. έως και τον 4ο αι. μ.Χ. Καθίσταται σαφές ότι η σχέση μεταξύ του ερωτήματος και της πραγματικής γνώσης του ακροατηρίου δεν είναι πάντοτε η ίδια. Ο ομιλητής μπορεί να χρησιμοποιεί το ερώτημα για να αναφερθεί σε μία πραγματική γνώση ή για να εισάγει στοιχεία στη συζήτηση τα οποία ο συνομιλητής του πραγματικά δεν γνωρίζει. Στο τελευταίο μέρος του άρθρου ο συγγραφέας καταλήγει σε συμπεράσματα όσον αφορά στη χρήση του "ουκ οίδατε" από τον Παύλο στην Α΄ Κορ. 

Jane Heath, "The Righteous Gentile Interjects (James 2:18-19 and Romans 2:14-15)", 272-295 
Το Ιακ 2, 18-19 βρίσκεται στην καρδιά του περίφημου (ή για κάποιους περιβόητου) επιχειρήματος του Ιακώβου για την πίστη και τα έργα, αλλά επιδέχεται πολλών ερμηνειών εξαιτίας δυσκολιών στη στίξη και στην συνοχή της επιχειρηματολογίας της Ιακ. Η συγγραφέας προσεγγίζει την προβληματική περικοπή μέσα στη συνάφεια της διακειμενικής εξάρτησης της Ιακ από τον Παύλο. Υποστηρίζει ότι ο διαφωνών συνομιλητής του Ιακώβου είναι ένας από τους δίκαιους εθνικούς του Παύλου (Ρωμ 2, 14-14) που συλλήβδην κατηγορεί τον Ιάκωβο και τους εξ Ιουδαίων αδελφούς του ως υποκριτές (πρβλ. Ρωμ 2, 17-23). Με έξυπνο τρόπο ο Ιάκωβος δίνει σε αυτόν τον εξ εθνών χριστιανό τη δυνατότητα να ενισχύσει το επιχείρημά του μπροστά σε ένα ακροατήριο, το οποίο είναι ήδη υποψιασμένο για τις διακειμενικές αναφορές στο έργο του Παύλου. 

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Ένα νέο άρθρο στο τρέχον JHS / A new article in the current JHS

Στην ιστοσελίδα του τρέχοντος τεύχους του περιοδικού Journal of Hebrew Scriptures 13 (2013) δημοσιεύεται το εξής νέο άρθρο (πατώντας στον τίτλο μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο σε μορφή pdf): 

Το τρέχον τεύχος του BBR / In the current issue of BBR

Στο τρέχον τεύχος του Bulletin of Biblical Research 23:2 (2013) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

  • Joseph R. Kelly, "The ethics of inclusion: the ger and the ezrah in the passover to Yhwh", 155-166
  • A.R. Schafer, "Rest for the Animals? : nonhuman Sabbath in pentateuchal law", 167-186
  • Amy L. Peeler, "Desiring God : the blood of the covenant in Exodus 24", 187-205
  • E.R. Clendenen, "A passionate prophet : reading emotions in the book of Malachi", 207-221
  • Maria A. Pascuzzi, "Reconsidering the authorship of Colossians", 223-246

Ο τιμητικός τόμος για τον Michael Theobald / FS for Michael Theobald

Από τον εκδοτικό οίκο Herder κυκλοφόρησε ο τιμητικός τόμος για τον καθηγητή της Καινής Διαθήκης Michael Theobald με μελέτες οι οποίες επικεντρώνονται κυρίως στον τρόπο που οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης αξιοποίησαν την παράδοση του Ιησού για να απαντήσουν στις προκλήσεις και τις ανάγκες των κοινοτήτων τους: 

Aneignung durch Transformation : Beiträge zur Analyse von Überlieferungsprozessen im frühen Christentum ; Festschrift für Michael Theobald,  Freiburg /Basel / Wien : Herder 2013
ISBN: 978-3-451-30774-4
68 ευρώ

Περιεχόμενα τόμου
  • Christoph Heil, "Die Missionsinstruktion in Q 10,2-16 : Transformationen der Jesusüberlieferung im Spruchevangelium Q", 25-55
  • Hans U. Weidemann, "'Dies ist mein Bundesblut' (Mk 14,24): die markinische Abendmahlserzählung als Beispiel für liturgisch beeinflusste Transformationsprozesse", 56-98
  • Martin Ebner, "Ein Skandal! Oder Weichenstellungen für eine notwendige Umkehr: Rezeptionsästhetische Lektüre von Mt 18, 1-20", 99-125
  • Michael Reichardt, "'Ich bin es' ... 'das Brot des Lebens' (Mk 6,50; Joh 5,20.35): von den absoluten synoptischen zu den prädikativen johanneischen Ich-bin-Worten", 126-153
  • Jean Zumstein, "'Gott ist Liebe'", 154-168
  • Wilfried Eisele, "David als Zeuge der Auferstehung Jesu: Rhetorik und Schriftgebrauch in der lukanischen Pfingsterzählung (Apg 2,1-41)", 169-208
  • Knut Backhaus, "Transformation durch Humor: die Komödisierung von Tradition in der Apostelgeschichte", 209-240
  • Thomas Schmeller, "Kreuz und Kraft: Apostolisches Durchsetzungsvermögen nach 1 und 2 Kor", 241-263
  • Thomas Söding, "Befreiung vom Bösen : Tradition und Transformation im Galaterbrief", 264-297
  • Rudolf Hoppe, "Der 2 Thess als 'Paulus'-Brief: Überlegungen zur Rezeption des 1 Thess durch den "Paulus" des 2 Thess", 298-317
  • Gerd Häfner, "Von echter zu Inszenierter Kommunikation : die Transformation paulinischer Briefschlüsse in den Pastoralbriefen", 318-338
  • Otfried Hofius, "Das kirchliche Amt der Verkündigung bei Paulus in den Deuteropaulinen", 339-357
  • Rainer Kampling, "Und so kam Paulus unter die Antisemiten : Transformation des Verstehens in der Auslegung von 1 Thess 2,14-16 im 19. Jahrhundert", 358-376
  • Walter Groß, "Wer dominiert? : methodische Probleme mit neutestamentlichen Rezeptionen alttestamentlicher Texte", 377-394
  • Tobias Nicklas, "Die Gottverlassenheit des Gottessohnes : Funktionen von Psalm 22/21 LXX in frühchristlichen Auseinandersetzungen mit der Passion Jesu", 395-415
  • Marlis Gielen, "Der Polykarpbrief und der 1. Petrusbrief : Versuch einer Neubestimmung ihres literarischen Verhältnisses", 416-446
  • Hubert Frankenmölle, "Offenbarung "als einmalig-abgegrenzte und objektivierte Wirklichkeit" : Bibeltheologische-hermeneutische Reflexionen zur "Transformation" von Wahrheit bei der Lektüre neutestamentlicher Schriften",447-482
  • Christoph Theobald, "Tradition als kreativer Prozesss : eine fundamentaltheologische Herausforderung", 483-508
  • Karl Lehman, "Von der Schriftwerdung des Wortes Gottes : Besinnung rund um das Wort Tradition", 509-524
  • Michael Theobald, "Thematische Bibliographie", 527-538

Mία ενδιαφέρουσα ανακάλυψη από την πόλη του Δαυίδ / An interesting discovery in the City of David

Φωτο 1: Η επιγραφή -ryhu bn bnh
Από την Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ ανακοινώθηκε το εύρημα μίας αποσπασματικής επιγραφής επάνω σε κομμάτι αγγείου που διασώζει το θεοφόρο όνομα: "...ריהו בן בניה" - ryhu bn bnh (βλ. φωτο 1). Η επιγραφή σύμφωνα με τους αρχαιολόγους Joe Uziel και Nahson Zanton, που την έφεραν στο φως, χρονολογείται μεταξύ του 8ου και του 7ου αι. μ.Χ., δηλαδή κάπου μεταξύ της βασιλείας του Εζεκία και της καταστροφής του Ναού στα χρόνια του Σεδεκία. 
Το εύρημα θεωρείται σημαντικό, γιατί προσφέρει μία επιπλέον πληροφορία για την προσωπογραφία της Ιερουσαλήμ κατά τη συγκεκριμένη περίοδο και γιατί διασώζει έναν τύπο ονόματος (με το θεοφόρο συνθετικό -yhu), ο οποίος μας είναι γνωστός από βιβλικά κείμενα που αναφέρονται στην ίδια εποχή. 
Το δελτίο τύπου κάνει μία σύνδεση της επιγραφής με τον Ιααζιήλ, γιο του Ζαχαρία, γιο του Βενάια (Β΄ Παραλ 20, 14), καθώς το όνομα Benaiah εμφανίζεται στην επιγραφή και το δεύτερο μέρος του αποσπασματικά σωζόμενου ονόματος -ryhu παραπέμπει σε θεοφόρα ονόματα όπως στο Ζαχαρίας. Μολονότι η υπόθεση είναι ελκυστική κατά τη γνώμη μου η κατάσταση της επιγραφής όπως και το γεγονός ότι δεν πρόκειται για εξαιρετικά σπάνια ονόματα της εποχής φαίνεται να μην καθιστά αναγκαστική μια τέτοια ερμηνεία. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, είναι ένα ενδιαφέρο
Φωτο 2: Τα άλλα ευρήματα από το ίδιο στρώμα ανασκαφής
(εποχή πρώτου Ναού)
ν εύρημα που συμπληρώνει κι αυτό, όπως και τα υπόλοιπα ευρήματα που βρέθηκαν μαζί του (βλ. φωτο 2), μία ψηφίδα στο μωσαϊκό της ιστορίας της πόλης του Δαυίδ κατά την περίοδο του Πρώτου Ναού. 
Για να διαβάσετε περισσότερα πατήστε στον παρακάτω τίτλο: 


(Οι φωτογραφίες είναι της Clara Amit και προέρχονται από το ίδιο δημοσίευμα)

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Στο τρέχον τεύχος του BThZ / In the current issue of BThZ

Το τρέχον τεύχος του περιοδικού Berliner Theologische Zeitschrift 30:1 (2013) είναι αφιερωμένο στη γιαχβική λατρεία: 

Henrik Pfeiffer, "Die Herkunft Jahwes und ihre Zeugen"
Η θεωρία ότι ο Γιαχβέ ως θεότητα γεννήθηκε στις περιοχές της Ν. Παλαιστίνης ή της ΒΔ Αραβίας είναι μία υπόθεση, η οποία δε μπορεί να υποστηριχθεί μέσα από την κριτική εξέταση των βιβλικών και εξωβιβλικών μαρτυριών. Η εξέταση αυτών των πηγών από την οπτική της ιστορίας των θρησκειών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Γιαχβέ ήταν μία εθνική καιρική θεότητα της κατοικημένης περιοχής. 

Manfred Krebernik, "Die Anfänge des Jahwe-Glaubens aus altorientalistischer Perspektive"
O συγγραφέας θέτει το ερώτημα της καταγωγής του Γιαχβέ μέσα στο γενικό πλαίσιο των πηγών σε σφηνοειδή γραφή. Παρά τη σιωπή τους αυτές οι πηγές επιβεβαιώνουν ότι ο Γιαχβέ είναι μία θεότητα που ήρθε από το Νότο.  


Christoph Berner, "„Mein Gott von Ägypten her“ (Hos 13,4) - Der Exodus als Ursprungsdatum der Jahwe-Verehrung Israels?" 
H βιβλική πληροφορία ότι η λατρεία του Ισραήλ για τον Γιαχβέ έχει τις απαρχές της στην Έξοδο από την Αίγυπτο δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί σύμφωνα με τον συγγραφέα σε ιστορικό επίπεδο. Πρόκειται μάλλον για μία θεολογική σύλληψη της περιόδου μετά τη μοναρχία που ως σκοπό έχει να θέσει τη σχέση του Ισραήλ με τον Γιαχβέ σε μία ιστορική-σωτηριολογική βάση. Η θεολογική αυτή ιδέα απαντά για πρώτη φορά στην αφήγηση της Εξόδου της εποχής πριν τον Ιερατικό Κώδικα (7ος αι. π.Χ.) κι άσκησε σημαντική επίδραση στη μεταγενέστερη ιστορία των κειμένων της Π.Δ. 

Reunhard Müller, "Die frühe Jahweverehrung im Spiegel der ältesten Psalmen" 
H εικόνα του Θεού, όπως αυτή απαντά στους αρχαιότερους Ψαλμούς, έχει δύο πλευρές: το κείμενο παρουσιάζει ένα θεό που εμφανίζεται μέσα στην καταιγίδα (Ψα 18, 29. 77. 97) κι ο οποίος κυβερνά τον κόσμο ως θεϊκός βασιλέας (Ψα 24. 29. 36. 48. 85. 93. 97. 98). Και στις δύο περιπτώσεις ο Γιαχβέ συνδέεται με τους βασιλικούς καιρικούς θεούς των γειτονικών πολιστισμών της αρχαίας Εγγύας Ανατολής. Ωστόσο, διαφέρει από τους άλλους θεούς εξαιτίας του ονόματός του (Ψα 24. 29). 

Faried Adrom / Matthias Müller, "Das Tetragramm in ägyptischen Quellen - eine Bestandsaufnahme" 
Στο παρόν άρθρο εξετάζονται τοπωνύμια του Ισραήλ και της Παλαιστίνης στις αιγυπτιακές πηγές που συνδέονται με το τετραγράμματο ή με την πιθανή προέλευση του Θεού των Ισραηλιτών από το Νότο. Ενώ το αιγυπτιακό Y-h-w μπορεί πραγματικά να συνδέεται με το τετραγράμματο, οι αιγυπτιακές πηγές δεν παρέχουν καμιά σημαντική πληροφορία όσον αφορά τον τόπο καταγωγής της θεότητας. 

Angelika Berlejung, "Die Anfänge und Ursprünge der Jahweverehrung: Der ikonographische Befund"
Οι απαρχές της λατρείας του Γιαχβέ κατά την εποχή του Σιδήρου Ι / ΙΙΑ δεν άφησαν καθόλου ίχνη για όποιον αναζητά εικονογραφικές μαρτυρίες στην Παλαιστίνη. Η συνέχεια των παλιών μοτίβων και η προσαρμογή νεότερων δε μπορεί σαφώς να συνδεθεί με τον Γιαχβέ. Ωστόσο, αυτά τα μοτίβα, παλιά και νέα, υποδηλώνουν ότι η συνέχεια κι οι αλλαγές χαρακτηρίζουν την περίοδο κατά την οποία οι φυλές και μικρότερες ομάδες στην Παλαιστίνη ακολούθησαν τον θεό Γιαχβέ που αναδείχθηκε ο θεός του Ιούδα και του Ισραήλ. Υπάρχουν διάφορες απεικονίσεις του Γιαχβέ (ανθρωπομορφικές, με τη μορφή ενός ταύρου, συμβολικές/ηλιακές, στήλες από πέτρα), όλες όμως έχουν τις ρίζες του στην γηγενή παράδοση της Παλαιστίνης. Ο ίδιος ο Γιαχβέ δεν έφερε κάποια ιδιαίτερα εικονογραφικά μοτίβα και δεν ανέπτυξε κάποια στη συνέχεια. Η συγγραφέας διατυπώνει επίσης την υπόθεση ότι εξαιτίας τον τοπικών διαφορών είναι δυνατό οι διάφορες αναπαραστάσεις του Γιαχβέ να ήταν διαφορετικές μεταξύ τους. Αυτό όμως παραμένει στο χώρο της υπόθεσης όπως κι η εκδοχή ενός ανεικονικού Γιαχβέ "ήδη από την αρχή", Για τον οποίο κάνουν λόγο τα κείμενα της ΠΔ, τα οποία όμως προέρχονται από μεταγενέστερες εποχές. Δυστυχώς η εικονογραφία δεν μπορεί να βοηθήσει περισσότερο καθώς ο συσχετισμός των βιβλικών κειμένων αμφιλεγόμενης χρονολόγησης με τις απεικονίσεις των θεοτήτων της Εποχής του Σιδήρου στην Παλαιστίνη (κι αυτό ισχύει και για τις Ασερά, Μίλκωμ, Χεμός, Ντάγον κ.ά.) δε μπορεί να γίνει με ασφάλεια.  

Friedhelm Hartenstein, "Die Anfänge JHWHs und die „Sehnsucht nach dem Ursprung“ Eine geschichtshermeneutische Problemanzeige"
Στο άρθρο εξετάζεται η σπουδαιότητα που έχουν οι "απαρχές" του Γιαχβέ και του Ισραήλ για την εξήγηση της Παλαιάς Διαθήκης. Η ερμηνευτική της ιστορίας συμβάλλει στη συνειδητοποίηση αυτής της σπουδαιότητας. Το ότι οι "απαρχές" εξακολουθούν να διαδραματίζουν ένα μεγάλο ρόλο, παρά τον ελάχιστο αριθμό πηγών όσον αφορά τη θρησκευτική ιστορία του Ισραήλ κατά τους 19ο και 20ο αι. φαίνεται να οφείλεται στην έμφαση που έχει δοθεί στις αντίστοιχες απαρχές της χριστιανικής πίστης και θεολογίας.