Jacob Stromberg, "The Role of Redaction Criticism in the Evaluation of a Textual Variant: Another Look at 1QIsaª XXXII 14 (38:21-22", 155-189
Με την ανακάλυψη των κειμένων της Νεκράς Θαλάσσης, δόθηκε νέα έμφαση στην έκταση στην οποίοα διασώθηκαν στα χειρόγραφα αυτά τα τελευταία στάδια της διαμόρφωσης της εβραϊκής Βίβλου. Είναι γενικά αποδεκτό ότια τέτοιες πληροφορίες έχουμε στο 1QIsaª XXXII 14. Εδώ το Ησ 38,21-22, το οποίο οι ερμηνευτές υποψιάσθηκαν ότι ήταν μεταγενέστερο πολύ πριν τη ανακάλυψη των κειμένων της Ν. Θάλασσας, είναι γραμμένο με ένα δεύτερο χέρι στο περιθώριο. Αυτό οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το 1QIsaª διασώζει μία αρχαιότερη σύντομη μορφή του κειμένου. Σε αυτήν τη μελέτη ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι παρά την εγκυρότητα αυτής της προσέγγισης στην περίπτωση του 1QIsaª XXXII 14 πρόκειται μάλλον για παράλειψη. Καθίσταται σαφές ότι η αναθεωρητική ανάλυση του Ησ 38, εμπλουτισμένη από στοιχεία του παράλληλου 2 Βασ 20, βοηθά στην κριτική αξιολόγηση του 1QIsaª XXXII 14.
Shani Tzoref, "Qumran Pesharim and the Pentateuch: Explicit Citation, Overt Typologies, and Implicit Interpretive Tradition", 190-220
To Qumran pesher χαρακτηρίζεται ως ερμηνεία σε νεότερη εποχή των ποιητικών / προφητικών βιβλίων. Η προηγούμενη έρευνα επικεντρώθηκε στην ερμηνεία pesher εκείνων των έργων που η μεταγενέστερη παράδοση του κανόνα τα χαρακτηρίζει ως "Ύστεροι προφήτες" και του βιβλίου των Ψαλμών, τα κύρια κείμενα στα pesharim. Στην παρούσα μελέτη ο συγγραφέας ερευνά τη χρήση της Πεντατεύχου στο pesher του Κουμράν, και συζητά περιπτώσεις σαφής παράθεση, σαφούς τυπολογίας της Πεντατεύχου κι έμμεσων ερμηνευτικών παραδόσεων. Τα περισσότερο σημαντικά χαρακτηριστικά που προκύπτουν είναι η κεντρική θέση που κατέχει το Δευτερονόμιο και η έντονη εξάρτηση από τις προηγούμενες ερμηνευτικές παραδόσεις.
Matthew Goff, "Gilgamesh the Giant: The Qumran Book of Giants' Appropriation of Gilgamesh Motif", 221-253
Το Βιβλίο του Γιγάντων στο Κουμράν φανερώνει γνώση των θρύλων από το κλασικό έπος του Γιλγαμές της Μεσοποταμίας. Διατυπώνεται η υπόθεση ότι ο συγγραφέας του Βιβλίου των Γγάντων άντλησε από αυτό το έπος με σκοπό να το πολεμήσει. Για παράδειγμα το όνομα του ήρωα στο μύθο δίνεται σε έναν από τους δολοφονικούς, κακούς γίγαντες της αρχέγονης εποχής. Η έρευνα των αποσπασμάτων του Βιβλίου των Γιγάντων, και ιδιαίτερα τα 4Q530 2 ii και 4Q531 22, ωστόσο υπαινίσσονται ότι βασικές πλευρές του τρόπου που παρουσιάζει τον Γιλγαμές δε μπορούν να ερμηνευθούν μέσα στο πλαίσιο μίας πολεμικής εναντίον των λογοτεχνικών παραδόσεων της Μεσοποταμίας. Το Βιβλίο των Γιγάντων δημιουργικά προσαρμόζει μοτίβα του έπους και καθιστά τον Γιλγαμές ένα χαρακτήρα με τη δική του αξία με τρόπου που δεν έχουν και πολύ να κάνουν με τον Γιλγαμές του αρχικού κειμένου.
Hannan Birenboim, "Tevul Yom and the Red Heifer: Pharisaic and Sadducean Halakah", 254-273
Τόσο τα κείμενα του Κουμράν όσο και οι ραβινικές πηγές διδάσκουν για μία αντιπαράθεση μεταξύ των Φαρισαίων από τη μια και των Σαδδουκαίων και της ομάδας του Κουμράν από την άλλη, όσον αφορά την κόκκινη νεαρή αγελάδα: οι Σαδδουκαίοι τη θεωρούσαν θυσία κι υποστήριζαν ότι ένας tevul yom δεν επιτρέπεται να ασχοληθεί με αυτήν, ενώ οι Φαρισαίοι, που δεν την θεωρούσαν θυσία, υποστήριζαν ότι επιτρεπόταν ένας tevul yom να ασχοληθεί μαζί της. Αυτή η αντιπαράθεση ξεκίνησε από την επιθυμία των Φαρισαίων να αναγκάσουν τους απλούς ανθρώπους να συμμετάσχουν όσο το δυνατόν περισσότερο στη λατρεία: με το να μην θεωρούν την κόκκινη νεαρή αγελάδα ως θυσία καθιστούσαν δυνατή στις μάζες τη συμμετοχή στην προετοιμασία της στάκτης και ακόμη το ράντισμα με αυτές των ακαθάρτων. Αυτό όμως έβρισκε την αντίδραση των Σαδδουκαίων και των μελών της κοινότητας του Κουμράν.
Shani Tzoref, "Qumran Pesharim and the Pentateuch: Explicit Citation, Overt Typologies, and Implicit Interpretive Tradition", 190-220
To Qumran pesher χαρακτηρίζεται ως ερμηνεία σε νεότερη εποχή των ποιητικών / προφητικών βιβλίων. Η προηγούμενη έρευνα επικεντρώθηκε στην ερμηνεία pesher εκείνων των έργων που η μεταγενέστερη παράδοση του κανόνα τα χαρακτηρίζει ως "Ύστεροι προφήτες" και του βιβλίου των Ψαλμών, τα κύρια κείμενα στα pesharim. Στην παρούσα μελέτη ο συγγραφέας ερευνά τη χρήση της Πεντατεύχου στο pesher του Κουμράν, και συζητά περιπτώσεις σαφής παράθεση, σαφούς τυπολογίας της Πεντατεύχου κι έμμεσων ερμηνευτικών παραδόσεων. Τα περισσότερο σημαντικά χαρακτηριστικά που προκύπτουν είναι η κεντρική θέση που κατέχει το Δευτερονόμιο και η έντονη εξάρτηση από τις προηγούμενες ερμηνευτικές παραδόσεις.
Matthew Goff, "Gilgamesh the Giant: The Qumran Book of Giants' Appropriation of Gilgamesh Motif", 221-253
Το Βιβλίο του Γιγάντων στο Κουμράν φανερώνει γνώση των θρύλων από το κλασικό έπος του Γιλγαμές της Μεσοποταμίας. Διατυπώνεται η υπόθεση ότι ο συγγραφέας του Βιβλίου των Γγάντων άντλησε από αυτό το έπος με σκοπό να το πολεμήσει. Για παράδειγμα το όνομα του ήρωα στο μύθο δίνεται σε έναν από τους δολοφονικούς, κακούς γίγαντες της αρχέγονης εποχής. Η έρευνα των αποσπασμάτων του Βιβλίου των Γιγάντων, και ιδιαίτερα τα 4Q530 2 ii και 4Q531 22, ωστόσο υπαινίσσονται ότι βασικές πλευρές του τρόπου που παρουσιάζει τον Γιλγαμές δε μπορούν να ερμηνευθούν μέσα στο πλαίσιο μίας πολεμικής εναντίον των λογοτεχνικών παραδόσεων της Μεσοποταμίας. Το Βιβλίο των Γιγάντων δημιουργικά προσαρμόζει μοτίβα του έπους και καθιστά τον Γιλγαμές ένα χαρακτήρα με τη δική του αξία με τρόπου που δεν έχουν και πολύ να κάνουν με τον Γιλγαμές του αρχικού κειμένου.
Hannan Birenboim, "Tevul Yom and the Red Heifer: Pharisaic and Sadducean Halakah", 254-273
Τόσο τα κείμενα του Κουμράν όσο και οι ραβινικές πηγές διδάσκουν για μία αντιπαράθεση μεταξύ των Φαρισαίων από τη μια και των Σαδδουκαίων και της ομάδας του Κουμράν από την άλλη, όσον αφορά την κόκκινη νεαρή αγελάδα: οι Σαδδουκαίοι τη θεωρούσαν θυσία κι υποστήριζαν ότι ένας tevul yom δεν επιτρέπεται να ασχοληθεί με αυτήν, ενώ οι Φαρισαίοι, που δεν την θεωρούσαν θυσία, υποστήριζαν ότι επιτρεπόταν ένας tevul yom να ασχοληθεί μαζί της. Αυτή η αντιπαράθεση ξεκίνησε από την επιθυμία των Φαρισαίων να αναγκάσουν τους απλούς ανθρώπους να συμμετάσχουν όσο το δυνατόν περισσότερο στη λατρεία: με το να μην θεωρούν την κόκκινη νεαρή αγελάδα ως θυσία καθιστούσαν δυνατή στις μάζες τη συμμετοχή στην προετοιμασία της στάκτης και ακόμη το ράντισμα με αυτές των ακαθάρτων. Αυτό όμως έβρισκε την αντίδραση των Σαδδουκαίων και των μελών της κοινότητας του Κουμράν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου