Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of the New Testament 33:3 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
James Carleton Paget, "Schweitzer and Paul", 223-256
Στο άρθρο εξετάζεται η ιστορία της σπουδής του αποστόλου Παύλο από τον Albert Schweizer, η οποία βρήκε την κορύφωσή της στη δημοσίευσης της σημαντικής του μελέτης The Mysticism of Paul the Apostle. Το άρθρο είναι μία προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα της προέλευσης της μοναδικής θεωρίας του Schweitzer, όσον αφορά στη θεολογία του αποστόλου και τις επιρροές που κρύβονται πίσω από αυτή. Υποστηρίζεται ότι ο Schweitzer έφτασε σε αυτήν την θεωρία σχετικά νωρίς, ίσως ήδη στα 1902. Στο άρθρο επίσης εξετάζεται γιατί ο Schweitzer αποφάσισε τελικά να δημοσιεύσει το έργο του Mysticism τόσο αργά, στα 1930, όταν είχε πάψει πια να είναι καθηγητής της Κ.Δ. και είχε ένα πολύ διαφορετικό έργο.
Susannah Heschel, "Historiography of Antisemitism versus Anti-Judaism: A Response to Robert Morgan", 257-279
Απαντώντας στην θέση του Robert Morgan για τον Χριστιανισμό, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να γίνει μία διάκριση μεταξύ του θεολογικού αντι-Ιουδαϊσμού και του σύγχρονου φυλετικού αντισημιτισμού, στο άρθρο υποστηρίζεται ότι τα κείμενα των φιλικών προς το ναζιστικό καθεστώς προτεσταντών θεολόγων συνδυάζουν ζητήματα φυλής και αντισημιτισμού με έναν τέτοιο τρόπο που δεν επιτρέπεται η σαφής διάκριση μεταξύ τους. Η αντισημιτική προπαγάνδα, την οποία εισηγήθηκαν χριστιανοί θεολόγοι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εξαιτίας της χρήσης της ναζιστικής γλώσσας και ιδεολογίας απομακρύνεται από τον αυστηρά θεολογικά χώρο και απαιτεί μία διαφορετική προσέγγιση από τους ιστορικούς. Οι αιτίες που οδήγησαν μία ομάδα θεολόγων - καθηγητών, δασκάλων, μαθητών, παστόρων και επισκόπων - στον απο-ϊουδαϊσμό του Χριστιανισμού κατά την περίοδο του Τρίτου Ράιχ απαιτεί την προσοχή των ιστορικών και τη διερεύνηση εκ μέρους των τών ομοιοτήτων που αυτοί οι θεολόγοι νόμιζαν ότι εντόπιζαν μεταξύ του Χριστιανισμού και των θέσεων των σύγχρονων θεωρητικών της φυλής. Ιστορικοί που ασχολούνται με την κοινωνική ιστορία της ναζιστικής περιόδου θα επωφεληθούν από τη συνειδητοποίση του τονισμού των φυλετικών διακρίσεων σε συγκεκριμένα τμήματα της χριστιανικής κοινότητας στη Γερμανίας και όσοι μελετούν τη μεταπολεμική θεολογία της Γερμανίας θα επωφεληθούν, αν λάβουν υπόψη την κληρονομιά που άφησαν συγκεκριμένες θεολογικές σχολές που υιοθέτησαν τις θεωρίες του ναζισμού αλλά και τις φυλετικές τάσεις της ναζιστικής περιόδου σε ορισμένους τομείς της θεολογικής έρευνας.
T.J. Lang, "'You will desire to see and you will not see [it]’: Reading Luke 17.22 as Antanaclasis", 281-302
Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι το Λκ 17, 22 θα πρέπει να διαβαστεί ως αντανάκλασις, η οποία είναι ένα είδος ρητορικού λογοπαιγνίου στο οποίο ο ίδιος (ή ένας παρόμοιος) όρος επαναλαμβάνεται αλλά με δύο διαφορετικές σημασίες. Σύμφωνα με αυτήν την ανάγνωση ο Ιησούς εισάγει το θέμα του λόγου του στους μαθητές του (στ. 22-37) με την πρόρρηση ότι στις ερχόμενες μέρες θα υπάρξει η επιθυμία "να δει" κανείς (ως μάρτυρας) μίας από τις μέρες του Υιού του Ανθρώπου, αλλά δεν θα "δει" (με την έννοια του κατανοώ) αυτές τις μέρες του Υιού του Ανθρώπου, εφόσον δε μπορεί να καταλάβει ότι το πάθος είναι κύριο στοιχείο της ταυτότητας του Υιού του Ανθρώπου. Μία τέτοια ανάγνωση συμφωνεί με το θέμα που υπάρχει στον Λουκά ότι οι μαθητές ήταν τυφλοί απέναντι στην αναγκαιότητα του πάθους του Ιησού. Μία τέτοια ανάγνωση επίσης απαιτεί μία επανεξέταση της υπόθεσης ότι το θέμα του λόγου του Ιησού σταο 17, 22-37 είναι η παρουσία.
Dustin W. Ellington, "Imitating Paul’s Relationship to the Gospel: 1 Corinthians 8.1-11.1", 303-315
Προκειμένου να υπερκερασθούν οι δυσκολίες στην ερμηνεία της προτροπής του Παύλου στο 1 Κορ 11, 1: "μιμηταί μου γίνεσθε καθὼς κἀγὼ Χριστοῦ" θα πρέπει να μελετήσει κανείς το ρόλο του εγώ του Παύλου και του Χριστού στα 1 Κορ 8, 1 - 11, 1. Ο Χριστός απέθανε για τους αδυνάτους (8, 11) και η αποκήρυξη εκ μέρους του Παύλου των αποστολικών του δικαιωμάτων ακολουθούν αυτό το μοτίβο. Η αυτοπαρουσίαση του Παύλου κορύφώνεται, όταν λέει ότι όλα όσα κάνει τα κάνει για χάρη του ευαγγελίου, ώστε να καταστεί "συγκοινωνὸς αὐτοῦ" (9, 23). Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι η φράση "συγκοινωνὸς αὐτοῦ" περιέχει περισσότερα νοήματα από αυτά που εντοπίσθηκαν ως τώρα από τους ερευνητές. Παρουσιάζεται συνοπτικά ο σκοπός του Παύλου να καταστεί συνεργάτης του ευαγγελίου στην σωτηρία των άλλων και να συμμετέχει στη δύναμη του ευαγγελίου. Το κάλεσμα του Παύλου για μίμηση προτρέπει τους πιστούς της Κορίνθου να μοιραστούν μαζί του την κοινωνία του ευαγγελίου εργαζόμενοι με αυτό για τη σωτηρία των υπολοίπων και αφήνοντάς το να διαμορφώσει τη ζωή τους.
Στο δεύτερο μέρος του τεύχους φιλοξενούνται μία σειρά άρθρων που συζητούν κριτικά το νέο βιβλίο του C. Kavin Rowe, Wordl Upside Down :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου