Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

RBL 28/7/2011

Scott A. Ellington, Risking Truth: Reshaping the World through Prayers of Lament
Reviewed by Philip E. Satterthwaite

Andreas Hahn, Canon Hebraeorum-Canon Ecclesiae: Zur deuterokanonischen Frage im Rahmen der Begründung alttestamentlicher Schriftkanonizität in neuerer römisch-katholischer Dogmatik
Reviewed by Mark Elliott

K. L. Noll and Brooks Schramm, eds., Raising Up a Faithful Exegete: Essays in Honor of Richard D. Nelson
Reviewed by Kent Harold Richards

B. J. Oropeza, C. K. Robertson, and Douglas C. Mohrmann, eds, Jesus and Paul: Global Perspectives in Honor of James D. G. Dunn for His Seventieth Birthday
Reviewed by Bernard Ukwuegbu

Yoon-Man Park, Mark's Memory Resources and the Controversy Stories (Mark 2:1-3:6): An Application of the Frame Theory of Cognitive Science to the Markan Oral-Aural Narrative
Reviewed by James D. G. Dunn

Henning Graf Reventlow, History of Biblical Interpretation, Vol. 3: Renaissance, Reformation, Humanism
Reviewed by A. K. M. Adam

Henning Graf Reventlow, History of Biblical Interpretation, Vol. 3: Renaissance, Reformation, Humanism; and Vol. 4: From the Englightenment to the Twentieth CenturyReviewed by John F. A. Sawyer

Matthew Sleeman, Geography and the Ascension Narrative in Acts
Reviewed by Steve Walton

Michael G. Wechsler, ed., The Arabic Translation and Commentary of Yefet ben 'Eli the Karaite on the Book of Esther: Edition, Translation, and Introduction
Reviewed by John Kaltner

Timothy M. Willis, Leviticus
Reviewed by Christophe Nihan

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Mαγνητοφωνημένη διάλεξη για το Ευαγγέλιο του Πέτρου / A podcast on the Gospel of Peter

Ο Mark Goodacre ανάρτησε μία σύντομη μαγνητοφωνημένη διάλεξη για το ευαγγέλιο του Πέτρου. Ο Goodacre επισημαίνει ως νέο στοιχείο αυτού του κειμένου την σκηνή της ανάληψης του Ιησού από τον τάφο στον ουρανό, μία ιδέα η οποία απουσιάζει από τα κανονικά ευαγγέλια. Για να ακούσετε τη διάλεξη, πατήστε εδώ:

 [Α.Τ. έχω ωστόσο  την εντύπωση ότι μία παρόμοια ιδέα υπάρχει στο κατά Ιωάννην, όταν ο Ιησούς συνδέει την αποστολή του Αγίου Πνεύματος στο 16,6-7 με την άνοδό του στον Πατέρα και στη Μαρία Μαγδαληνή (20, 17) μιλά και πάλι για άνοδό του στον Πατέρα, ενώ στη συνέχεια κατά την εμφάνισή του στους μαθητές  στο 20, 22 τους δίνει το Άγιο Πνεύμα (έχει ήδη ανέβει στον Πατέρα;). Είναι πιθανόν το Ευαγγέλιο του Πέτρου να αντικατοπτρίζει μία τέτοια παράδοση, οπωσδήποτε με τις προσθήκες και απλουστεύσεις που συνήθως χαρακτηρίζουν τέτοια κείμενα, τα οποία τελικά δεν πέρασαν στον κανόνα της Κ.Δ.].

Οι μολύβδινοι κώδικες και πάλι / The Lead Codices Again

Στην ιστοσελίδα του ειδησεογραφικού πρακτορείου BBC News έχει αναρτηθεί ένα νέο άρθρο σχετικά με τους λεγόμενους "Μολύβδινους Κώδικες" και τη γνησιότητά τους. Για να το διαβάσετε πατήστε στον παρακάτω τίτλο:

Το νέο τεύχος του περιοδικού Ricerche storico bibliche / In the current issue of Ricerche storico bibliche

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Ricerche storico bibliche 23:2 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

 
  • Giuseppe Bellia, "L'ellenizzazione del cristianesimo : un percorso storico-teologico ; introduzione", 5-13
  • Giorgio Jossa, "Giudaismo ellenistico e cristianesimo ellenistico", 15-26
  • Romano Penna, "Elementi di grecità in Gesù di Nazaret? : i termini della questione", 27-41
  • Antonio Pitta, "Sistemi argomentativi e topologie ellenistiche nelle lettere paoline", 43-90
  • Daniel Marguerat, "Il Paolo di Luca tra cultura greca e cultura giudaica",
  • 91-110
  • Claudio Gianotto, "Influenze ellenistiche sulla tradizione di Giacomo, fratello del Signore", 111-124
  • Emanuela Prinzivalli, "La 'Prima lettera di Clemente ai Corinzi' e il cristianesimo romano", 125-144
  • Alberto D'Anna, "Giustino, philosophus et martyr", 145-159

 

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Ανακαλύφθηκε ο τάφος του απόστολου Φιλίππου; / Has the grave of apostle Philip been discovered?

Σε ειδησεογραφικές σελίδες του Διαδικτύου αναρτήθηκε σήμερα η είδηση ότι εντοπίστηκε στην αρχαία Ιεράπολη ο τάφος του αποστόλου Φιλίππου. Το μνημείο (οκταγωνικό) βρέθηκε στα ερείπια μίας αρχαίας εκκλησίας. Σύμφωνα με τον Ιταλό αρχαιολόγο, Francesco D'Andria, ο οποίος είναι επικεφαλής της αρχαιολογικής αποστολής, το κτίριο φέρει επιγραφές οι οποίες ταυτίζουν το μνημείο με τον τόπο μαρτυρίου του αποστόλου. Ήδη αρχαίες παραδόσεις συνδέουν την Ιεράπολη με το πρόσωπο του Φιλίππου. Για να διαβάσετε το σχετικό δημοσίευμα, πατήστε εδώ.
[Α.Τ.: η αρχαία χριστιανική παράδοση συνέδεσε από πολύ νωρίς το πρόσωπο του Φιλίππου με την περιοχή της Ιεράπολης, βλ. για παράδειγμα τις Πράξεις Φιλίππου. Οπωσδήποτε το δημοσίευμα δεν αποκαλύπτει πολλά για αυτό καθαυτό το εύρημα. Λείπει η χρονολόγησή του καθώς και η περιγραφή του εσωτερικού του χώρου (στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι ακόμη δεν έχει ανοιχθεί). Επιπλέον, αν τελικά το μνημείο μπορεί να ταυτισθεί με έναν αρχαίο χριστιανικό χώρο τιμής του Φιλίππου, θα προσθέσει ένα ακόμη κομμάτι στο μεγάλο και δύσκολο παζλ του αρχέγονου Χριστιανισμού και της διάδοσης των διαφόρων παραδόσεων για τους πρώτους μαθητές του Κυρίου].

Ένα νέο άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος στο τρέχον τεύχος του Communio / A new article of biblical interest in the current issue of Communio

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Internationale katholische Zeitschrift "Communio" 40:3 (2011) δημοσιεύεται μεταξύ άλλων και το εξής άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος:

Claus P. März, "Apostolizität der Kirche : neutestamentliche Perspektiven", 204-209

Ένα νέο βιβλίο για τη μετάφραση των Ο΄ / A new book on the Septuagint

Κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Vandenhoeck & Ruprecht ένα νέο βιβλίο με μελέτες για τη ρητορική και το ύφος της μετάφρασης των Ο΄:

Eberhard Bons / Thomas J. Kraus (εκδ.), Et sapienter et eloquenter. Studies on Rhetorical and Stylistic Features of the Septuagint (FRLANT 241). Vandenhoeck & Ruprecht: Göttingen 2011
165 σελίδες
67 ευρώ
ISBN: 978-3-525-53261-4

Περιγραφή εκδοτικού οίκου
Ως η αρχαία ελληνική εκδοχή της Π.Δ. η μετάφραση των Ο΄ αποτελεί πιθανόν το πρώτο μεγάλο μεταφραστικό εγχείρημα της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας. Μαζί με το κείμενό της ήρθε στο προσκήνιο η θρησκεία και η κουλτούρα του αρχαίου Ιουδαϊσμού μέσα σε ένα ελληνόφωνο ακροατήριο, το οποίο δεν μπορούσε να έχει πρόσβαση στο εβραϊκό κείμενο των ιερών κειμένων των Ιουδαίων. Αυτή η μετάφραση επίσης σηματοδότησε τη μεταφορά θρησκευτικών, κοινωνικών και ανθρωπολογικών κατηγοριών και ιδεών σημιτικής προέλευσης σε έναν άλλο πολιτισμικό κόσμο που διαμορφώθηκε από τον ελληνισμό.
Κατά τα τελευταία χρόνια η μετάφραση των Ο' προκαλεί όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον των βιβλικών και έρχεται στο κέντρο της ιστορικής και φιλολογικής έρευνας. Το ενδιαφέρον στρέφεται όχι μόνο στην προέλευσή της από την Αλεξάνδρεια αλλά και στα ιδιαίτερα γλωσσολογικά χαρακτηριστικά της. Το ερώτημα όμως, το οποίο δεν έχει ερευνηθεί πλήρως είναι μέχρι ποιο σημείο η ελληνική μετάφραση της Βίβλου περιέχει υφολογικά και ρητορικά στοιχεία τα οποία δεν υπήρχαν στο πρωτότυπο εβραϊκό. Χρησιμοποίησαν οι μεταφραστές τις δικές τους ρητορικές και φιλολογικές ικανότητες για να δώσουν ένα ιδιαίτερο χρώμα στη μετάφρασή τους; Μπορούμε, σύμφωνα με το λόγο του ι. Αυγουστίνου, να υποστηρίξουμε ότι όχι μόνο οι συγγραφείς των βιβλικών κειμένων αλλά και οι μεταφραστές τους μπορούσαν να διατυπώσουν το κείμενό τους et eloquenter et sapienter δηλ. με έναν εύγλωττο και σοφό τρόπο; Αυτό το ζήτημα, το οποίο δεν έχει μελετηθεί στη σύγχρονη έρευνα, αποτελεί το θέμα των μελετών που φιλοξενούνται σε αυτόν τον τόμο. Επτά ειδικοί εξετάζουν υφολογικά και ρητορικά στοιχεία που απαντούν σε διάφορα βιβλία της Βίβλου (π.χ. στους Ψαλμούς, στον Αμώς και στη Σοφία Σολομώντος) και οριοθετούν ένα χώρο έρευνας που αξίζει να ερευνηθεί περαιτέρω στο μέλλον.

Για να δείτε τα περιεχόμενα κι ένα μικρό απόσπασμα του βιβλίου, πατήστε εδώ.


Ένα άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος στο τρέχον RThL / A new article of biblical interest in the current issue of RThL

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Revue de Théologie de Louvain 42:2 (2011) δημοσιεύεται μεταξύ άλλων και το εξής άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος:

Anne-Françoise Loiseau, "Transmission, traduction et traditions interprétatives du texte biblique", 242-264
Σε αυτό το άρθρο η συγγραφέας παρουσιάζει εν συντομία ένα μέρος της έρευνάς της για τις αρχαίες μεταφράσεις. Ξεκινώντας από τις διαφοροποιήσεις της μετάφρασης των Ο΄ και του Ταργκούμ από το μασσωριτικό κείμενο η συγγραφέας συγκέντρωσε διάφορες ενδείξεις προκειμένου να εξηγήσει αυτές τις διαφορές είτε στο επίπεδο του μεταφραστή ή ήδη στο επίπεδο του εβραϊκού πρωτότυπου, εκτός εάν το ελληνικό κείμενο διέσωσε το πρωτότυπο και η απόκλιση οφείλεται στο μασσωριτικό κείμενο. Στη συνέχεια η Loiseau εξετάζει τα κίνητρα και τη μέθοδο της διαφοροποίησης, στην περίπτωση που αυτή είναι εσκεμμένη. Σε αρκετές περιπτώσεις αυτό επιτρέπει την ένταξη της μετάφρασης των Ο΄ μέσα στο πλαίσιο των ερμηνειών της αρχαίας Ιουδαϊκής εξήγησης, αφού αρκετές από τις ερμηνευτικές μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν από τους ελληνόφωνους μεταφραστές εντοπίζονται επίσης τόσο στο ίδιο το μασσωριτικό κείμενο και τις αραμαϊκές μεταφράσεις καθώς επίσης και στη μεσοδιαθηκική και ραββινική γραμματεία.





Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Ένα άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος στο τρέχον τεύχος των Louvain Studies / An article of biblical interest in the current issue of Louvain Studies

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Louvain Studies 35:1-2 (2011) δημοσιεύεται μεταξύ άλλων και το εξής άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος:

Raymond F. Collins, "How Not to Behave in the Household of God", 7-31
Ο κατάλογος κακιών είναι ένα λογοτεχνικό είδος που συχνά χρησιμοποιείται από τους αρχαίους ηθικούς φιλόσοφους, ιδιαίτερα τους Στωικούς και τους Κυνικούς. Παρόμοιους καταλόγους συναντούμε και στην Καινή Διαθήκη, ειδικά στις επιστολές της. Οκτώ κατάλογοι κακιών υπάρχουν στις λεγόμενες ποιμαντικές επιστολές: πέντε στην 1 Τιμ, ένας στη 2 Τιμ και δύο στην Τιτ.  Κάποιες φορές οι κατάλογοι χρησιμοποιούνταν με τον ίδιο περίπου τρόπο που τους χρησιμοποιούσαν οι φιλόσοφοι για να περιγράψουν τον φαύλο χαρακτήρα εκείνων που δεν ακολουθούσαν την "υγιή διδασκαλία" που προβάλλεται ιδιαίτερα στις Ποιμαντικές Επιστολές. Άλλοι κατάλογοι χρησιμοποιούνταν για να παρουσιάσουν τον αντίθετο χαρακτήρα από εκείνον που έπρεπε να έχουν εκείνοι που κατείχαν επιφανείς θέσεις μέσα στον "οίκο του Θεού". Σε μία περίπτωση χρησιμοποιείται ένας κατάλογος για να αντιπαραβληθεί ο παρών τρόπος ζωής του πιστού με εκείνον που είχε στο παρελθόν. Γενικά οι καάλογοι αναφέρουν περίπου 55 διαφορετικές κακίες, αλλά κάποιες φορές είναι δύσκολο να γίνει η διάκριση μεταξύ των κακιών. Αυτό, ωστόσο, είναι ένα συνηθισμένο χαρακτηριστικό των καταλόγων κακιών στην αρχαιότητα. Το αθροιστικό αποτέλεσμα του καταλόγου είναι περισσότερο σημαντικό από τις επιμέρους κακίες που αναφέρονται σε αυτόν. Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι από τις πολλές κακίες των καταλόγων των Ποιμαντικών Επιστολών μόνο δύο αναφέρονται στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Καθεμιά από αυτές τις κακίες αναφέρεται μόνο μια φορά. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι οι συγγραφείς των Ποιμαντικών Επιστολών ενδιαφέρονται περισσότερο για τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά παρά για μία αφηρημένη συζήτηση της ηθικής. Σπάνια οι συγγραφείς / ο συγγραφέας χρησιμοποιούν / χρησιμοποιεί ουσιαστικά για να δηλώσουν / δηλώσει μία κακία. Προτιμώνται τα επίθετα και οι αντωνυμίες.  

Η περιοχή της Shephelah στις επιστολές της Amarna / The Shephelah in the epistles of Amarna

Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί το άρθρο του Nadav Na' aman (Πανεπιστήμιο του Tel Aviv) σχετικά με το ρόλο που διαδραματίζει η Shephelah στις επιστολές της Amarna. Για να διαβάσετε το σχετικό κείμενο, πατήστε εδώ.

Τιμητικός τόμος για τον καθ. Walter Gross / FS for Prof. Walter Gross

Από τον εκδοτικό οίκο Herder κυκλοφόρησε ένας συλλογικός τόμος προς τιμήν του καθηγητή της Π.Δ. Walter Groß με αφορμή τα 70α γενέθλιά του:

Erasmus Gaß, Hermann-Josef Stipp (εκδ.), "Ich werde meinen Bund mit euch niemals brechen!" (Ri 2,1) : Festschrift für Walter Groß zum 70. Geburtstag. Freiburg ; Basel ; Wien ; Barcelona ; Rom ; New York : Herder 2011
480 σελίδες
ISBN: 978-3-451-34115-1
60,00 ευρώ

Περιεχόμενα τόμου
  • Ralf Rothenbusch, "Zur Ausgestaltung der Sinaiperikope durch die priesterliche Gebotsmitteilung", 3-28
  • Georg Braulik, "'Worauf ich euch heute eidlich verpflichte' : Beobachtungen zur Verpflichtungsformel des Deuteronomiums", 29-54
  • Sigurdur Örn Steingrímsson, "Das Ende : literaturwissenschaftliche Anmerkungen zu Jes 24,1-20", 55-99
  • Hermann J. Stipp, "Die joschijanische Reform im Jeremiabuch : mit einem Seitenblick auf das deuteronomistische", 101-129
  • Bernd Biberger, "'Hört auf die Worte dieser "Berit"!' : Überlegungen zur bundestheologischen Konzeption in Jer 11,3-5", 131-152
  • Frank L.Hossfeld, "Drei umstrittene Theophanien im ersten und zweiten Davidpsalter (Ps 18; 29; 68)", 153-173
  • Maria Häusl, "'Eine Schriftrolle, darin ist geschrieben' (Esr 6,2) : zur Bedeutung der Schriftlichkeit im Buch Esra/Nehemia", 175-194
  • Erasmus Gaß, "Zum syntaktischen Problem von Lev 19,18",197-216
  • Hans Rechenmacher, "Biblisch-hebräische Personennamen : methodische Überlegungen zu ihrer Analyse und Deutung", 217-235
  • Christo H. van der Merwe, "The difference between hen, hinne and reêh", 237-256
  • Oliver Dyma, "Der Bund im Sacharjabuch : Sach 9,11 im Spiegel der Rezeption", 259-278
  • Andreas Michel, "'Damit es Dir gut geht' : gutes Leben im Deuteronomium", 279-293
  • Klaus Bieberstein, "Vom Verlangen nach Gerechtigkeit zur Erwartung einer Auferweckung von Toten : noch einmal zum Problem der Theodizee", 295-313
  • Herbert Niehr, "König Hazael von Damaskus im Licht neuer Funde und Interpretationen", 339-356
  • Dieter Böhler, "Zur Interpretationsgeschichte von Ri 18,30 und 20,28", 357-376
  • Ulrich Dahmen - Heinz J. Fabry, "Melchisedek in Bibel und Qumran",377-398
  • Michael Theobald, "'Selig, die zum Hochzeitsmahl des Lammes geladen sind' (Offb 19,9) : Mahlsprache und Mahlpraxis nach der Johannesoffenbarung", 399-433
  • Theodor Seidl, "'A father, offεring up his only child' : Georg Friedrich Händels Oratorium 'Jephta' ; ein Beitrag zur musikalischen Wirkungsgeschichte von Richter 11", 435-448
  • Bibliographie Walter Groß (1968-2011), 449-459

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Το τρέχον τεύχος του Vetus Testamentum / The current issue of Vetus Testamentum

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Vetus Testamentum 61:2 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Elie Assis, "The Date and Meaning of the Book of Joel", 163-183
Σε αυτό το άρθρο υποστηρίζεται ότι το βιβλίο του Ιωήλ μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα μέσα στο πλαίσιο της αιχμαλωσιακής περιόδου του Ιούδα, μετά την καταστροφή αλλά πριν την επιστροφή στη Σιών, δηλ. μεταξύ των 587 και 538 π.Χ.  Μολονότι οι συγκεκριμένες ιστορικές μαρτυρίες δεν είναι αποφασιστικής σημασίας, μίας έρευνα της ιδεολογίας του βιβλίου μπορεί να καθορίσει το ιστορικό του υπόβαθρο. Η απουσία οποιασδήποτε επίπληξης στον Ιωήλ  συμφωνεί με την άποψη ότι έζησε στην περίοδο της Αιχμαλωσίας, όταν δεν ήταν πρέπον να ασκηθεί κριτική ή να γίνει επίπληξη του λαού, ο οποίος ήδη βρισκόταν στην κατάσταση απελπισίας. Το βιβλίο του Ιωήλ δίνει έμφαση στο μοτίβο της παρουσίας του Θεού εν μέσω του Ισραήλ. Αυτό το κεντρικό μήνυμα διαβεβαίωσης της θείας παρουσίας είναι κατανοητό, αν σκεφτούμε ότι το βιβλίο του Ιωήλ ανήκει στην περίοδο της καστροφή, όταν ο λαός ήταν απελπισμένος κι έβλεπε μέσα στα γεγονότα την εγκατάλειψή του από τον Θεό. Υπάρχουν λατρευτικά ενδιαφέροντα επίσης στο βιβλίο. Αυτό είναι επίσης κατανοητό, αν δεχθούμε ότι ο Ιωήλ έζησε στην εποχή της Αιχμαλωσίας και σκοπό είχε να πείσει το ακροατήριό του ότι κανείς μπορεί να προσευχηθεί στον Κύριο ακόμη κι αν ο Ναός ήταν πια κατεστραμμένος. Ο κύριος σκοπός του προφήτη είναι να οδηγήσει το λαό στο να ανανεώσει τη σχέση του με τον Κύριο μετά την καταστροφή του Ναού και να στρέψει την προσοχή του λαού στο Ναό, ο οποίος, αν και είχε καταστραφεί, δεν είχε χάσει τη θρησκευτική του σημασία. Άλλα χαρακτηριστικά του βιβλίου του Ιωήλ που καταδεικνύουν το ίδιο ιστορικό πλαίσιο εξετάζονται επίσης στο παρόν άρθρο.

Yochanan Breuer, "The System of Dividing Lists into Verses", 184-226
Το σύστημα διαίρεσης μέσα στο στίχο με τη βοήθεια του τονισμού έχει ήδη ερευνηθεί και περιγραφεί, αλλά το σύστημα διαίρεσης σε στίχους δεν έχει ακόμη τύχει τέτοιας ανάλυσης. Σε αυτό το άρθρο το ενδιαφέρον στρέφεται στο σύστημα διαίρεσης καταλόγων σε στίχους. Ένας κατάλογος μπορεί να διαιρεθεί σε στίχους που περιέχουν, ένα, δύο ή τρία στοιχεία. Η απόφαση για τον αριθμό των στοιχείων που πρέπει να περιληφθούν σε ένα δεδομένο στίχο εξαρτάται από την έκταση αυτών των στοιχείων. Έτσι, το πρώτο βήμα να καθορισθεί η ακριβής έκταση των στοιχείων που είναι κατάλληλα για κάθε παράθεση. Το επόμενο βήμα είναι να περιγραφεί η ακριβής μέθοδος διαίρεσης, όταν ο κατάλογος δεν μπορεί να διαιρεθεί με προφανή τρόπο.

Israel Finkelstein, "Stages in the Territorial Expansion of the Northern Kingdom", 227-242
Στο άρθρο παρουσιάζονται οι κειμενικές και αρχαιολογικές μαρτυρίες για τις τρεις φάσεις της εδαφικής επέκτασης του Βόρειου Βασιλείου. Αρχικά, στην εποχή πριν τον Οmrid ο Ισραήλ επεκτάθηκε μόνο στην κοιλάδα Jezreel. Στην εποχή της δυναστείας των Omrid η επικράτεια του Βόρειου Βασιλείου κάλυπτε τις βόρειες κοιλάδες μέχρι την Ηazor και την ορεινή Γαλιλαία. Στο πρώτο μ. του 8ου αι. π.Χ. ο Ισραήλ επεκτάθηκε ακόμη περισσότερο προς τον Βορρά, στην περιοχή του Δαν κι ίσως και παραπέρα.

Greg Goswell, "David in the Prophecy of Amos", 243-257
Σε αυτό το άρθρο ο συγγραφέας αμφισβητεί τη συνηθισμένη άποψη ότι η προφητεία του Αμώς περιέχει την ελπίδα μίας αναβίωσης της δαυιδικής αυτοκρατορίας. Στον Αμώς η Σιών / Ιερουσαλήμ δεν είναι η πρωτεύουσα του Δαυίδ, αλλά του Γιαχβέ, κι από εκεί εκείνος κυβερνά τον κόσμο. Το κριτήριο επιλογής των καταδικασμένων λαών στα Αμώς 1-2 δεν είναι η μετοχή τους στην προηγούμενη δαυιδική αυτοκρατορία. Αντίθετα αντιπροσωπεύουν την εξουσία του Θεού επάνω σε όλα τα έθνη. Η έμμεση αναφορά στον Δαυίδ που γίνεται στο Αμώς 6, 5 τον παρουσιάζει ως λειτουργική μορφή χωρίς οποιοδήποτε μεσσιανικό χρωματισμό. Η ανέγερση εκ νέου της "σκηνής του Δαυίδ" (9, 11) αναφέρεται στην Ιερουσαλήμ ως τόπο του Ναού κι η τελική προφητεία ελπίδας εκδημοκρατίζει τις δαυιδικές υποσχέσεις. 

Shalom E. Holtz, "Praying as a Plaintiff ", 258-279
Αρκετές βιβλικές προσευχές περιέχουν την απαίτηση του ομιλητή για κρίση εκ μέρους του Θεού. Οι ακκαδικές προσευχές περιέχουν παρόμοια γλώσσα. Η εξέταση των δηλώσεων των κατηγόρων στα πρακτικά δικών του νεοβαβυλωνιακού κράτους δικαιολογεί την ερμηνεία αυτών των απαιτήσεων στις προσευχές ως ένα δικανικό είδος λόγου.

T. M. Law, "How Not to Use 3 Reigns: A Plea to Scholars of the Books of Kings", 287-297
Οι συγγραφείς δύο πρόσφατων μονογραφιών προσπάθησαν να καταρρίψουν την άποψη ότι η ελληνική μετάφραση του 1 Βασ στηρίζεται σε ένα εβραϊκό κείμενο διαφορετικό από εκείνο του μασωριτικού. Ο ένας από τους δύο υποστηρίζει ότι υπεύθυνος γι' αυτές τις διαφορές είναι ο μεταφραστής, ενώ ο άλλος υποστηρίζει ότι οι αποκλίσεις οφείλονται σε κάποια αναθεώρηση του ελληνικού κειμένου.  Ενώ αυτά τα επιχειρήματα δεν είναι απόλυτα πρωτότυπα, είναι οι τελευταίες προσπάθειες να αμφισβητηθεί η γενικά αποδεκτή άποψη ότι ο ελληνόφωνος μεταφραστής μετέφρασε πιστά από ένα εβραϊκό κείμενο που δεν συμφωνούσε με εκείνο του μασωριτικού. Σε αυτό το άρθρο αξιολογούνται αυτά τα επιχειρήματα και ο συγγραφέας καταλήγει απευθυνόμενος σε ειδικούς που συντάσσουν υπομνήματα στο εβραϊκό κείμενο των βιβλίων των Βασιλειών.

Alexander Rofé, "The Text-Criticism of Psalm 80—Revisited", 298-309
Στο πρώτο μέρος του άρθρου εξετάζονται οι περιπτώσεις διπλών κειμένων στα βιβλία της Βίβλου προκειμένου να υποστηριχθεί η άποψη ότι οι στίχοι Ψα 80, 16. 18 αποτελούν μία τέτοια περίπτωση. Ωστόσο κανένα στοιχείο αυτών των στίχων δεν παραπέμπει στο αρχικό κείμενο. Για την υποθετική αποκατάσταση της αρχικής γραφής πρέπει κανείς να στηριχθεί σε ένα δευτερογενή μάρτυρα του κειμένου - σε μία παράφραση. Γι' αυτόν το λόγο, εξετάζεται η χρήση εκείνων των μαρτύρων που συναπαρτίζονται από παραθέματα και έμμεσες αναφορές. Μία παράφραση του Ψα 80. 13 στο Ψα 89, -41-42 εντοπίστηκε εδώ και καιρό από τον H.P. Chayes. Mε βάση αυτό το εύρημα υποστηρίζεται εδώ ότι ένα πρωτογενές κείμενο, το οποίο βρίσκεται πίσω από το Ψα 80. 16.18 παραφράστηκε στο Ψα 89, 22. Παρέχεται επίσης η αποκατάσταση αυτού του κειμένου καθώς και η αποκατάσταση της τελευταίας στροφής (στ. 15-20) του Ψα 80. 

Nili Shupak, "Female Imagery in Proverbs 1-9 in the Light of Egyptian Sources", 310-323
Η αινιγματική μορφή της προσωποποιημένης Σοφίας, όπως αυτή περιγράφεται στα Παρ 1 και 8, έρχεται σε αντίθεση προς την εικόνα της Μωρίας στο κεφ. 9. Κι οι δύο μορφές έχουν κοινά χαρακτηριστικά με την παράξενη γυναίκα που περιγράφεται στα Παρ 2, 5, 6, και 7. Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να καταστεί σαφής η ταυτότητα της παράξενης αυτής γυναίκας υπό το φως  των πρόσφατα δημοσιευμένων αιγυπτιακών πηγών και έτσι να ρίξει φως στις υπόλοιπες γυναικείες μορφές στο βιβλίο των Παροιμιών.

Daniel Vainstub, "Some Points of Contact between the Biblical Deborah War Traditions and Some Greek Mythologies", 324-334
Στο παρόν άρθρο εξετάζονται τρία χαρακτηριστικά που είναι κοινά στη βιβλική αφήγηση της Δεββώρα και στους κρητικούς μύθους. Στη βιβλική ιστορία δύο ηρωίδες, η Δεββώρα και η Ιαήλ, φέρουν ονόματα που προέρχονται από την πανίδα, τη μέλισσα και ένα είδος ορεινής αίγας αντίστοιχα. Το προφητικό χάρισμα της Δεββώρα / μέλισσας της δίνει τη δυνατότητα να καθορίσει τη ευοίωνη στιγμή της νικηφόρας μάχας. Η Ιαήλ / αίγα δίνει γάλα μέσα σε ένα συγκεκριμένο σκεύος στον Σισσερα, ο οποίος, προσπαθώντας να σωθεί, κατά ένα ειρωνικό τρόπο καταφεύγει στην σκηνή της Ιαήλ που τον σκοτώνει. Στην αρχαία Ελλάδα "Μέλισσα" είναι ένα συνηθισμένο επίθετο για τις προφήτιδες, ειδικά για εκείνες που παρέχουν χρησμούς σε στρατηγούς, όπως για παράδειγμα έκανε η προφήτιδα στους Δελφούς. Στην κρητική εκδοχή η Μέλισσα έχει μια αδελφή που λέγεται Αμάλθεια, που σημαίνει "ορεινή αίγα". Όταν ένας σημαντικός φυγάς, ο θεός Δίας, καταφεύγει στη σπηλιά της του δίνει επίσης γάλα μέσα σε ένα συγκεκριμένο σκεύος. Και στις δύο ιστορίες η λέξη γι' αυτό το σκεύος δηλώνει την πληρότητα.

Philippe Guillaume, "Binding “Sucks“: A Response to Stefan Schorch", 335-337
Μολονότι ο Stefan Schorch υποστηρίζει ότι το Αμώς 6, 4 παρέχει το κλειδί για την απαγόρευση της παρασκευής ενός νεαρού ζώου στο γάλα της μητέρας του, το άρθρο του Schorch ουσιαστικά υποστηρίζει παρά εξασθενίζει την υπόθεση για την πυτιά.

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Στο τρέχον τεύχος του Ancient Judaism / In the current issue of Ancient Judaism

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal of Ancient Judaism 2:1 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

  • Karin Finsterbusch, "Aufsummierte Tora. Zur Bedeutung von "hrwt" als Bezeichnung für eine Gesetzessammlung im Pentateuch",1-28
  • Kristin de Troyer, "From Leviticus to Joshua: The Old Greek Text in Light of Two Septuagint Manuscripts from the Schøyen Collection", 29-78
  • Lee I.A. Levine, "Synagogue Art and the Rabbis in Late Antiquity", 79-114

Το τρέχον τεύχος του περιοδικού BN / In the current issue of BN

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Biblische Notizen 149 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Walter Hilbrands, "Die Länge der Schöpfungstage. Eine exegetische und rezeptionsgeschichtliche Untersuchung von יום („Tag“) in Gen 1,1-2,3", 3-12
Από την αρχή της ιστορίας της ερμηνείας της συγκεκριμένης περικοπής οι μέρες ερμηνεύτηκαν ως μεγάλες περίοδοι στην παγκόσμια ιστορία. Η ιδέα των ημερών ως μακρών περιόδων σήμερα αντικατοπτρίζει την επιθυμία εναρμόνισης της βιβλικής διήγησης με τη σύγχρονη γεωλογική χρονολογία. Η εξήγηση όμως του Γεν 1 φαίνεται να προϋποθέτει κανονικές ημερολογιακές μέρες.

Rainer Albertz, "Ex 33,7-11, ein Schlüsseltext für die Rekonstruktion der Redaktionsgeschichte des Pentateuch", 13-43
Υπό το φως της θεωρίας των πηγών το μη ιερατικό κείμενο για την Σκηνή του Μαρτυρίου (Έξ 33, 7-11) αποδόθηκε σε μία από τις "αρχαίες" πηγές ή σε μία ιδιαίτερη παράδοση που συνδεόταν μαζί τους. Ο A.H.W. Gunneweg, ωστόσο, πειστικά απέδειξε ότι το κείμενο έπεται του Ρ, δεν ήταν όμως σε θέση να παρέχει λεπτομερείς αποδείξεις. Η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό να καταδείξει ότι το Έξ 33 7-11 συμπεριλαμβανομένων των αναφορών του στο Αρ 11, 12 και Δτν 31, 14-15. 23 θα πρέπει να αποδοθεί σε ένα μεταγενέστερο δευτερονομιστικό στρώμα εξεξεργασίας, το οποίο ήδη προὑποθέτει τα προηγούμενα ιερατικά στρώματα των Γεν-Λευιτ, από τη μία, αλλά προηγείται του πρώτου ιερατικού στρώματος του βιβλίου των Αριθμών, από την άλλη. Αυτό το συμπέρασμα διαφοροποιεί τη θέση του E. Blum και υποστηρίζει τη θέση του T. Römer ότι το βιβλίο των Αριθμών αποτελεί την ύστερη γέφυρα μεταξύ του Τρίτευχου (Γεν - Λευιτ) που έχει δεχθεί ιερατική επεξεργασία και του Δτν που έχει δεχθεί επεξεργασία από τον μεταγενέστερο Δευτερονομιστή. Οι πρώτες βάσεις αυτής της γέφυρας κατασκευάστηκαν από τον μεταγενέστερο εκδότη του Δευτερονομίου (D), ο οποίος επίσης θα πρέπει να θεωρηθεί ο πρώτος εκδότης της Πεντατεύχου, μέσω των κειμένων των Αριθμών και στηρίζονταν στο Έξ 33 και Δτν 31. Από αυτό προκύπτει ένα νέο μοντέλο σχηματισμού της Πεντατεύχου που στηρίζεται στην κριτικές μεθόδου σύνθεσης και σύνταξης.


Tova Forti, The Polarity of Wisdom and Fear of God in the Eden Narrative and in the Book of Proverbs", 45-57
H παρουσία της Σοφίας σε όλη τη δημιουργία που δίνει ευχαρίστηση στον Πατέρα-Θεό / φύλακα (Παρ 8, 30) κατά την αρχέγονη αυτή εποχή την τοποθετεί σε μία σημαντική θέση μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού. Ο συγγραφέας συζητά το μοτίβο της βρώσης από το δένδρο της γνώσης ατον Κήπο της Εδέμ μέσα από τη σοφιολογική προοπτική των Παροιμιών και προσθέτει ένα επιπλέον στρώμα παραστάσεων, το οποίο συμβάλλει στην αξιολόγηση της σχέσης μεταξύ των αξιών της πίστης και της νόησης.

Hans-Georg von Mutius, "Drei nichtmasoretische Textzitate aus dem Midrasch ha-Gadol zu den Büchern Ijob (38,35), Sprüche (29,12) und Kohelet (3,14)", 59-64
Στο Ιώβ 38, 35 ο MhG προσθέτει ένα μη μασωριτικό ןישבו πριν από το ויאמרוו לך. Αυτή η προσθήκη πιστοποιείται κι από τη Βουλγάτα στη γραφή της: et revertentia dicent tibi.Στο Παρ 29, 12 κάποια χειρόγραφα του μασωριτικού αντικαθιστούν το μασωριτικό משל με το μη μασωριτικό מלךך, που είναι παράλληλο του ελληνικού βασιλεύς στη μετάφραση του στίχου από τους Ο΄. Στο Εκκλ 3, 14, ένα από τα χειρόγραφα του Μασωριτικού αντικαθιστά το μασωριτικό יהשה με το μη μασωριτικό חפץ ως την κύρια γραφή και με το יעשה ως τη μεταγενέστερη.  

Aron Pinker, "A Reconstruction of Qohelet 10,15", 65-83
Ο συγγραφέας προτείνει μία νέα αποκατάσταση του κειμένου του δύσκολου χωρίου Εκκλ 10, 15 ("Η προσπάθεια του kesil με τον καιρό θα τον καταπονήσει, Αλλοίμονο σε σένα, ως πόλη, της οποίας ο αρχηγός είναι σαν παιδί"). Ο πρώτος στίχος ανήκει στο μασωριτικό κείμενο του Εκκλ 10, 11-14 και ο δεύτερος στο Εκκλ 10, 16-17.


Carmel Murtagh, "The Word in a Dialogically Agitated and Tension Filled World. A Bakhtinian Reading of 1 Corinthians 1 and 2", 85-99
Ο Mikhail Bakhtin παρέχει μία κατανόηση της διαλογικής αλήθειας στην οποία το νόημα γεννιέται στο σημείο που συναντιούνται οι διαφορετικές συνειδήσεις. Με τη βοήθεια των σύγχρονων φωνών μπροστά από το κείμενα, αυτή η μελέτη  εφιστά τη προσοχή στις φωνές μέσα ή πίσω από το κείμενο των 1 Κορ 1 και 2. Αυτό γίνεται με σκοπό να καταδειχθεί ότι ο Παύλος εμπλέκεται σε ένα διάλογο και δεν προσπαθεί απλά να επιβάλει την αλήθεια στους Κορίνθιους. Αυτή η άποψη υποστηρίζεται επίσης από μία εξέταση του επαναπροσδιορισμού εικόνων όπως "ὁ σταυρός" ("ὁ λόγος καὶ ἡ σοφία"). Μία ανάγνωση μέσα από τη διαλογική προοπτική επιτρέπει την πολυμορφία των νοημάτων, αντίθετα όμως με ό,τι συμβαίνει στην περίπτωση του αποδομισμού δεν καταλήγει στο μη νόημα. Ο επαναπροσδιορισμός των εικόνων που εξετάζονται σε αυτήν την ανάγνωση αποκαλύπτει ένα Θεό του οποίου η σοφία αποκαλύπτεται μέσα από το παράδοξο του σταυρού. Ένας Θεός, ο οποίος είναι γνωστός με τρόπους, οι οποίοι δεν βγάζουν νόημα κατ' ανάγκη με βάση τους συνηθισμένους όρους. Ένας Θεός, ο οποίος αποκαλύπτεται μέσα από τις καθημερινές θρησκευτικές, πολιτισμικές, πολιτικές, οικονομικές και διαπροσωπικές εντάσεις.

Peter-Ben Smit, "A Numismatic Note on Phil 2:9-11", 101-112
Σε αυτή τη σύντομη μελέτη συγγραφέας εφιστά την προσοχή στη σημασία που μπορεί να έχουν τα αρχαία νομίσματα για την ερμηνεία της Κ.Δ. Σε αυτήν τη συνάφεια ένα αρχαίο νόμισμα που κόπηκε στους Φιλίππους αξιοποιείται στη προσπάθεια διερεύνησης του τρόπου με τον οποίο θα πρέπει να κατανόησαν οι πρώτοι αναγνώστες τη δήλωση για το δοξασμό του Χριστού στο Φιλ 2, 9-11.

Friedrich V. Reiterer, "Politik, Bildung und Religion. Der alttestamentliche Glaube im hellenistischen Ambiente Teil 1", 113-137