Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of the Old Testament 35:3 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Benjamin D.H. Hilbert, "Joseph’s Dreams, Part One: From Abimelech to Saul", 259-283
Στην περίπτωση του Ιωσήφ οι βιβλικοί συγγραφείς έχουν έναν οραματιστή του οποίου η φήμη ως προφητικού εξηγητή ονείρων (37, 5-11), μάντη (40, 12-36) και ως προσώπου προικισμένου με διορατικότητα (50, 24-25) του έδωσαν τη δυνατότητα να προβάλει τις ερμηνείες των ονείρων στο μέλον. Αν ο συγγραφέας δεν παρενέβη σε αυτά τα όνειρα και στις ερμηνείες τους, όσον αφορά στην οικογένεια του Ιωσήφ, τότε οι ιστοριογράφοι του Ισραήλ προσάρμοσαν τα όνειρα για να τα παρουσιάσουν να "εκπληρώνονται", το πρώτο στην ιστορία του Αβιμέλεχ, γιου του Μανασσίτη Γεδεών και στη σχέση του Εφραιμίτης Σαμουήλ και του Βενιαμίτη Σαούλ.Η επεξεργασία του πρώτου ονείρου του Ιωσήφ οδηγείστ ο τέλος του πρώτου βιβλίου του Σαμουήλ.
Josebert Fleurant, "Phinehas Murdered Moses’ Wife: An Analysis of Numbers 25", 285-294
Σε αυτό το άρθρο υποστηρίζεται ότι το Αρ 25 είναι ένα κεφάλαιο το οποίο συναπαρτίζεται από δύο διαφορετικές ιστορίες (την ιστορία με τον Βαάλ Πεόρ και την ιστορία για τον Φινεές) κι ένα συμπλήρωμα. Η μεταφορά αυτών των ιστοριών στις αρχικές τους συνάφειες βοηθά τους αναγνώστες να αποκαταστήσουν το πλήρες νόημά τους και να εξηγήσουν τις αντιφάσεις στην παρούσα μορφή του κεφαλαίου. Από τα πολλά συμπεράσματα, στα οποία καταλήγει αυτή η ανάλυση, το σημαντικότερο είναι η ταύτιση της Μαδιανίτισσας, την οποία σκότωσε ο Φινεές με την Ζιπορά, τη γυναίκα του Μωυσή. Ωστόσο φαίνεται ότι ο ιερατικός αναθεωρητής δεν ήταν ευχαριστημένος με το να έχει μια προφητική μορφή, όπως ήταν ο Μωυσής, σε αυτήν τη δύσκολη θέση. Επομένως, πρόσθεσε συμπληρωματικό υλικό στο αρχικό κείμενο καθιστώντας δύσκολη τη σύνδεση της Μαδιανίτισσας με τον Μωυσή.
Gordon Oeste, "Butchered Brothers and Betrayed Families: Degenerating Kinship Structures in the Book of Judges", 295-316
To βιβλίο των Κριτών παρουσιάζει τη γενική διαφθορά της ισραηλιτικής κοινότητας στην περίοδο πριν την μοναρχία. Αυτή η διαφθορά είναι πολύμορφη και λαμβάνει χώρα σε πολλά επίπεδα μέσα στο κείμενο, γίνεται δε περισσότερο προφανής καθώς το βιβλίο πλησιάζει στο τέλος του. Η σταδιακή και αυξανόμενη αποδόμηση των συγγενικών δομών μέσα στο βιβλίο των Κριτών στο επίπεδο της οικογένειας, της φατρίας και της φυλής χαρακτηρίζει αυτήν την αποσύνθεση. Σε αυτήν τη μελέτη εξετάζεται ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται τα διάφορα είδη των συγγενικών σχέσεων μέσα στο βιβλίο των Κριτών προκειμένου να καταδειχθεί πώς το θέμα της αποδόμησης των συγγενικών δομών συμβάλλει στο θέμα της βασιλείας μέσα στο βιβλίο των Κριτών. Στη συνέχεια αυτή η αποσύνθεση εξετάζεται μέσα στο πλαίσιο της ρητορικής συνάφειας του βιβλίου προκειμένουν να οδηγηθούμε σε συμπεράσματα όσον αφορά στην πιθανή κοινωνική συνάφεια μέσα στην οποία τα θέματα συγγένεια και οικογένεια εξυπηρέτησαν τα ενδιαφέρονται το συγγραφέα.
Dawn Maria Sellars, "An Obedient Servant? The Reign of King Saul (1 Samuel 13—15) Reassessed", 317-338
Σε αυτό το άρθρο επανεξετάζονται τα 1 Σαμ 13-15 και ο αρνητικός χαρακτηρισμός του Σαούλ, ο οποίος επαναλαμβάνεται από τους ερμηνευτές που ακολουθούν. Εξετάζεται η ιστορία της βασιλείας του Σαούλ υπό το φως της αφήγησης για την κλήση ενός βασιλιά στο 1 Σαμ 8, όπου διαπιστώνεται μία αφηγηματική αντίθεση μεταξύ της υπακοής στο λαό και της υπακοής στο Θεό και όπου προφητεύεται η υποταγή του λαού στο βασιλιά του. Καταδεικνύεται ότι το στοιχείο-κλειδί του 1 Σαμ 13-15 είναι η προτίμηση του Σαούλ για τη θέληση του λαού και συμπεραίνεται ότι το γεγονός ότι αυτό έρχεται σε αντίθεση προς την προφητευόμενη μορφή της βασιλείας στο 1 Σαμ 8 καθιστά δυνατή μία περισσότερο θετική ερμηνεία του Σαούλ και της βασιλείας του. Αντί για ένα βασιλιά που μετατρέπει το λαό του σε υπηρέτες του, συναντούμε ένα βασιλιά που επιθυμεί να τον υπηρετήσει.
J. Todd Hibbard, "True and False Prophecy: Jeremiah’s Revision of Deuteronomy", 339-358
Το Δτν 18, 15-22 παρέχει ένα κριτήριο ακρίβειας στην κρίση των προφητών. Υποστηρίζεται εδώ ότι ο Ιερεμίας παίρνει αυτό το κριτήριο και το καθιστά προβληματικό. Μία κριτική εξέταση των τριών κειμένων του Ιερεμία αποκαλύπτει τη φύση αυτής της κριτικής: Ιερ 18, 26 και 28. Μία βασική πτυχή αυτής της κριτικής περιέχει τον τονισμό εκ μέρους του Ιερεμία της πιθανότητας ο Γιαχβέ να αλλάξει γνώμη (םהב). Ο συγγραφέας οδηγείται στο συμπέρασμα ότι ο Ιερεμίας αποδυναμώνει το ρόλο του προφήτη ως του προσώπου που προλέγει το μέλλον και τονίζει ότι ο ρόλος του προφήτη είναι να παροτρύνει σε ηθική, κοινωνική και θρησκευτική αλλαγή. Στην κατακλείδα της μελέτης εξετάζεται εν συντομία ο τρόπος που ο Ιωνάς κατανοεί αυτό το θέμα και καθίσταται σαφές ότι όλοι οι προφήτες συμφωνούσαν όσον αφορά στην αξία της αλλαγής που εισηγήθηκε ο Ιερεμίας.
Tova Forti, "Of Ships and Seas, and Fish and Beasts: Viewing the Concept of Universal Providence in the Book of Jonah through the Prism of Psalms", 359-374
Το βιβλίο των Ιωνά υπήρξε αντικείμενο της ακαδημαϊκής έρευνας από πολλές απόψεις, όπως για παράδειγμα όσον αφορά στη διαπίστωση του φιλολογικού του είδους (μύθος, παραβολή, αλληγορία), στην ανάλυση της αφηγηματικής τέχνης σε αυτό (αφηγητής, χαρακτήρες, είδη του λόγου, σκηνές), στην κωμική ερμηνεία (σάτιρα, παρωδία, φάρσα) και τέλος όσον αφορά στον καθορισμό του βιβλίου του Ιωνά ως μίας ανθολογίας βιβλικών θεμάτων (υπακοής, συγχώρησης, μετάνοιας, πρόνοιας). Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται η τελευταία πτυχή, δηλαδή η θεολογική και ιδιαίτερα η ιδέα της πρόνοιας μέσα από διάφορα μοτίβα: την θάλασσα, το πλοίο, το κήτος και το behemah ("θηρίο"). Η εμφάνιση αυτών των μοτίβων στον Ψα 104 (στ. 14, 24-26) και σχεδόν όλων αυτών στον Ψα 8 (στ. 8-9) και η ποιητική ηχώ της αφήγησης του Ιωνά στο Ψα 107, 23-31. 38, καθιστούν σαφή την παγκόσμια ποιότητα της κοσμικών διαστάσεων πρόνοιας του Θεού, η οποία έρχεται σε αντίθεση προς την στενή αντίληψη του Ιωνά για τον Θεό του Ισραήλ.
Peter Hatton, "A Cautionary Tale: The Acts-Consequence ‘Construct’", 375-384
Στα 1995 ο Klaus Koch επιβεβαίωσε ότι η Παλαιά Διαθήκη και ειδικότερα η σοφιολογική γραμματεία, δεν περιέχει την ιδέα της θεϊκής ανταπόδωσης και ότι απλά η ανθρωπότητα εισπράττει τους καρπούς των καλών και κακών πράξεων που σπέρνει. Αυτή η ιδέα, το λεγόμενο σχήμα πράξεις - αποτέλεσμα κατέστη σημαντικό στοιχείο στην παραδειγματική προσέγγιση των σοφιολογικών βιβλίων. Στο παρόν άρθρο ασκείται κάποια κριτική στο αρχικό επιχείρημα του Koch. Ο συγγραφέας επίσης εστιάζεται επίσης στην παρανόησή του από τους ειδικούς του αγγλόφωνου κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου