Η συνεδρία του απογεύματος της Δευτέρας 26/7 που παρακολούθησα ήταν αφιερωμένη σε επιμέρους ζητήματα των παύλειων επιστολών (SBL Paul and Pauline Literature Section).
H πρώτη εισήγηση ήταν του Francois Tolmie (University of Free State) και έφερε τον τίτλο "Angels as arguments? The rhetorical function of references to angels in the main letters to Paul". Αφετηρία της εισήγησης ήταν το ερώτημα που διατυπώνεται και στον τίτλο της εισήγησης, ποιο ρόλο μπορεί να διαδραματίζουν από απόψεως ρητορικής του κειμένου οι αναφορές σε αγγέλους μέσα στα παύλεια κείμενα. O ομιλητής παρουσίασε και σχολίασε όλες τις αναφορές σε αγγέλους που απαντούν στις παύλειες επιστολές (Ρωμ, 1 Κορ, 2 Κορ, Γαλ). Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Παύλος ποτέ δε χρησιμοποιεί τους αγγέλους ως κύριο επιχείρημα μέσα στις επιστολές του. Επιπλέον ο απόστολος αναφέρεται σε διάφορους ρόλους που μπορεί αυτοί οι άγγελοι να αναλαμβάνουν ή στα χαρακτηριστικά τους. Από ρητορικής άποψης ο ομιλητής υποστήριξε ότι οι άγγελοι συνήθως εμφανίζονται σε συνάφειες οι οποίες μπορούν να θεωρηθούν ότι χαρακτηρίζονται από την υπερβολή.
Στη συνέχεια ο Thomas r. Blanton (Luther College) ασχολήθηκε με το θέμα της ανταποδοτικότητας στον ελληνορωμαϊκό κόσμο και μάλιστα όσον αφορά σε συμβολικά αγαθά ("Economies of Symbolic Goods? Pauline Epistles as Test Cases"). O ομιλητής αξιοποίησε την ιδέα του Pierre Bourdieu για το "συμβολικό κεφάλαιο", όπου ως κεφάλαιο ορίζεται κάθε πολιτισμικό αγαθό που μπορεί να ανταλλαγεί με άλλο πολιτισμικό αγαθό (υλικά αγαθά αλλά και υπηρεσίες). Το "συμβολικό κεφάλαιο" υπάρχει μόνο μέσα στην αφήγηση. Στην περίπτωση του Παύλου αυτό αφορά στην υπόσχεση για λύτρωση από την κρίση κατά τα έσχατα καθώς και την μελλοντική ύπαρξη στην ουράνια σφαίρα. Έτσι η υπόσχεση αντιμετωπίζεται ως ανταλλάξιμο αγαθό για τα υλικά αγαθά ή υπηρεσίες. Ο ομιλητής παρέπεμψε στο Ρωμ 15, 27, όπου ο Παύλος εξισώνει τα "πνευματικά" με τα "υλικά" και βεβαιώνει ότι μία προσφορά του πρώτου θα ανταμοιφθεί με μία δωρεά του δευτέρου. Στο 2 Κορ 9, 6-15 ο Παύλος υποστηρίζει ότι η απολαβή των απερίγραπτων αγαθών του Θεού (σωτηρία από την τελική κρίση) θα πρέπει να αναγκάσει τους Κορίνθιους να σπεύσουν στη βοήθεια της εκκλησίας των Ιεροσολύμων.
Η τελευταία εισήγηση ήταν του Edward Pillar ("'Whom he raised from the Dead': Exploring the Anti-imperial Context from Paul's First Statement of Resurrection"). O ομιλητής διερεύνησε στην εισήγησή του ποια απήχηση μπορεί να είχε το κήρυγμα της ανάστασης στο αυτοκρατορικό ακροατήριο του ευαγγελίου. Υποστήριξε ότι όταν ο Παύλος στη Θεσσαλονίκη έκανε λόγο για την ανάσταση ουσιαστικά ασκούσε κριτική στην αυτοκρατορία και κυρίως υπέσκαπτε τις θέσεις της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας για την κυριαρχία της επάνω στους υπηκόους της και την ιδέα της παντοδυναμίας της.
Στη συνέχεια ο Thomas r. Blanton (Luther College) ασχολήθηκε με το θέμα της ανταποδοτικότητας στον ελληνορωμαϊκό κόσμο και μάλιστα όσον αφορά σε συμβολικά αγαθά ("Economies of Symbolic Goods? Pauline Epistles as Test Cases"). O ομιλητής αξιοποίησε την ιδέα του Pierre Bourdieu για το "συμβολικό κεφάλαιο", όπου ως κεφάλαιο ορίζεται κάθε πολιτισμικό αγαθό που μπορεί να ανταλλαγεί με άλλο πολιτισμικό αγαθό (υλικά αγαθά αλλά και υπηρεσίες). Το "συμβολικό κεφάλαιο" υπάρχει μόνο μέσα στην αφήγηση. Στην περίπτωση του Παύλου αυτό αφορά στην υπόσχεση για λύτρωση από την κρίση κατά τα έσχατα καθώς και την μελλοντική ύπαρξη στην ουράνια σφαίρα. Έτσι η υπόσχεση αντιμετωπίζεται ως ανταλλάξιμο αγαθό για τα υλικά αγαθά ή υπηρεσίες. Ο ομιλητής παρέπεμψε στο Ρωμ 15, 27, όπου ο Παύλος εξισώνει τα "πνευματικά" με τα "υλικά" και βεβαιώνει ότι μία προσφορά του πρώτου θα ανταμοιφθεί με μία δωρεά του δευτέρου. Στο 2 Κορ 9, 6-15 ο Παύλος υποστηρίζει ότι η απολαβή των απερίγραπτων αγαθών του Θεού (σωτηρία από την τελική κρίση) θα πρέπει να αναγκάσει τους Κορίνθιους να σπεύσουν στη βοήθεια της εκκλησίας των Ιεροσολύμων.
Η τελευταία εισήγηση ήταν του Edward Pillar ("'Whom he raised from the Dead': Exploring the Anti-imperial Context from Paul's First Statement of Resurrection"). O ομιλητής διερεύνησε στην εισήγησή του ποια απήχηση μπορεί να είχε το κήρυγμα της ανάστασης στο αυτοκρατορικό ακροατήριο του ευαγγελίου. Υποστήριξε ότι όταν ο Παύλος στη Θεσσαλονίκη έκανε λόγο για την ανάσταση ουσιαστικά ασκούσε κριτική στην αυτοκρατορία και κυρίως υπέσκαπτε τις θέσεις της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας για την κυριαρχία της επάνω στους υπηκόους της και την ιδέα της παντοδυναμίας της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου