Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Εισηγήσεις του σεμιναρίου της BNTS για τις Πράξεις / Papers of the 2009 Seminar on Acts of the BNTS

Στην επίσημη ιστοσελίδα της British New Testament Society έχουν αναρτηθεί αρκετές από τις εισηγήσεις που διαβάστηκαν στο πλαίσιο των εργασιών του σεμιναρίου της BNTS κατά τη συνάντηση της Εταιρείας που έλαβε χώρα το 2009. Όσοι λοιπόν ενδιαφέρονται μπορούν να τις διαβάσουν (αρχεία pdf):

Θάνατος και ανάσταση ως κυρίαρχο μοτίβο στις Πράξεις / Death and Resurrection as Prevalent Motif in the Book of Acts

Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί ένα ενδιαφέρον άρθρο του Dennis J. Horton, καθηγητή του Παν/μίου του Baylor, στο οποίο ο συγγραφέας συζητά τη θέση ότι στα δύο βιβλία του Λουκά το κυρίαρχο θεολογικό θέμα είναι η ανάσταση, ενώ εκείνο του σταυρού και του πάθους υπάρχει σε μικρότερο βαθμό ή απουσιάζει. Ο Horton συζητά εν συντομία την προηγούμενη έρευνα σχετικά με το ζήτημα και στη συνέχεια υποστηρίζει ότι στα κείμενα του Λουκά και κυρίως στις Πράξεις υπάρχουν και τα δύο θεολογικά θέματα, σταύρωση και ανάσταση, ενωμένα μεταξύ τους αρμονικά ώστε να εμφανίζονται τελικά ως ένα κυρίαρχο θεολογικό θέμα του βιβλίου. Αυτό το θέμα εκτός του ότι κυριαρχεί στη σωτηριολογία του Λουκά, έχει προεκτάσεις και στη ζωή των πιστών. Όσοι ακολουθούν τον σταυρωμένο και αναστημένο Ιησού Χριστό γνωρίζουν ότι θα πρέπει όπως κι εκείνος να υποφέρουν (αυτό δείχνουν όλες οι ιστορίες των αποστόλων και των πρώτων χριστιανών στις Πράξεις), έχοντας όμως και βεβαία την ελπίδα της ανάστασης.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Horton, πατήστε εδώ.

Το νέο τεύχος του NTS / The new issue of NTS

Στο νέο τεύχος του New Testament Studies 56:3 (2010) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Serge Wüthrich, "Naître de mourir: la mort de Jésus dans l’Évangile de Matthieu (Mt 27.51-56)", 313-325
Ποια είναι η σημασία των αποκαλυπτικών γεγονότων που συνδέονται με το ευαγγέλιο του Ματθαίου μετά το θάνατο του Ιησού; Το ζήτημα αντιμετωπίζεται σε δύο στάδια, ξεκινώντας από μία σύντομη αναδρομή στις τρέχουσες ερμηνείες (ιστορικές, αιτιολογικές και σημειολογικές). Σε ένα δεύτερο στάδιο εξετάζονται οι χωρικές και χρονικές διακοπές της ιστορίας. Λαμβάνοντας υπόψη τη διαδοχή των γεγονότων διατυπώνεται η υπόθεση ότι είναι μεταφορικές εκφράσεις μίας γέννας. Ο χρόνος και ο τόπος του θανάτου είανι επομένως εκείνες μίας γέννησης, ο Ιησούς επομένως κυριολεκτικά είναι "ο πρωτοτόκος εκ των νεκρών". Τέλος υποστηρίζεται ότι ο τρόπος που επικαιροποιεί ο αναγνώστης αυτή την παράδοξη διαδοχή αντιστοιχεί στη γέννηση του πιστού.

Stephen C. Carlson, "The Accommodations of Joseph and Mary in Bethlehem: Κατάλυμα in Luke 2.7", 326-342
Η ταυτότητα του "καταλύματος" στο Λκ 2,7 έχει συζητηθεί από τους δυτικούς ερμηνευτές για περισσότερα από πεντακόσια χρόνια. Οι προτάσεις που έγιναν ξεκινούν από ένα πανδοχείο και φτάνουν μέχρι έναν ξενώνα. Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι ο όρος "κατάλυμα" έχει τη γενική σημασία του "μέρους όπου μπορεί να μείνει κανείς" κι ότι η τελική πρόταση στο Λκ 2,7 θα πρέπει να αποδοθεί ως "επειδή δεν είχαν μέρος εκεί που έμεναν". Επιπλέον τρία ακόμη στοιχεία της συνάφειας - η εφαρμογή εκ μέρους του Ιωσήφ των εντολών της απογραφής, ο αρραβώνας της Μαρίας και ο στάβλος - οδηγούν στην υπόθεση ότι το κατάλυμα που προϋποθέτει η διήγηση του Λουκά είναι ένα συζυγικό δωμάτιο πολύ μικρό για να γεννηθεί εκεί ένα παιδί.

Jesper Tang Nielsen, "The Narrative Structures of Glory and Glorification in the Fourth Gospel", 343-366
Το άρθρο είναι μία συμβολή στη συζήτηση που έχει και πάλι ανοίξει σχετικά με τις ιωάννεις εκφράσεις "δόξα"/ "δοξάζειν". Ο συγγραφέας ερμηνεύει την ιδέα υπό το φως των αφηγηματικών δομών του τετάρτου ευαγγελίου. Στη βάση του αριστοτελικού ορισμού για τον ολοκληρωμένο και πλήρη "μῦθο" και τη διάκρισή του από την "περιπέτεια" και την "ἀναγνώριση" καταδεικνύεται ότι η κύρια δομή στην ιωάννεια αφήγηση αφορά την αναγνώριση εκ μέρους των ανθρώπων της ταυτότητας του Ιησού ως υιού του Θεού. Ως αποτέλεσμα ότι αυτή είναι είναι ενσωματωμένη στην αφηγηματική δομή, η ιωάννεια ιδέα της δόξας / δοξάζειν κατά βάση δηλώνει θεϊκή ταυτότητα και αναγνώριση. Σε αντίθεση προς τη σύγχρονη τάση στις ιωάννειες σπουδές στο τέλος υποστηρίζεται ότι τα δόξα / δοξάζειν στο τέταρτο ευαγγέλιο θα πρέπει να κατανοηθούν μέσα στην αφηγηματική διαδοχή του ευαγγελίου.

Susan Grove Eastman, "Israel and the Mercy of God: A Re-reading of Galatians 6.16 and Romans 9–11", 367-395
Σημειώνοντας τη σύνδεση του "ελέους" και του "Ισραήλ" στα Γαλ 6,16 και Ρωμ 9-11 ο συγγραφέας του άρθρου υποστηρίζει ότι στις δύο επιστολές ο "Ισραήλ" δηλώνει τους Ιουδαίους. Στο Γαλ 6,16 κι έχοντας υπόψη έναν συνεχιζόμενο ευαγγελισμό των Ιουδαίων ο Παύλος εύχεται να έχουν ειρήνη εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τη νέα δημιουργία και έλεος για τον άπιστο Ισραήλ. Στα Ρωμ 9-11 στηρίζεται τόσο στις Γραφές όσο και στη δική του εμπειρία του ελέους για να επανέλθει στο ζήτημα του τέλους του Ισραήλ διακρίνοντας εκεί ένα μοτίβο της θεϊκής πρόνοιας, το οποίο όμως διακόπτεται από την παραμονή υπό τον νόμο και τελικά ολοκληρώνεται εν Χριστώ.

Matthew V. Novenson, Can the Messiahship of Jesus Be Read off Paul's Grammar? Nils Dahl's Criteria 50 Years Later", 396-412
Έχει περάσει μισός αιώνας από τότε που ο Nils A. Dahl έγραψε τη σπουδαία μελέτη του ‘Die Messianität Jesu bei Paulus’, όπου υποστηρίζει ότι ο όρος "χριστός" στον Παύλο είναι κύριο όνομα κι όχι τίτλος στη βάση τεσσάρων αρνητικών κριτηρίων: ποτέ δεν είναι γενικός όρος, ποτέ δεν είναι κατηγορούμενο του ρήματο εἰμι, ποτέ δεν δέχεται μία γενική ως προσδιοριμό και κατά ένα χαρακτηριστικό τρόπο δεν έχει οριστικό άρθρο. Στο παρόν άρθρο ο συγγραέας επανεξετάζει τη σημασία που έχει καθεμιά από αυτές τις παρατηρήσεις για τη μεσσιανικότητα του Ιησού. Υποστηρίζει ότι ενώ και οι τέσσερις παρατηρήσεις είναι σημαντικές για την κατανόηση της παύλειας σκέψης δεν αποτελούν ουσιαστικά κριτήρια για την αξιολόγηση της μεσσιανικότητας του Ιησού σε αυτήν.

James R. Edwards, "The Hermeneutical Significance of Chapter Divisions in Ancient Gospel Manuscripts", 413-426
Στο πρώτο μέρος της μελέτης παρουσιάζονται πέντε βασικοί τρόποι διαίρεσης των ευαγγελίων. Στη συνέχεια ο συγγραφέας εστιάζει την προσοχή του στην ερμηνευτική σημασία των αρχαίων ελληνικών διαιρέσεων. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό αυτών των διαιρέσεων είναι η τάση να χωρίζουν τα κεφάλαια στη βάση των θαυμάτων και των παραβολών του Ιησού. Στη θέση των θαυμάτων και των παραβολών οι βασικές ενότητες της διδασκαλίας του Ιησού επίσης είναι καθοριστικές στις παλιές ελληνικές διαιρέσεις. Οι συνοπτικές αφηγήσεις του πάθους και ιδιαίτερα εκείνες του Ματθαίου αποτελούν το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της ακρίβειας και οργάνωσης αυτών των διαιρέσεων. Οι τίτλοι βοηθούσαν στον εντοπισμός συγκεκριμένων περικοτπών, συνέβαλλαν στην ταύτιση σχετικού προς αυτές υλικού στα ευαγγέλια με τον ίδιο τίτλο και αν κανείς τις διάβαζε ή τις απομνημόνευε στη σειρά παρείχαν μία γενική εικόνα των ευαγγελικών αφηγήσεων.

Christopher B. Zeichmann, "Papias as Rhetorician: Ekphrasis in the Bishop's Account of Judas' Death", 427-429
Παρά την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος οι ερμηνευτές απέφυγαν να θέσουν τις αναλύσεις τους για αυτήν την περικοπή μέσα στο πλαίσιο της ευρύτερης συζήτησης για το έργο του Παπία. Το ερώτημα εάν ο Παπίας υιοθέτησε τις μεθόδους της ελληνικής ρητορικής είναι το πιο σχετικό με τη συζήτηση ζήτημα. Παρόλο που αρκετοί ερμηνευτές προκρίνουν μία ρητορική ανάγνωση του Παπία, όσοι αντιτίθενται σε αυτήν την τάση υποστηρίζουν ότι η πρώτοι υπερτονίζουν τη σημασία μίας τεχνικής ορολογίας (π.χ. τάξις, συντάσσω, διάλεκτος ἑρμηνευτής κτλ. στο απόσπασμα 2). Θεωρούν ότι αυτές οι λέξεις είναι χαρακτηριστικές του ιδιαίτερου τρόπου έκφρασης του Παπία ή προέρχονται από τους ιστορικούς χαρακτηριστμούς των ευαγγελικών αφηγήσεων. Το αν και πώς ο Παπίας παρέχει μαρτυρία για τα ζητήματα που απασχολούν όσους ερευνούν την ιστορία των πηγών των συνοπτικών ευαγγελίων - όπως για παράδειγμα την Πηγή Q, την εκδοχή ενός πρωτο-Ματθαίου και την προφορική μετάδοση της διδασκαλίας του Ιησού - εξαρτάται από την ερμηνεία τους. Οι αντιρρήσεις επικεντρώνονται κυρίως στη σημασία επιμέρους λέξεων μέσα στη συνάφεια που τις παρουσιάζει ο Παπίας έτσι ώστε τα ρητορικά σχήματα που χρησιμοποιεί να μένουν τελικά μακριά από τις βολές της κριτικής. Ο τρόπος που ο Παπίας παρουσιάζει το θάνατο του Παπία ποτέ δεν αναφέρθηκε στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης, ωστόσο η μελέτη του οδηγεί προς την κατεύθυνση της ύπαρξης εδώ ενός ρητορικού υπόβαθρου.

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Ο ξένος στην αρχαία ιουδαϊκή παράδοση / The stranger in the ancient Jewish tradition

Κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο de Gruyter ένας νέος συλλογικός τόμος με θέμα την θέση του ξένου μέσα στην αρχαία και μεσαιωνική ιουδαϊκή παράδοση:

Géza G. Xeravits - Jan Dušek, The stranger in ancient and mediaeval Jewish tradition : papers read at the first meeting of the JBSCE, Piliscsaba, 2009, Berlin ; New York : de Gruyter 2010
ISBN: 978-3-11-022203-6; 978-3-11-022204-3

116 ευρώ

Περιεχόμενα τόμου

  • Miklós Köszeghi, "Wem und wohin gehörte Atarot?", 1-15
  • Dolores G. Kamrada, "'Strangers to one another' : the motif of strangeness in the Jephthah-cycle", 16-35
  • David Benka, "Some reflections on the foreigner in the dedicatory prayer of Solomon", 36-46
  • Bernhard Klinger, "Identität wahren - Integration fördern : Überlegungen auf dem Boden des Alten Testaments", 47-63
  • Friedrich V. Reiterer, "Der Fremde bei Ben Sira : die Spannungen zwischen der spätalttestamentlichen und hellenistischen Weltauffassung", 64-85
  • Géza Xeravits, "'Stranger in a strange land' : Tobiah's journey", 86-94
  • Zsolt Cziglányi, "Le rapport au monde étranger à l'époque hellénistique et ses changements dans le livre de Judith et dans les inscriptions historiques des Psaumes", 95-106
  • Viktor Kókai Nagy, "Die Beziehung der Makkabäer zu fremden Nationen : die Bündnisse mit Rom und Sparta", 107-117
  • Zoltán Kustár, "'Ein Bethaus - für alle Völker?' : Tempel, Völker und prophetischer Heilsuniversalismus im ersten Makkabäerbuch", 118-138
  • Ida Fröhlich, "Women as strangers in ancient Judaism : the harlot in 4Q184", 139-159
  • József Zsengellér, "'Strange prophet behind the scences' : Balaam's anonym prophecies as key texts of the messianic ideas and biblical interpretations of the Qumran community", 160-184
  • Eszter K. Füzessy, "The use of rhetoric in the creation of a "rabbinic" identity in the discourse of rabbinic literature", 185-214
  • Susanne Plietzsch, "Identification with a woman? : the Hannah figure in the Babylonian Talmud (Berakhot 31a-32b)", 215-227
  • Dagmar Börner-Klein, "Jews and Romans as friends and foes according to Sefer Josippon", 228-238

Μεταφράζω από τον πρόλογο του Köszeghi κάτι που μου άρεσε:

"Ο ξένος δεν είναι ποτέ βαρετός. Είναι διαφορετικός από μένα και κοιτώ τον εαυτό μου μέσα σε αυτόν σα σε καθρέφτη διαφορετικά. Όταν κανείς εξετάζει την προβληματική της έννοιας του ξένου και των ξένων σε σχέση με την Π.Δ. δεν θα πρέπει ποτέ να το ξεχνά αυτό. Το πρόβλημα του ξένου είναι από μία διαφορετική οπτική γωνία το πρόβλημα της δικής μου ταυτότητας. Όταν εγώ μπορώ να ορίσω τον εαυτό μου ως μέλος μιας συγκεκριμένης ομάδας, τότε και με αυτόν τον τρόπο μπορώ να ορίσω ποιος δεν ανήκει σε αυτήν την ομάδα. Και σε αυτόν τον ορισμό αναζητώ συχνά όχι ορατά αλλά ωστόσο σημαντικά όρια μεταξύ του "εγώ" και του "όχι εγώ", του "εμείς" και του "όχι εμείς". Αυτός ο καθορισμός των ορίων ίσως να φαίνεται παράδοξος, αλλά ήταν - όταν δεν συγχέεται με την περιθωριοποίηση - μέσα στην ιστορία πάντοτε ένας σημαντικός παράγοντας της επιβίωσης. Για κάποιους λόγους πάντοτε πρέπει να ορίζει κανείς τη δική του κοινότητα αλληλεγγύης".

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Το νέο τεύχος του JSPs / The new issue of JSPs

Στο νέο τεύχος του Journal for the Study of the Pseudepigrapha 19:4 (2010) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Françoise Mirguet, "Attachment to the Body in the Greek Testament of Abraham: A Reappraisal of the Short Recension", 251-275
Tο ελληνικό κείμενο της Διαθήκης του Αβραάμ διασώζεται σε δύο αναθεωρήσεις. Ενώ οι περισσότερες μελέτες επικεντρώνονται στη μακροσκελή εκδοχή, η σύντομη συχνά παραθεωρείται, διότι θεωρείται ότι στερείται συνοχής. Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι ο δεσμός με το σώμα μπορεί να θεωρηθεί ως ένα από τα κύρια θέματα γύρω από τα οποία κινείται η συντομότερη εκδοχή του κειμένου. Αντίθετα προς την εκτενή εκδοχή, όπου ένας ανυπάκουος Αβραάμ αντιτίθεται στους αγγελιοφόρους του Θεού, το σύντομο κείμενο δεν παρουσιάζει τη σύγκρουση χαρακτήρων, αλλά την κοινή αντίληψη περί του θανάτου ως απώλειας του σώματος, την οποία εδώ εκφράζει κυρίως ο αρχάγγελος Μιχαήλ.

Amar Annus, "On the Origin of Watchers: A Comparative Study of the Antediluvian Wisdom in Mesopotamian and Jewish Traditions", 277-320
Σε αυτό το άρθρο υποστηρίζεται ότι η προέλευση των Φυλάκων εντοπίζεται στους μεσοποταμιακούς μύθους για τους προκατακλυσμιαίους σοφούς (apkallus). Ακριβέστερα, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι μύθοι για τους Φύλακες και τους γιους τους, τους γίγαντες, προέρχονται από τις ανεστραμμένες εκδοχές διαφόρων μεσοποταμιακών μύθων και δοξασιών σχετικά με τους apkallus. Σε κάποια στρώματα της μεσοποταμιακής μυθολογίας και των λατρευτικών πρακτικών οι σοφοί ήδη θεωρούνται επικίνδυνα και εν δυνάμει κακόβουλα όντα και πάνω σε αυτήν την ιδέα οι Ιουδαίοι συγγραφείς μπορούσαν να κτίσουν μία παρωδία. Μεταξύ των άλλων συνειρμών οι apkallus είχαν ισχυρούς δεσμούς με τη μεσοποταμιακή δαιμονολογία και συχνά συγκαταλέγονταν στα κακά όντα, τα οποία επιτελούσαν μαγικές πράξεις. Αυτό καταδεικνύει ότι η κακότητα των προκατακλυσμιαίων δασκάλων της ανθρωπότητας στις ιουδαϊκές πηγές δεν ήταν εξολοκλήρου μία αντιστροφή των μεσοποταμιακών παραδόσεων που έγινε από τους Ιουδαίους συγγραφείς, αλλά εν μέρει ήταν δάνειο από τις ήδη υφιστάμενες τάσεις στη μεσοποταμιακή δαιμονολογία.

Ένας νέος συλλογικός τόμος για τον R. Bultmann / A new book on R. Bultmann



Από τον ίδιο εκδοτικό οίκο (Neukirchener) κυκλοφόρησε ένας συλλογικός τόμος αφιερωμένος στη ζωή και στο έργο του Rudolf Bultmann. Στις μελέτες που περιέχονται σε αυτόν παρουσιάζονται εκτός διάφορες πτυχές της θεολογικής και φιλοσοφικής σκέψης του Bultmann του οποίου η συμβολή αναμφισβήτητα και παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις και κριτικές=, τις οποίες δικαιολογημένα δέχθηκε, υπήρξε σημαντική (ιδιαίτερα βλ. το βιβλίο του για τη Συνοπτική Παράδοση).

Αndreas Klein - Christof Landmesser (εκδ.), Rudolf Bultmann (1884-1976) - Theologe der Gegenwart : Hermeneutik - Exegese - Theologie - Philosophie, Neukirchen-Vluyn : Neukirchener Verlag 2010
142 σελίδες
19,90 ευρώ
ISBN-13: 978-3788724412

Περιεχόμενα τόμου

  • Christof Landmesser - Andreas Klein, "Rudolf Bultmann als Theologe der Gegenwart : zur Einführung", 1-15
  • Hans Weder, "Gewitterte Ketzerei : zur Bedeutung der Hermeneutik Bultmanns für die gegenwärtige Theologie", 17-36
  • Martin Hein, "Rudolf Bultmann, 'Jesus' : Re-Lecture des Buches, das mich zum Theologen machte", 37-48
  • Konrad Hammann, "Rudolf Bultmann - eine Biographie für die Gegenwart", 49-68
  • Wilfried Härle, "Rudolf Bultmanns Theologie der Unverfügbarkeit", 69-86
  • Christof Landmesser, "Der Mensch in der Entscheidung : Anthropologie als Aufgabe der Theologie in der Auseinandersetzung mit Rudolf Bultmann", 87-110
  • Stephan Grätzel, "Philosophische und theologische Hermeneutik : Heidegger, Bultmann und die Perspektive Michel Henrys", 111-125
  • Andreas Lindemann, "Walter Schmithals (1923-2009)", 127-135

Ένας συλλογικός τόμος για τη σχέση εξήγησης και δογματικής / A new book on exegesis and dogmatics


Κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα από τον εκδοτικό οίκο Neukirchener ένας συλλογικός τόμος, όπου εξετάζεται η σχέση δογματικής και εξήγησης, μία ενδιαφέρουσα πραγματικά σχέση, όπως παρατηρούν οι εκδότες του τόμου, δύο διαφορετικών οπτικών ενός θεολογικού διαλόγου:

Carsten Glaußen - Markus Öhler, Exegese und Dogmatik, Neukirchen-Vluyn : Neukirchener Verlag 2010
176 σελίδες
ISBN: 978-3788723811
24,90 ευρώ

Περιεχόμενα τόμου

  • Eckart Reinmuth, "Neutestamentliche Exegese, Theologie und Gesellschaft", 9-26
  • Christian Danz, "Der Jesus der Exegeten und der Christus der Dogmatiker", 27-52
  • Eve M. Becker, "Exegese und Enzyklopädie", 53-72
  • Ulrich H. Körtner, "Dogmatik als konsequente Exegεse? : zur Relevanz der Exegese für die Systematische Theologie im Anschluss an Rudolf Bultmann", 73-102
  • Enno E. Popkes, "'Religion' als Arbeitsbegriff neutestamentlich-exegetischer Methodenlehre - eine Problemanzeige", 103-124
  • Alf Christophersen, "Neues Testament und ethische Urteilsbildung", 125-150
  • Carsten Claußen, "Die Trinitätslehre als Herausforderung an Exegese und Dogmatik : zur "trinitarischen" Rede von Gott im Johannesevangelium", 151-172

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Το νέο τεύχος του Perspectives in Religious Studies / The current issue of Perspectives in religious studies

Το τρέχον τεύχος του Perspectives in Religious Studies 37:1 (2010) είναι αφιερωμένο στην προς Εβραίους επιστολή:

  • Eric F. Mason, "Emerging voices on the Epistle to the Hebrews", 3-6
  • Eric F. Mason, "The epistle (not necessarily) to the "Hebrews" : a call to renunciation of Judaism or encouragement to Christian commitment?", 7-20
  • Bryan J. Whitfield, "The three Joshuas of Hebrews 3 and 4", 21-35
  • Amy L. Peeler, "The ethos of God in Hebrews", 37-51
  • Brian C. Small, "The use of rhetorical topoi in the characterization of Jesus in the Book of Hebrews", 53-69
  • David M. Moffitt, "Unveiling Jesus' flesh : a fresh assessment of the relationship between the veil and Jesus' flesh in Hebrews 10:20", 71-84
  • Mark A. Jennings, "The veil and the high priestly robes of the incarnation : understanding the context of Heb 10:20", 85-97

Στο νέο τεύχος του Reformed Theological Review / In the current issue of Reformed Theological Review

Στο νέο τεύχος του The Reformed Theological Review δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:

  • Stephen Rockwell, "Assurance as the interpretative key to understanding the message of 1 John ", 17-33
  • Joe Mock, "Bullinger and Romans", 34-47
  • Andrew M. Bain, "Re-reading Scripture with the Latin Fathers", 48-59

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Στο νέο τεύχος του Tyndale Bulletin / In the current issue of Tyndale Bulletin

Στο νέο τεύχος του Tyndale Bulletin 61:1 (2010) δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:

  • Larry W. Hurtado, "The origins of Jesus-devotion : a response to Crispin Fletcher-Louis", 1-20
  • Jonathan Moo, "Continuity, discontinuity, and hope : the contribution of New Testament eschatology to a distinctively Christian environmental ethos", 21-44
  • Brian Brock, "On generating categories in theological ethics : Barth, Genesis and the 'Ständelehre'", 45-67
  • Robin Routledge, "Did God create chaos? : unresolved tension in Genesis 1:1-2", 69-88
  • Terrance A. Clarke, "Complete versus incomplete conquest : a re-examination of three passages in Joshua", 89-104
  • Erkki Koskenniemi, "Forgotten guardians and Matthew 18:10", 119-129
  • Peter M. Head, "Editio critica maior : an introduction and assessment", 131-152

Το νέο τεύχος του Neotestamentica / The current issues of Neotestamentica

Στο τρέχον τεύχος του Neotestamentica 43:2 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

  • Steve Moyise, "Jesus and Isaiah", 249-270
  • Marius Nel, "The mysteries of the kingdom of heaven according to Matthew 13:10-17", 271-288
  • Jan G. van der Watt, "Knowledge of earthly things? : the use of epigeios in John 3:12", 289-310
  • Burgert W. de Wet, "Knowledge and love in 1 Corinthians 8", 311-333
  • Dietrich A. Koch, "Christsein in Philippi und Korinth : Integration und Abgrenzung frühchristlicher Gemeinden in den römischen Provinzen Makedonien und Achaia", 334-353
  • Gys M. Loubser, "Life in the Spirit as wise remedy for the folly of the flesh : ethical notes from Galatians", 354-371
  • Martin Karrer, "Der Text der Johannesoffenbarung : Varianten und Theologie", 373-398
  • Ruben Zimmermann, "The 'implicit ethics' of New Testament writings : a draft on a new methodology for analysing New Testament ethics", 399-423
  • Gert J. Steyn, "'Perfecting knowledge and piety' (Philo, Contempl. 3,25) : intertextual similarities between Philo's Therapeutae and Lukan early Christianity", 424-448
  • Evangelia G. Dafni, "Septuaginta und Plato in Justin's 'Dialog mit Tryphon'", 449-465

Στο νέο τεύχος του Kerygma u. Dogma / In the current issue of Kerygma u. Dogma

Στο νέο τεύχος του Kerygma und Dogma 56:2 (2010) δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:

  • Otto Merk, "1 Thessalonicher 5,23.24 : eine exegetisch-theologische Besinnung", 62-68
  • Christof Landmesser, "Der gegenwärtige Jesus : moderne Jesusbilder und die Christologie des Neuen Testaments", 96-120
  • Christof Landmesser, "Der gegenwärtige Jesus : moderne Jesusbilder und die Christologie des Neuen Testaments", 96-120

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Ένα νέο βιβλίο για το Πρξ 27, 1 - 28, 6 / A new book on Acts 27, 1 - 28, 6


Κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Mohr Siebeck ένα νέο βιβλίο σχετικά με τη χρήση του γνωστού κι από άλλα κείμενα του ελληνορωμαϊκού κόσμου λογοτεχνικού τόπου του ναυαγίου στο βιβλίο των Πράξεων (27, 1 - 28, 6):

Jens Börstinghaus, Sturmfahrt und Schiffbruch. Zur lukanischen Verwendung eines literarischen Topos in Apostelgeschichte 27,1-28,6, (WUNT II 274), Mohr Siebeck, Tübingen 2010
554 σελίδες
ISBN: 978-3-16-149996-8
94 ευρώ

Περιγραφή εκδοτικού οίκου
Ο συγγραφέας εξετάζει τη μεγάλη αφήγηση των Πράξεων 27, 1 - 28, 6 συγκρίνοντάς την διεξοδικά με τις αρχαίες αφηγήσεις για καταιγίδες και ναυάγια. Η αφήγηση αυτή των Πράξεων έχει ιδιαίτερη σημασία μέσα στο βιβλίο των Πράξεων, διότι προετοιμάζει το τέλος του διπλού έργου του Λουκά. Με αυτήν την αφήγηση ο Λουκάς δεν αποδεικνύεται μόνο ένας προικισμένος άνθρωπος των γραμμάτων, αλλά ένας αφοσιωμένος και ανεξάρτητος αρχαίος χριστιανός συγγραφέας, ο οποίος παρέχει στους αναγνώστες του μέσα από την παρουσίαση των κινδύνων και των δυσκολιών που αντιμετώπισε ο Παύλος ένα ελκυστικό παράδειγμα για να ταυτισθούν. Η μελέτη αυτή, στην οποία ο συγγραφέας εστιάζει το ενδιαφέρον του κυρίως για τα λογοτεχνικά μοτίβα, συμβάλλει όχι μόνο στην καλύτερη κατανόηση της μορφής του Παύλου, όπως αυτή παρουσιάζεται στις Πράξεις, αλλά και στη συζήτηση του προβλήματος του φιλολογικού είδους του βιβλίου των Πράξεων καθώς επίσης και στο πρόβλημα των λεγόμενων "ημείς - εδαφίων".

Τα αρχαιολογικά ευρήματα στο Tell Harif / The archaeological findings in Tell Harif

Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί μία σύντομη παρουσίαση του καθ. Oded Borowski (Emory University) σχετικά με την αρχαιολογική ανασκαφή στο Tell Harif. Η τοποθεσία έφερε κατά τους βιβλικούς χρόνους το όνομα Rimmon ή En Rimmon (Ρόδι ή Πηγή του Ροδιού αντίστοιχα), μαρτυρείται στα Ιησ 15, 32 και 19, 7 και αρχικά ανήκε στην φυλή του Συμεών, ενώ αργότερα πέρασε στην κυριότητα του Ιούδα.
Για να διαβάσετε το σχετικό άρθρο, πατήστε εδώ.