Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Το νέο τεύχος του DSD

Στο νέο τεύχος του Dead Sea Discoveries 16:1 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Joan E. Taylor, "On Pliny, the Essene Location and Kh. Qumran", 1-21
Ο Πλίνιος έγραψε ότι οι Εσσαίοι ζούσαν δυτικά της Ασφαλτίτιδος λίμνης, και ότι πιο κάτω ήταν η En Gedi. Κάποιοι ερευνητές συνδέουν την αναφορά του Πλινίου με το Κουμράν, άλλοι με την τοποθεσία επάνω από την En Gedi. Αν λάβουμε υπόψη ότι ο Πλίνιος γράφει για την Ιουδαία ακολουθώντας την πορεία του ποταμού της χώρα, θα ήταν πολύ φυσικό να διαβάσουμε το infra hos ως "όπως κατεβαίνει ο ποταμός πιο κάτω". Η Νεκρά Θάλασσα έχει η ίδια ένα ρεύμα και υπήρχε η πεποίθηση ότι η λίμνη είχε υπόγεια έξοδο προς το Νότο. Από τη μελέτη της έρευνας πριν από την ανακάλυψη των χειρογράφων της Νεκράς Θαλάσσης καθίσταται σαφές ότι η πληροφορία του Πλινίου ερμηνευόταν ότι αναφερόταν σε μία ευρύτερη περιοχήσ την έρημο τηε Ιουδαίας, η οποία εκτεινόταν από την En Gedi βόρεια και/ή προς την ενδοχώρα. Όταν στα μ. του 19ου αι. η En Gedi ταυτοποιήθηκε, διατυπώθηκε η άποψη ότι οι Εσσαίοι κατελάμβαναν τα σπήλαια βόρεια και πάνω από τον αρχαίο οικισμό, αλλά αυτό δε θεωρήθηκε ως η μοναδική λύση. Η συγγραφέας υποστηρίζει πως αν πάλι διαβάσουμε τον Πλίνιο κατάλληλα, δηλ. ότι αναφέρεται σε μία περιοχή στην οποία κατοικούσαν οι Εσσαίοι, τότε μπορούμε να ξεπεράσουμε τις διχοτομικές λύσεις σχετικά με τον τόπο κατοικίας των Εσσαίων.

Gudrun Holtz, "Inclusivism at Qumran", 22-54
Μέσα στον αρχαίο Ιουδαϊσμό η κοινότητα του Κουμράν θεωρείται γενικά ως μία αυστηρά κλειστή ομάδα. Η ενδελεχής ανάλυση των κειμένων του Κουμράν αποκαλύπτει ωστόσο ότι εκτός από την κυρίαρχη τάση της αποκλειστικότητας, υπάρχουν και σαφείς τάσεις συμπερίληψης των εκτός της ομάδας. Στα κείμενα του Κουμράν αυτές οι τάσεις εντοπίζονται τόσο στα εσχατολογικά κείμενα όσο και στο υλικό που ασχολείται με την αυτοσυνειδησία της κοινότητας του Κουμράν μέσα στον ιστορικό χρόνο. Τα νομικά κείμενα τα οποία εδώ κυρίως παρουσιάζονται επιβεβαιώνουν αυτό το σχήμα: η κοινότητα πρέπει να χωρισθεί από τους ειδωλολάτρες και από τα μέλη εκείνων ιουδαϊκών ομάδων, με τις οποίες παλαιότερα είχε σχέσεις. Την ίδια στιγμή πρέπει να στηρίξει τους φτωχούς και τους προσήλυτους. Οι αυστηρές νομικές διατυπώσεις που απαγορεύουν τις σχέσεις με τον μη εσσαϊκό Ιουδαϊσμό απουσιάζουν. Στα κείμενα που αναλύονται στο άρθρο οι δύο τάσεις -απομάκρυνσης και ένταξης- της ομάδας απαντούν σε διαφορετικό βαθμό. Μία πανισραηλιτική προοπτική, δηλ. τάση συμπερίληψης, απαντά στα 4QpNah, 4QFlor, 4QSM και ειδικά στα 4QMMT, 1QSa και CD/4QD ενώ στο 1QS κυριαρχούν οι τάσεις απομόνωσης από το περιβάλλον.

Vered Noam - Elisha Qimron, "A Qumran Composition of Sabbath Laws and Its Contribution to the Study of Early Halakah", 55-96
Στο άρθρο παρουσιάζεται μία σύνθετη έκδοση με νέες αποκαταστάσεις του κειμένου, σημειώσεις και μετάφραση μία σύνθεσης που οι συγγραφείς την ονομάζουν "Νόμοι για το Σάββατο" (4Q264a και 4Q421). Τρεις από αυτούς τους νόμους αναλύονται εκτενώς και συγκρίνονται με τη ραββινική halakah : η μεταφορά μουσικών οργάνων και εκτέλεση μουσικών κομματιών με αυτά, η ανάγνωση ενός βιβλίου και το να αφήσει κανείς αναμμένα κάρβουνα. Αυτή η σύγκριση, η οποία είναι ευεργετική και για τις δύο πλευρές, συμβάλλει στην κατανόηση και στην αποκατάσταση της ιστορίας της halakah.

Ira Rabin -Oliver Hahn -Timo Wolff -Admir Masic -Gisela Weinberg, "On the Origin of the Ink of the Thanksgiving Scroll (1QHodayota)", 97-106
Σε αυτήν τη μελέτη οι συγγραφείς παρουσιάζουν τη δυνατότητα εντοπισμού της περιοχής όπου κατασκευάστηκαν τα χειρόγραφα του Κουμράν, συνδυάζοντας την ποσοτική ανάλυση των ιχνών με την φασματοσκοπική ανάλυση της μελάνης. Αυτή η μέθοδος, με την οποία καταλήγουν ότι το 1QHodayota προέρχεται από την περιοχή της Νεκράς Θαλάσσης, αποκτά μία γενικότερη αξία.

Gary A. Rendsburg, "Linguistic and Stylistic Notes to the Hazon Gabriel Inscription", 107-116
Στο άρθρο παρουσιάζονται τέσσερα σημεία στην πρόσφατα ανακαλυφθείσα επιγραφή του Hazon Gabriel: 1) η λέξη στο στ. 24, 2) η φράση στο στ. 77, 3) το φαινόμενο της παρήχησης στο κείμενο και 4) η εμφάνιση της παραλλαγής, ιδιαίτερα του "τάδε λέγει ο Γιαχβέ" σε όλο το κείμενο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: