Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί ένα ενδιαφέρον κείμενο του David Lincιcum σχετικά με τον τρόπο που ο απόστολος Παύλος αξιοποιεί το κείμενο του Δευτερονομίου στις επιστολές του. Ο Lincicum απορρίπτει τη γενικά αποδεκτή θέση της ύπαρξης συλλογών χωρίων (testimonia) τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στο πρωτοχριστιανικό κήρυγμα και δέχεται ότι η γνώση των χωρίων και η χρήση τους οφείλεται στην προηγούμενη λειτουργική τους χρήση στη ζωή της συναγωγής. Ένα δεύτερο ενδιαφέρον σημείο, που υπογραμμίζει, είναι ότι το κάθε βιβλίο κατανοείται κάθε φορά ερμηνευτικά διαφορετικά από αυτόν που το χρησιμοποιεί κι ότι αυτός ο τρόπος κατανόησής του είναι που καθορίζει και τον τρόπο χρήσης του. Αυτό ισχύει και για την περίπτωση του Δευτερονομίου. Η λειτουργική του χρήση εξασφαλίζει το ότι το βιβλίο κι οι ιδέες του είναι γνωστές. Ειδικότερα ο Παύλος διαβάζει το Δευτ ανασκοπικά (α) από τη σκοπιά ενός αποστόλου του Μεσσία προς τα έθνη και (β) ξεκινώντας από τα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου, στα οποία γίνεται λόγος για την τιμωρία και την αποκατάσταση στη συνέχεια του Ισραήλ. Επειδή ο Παύλος είναι πεπεισμένος ότι ο λαός του Θεού θα αποτελείται πλέον από εθνικούς και Ιουδαίους, θεωρεί ότι η περιτομή της καρδιάς εν πνεύματι τους δίνει τη δυνατότητα να εκπληρώσουν το νόμο του Θεού. Αυτός όμως ο νόμος τώρα κατανοείται υπό του φως της θυσίας και της αναστάσεως του Ιησού Χριστού.
Για να διαβάσετε το κείμενο πατήστε στον παρακάτω τίτλο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου