Στο νέο τεύχος του περιοδικού Biblica 90:3 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα, τα οποία μπορεί κανείς να διαβάσει στο διαδίκτυο (πατώντας στους τίτλους των άρθρων παρακάτω με το ποντίκι θα βρεθείτε στις σχετικές σελίδες). Ας σημειώσουμε επίσης και τη νέα πολύ καλαίσθητη και λειτουργική μορφή της ιστοσελίδας του περιοδικού:
Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι, μολονότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στις επιστολές του Παύλου υποφώσκει μία ανατρεπτική τάση, η προσπάθεια να εντοπισθούν αυτά τα ανατρεπτικά υπό-κείμενα απέτυχε εξαιτίας του εκ των προτέρων ορισμού του τι μπορεί να θεωρηθεί λεξιλόγιο της ανατροπής. Μία καλύτερη προσέγγιση της αντι-αυτοκρατορικής ιδεολογίας του Παύλου είναι να θεωρήσουμε ότι υιοθετούσε την ανατρεπτική ιουδαϊκή αποκαλυπτική στάση της εποχής του Δεύτερου Ναού και κυρίως εκείνη του Δανιήλ, η οποία θεωρούσε τη Ρώμη ως το τελευταίο επίγειο βασίλειο το οποίο θα καταστραφεί με την έλευση της βασιλείας του Θεού.
Stephan Witetschek, «Artemis and Asiarchs. Some Remarks on Ephesian Local Colour in Acts 19», 334-355
Η αφήγηση του Λουκά για την παραμονή του Παύλου στην Έφεσο (Πρξ 19) είναι γνωστό ότι χαρακτηρίζεται από έντονο τοπικό χρώμα, δύο στοιχεία του οποίου ο συγγραφέας πραγματεύεται στο άρθρο του: τους ασιάρχες (19,31) και τον τίτλο "νεωκόρος" (φύλακας του ναού) για την Έφεσο (19,35). H εμφάνιση των Ασιαρχών στις Πρξ θέτει υπό αμφισβήτηση την άποψη ότι οι ασιάρχες ήταν οι αρχιερείς της επαρχιακής λατρείας του αυτοκράτορα.Το Πρξ 19,35 συμβάλλει στη συζήτηση σχετικά με τους τίτλους των πόλεων κατά τον 1ο-3ο αι. μ.Χ. Και στις δύο περιπτώσεις οι Πρξ είναι μία πηγή όχι τόσο για την εποχή του Παύλου, η οποία αποτελεί αντικείμενο της αφήγησης, αλλά για την εποχή του Λουκά κι επομένως παρουσιάζουν ενδιαφέρον τόσο για τους ερμηνευτές όσο και για τους ιστορικούς.
Peter H.W. Lau, «Gentile Incorporation into Israel in Ezra - Nehemiah?», 356-373
Σε αντιπαραβολή προς άλλα κείμενα, τα οποία τοποθετούνται στη μεταιχμαλωσιακή περίοδο, το Έσδρας-Νεεμίας είναι γνωστό για τις τάσεις διάκρισης από τους εθνικούς. Δύο εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα φαίνεται να είναι η δυνατότητα συμμετοχής ξένων στην εορταστική τελετή του Πάσχα (Έσδρας 6,19-21) και η δέσμευση της κοινότητας να ακολουθήσει την Τορά (Νεεμ 10,29[28]). Μία εξέταση των προηγούμενων εορτασμών του Πάσχα αποκαλύπτει ότι η συμμετοχή στο Πάσχα ξεχωρίζει αυτούς οι οποίοι είναι μέλη του "αληθινού" Ισραήλ. Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι αυτές οι περιπτώσεις στο Έσδρα-Νεεμίας πραγματικά χαρακτηρίζονται από μία πέρα από το συνηθισμένο τάση για συμπερίληψης των εθνικών. Ο συγγραφέας συζητά επίσης το πώς θα μπορούσαν να κατανοηθούν μέσα στο γενικότερο εθνο-θεολογικό πνεύμα του Έσδρα-Νεεμία.
E.D. Reymond, «The Hebrew Word hmmd and the Root d-m-m I ('To Be Silent')», 374-388
Ο ορισμός της εβραϊκής λέξης hmmd (που απαντά στα εβραϊκά της Βίβλου καθώς και σε εκείνα της Νεκρής Θάλασσας) αποτέλεσε θέμα συζήτησης εδώ και πολλά χρόνια. Πρόσφατα λεξικά και μελέτες για τη λέξη πρότειναν την εξήγηση "αναστεναγμός" ή "ψίθυρος" και υποστήριξαν ότι προέρχεται από τη ρίζα d-m-m II, η οποία συνδέεται με το θρήνο και την οιμωγή. Στη μελέτη εξετάζεται πώς χρησιμοποιείται αυτή η λέξη στη Βίβλο, στα κείμενα της Νεκρής Θάλασσας καθώς επίσης πώς παρόμοιες λέξεις χρησιμοποιούνται στα μεταβιβλικά εβραϊκά και αραμαϊκά κείμενα. Το άρθρο καταλήγει ότι η λέξη hmmd κατά πάσα πιθανότητα σημαίνει "σιωπώ, ηρεμώ κάποιον" ή δηλώνει την απουσία δυνατού ήχου και κίνησης τόσο στα εβραϊκά της Βίβλου όσο και σε εκείνα της Νεκρής Θάλασσας και θα πρέπει να προέρχεται από τη ρίζα d-m-m I (“είμαι ήσυχος”).
Yoo-ki Kim, «The Function of b+yh in Jonah 4 and Its Translation», 389-393
Οι περισσότερες σύγχρονες μεταφράσεις αποδίδουν το b+yh στο Ιωνάς 4,4 ως κατηγόρημα. Ωστόσο οι παραδοσιακές γραμματικές θεωρούν ότι λειτουργεί ως επίρρημα, το οποίο προσδιορίζει τη σημασία του ρήματος και προτείνουν τη μετάφρασή του ως επίρρημα διαβάθμισης. Γλωσσολογικές ενδείξεις υποστηρίζουν αυτή την θέση. Αυτός ο τρόπος κατανόησης ανοίγει μία δυνατότητα ερμηνείας της ερώτησης του Γιαχβέ στο Ιωνάς 4,4 όχι ως μία αντιπαράθεση αλλά ως μία έκφραση παραμυθίας και συμπόνοιας απέναντι στον προφήτη.
Christopher Hays, «What Sort of Friends? A New Proposal Regarding (M)y)pr and (M)ylp+ in Job 13,4», 394-399
Οι περισσότερες μεταφράσεις του Ιώβ 13,4 παρουσιάζουν τον Ιώβ να αποκαλεί τους συντρόφους του κάτι σαν "ψεύτες λασπολόγους" και "άχρηστους ιατρούς". Αντίθετα με βάση τα φιλολογικά και συγκριτικά ευρήματα, ο Ιώβ φαίνεται να συγκρίνει τους φίλους του με τα Ραφαΐμ, τους ψεύτικους θεούς. Με αυτόν τον τρόπο παραπονείται ότι μίλησαν ψευδώς ως πηγές σοφίας και θα μπορούσαν έτσι να παραπλανήσουν τους ακροατές τους - όπως τόσο συχνά λεγόταν ότι έκαναν τα πνεύματα των νεκρών. Ο στίχος θα πρέπει επομένως να μεταφραστεί: "εσείς, ωστόσο, είστε ψεύτες φανφαρόνοι και ψεύτικες αυθεντίες, όλοι σας".
Andrew S. Malone, «Burn or Boast? Keeping the 1 Corinthians 13,3 Debate in Balance», 400-406
Η παραλλαγή του κειμένου στο 1 Κορ 13,3 εξακολουθεί να προκαλεί συζητήσεις. Οι πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν ότι μάλλον θα πρέπει να προτιμηθεί το "καυχήσομαι" αντί του "καυθήσομαι". Στο σύντομο αυτό άρθρο υποστηρίζεται ότι ενώ η πλάστιγγα φαίνεται να γέρνει προς το "καυχήσομαι", μία σειρά από πρόσφατες φιλολογικές μελέτες καθιστούν σαφές ότι η γραφή "καυθήσομαι" δεν είναι τόσο γραμματικά απορριπτέα, όπως κάποιες φορές υποστηρίζεται. Επιπλέον σημειώνεται ότι η συζήτηση για το συγκεκριμένο στίχο δεν έχει ακόμη κλείσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου