Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of Pseudepigrapha 21:2 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Ljubica Jovanović, "Aseneth’s Gaze Turns Swords into Dust", 83-97
Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι η προσευχή της Ασενέθ και η θεϊκή απάντηση στο Ιωσήφ & Ασενέθ 27, 8 είναι μεταγενέστερες αγιολογικές προσθήκες που αντικατοπτρίζουν τα ενδιαφέροντα της ανατολικής ορθόδοξης χριστιανοσύνης. Στην ελληνιστική εκδοχή του βιβλίου η ηρωΐδα διαφεύγει θαυματουργικά μόνο με το βλέμμα της: η δύναμη που έχει η ματιά της συμφωνεί πλήρως με τις αντίστοιχες αντιλήψεις της αρχαιότητας για τη θεϊκή φύση του φωτός. Τα ακροατήρια των ελληνιστικών χρόνων γνώριζαν την ιδέα της εκπομπής ενέργειας μέσα από το ανθρώπινο μάτι - μια ιδέα που υποστηρίζεται από τον Πλάτωνα, τον Ευκλείδη και τον Πτολεμαίο -, το οποίο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και τη θεία εύνοια μπορούσε να πραγματοποιήσει θαύματα. Διορθωτές του κειμένου με επιδράσεις από τα αγιογραφικά κείμενα υποστήριξαν ότι το θαύμα δε συνδέεται με το δυνατό βλέμμα της Ασενέθ αλλά με την ευσέβειά της και την θεϊκή ανταπόκριση σε αυτήν και πρόσθεσαν την προσευχή μεταθέτοντας έτσι το ενδιαφέρον από το δυνατό βλέμμα της Ασενέθ στη δύναμη της ευσέβειάς της.
Dale C. Allison, Jr, "Eldad and Modad ", 99-131
Στον Ποιμένα του Ερμά παρατίθεται ένα απόσπασμα από ένα έργο που ονομάζεται "Ελδάδ και Μοδάδ" κι αρκετοί εκκλησιαστικοί κατάλογοι βιβλίων το αναφέρουν επίσης. Ενώ αυτό το έργο δεν είναι γνωστό από αλλού, υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να υποθέσει κανείς ότι όχι μόνο το γνώριζαν οι συγγραφείς της Ιακώβου, της 1 Κλημ και της 2 Κλημ, αλλά κι ότι διέσωσαν κάποιες αράδες από αυτό. Αν αυτό ισχύει, τότε αυτοί οι στίχοι που διασώθηκαν μπορούν να μας βοηθήσουν να σχηματίσουμε μια εικόνα για τη φύση και το μέγεθος αυτής της χαμένης αποκάλυψης ή του χαμένου ψευδεπίγραφου.
Todd Klutz, "Jesus, Morton Smith, and the Eighth Book of Moses (PGM 13.1-734)", 133-159
Η πρωτοποριακή ερμηνεία του PGM 13.1-734 από τον Morton Q. Smith, σύμφωνα με την οποία αυτό το κείμενο περιέχει όχι δύο αλλά τρεις διαφορετικές εκδοχές του 8ου Βιβλίου του Μωυσή (Μωυσής VIII) στηρίχθηκε σε υποθέσεις, οι οποίες δεν έχουν εξετασθεί κριτικά είτε από τους μελετητές αυτού του κειμένου είτε στην κριτική συζήτηση για τη χρήση των μαγικών παπύρων στο βιβλίο του Morton Smith, Jesus the Magician. Η κριτική εξέταση αυτών των υποθέσεων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η αρνητική εκ μέρους του Smith αξιολόγηση της κοσμοαντίληψης του Μωυσής VIII, άσκησε αρνητική επίδραση τόσο στη μετάφραση του κειμένου, που εκπόνησε, όσο και στις εκτιμήσεις του σχετικά με τις πηγές του βιβλίου και τη λογοτεχνική του δομή. Ως κριτική εναλλακτική λύση στις απόψεις του Smith, ο συγγραφέας στο παρόν άρθρο επανέρχεται στην προ του Smith έρευνα και υποστηρίζει ότι στο PGM 13.1-734 διασώζονται μόνο δύο εκδοχές του Μωυσής VIII. Παρέχει επίσης μία συγκριτική ανάλυση των δύο εκδοχών, όπου η εκδοχή Β (στ. 343-734) παρουσιάζεται ότι αντιπροσωπεύει την αρχαιότερη φάση ανάπτυξης της παράδοσης και η εκδοχή Α (στ. 1-343) θεωρείται ως μία χριστιανική αναθεώρηση του κειμένου κατά τον 4ο αι. μ.Χ., η οποία ανήκει εν μέρει στην ιστορία πρόσληψης των ευαγγελίων και των Πράξεων της Κ.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου