Sigrid Eder, "Gewalt in der Bibel. Begrifflichkeit – Verstehenshilfen – Perspektiven", 1-20
Στο πρώτο μέρος του άρθρου δίνεται ένας ορισμός της λέξης "βία" στη γερμανική γλώσσα και στη συνέχεια παρουσιάζονται επτά θέσεις μέσα από τις οποίες καθίσταται δυνατή η καλύτερη κατανόηση των κειμένων της Π.Δ. που αναφέρονται στη βία. Ως ρεαλιστικό βιβλίο η Βίβλος αναφέρεται σε όλα τα ανθρώπινα ζητήματα και τα συνδέει με την πίστη. Επομένως και η βία αναφέρεται σε όλες τις διαφορετικές της μορφές με ένα πολύ δραματικό τρόπο. Ξεκινώντας από τη σύνδεση μεταξύ γλώσσας και βίας παρουσιάζονται οι ψαλμοί των θρήνων. Οι ιστορίς του βιβλίου των Κριτών για τις βίαιες δραστηριότητες ανδρών και γυναικών συνδέονται με τις τρέχουσες αναλύσεις για το κοινωνικό φύλο και τις κριτικές μελέτες για τους άνδρες. Η (σεξουαλική) βία εναντίον των γυναικών (2 Σαμ 13) και η βία στις παραστάσεις του Θεού (Έξ 14) παρουσιάζονται επίσης. Στο τελευταίο μέρος παρουσιάζονται τα προφητικά κείμενα, τα οποία κάνουν λόγο για την ειρήνη και την ελπίδα καθώς και την υπέρβαση της βίας.
Simone Paganini, "Gesetze für, gegen bzw. über Frauen im Buch Deuteronomium", 21-34
Οι νόμοι που αφορούν στις γυναίκες επιτρέπουν διαφορετικές ερμηνείες για το ρόλο των γυναικών στο Δευτερονόμιο. Μια διαχρονική ανάλυση του Δτν 22, 22-29. 22, 13-21. 24, 1-4 και 25, 5-10 καταδεικνύει ότι νομική ερμηνευτική του Δτν προσπαθεί να αναπτύξει μία νέα προοπτική της θέσης των γυναικών μέσα στην κοινωνία. Μία συγχρονική εξέταση της δευτερονομικής θεολογίας επιβεβαιώνει αυτή τη διαπίστωση και εισάγει τους νόμους που αφορούν στις γυναίκες μέσα στην πορεία της απελευθέρωσής του κ.ά., την απελευθέρωσή τους από τη θρησκευτική, νομική, οικονομική και σεξουαλική καταπίεση. Αυτή είναι μια σύγχρονη προσέγγιση και είναι πρωτοποριακή σε σχέση με μία αρχαία ανατολίτικη κοινωνία.
Hannelore Niedermayer,"Gewalt-tätiger Gott? Phänomenologische Spurensuche zur Gewalt Gottes im Neuen Testament", 34-47
Ακολουθώντας τα συμπεράσματα του Jacques Derrida στο "Gesetzkraft" η εξουσία θα μπορούσε να κατανοηθεί ως μία επιτελεστική πράξη. Μεταξύ της θετικά φορτισμένης "δύναμης" και της "βίας" -της καταστροφικής δύναμης - θα πρέπει να γίνει μία διάκριση με βάση το σκοπό της πράξης. Από μία νομική οπτική γωνία η πράξη της δημιουργίας και οι Δέκα Εντολές παραπέμπουν στο φαινόμενο της δύναμης του Θεού ως μίας συστατικής πράξης. Μέσα στο πλαίσιο της Κ.Δ. ο Ιησούς Χριστός εκτελεί το Νόμο του Θεού. Η διερεύνηση του ερωτήματος εάν ο Θεός θυσιάζει το Υιό του ενεργά και απαιτεί τη σταύρωσή του, η χρήση του πιο χαρακτηριστικού ρήματος μέσα στην ιστορία του Πάθους του Ιησού - παραδίδωμι - εξετάζεται επίσης μέσα στο πλαίσιο των κειμένων της Κ.Δ. και με τη βοήθεια μίας συγχρονικής ανάγνωσης.
Martin Hasitschka, "Widerstand gegen die Verführung durch das „Tier“ in der Nachfolge des „Lammes“. Kontrastbilder von Gewalt und Gewaltfreiheit in der Offenbarung des Johannes", 49-67
Οι χριστιανοί στις εκκλησίες της δυτικής Μ. Ασίας κατά το τέλος του 1ου αι. μ.Χ. υποφέρουν εξαιτίας διαφόρων τρόπων φορολόγησης, διωγμού και βίας. Βιώνουν την βία όχι μόνο σε ένα φυσικό αλλά και σε ένα ψυχικό επίπεδο. Κινδυνεύουν να εξαπατηθούν και να πεισθούν ότι πρέπει να εγκαταλείψουν τον Χριστό. Μέσα στη βία, την οποία πρέπει να υποστούν, οι Χριστιανοί οραματίζονται τη σύγκρουση μεταξύ των υπερφυσικών εχθρικών δυνάμεων και του Θεού μέσα στην παγκόσμια ιστορία στο σύνολό της. Η επίδραση αυτών των σατανι΄κων δυνάμεων είναι πάντοτε περιορισμένη. Οι χριστιανοί είναι πεπεισμένοι ότι ο Χριστός, το "Αρνίο" θα τους καταλάβει τελικά πλήρως (Αποκ 17, 14). Ο Ιωάννης τους καλεί να αποποιηθούν κάθε είδος βίας. Το κάνει υιοθετώντας μία ιδιαίτερη θεολογία και χριστολογία, με εικόνες ελπίδας και με ύμνους. Οι σημαντικές ιδέες της μη-βίαιης συμπεριφοράς είναι το "νικάω" και το "βασιλεύω" ακολουθώντας το Αρνίο.
Agnethe Siquans, "Glaubensmut und Mannhaftigkeit. Die Deutung von Gewalttaten alttestamentlicher Frauen in der Patristik", 69-76
Η Δεββώρα και η Ιαήλ, η Ιουδείθ και η Εσθήρ είναι γυναίκες που είτε οι ίδιες πραγματοποιούν κάποιο φόνο είτε συνδέονται στενά με βίαιες πράξεις. Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν καταδικάζουν τις πράξεις τους. Τις αντιμετωπίζουν ως τύπους της Εκκλησίας και ως παραδείγματα πίστης και θάρρους, που σώζουν τη ζωή των ανθρώπων τους από φυσικούς και πνευματικούς εχθρούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου