Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Numen 60:2/3 (2013), το οποίο είναι αφιερωμένο στο ρόλο των θεών ως παραδειγμάτων στους δυτικούς πολιτισμούς δημοσιεύεται μεταξύ άλλων και το εξής ενδιαφέρον άρθρο:
Alexander Kulik, "How the Devil Got His Hooves and Horns: The Origin of the Motif and the Implied Demonology of 3 Baruch 1", 195-229
Στο άρθρο εξετάζεται εκ νέου το πρόβλημα των απαρχών των λαϊκών μεσαιωνικών και σύγχρονων παραστάσεων του διαβόλου ως ενός ανθρωπομορφικού πλάσματος με οπλές και κέρατα. Ο συγγραφέας αποπειράται να τις συνδέσει με ανάλογες αρχαίες παραστάσεις ενός δαίμονα στη μορφή σάτυρου, όπως αυτός περιγράφεται σε διάφορες πηγές, μεταξύ των οποίων στην ελληνιστική μυθολογία, στους ραββινικούς μύθους, στα πρώιμα χριστιανικά κείμενα. Φαίνεται ότι αυτό το πλάσμα, το οποίο δεν ανήκει εξολοκλήρου σε καμιά από αυτές τις παραδόσεις, γεννήθηκε από το συγκερασμό του Πάνα της ελληνορωμαϊκής παράδοσης, των ιουδαϊκών seirim κι άλλων μυθολογικών μορφών που συνδέονται με το δαιμονικό στοιχείο. Το ενδιαφέρον του συγγραφέα επικεντρώνεται στη θέση που καταλαμβάνει το 3 Βαρούχ μέσα σε αυτήν τη σύνθετη ιστορία. Αυτό το κείμενο ίσως είναι το μόνο κείμενο της πρώιμης ιουδαϊκής γραμματείας, όπου διασώζεται η περιγραφή κι η συζήτηση για τους δαιμονικούς seirim-σατύρους κι είναι ίσως η αρχαιότερη περιγραφή των σατυρόμορφων δαιμόνων την οποία έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου