Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of the New Testament 35:4 (2013) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
M. Goodacre, "How Reliable is the Story of the Nag Hammadi Discovery?", 303-322
H αφήγηση του James Robinson για το πώς ανακαλύφθηκαν οι Κώδικες του Nag Hammadi είναι εξαιρετικά διαδεδομένη. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παράδειγμα δημοσιογραφικής έρευνας που περιλαμβάνει ίντριγκα και αίμα. Υπάρχουν όμως κι άλλες πολλές και αντικρουόμενες μεταξύ τους εκδοχές της ιστορίας, που περιλαμβάνουν δύο (1977), επτά (1979) ή οκτώ πρόσωπα (1981). Υπάρχει ασυμφωνία όσον αφορά στο όνομα του προσώπου που βρήκε το δοχείο με τα χειρόγραφα. Οι Martin Krause και Rodolphe Kasser αμφισβήτησαν αυτές τις ιστορίες στα 1984 και ο σκεπτικισμός τους αντικατοπτρίζεται στη σειρά του Channel 4 (UK), The Gnostics (1987), όπου ο ίδιος ο Μuhammad ‘Ali, στη μοναδική του τηλεοπτική εμφάνιση, δίνει τη δική του εκδοχή για την ανακάλυψη. Πολλά σημεία διαφωνίας αυτής της αφήγησης από τις προηγούμενες δίνουν την αφορμή να αμφισβητηθεί η αξιοπιστία της μαρτυρίας του Αλί. Ο συγγραφέας καταλήγει ότι η παλαιότερη εκδοχή της ανακάλυψης, που πρότεινε ο Jean Doresse στα 1958 είναι περισσότερο αξιόπιστη από τις μεταγενέστερες και περισσότερο εντυπωσιακές εκδοχές της ανακάλυψης.
Anna C. Miller, "Not with Eloquent Wisdom: Democratic Ekklesia Discourse in 1 Corinthians 1-4", 323-354
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ειδικοί αδιαφορούν για την πιθανή επίδραση της δημοκρατικής έννοιας της πόσης στη συζήτηση του Παύλου για το λόγο και τη σοφία στα Α΄ Κορ 1-4. Βστόσο η ιδέα της εκκλησίας του δήμου αποτέλεσε πηγή δημοκρατικού λόγου, διαμόρφωσης ταυτότητας και πρακτικής συμπεριφοράς στην πρώιμη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Επιπλέον ο λόγος αποδείχθηκε ένα συνηθισμένο θέμα της δημοκρατικής ρητορείας και συνδέθηκε άμεσα με τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά στη συνάφεια της εκκλησίας του δήμου. Η ανάγνωση των Α΄ Κορ 1-4 υπό το φως της συζήτησης για την εκκλησία οδηγεί σε νέα συμπεράσματα όσον αφορά τη ρητορική στρατηγική του Παύλου, ο οποίος προσπαθεί να εδραιώσει την αυθεντία του σε μία κοινότητα που κατανοούσε τον εαυτό της ως μία ισχυρή δημοκρατική σύναξη.
Jonathan Knight, "The Political Issue of the Ascension of Isaiah: A Response to Enrico Norelli", 355-379
O Enrico Norelli υποστήριξη στα 2003 ότι οι αναφορές στο μαρτύριο στην Ανάληψη Ησαΐου είναι συμβολικές και όχι πραγματικές. Ο συγγραφέας του άρθρου αμφισβητεί την αξιοπιστία της μαρτυρίας της Μισνά στην οποία στηρίζεται ο Norelli για να υποστηρίξει ότι η εικόνα του Ησαΐα ως μάρτυρα προέρχεται από χριστιανικούς κύκλους του 2ου αι. Υποστηρίζει ότι η ανάπτυξη των ιδεών στα κεφ. 1-5 οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το μαρτύριο είναι μία πρόσφατη εμπειρία για το συγγραφέα του βιβλίου κι όχι απλά μία συμβολική ιδέα. Ετσι, θεωρεί ως πιθανή συνάφεια της ιστορίας το μαρτύριο του Ιγνατίου.Θεωρεί επίσης ότι η Ανάληψις Ησαΐου έχει μία σαφή πολιτική διάσταση και στα δύο μέρη του. Ο συγγραφέας συνδέει επίσης αυτές τις πληροφορίες με την αντίδαση της χριστιανικής Εκκλησίας απέναντι στους Ιουδαίους και τους Ρωμαίους.
Robert A. Derrenbacker, Jr., "Texts, Tables and Tablets: A Response to John C. Poirer", 380-387
Ο συγγραφέας απαντά στην κριτική που του άσκησε με άρθρο του σε προηγούμενο τεύχος του περιοδικού ο John C. Poirier, ‘The Roll, the Codex, the Wax Tablet and the Synoptic Problem’, JSNT 35.1: 3-30.
F. Gerarld Downing, "Waxing Careless: Poirer, Derrenbacker and Downing", 388-393
O συγγραφέας απαντά επίσης στην κριτική του άρθρου του Poirier που αναφέρθηκε παραπάνω.
Simon Gathercole, "Jerusalem and Caesarea Inscriptions and the New Testament Study: A Review Article", 394-401
Ο συγγραφέας παρουσιάζει τους δύο πρώτους τόμους μία νέας σειράς επιγραφών με τον τίτλο Corpus Inscriptionum Iudaeae/Palaestinae και διερευνά τη σημασία που μπορεί να έχουν κάποιες από αυτές τις επιγραφές για την Καινή Διαθήκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου