Erkki Koskenniemi, "Philo and Greek Poets", 301-322
O τρόπος με τον οποίο ο Φίλων παραθέτει και αναφέρεται στους Έλληνες ποιητές δεν έχει ακόμη μελετηθεί συστηματικά. Σε αυτό το άρθρο ο συγγραφέας καταδιεκνύει πώς ο Φίλων συχνά παραθέτει από τον Όμηρο αλλά και από το Ησίοδο, Σόλωνα, Πίνδαρο και Θεόγνι. Γνωρίζει τους ποιητές τόσο καλά όσο κάθε Έλληνας συγγραφέας. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο Φίλων παραθέτει τους στίχους κατά λέξη, όπως τους γνωρίζουμε από άλλες πηγές, διατηρώντας τις ιδιαιτερότητες της διαλέκτου. Ωστόσο ίσως διορθώνει τα παραθέματα θεολογικά, κάνοντας κάποιο λάθος ή αφαιρώντας ένα στίχο και κάποιες φορές ίσως γνώριζε ένα κείμενο το οποίο να διαφέρει από τη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα. Συχνά έξυπνα δίνει στις λέξεις ένα νέο νόημα και τις κάνει να μιλούν από μόνες τους ακολουθώντας τον τρόπο των Στωικών. Τα έργα του Φίλωνα μας επιτρέπουν ρίξουμε μία ματιά στους μορφωμένους κύκλους των Ιουδαίων της Αλεξάνδρειας. Ο Φίλων αποστήθισε ποιητές στο γυμνάσιο. Δεν έχασε την επαφή του μαζί μετά τα νεανικά του χρόνια αλλά τους χρησιμοποιούσε για τη δική του ψυχαγωγία και των φίλων του σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Daniel Boyarin, "Beyond Judaisms: Metatron and the Divine Polymorphy of Ancient Judaism", 323-365
Ο συγγραφέας στο παρόν άρθρο αποπειράται να συνδυάσει σχετικές και γνωστές ερωτήσεις στην ιστορία του Ιουδαϊσμού σε μία: ποιος είναι σύνδεσμος μεταξύ της ημίθεης (ή αγγελικής) μορφής που είναι γνωστή στο Ταλμούδ ως Metatron, της μορφής του αναληφθέντος Ενώχ στα βιβλία του Ενώχ (1-3 Ενώχ! ), εκείνου που ομοιάζει στον "υιό του ανθρώπου" στον Δανιήλ, του Ιησού, του Υιού του Ανθρώπου και της ραββινικής αίρεση "των δύο δυνάμεων / εξουσιών στον ουρανό"; Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι για να οδηγηθούμε σε κάποια απάντηση θα πρέπει να αναπτύξουμε μία κάπως διαφορετική προσέγγιση στη μελέτη του αρχαίου Ιουδαϊσμού. Υποστηρίζει ότι τα ραββινικά κείμενα της Ύστερης Αρχαιότητας, όταν διαβάζονται στη συνάφεια όλων των σύγχρονών τους και των αρχαιότερων κειμένων του Ιουδαϊσμού - αυτά που ορίζονται ως ραββινικά κι εκείνα που ορίζονται ως μη - παρά - ή και αντι-ραββινικά μας παρέχουν πολλές μαρτυρίες για και πληροφορίες για μία πίστη σε (και πιθανόν και τη λατρεία) σε ένα δεύτερο θεϊκό πρόσωπο μέσα ή πολύ κοντά στους λεγόμενους "ορθόδοξους" ραββινικούς κύκλους πολύ μετά την εμφάνιση του Χριστιανισμού. Μέρος των μαρτυριών γι' αυτήν τη λατρεία προέρχεται από την προσπάθεια των ραββινικών κειμένων να υποβιβάσουν αυτή τη λατρεία. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι υπάρχει μία γραμμή εξέλιξης που οδηγεί από αυτήν τη μεταγενέστερη λατρευτική μορφή στο 3 Ενώχ της Ύστερης Αρχαιότητας, στον Ενώχ των Παραβολών του Ενώχ του 1ου αι. - γνωστών και ως Παρομοιώσεων του Ενώχ - κι έτσι στον Υιό του Ανθρώπου αυτού του του κειμένου κι ακόμη σε εκείνον που ομοιάζει τον Υιό του Ανθρώπου στο Δαν 7.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου