Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Το νέο τεύχος του Novum Testamentum

Στο νέο τεύχος του Novum Testamentum 52:2 (2010) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

M. Mitchell - J.G. Barabbe - A.B. Quandt, "Chicago’s “Archaic Mark” (ms 2427) II: Microscopic, Chemical and Codicological Analyses Confirm Modern Production", 101-133
Ενδελεχής εξέταση και ανάλυση (μικροσκοπική, χημική και κωδικολογική) του χειρογράφου Chicago ms 972 - Gregory - Aland ms 2427 επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για σύγχρονο έργο το οποίο χρονολογείται κάπου μεταξύ του 1874 και των πρώτων δεκαετιών του 20ου αι.

Chr. Karakolis, "Narrative Funktion und christologische Bedeutung der markinischen Erzählung vom Tod Johannes des Täufers (Mk 6:14-29)",134-155
Στο ευαγγέλιο του Μάρκου (6,14-29) ο θάνατος του Ιωάννη του Βαπτιστή αναφέρεται με περισσότερες λεπτομέρειες από ό,τι στα υπόλοιπα συνοπτικά ευαγγέλια. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η μόνη εκτενής ιστορία στο δεύτερο ευαγγέλιο η οποία διακόπτει τη ροη της αφήγησης του ευαγγελίου κάνοντας μία αναφορά σε ένα γεγονός του παρελθόντος. Με βάση κάποιες παρατηρήσεις σε σχέση με το ύφος, τη δομή και την αφηγηματική ροή της ιστορία ο συγγραφέας αποπειράται να παρουσιάσει την αφηγηματική λειτουργία και τη χριστολογική σημασία της ιστορίας εξετάζοντας τη σχέση του Μκ 6,14-16 με το 8,27-29 και 9,9-13 καθώς επίσης και τη σχέση του 6,17-27 προς την αφήγηση για το Πάθος στο κατά Μάρκον. Ο συγγραφέας καταλήγει ότι από αφηγηματολογικής και χριστολογικής απόψεως ο θάνατος του Ιωάννη Βαπτιστή προετοιμάζει σαφώς για το πάθος του Ιησού.

J.R. Harrison, "Paul’s Doxa Terminology in Its Ancient Benefaction Context", 156-188
Oι μελέτες για την παύλεια χρήση του όρου "δόξα" στις επιστολές προς Κορινθίους επικεντρώνονται είτε στην αναφορά στην παράδοση για τη δόξα του Μωυσή στο 2 Κορ 3,4-4,6 είτε στο πώς οι διάφορες παραδόσεις για τη "δόξα" στη μετάφραση των Ο΄ και στον Ιουδαϊσμό του Δεύτερου Ναού συνέβαλαν στη διαμόρφωση της χριστολογίας του (2 Κορ 2,8). Ωστόσο ο χαρακτηρισμός εκ μέρους του Παύλου των αδελφών που συνόδεψαν τα χρήματα στα Ιεροσόλυμα ως "δόξα του Χριστού" (2 Κορ 8,23) δεν έχει προκαλέσει την προσοχή. Όπου γίνεται κάποια συζήτηση για τη φράση, αυτή κατανοείται με βάση τα άσματα του Ησαΐα για τον "πάσχοντα δούλο" (Ησ 42. 49. 52-53) και την προφητεία γι' αυτόν (60. 62). Εναλλακτικά το κείμενο ερμηνεύεται μέσα στη συνάφειά του με την έννοια ότι οι αδελφοί συμβάλλον στη δόξα του Χριστού (2 Κορ 3,18. 8,19). Ο συγγαφέας διατυπώνει την υπόθεση ότι οι τιμητικές επιγραφές, ο λόγος για τους Ροδίους του Δίωνος Χρυσοστόμου και η αυτοκρατορική συνάφεια της έννοιας της "δόξας" μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί ο Παύλος περιέγραψε τους συνεργάτες του ως "δόξα του Χριστού". Χρησιμοποιώντας αυτήν τη φράση ο Παύλος ενεργεί μέσα στο πλαίσιο των τιμητικών ρητορικών σχημάτων, αλλά απομακρύνεται από την εγκωμιαστική λογική και τον αυτοκρατορικό προσανατολισμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: