Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί ένα σύντομο κείμενο του Justin Marc Smith σχετικά με το φιλολογικό είδος των ευαγγελίων και τη σημασία που έχει ο καθορισμός του είδους για τον εντοπισμό του ακροατηρίου των ευαγγελίων. Ο Smith υιοθετεί την θέση του Richard Burridge ότι τα ευαγγέλια υπάγονται στο φιλολογικό είδος των βίων και προτείνει μία νέα τυπολογία όσον αφορά στο ακροατήριό τους: α) μη σύγχρονος εστιασμένος, β) μη σύγχρονος ανοικτός, γ) σύγχρονος εστιασμένος και δ) σύγχρονος ανοικτός. Ο Smith θεωρεί ότι τα ευαγγέλια ανήκουν στον τελευταίο τύπο, όπου, πρώτον, ο συγγραφέας ανήκει στους αυτόπτες μάρτυρες ή έχει μία προσωπική σχέση με τον Ιησού κι όσους τον έζησαν και, δεύτερον, το ακροατήριό του δεν είναι σαφώς οριζόμενο:
[Α.Τ.: τα όσα λέει ο Smith δημιουργούν αναμφισβήτητα έναν προβληματισμό όσον αφορά τόσο στο φιλολογικό είδος των ευαγγελίων όσο κυρίως για το ακροατήριο στο οποίο απευθύνονται. Βέβαια κάποια από τα συμπεράσματά του θα πρέπει να συζητηθούν περισσότερο, γιατί γεννιούνται κάποια ερωτήματα: α) πόσο άμεση είναι η σχέση του ευαγγελιστή με τους αυτόπτες μάρτυρες; β) ποιος ο ρόλος της εκκλησιαστικής κοινότητας ως ο τόπος διατήρησης της παράδοσης για τον Ιησού και ως πηγής του ευαγγελιστή; γ) πόσο ανοικτό μπορεί να είναι το ακροατήριο των ευαγγελίων, ποια στοιχεία στα κείμενα το αποδεικνύουν;]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου