Από το ιστολόγιο του Jim Davila Paleojudaica έχουμε την πληροφορία για τη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό φύλλο της 16ης Δεκεμβρίου της Mail Online της είδησης ότι βρέθηκε στην Ιερουσαλήμ ταφική σινδόνη, η οποία χρονολογείται στον 1ο αι. μ.Χ.
Το δημοσίευμα κάνει σύγκριση του συγκεκριμένου ευρήματος με τη λεγόμενη Σινδόνη του Τορίνο, της οποίας η γνησιότητα εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αντιπαράθεσης. Αυτό που είναι ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο εύρημα κατά τη γνώμη μου είναι ότι επιβεβαιώνει πληροφορίες, που έχουμε από γραπτά κείμενα, για τον τρόπο ταφής. Για παράδειγμα η συγκεκριμένη σινδόνη αποτελείται από διάφορα τμήματα και υπήρχε ξεχωριστό κομμάτι που κάλυπτε το κεφάλι [Α.Τ. : ας θυμηθούμε λίγο τα όσα λέει το κείμενο των ευαγγελίων για την ανάσταση του Ιησού, τα οθόνια και το σουδάριο]. Όπως εξηγεί ο αρχαιολόγος Shimon Gibson, ο οποίος έκανε την ανακάλυψη, η πρακτική του ξεχωριστού καλύμματος για το κεφάλι του νεκρού ήταν συνηθισμένη στον αρχαίο ιουδαϊκό κόσμο και ξεκινά από τον πραγματικό φόβο να έχει κάποιος κατά λάθος θαφτεί ζωντανός. Σε μια τέτοια περίπτωση μπορούσε εύκολα να πετάξει το κάλυμμα του κεφαλιού και να φωνάξει βοήθεια.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα η σινδόνη κάλυπτε το σώμα ενός άνδρα, ο οποίος από τις αναλύσεις που έγιναν προκύπτει ότι έπασχε από λέπρα και πέθανε από φυματίωση. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που ο τάφος σφραγίσθηκε, κάτι που με τη σειρά του δικαιολογεί την καλή κατάσταση της σορού. Σύμφωνα με το δημοσίευμα ήταν συνήθεια η οικογένεια να επισκέπτεται τον τάφο 3 μέρες μετά το θάνατο για να διαπιστώσει ότι ο συγγενής τους ήταν πραγματικά νεκρός, κάτι που μπορεί να εξηγήσει την απόφαση των μυροφόρων να επισκεφτούν τον τάφο 3 μέρες μετά την ταφή του Ιησού.
Ο τάφος (φωτ.) βρέθηκε στην κοιλάδα Hinnom, έναν τόπο που συνδεόταν με τον θάνατο. Στο δημοσίευμα διαβάζουμε ότι ταυτίζεται με την Ακελδαμά (αγρός αίματος).Το δημοσίευμα κάνει σύγκριση του συγκεκριμένου ευρήματος με τη λεγόμενη Σινδόνη του Τορίνο, της οποίας η γνησιότητα εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αντιπαράθεσης. Αυτό που είναι ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο εύρημα κατά τη γνώμη μου είναι ότι επιβεβαιώνει πληροφορίες, που έχουμε από γραπτά κείμενα, για τον τρόπο ταφής. Για παράδειγμα η συγκεκριμένη σινδόνη αποτελείται από διάφορα τμήματα και υπήρχε ξεχωριστό κομμάτι που κάλυπτε το κεφάλι [Α.Τ. : ας θυμηθούμε λίγο τα όσα λέει το κείμενο των ευαγγελίων για την ανάσταση του Ιησού, τα οθόνια και το σουδάριο]. Όπως εξηγεί ο αρχαιολόγος Shimon Gibson, ο οποίος έκανε την ανακάλυψη, η πρακτική του ξεχωριστού καλύμματος για το κεφάλι του νεκρού ήταν συνηθισμένη στον αρχαίο ιουδαϊκό κόσμο και ξεκινά από τον πραγματικό φόβο να έχει κάποιος κατά λάθος θαφτεί ζωντανός. Σε μια τέτοια περίπτωση μπορούσε εύκολα να πετάξει το κάλυμμα του κεφαλιού και να φωνάξει βοήθεια.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα η σινδόνη κάλυπτε το σώμα ενός άνδρα, ο οποίος από τις αναλύσεις που έγιναν προκύπτει ότι έπασχε από λέπρα και πέθανε από φυματίωση. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που ο τάφος σφραγίσθηκε, κάτι που με τη σειρά του δικαιολογεί την καλή κατάσταση της σορού. Σύμφωνα με το δημοσίευμα ήταν συνήθεια η οικογένεια να επισκέπτεται τον τάφο 3 μέρες μετά το θάνατο για να διαπιστώσει ότι ο συγγενής τους ήταν πραγματικά νεκρός, κάτι που μπορεί να εξηγήσει την απόφαση των μυροφόρων να επισκεφτούν τον τάφο 3 μέρες μετά την ταφή του Ιησού.
[Α.Τ. Πρόκειται πραγματικά για ένα πολύ ενδιαφέρον εύρημα. Αρκεί -κι εδώ θα συμφωνήσω με τον Jim West που σχολιάζει στο ιστολόγιό του το γεγονός- να μην πέσει "θύμα" της δημοσιογραφικής εκλαΐκευσης που ως στόχο έχει απλά τη δημιουργία εντυπώσεων εις βάρος της επιστημονικής αλήθειας.]
Για να διαβάσετε ολόκληρο το δημοσίευμα, πατήστε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου