Χάρτης με τις αρχαιολογικές τοποθεσίες στο Ισραήλ / Map of archaeological sites in Israel

Από το ιστολόγιο πληροφορούμαστε για ένα κοινό πρόγραμμα μίας ομάδας αρχαιολόγων από το UCLA, USC, της Ισραηλινής και της Παλαιστινιακής επικράτειας, η οποία κατέγραψε σε χάρτη την αρχαιολογική δραστηριότητα στη Δυτική Όχθη και στην Ιερουσαλήμ. Το πρόγραμμα κέρδισε το βραβείο Open Archaeology Prize των American Schools of Oriental Research. Ο χάρτης είναι προσβάσιμος στο διαδίκτυο. Για να διαβάσετε το σχετικό άρθρο και να δείτε και τη σχετική διεύθυνση, πατήστε εδώ.

Άρθρο για τον ιστορικό Ιησού και την κοινωνική μνήμη / Essay on historical Jesus and social memory

Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί ένα άρθρο του Anthony LeDonne σχετικά με τον ιστορικό Ιησού και την κοινωνική μνήμη. Όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο LeDonne οι πρώτοι ερμηνευτές του Ιησού ήταν οι άνθρωποι που τον γνώρισαν από κοντά: οι οικογένειά του, οι εχθροί του, οι μαθητές του και γενικότερα το ακροατήριό του. Αυτοί οι σύγχρονοι του Ιησού ανέπτυξαν μνημονικά μοτίβα μέσα στα οποία ενέταξαν τα λόγια και τις πράξεις του Ιησού. Αυτά καθόρισαν τον τρόπο, με τον οποίο οι μεταγενέστεροι κατανόησαν και ερμήνευσαν τον Ιησού.
Οπωσδήποτε όλες αυτές οι μνήμες δεν καταγράφηκαν τελικά. Ο LeDonne σημειώνει:

"There can be no doubt that many memories were marginalized, eclipsed by more dominant thought-categories, and “fictionalized” through story-telling. In short, memory always is as much about the collective identity of the remembering group as it is about the object of recollection. It is quite important, then, to recognize that all of the above are features common to “memory refraction."

Ο LeDonne αναπτύσσει ένα συγκεκριμένο μοντέλο ερμηνείας της παράδοσης για τον Ιησού, το οποίο εκθέτει αναλυτικά στο βιβλίο του The Historiographical Jesus, το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Ο LeDonne συζητά επίσης το πρόβλημα, το οποίο προκύπτει από την υιοθέτηση των νεότερων αντιλήψεων για την ιστορία και την ιστοριογραφία, ποιος είναι δηλαδή ο ρόλος της ιστορικής κριτικής και ποια μπορεί να είναι η σχέση μεταξύ διαχρονίας και συγχρονίας και καταλήγει:

"In my model, mnemonic refraction is evidence of both fluidity (a la distortion) and stability (a la authenticity). If historical criticism is to survive the next generation of scholarship, it must incorporate the best of synchronic approaches with an eye to diachronic analysis. Thus old dichotomies must be shed in order to maintain the central advances of previous generations."

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο, πατήστε εδώ.

Άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος στο HTS / Articles of biblical interest in HTS

Στην ιστοσελίδα του περιοδικού Hervormde teologiese studies 65:1 (2009) αναρτήθηκαν οι περιλήψεις και τα κείμενα διαφόρων θεολογικών άρθρων, μεταξύ των οποίων κάποια παρουσιάζουν βιβλικό ενδιαφέρον:

Ernest van Eck, "Interpreting the parables of the Galilean Jesus: A social-scientific approach"

Στο άρθρο προτείνεται μία μεθοδολογία ερμηνείας των παραβολών του Ιησού. Η μεθοδολογία αυτή έχει ως αφετηρία της δύο βασικές θέσεις. Πρώτον, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη η διαφορά μεταξύ της συνάφειας των παραβολών του Ιησού, όταν τις είπε ο ίδιος γύρω στο 30 π.Χ. και της φιλολογικής συνάφειας των παραβολών στα ευαγγέλια. Δεύτερον, πρέπει να γίνει μία προσπάθεια ώστε να αποφευχθούν τουλάχιστον τα λάθη του εθνοκεντρισμού και του αναχρονισμού, όταν ερμηνεύονται οι παραβολές. Σε μία προσπάθεια επίτευξης αυτού του στόχου υποστηρίζεται ότι η κοινωνικοκριτική προσέγγιση παρέχει την καλύτερη γραμμή προσέγγισης. Ξεκινώντας από αυτές τις δύο θέσεις η μέθοδος που προτείνεται αναλύεται με 12 επιμέρους θέσεις. Μεταξύ άλλων υποστηρίζεται ότι το κεντρικό θέμα των παραβολών του Ιησού ήταν η μη-αποκαλυπτική βασιλεία του Θεού, ότι οι παραβολές είναι συγκρίσεις και ότι οι παραβολές παρουσιάζουν τον Ιησού ως ένα κοινωνικό προφήτη.

Ernest Van Eck, "When patrons are not patrons: A social-scientific reading of the rich man and Lazarus (Lk 16:19–26)"
Στο άρθρο παρουσιάζει η ερμηνεία της παραβολής του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου με βάση την κοινωνικοκριτική μέθοδο. Δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην ιστορία της ερμηνείας της παραβολής και στην αυθεντικότητα της ερμηνείας της. Στη συνέχεια προτείνεται μία κοινωνικοκριτική ανάγνωση της παραβολής κι εξετάζονται η στρατηγική και η κατάσταση που απηχεί η παραβολή. Όσον αφορά στο δεύτερο, η παραβολή διαβάζεται έχοντας υπόψη μία αναπτυγμένη αγροτική αριστοκρατική κοινωνία όπου οι πατρωνία και οι πελατειακές σχέσεις διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο. Σχετικά με τη στρατηγική υποστηρίζεται ότι οι διάφορες αντιθέσεις μέσα στην παραβολή συμβάλλουν στον να τονισθεί η μοναδική τους ομοιότητα: αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν και δεν βοηθούν. Το βαθύτερο νόημα της παραβολής είναι ότι οι πάτρωνες που δεν ενεργούν ως πάτρωνες δημιουργούν μία κοινωνία, όπου το χάσμα που δημιουργείται μεταξύ πλούσιων και φτωχών είναι τόσο μεγάλο που δε μπορεί κανείς να το υπερβεί.

Andries G. Van Aarde, "God, the Christ and the Spirit in William P. Young’s bestseller The shack seen from a Pauline and Johannine perspective"

Στο άρθρο αυτό ο συγγραφέας συζητά το νέο μυθιστόρημα The Shack το οποίο είχε θερμούς υποστηρικτές αλλά δέχθηκε και έντονη κριτική. Στο πρώτο μέρος του άρθρο εξετάζεται το θέμα κατά πόσο οι κριτικοί αυτού του μυθιστορήματος αξιολόγησαν την θρησκευτική του νομιμότητα και αξία του μηνύματός του εξετάζοντας κριτικά τη σχέση του με τη χριστιανική Βίβλο. Στο δεύτερο μέρος ο συγγραφέας επικεντρώνεται στην κατηγορία ότι από δογματικής άποψης η αφήγηση του συγκεκριμένου διηγήματος είναι αιρετική ιδιαίτερα όσον αφορά στη στάση του απέναντι στο τριαδικό δόγμα. Σκοπός του άρθρου είναι να υποστηρίξει ότι υπάρχουν πολλά στοιχεία στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα που παρουσιάζουν ομοιότητες με τον παύλειο και ιωάννειο μυστικισμό. Και στις δύο περιπτώσεις εκφράζεται περισσότερο μία συνεχής επικοινωνία με τον υπερβατικό Θεό παρά μία προσδοκία που τοποθετείται στο μέλλον και υπάρχει πέρα από τον ανθρώπινο χώρο και χρόνο. Είναι σα να μετέφεραν τα έσχατα στη σφαίρα του εδώ και τώρα παρουσιάζοντας την κοινωνία με το Θεό ως μία διαδικασία του μέλλοντος η οποία όμως βιώνεται στο παρόν. Η τριαδική θεότητα συναντά την πληγωμένη ανθρωπότητα σε μία καλύβα κι όχι σε ένα "ναό" αυτό καθαυτό, γιατί ο Θεός δεν μπορεί να περιορισθεί.

Christo Lombaard, "Two approaches to life in the Second Temple period: Deuteronomy and Qoholet"
Ο συγγραφέας συγκρίνει τις δύο προσεγγίσεις της ζωής που απαντούν στο Δτν 37 και στο βιβλίο του Εκκλησιαστή. Πρόκειται για δύο ουσιαστικά διαφορετικές ανταγωνιστικές μεταξύ τους στάσεις απέναντι στον τρόπο που πρέπει να ζει κανείς παρά το γεγονός του θανάτου. Βεβαιώνουν την ύπαρξη μέσα στην αρχαία ιουδαϊκή κοινότητα περισσοτέρων από μία ηθικές στάσεις ζωής - μία δυναμική, η οποία συχνά απουσιάζει στην νοτιοαφρικανική συνάφεια.

Original Research - Boston papers

John Y.H. Yieh, "Jesus the ‘teacher-saviour’ or ‘saviour-teacher’: Reading the Gospel of Matthew in Chinese contexts"

Ενώ κάθε ερμηνεία ορίζεται από την πολιτισμική συνάφειά της η κριτική αξιολόγηση των ερμηνευτικών αρχών και οι κοινωνικές συνέπειες των πραγματικών παραδειγμάτων που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτισμούς μπορεί να συμβάλει σε νέες αναγνώσεις της Γραφής με μεγαλύτερη δημιουργικότητα, θεολογική συνέπεια και ηθική ευθύνη. Στο παρόν άρθρο εξετάζονται τρεις σημαντικές ερμηνείες του κατά Ματθαίον από τρεις γνωστούς χριστιανούς ερμηνευτές στην Κίνα: τους Hong Xiuquan, Wu Leichuan και Watchman Nee. Μολονότι έχουν διαφορετικούς θεολογικούς προσανατολισμούς, όλοι τονίζουν το ρόλο του Ιησού ως "σωτήρα και διδασκάλου" και προβάλλουν την επί του Όρους Ομιλία. Οι στρατηγικές προσέγγισης του κατά Ματθαίον, τις οποίες υιοθετούν για να κατανοήσουν το ευαγγέλιο και να καταστήσουν το λόγο του Ιησού επίκαιρο, καθιστούν σαφές τι χρειάζεται για να εξασφαλισθεί μία συνεπής ερμηνευτική προσέγγιση. Επιπλέον φέρνουν στο τραπέζι τη μέχρι σήμερα ερμηνευτική συζήτηση για το κατά Ματθαίον και το ρόλο που διαδραματίζει ο Ιησούς στην ευαγγελική αφήγηση και σε διαφοερικά κοινωνικοϊστορικά περιβάλλοντα. Τέλος παρέχουν σημαντικά παραδείγματα διαπολιτισμικής και μεταποικιακής ανάγνωσης των βιβλικών κειμένων.

Andries G. Van Aarde, "‘Foxes’ holes and birds’ nests’ (Mt 8:20): A postcolonial reading for South Africans from the perspective of Matthew’s anti-societal language"

Η Νότια Αφρική ζει ένα ιδιαίτερα έντονο κύμα εγκληματικότητας και πολλοί άνθρωποι, διαφορετικών εθνοτήτων πλήττονται από τη φτώχεια. Το ερώτημα είναι εάν αυτή η έξαρση εγκληματικότητας στη Ν. Αφρική είναι το αποτέλεσμα του νεοαποικισμού ή του μεταποικισμού μεταξύ άλλων κοινωνικών παραγόντων. Στο άρθρο ο συγγραφέας συζητά πώς οι μεταποικιακή ερμηνευτική προσέγγιση μπορεί να συμβάλει στην κατανόηση των διαφορετικών σύνθετων καταστάσεων στην Αφρική. Η μεταποικιακή αντίληψη σημαίνει ότι η εμπειρία του Άλλου λαμβάνεται σοβαρά από τη δική τους οπτική γωνία. Από την οπτική της αντικοινωνικής γλώσσας του κατά Ματθαίον η μεταποικιακή θεωρία παρουσιάζεται ως ένα εργαλείο βιβλικής ερμηνείας, το οποίο συμβάλει στην κατανόηση των αποικιακών προθέσεων οι οποίες διαμόρφωσαν το νοτιοαφρικανικό περιβάλλον. Μία τέτοια θεωρεί απαιτεί μία εποικοδομητική ανάγνωση ζητημάτων που συνδέονται με τη δικαιοσύνη. Το άρθρο επικεντρώνεται στο λόγο του Ιησού, όπως αυτός επηρεάζεται από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορική πολιτική. Πραγματεύεται την σύγκριση μεταξύ των άγριων θηρίων και του Υιού του Ανθρώπου, που δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι του (Μτ 8,20).

Dorothy J. Weaver, "‘They did to him whatever they pleased’: The exercise of political power within Matthew’s narrative"

Το να διαβάσει κανείς το κατά Ματθαίον μέσα στη συνάφεια της παγκοσμιότητας σημαίνει να το διαβάσει vis-à-vis τις επείγουσες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παγκόσμια κοινότητα. Μία τέτοια πρόκληση αφορά στην άσκηση της πολιτικής εξουσία στην σφαίρα της δημόσιας ζωής. Η αφήγηση του κατά Ματθαίον παρέχει μία ζωηρή εικόνα της πολιτικής εξουσίας που είχαν οι μεσάζοντες της εποχής του Ιησού και τα αθέμιτα μέσα που υιοθετούσαν για να επιτύχουν τους στόχους τους. Επίσης παρέχει περιγραφές της πολιτικής δύναμης που παρείχαν αυτοί που είχαν την εξουσία. Στο άρθρο εξετάζεται ο τρόπος που ο Ματθαίος παρουσιάζει τις αρχές του 1ου αι. μ.Χ, οι οποίες ασκούσαν την εξουσία στην Παλαιστίνη και πέρα από αυτήν. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται αυτές οι αρχές και οι μέθοδοί τους. Στο δεύτερο μέρος αξιολογείται η σημασία αυτών των χρήσεων της εξουσίας μέσα στην αφήγηση του Ματθαίου. Στο τρίτο μέρος υπογραμμίζει την αντιθετική παρουσίαση μέσα στο ευαγγέλιο αυτών των εξουσιών με θετικά πρότυπα αρχηγίας. Στο τέταρτο μέρος αξιολογείται η ρητορική της αφήγησης του κατά Ματθαίον ως ένα εργαλείο για γόνιμη συζήτηση της πολιτικής εξουσίας.

Laura Anderson, "Healthy economics or cautionary tales? The narrative microeconomics of four Matthean healing stories"

Το άρθρο εξετάζει τις τέσσερις ιστορίες του κατά Ματθαίον, όπου ένα άτομο ζητά τη θεραπεία για λογαριασμό κάποιου άλλου: ο κεντυρίων για τον παράλυτο υπηρέτη του, ο άρχοντας για τη νεκρή κόρη του, η Χαναναία για τη δαιμονισμένη κόρη της και ο πατέρας για τον επιληπτικό γιο του. Η συγγραφέας προτείνει μία μεθοδολογία της αφηγηματικής μικροοικονομικής ανάλυσης. Εφαρμόζοντας αυτήν τη μέθοδο στις ιστορίες εντοπίζεται ένα μοτίβο τριών κύριων ανταλλαγών: τοπικές, θεραπείας, σύγκρουσης. Εξετάζοντας το πώς αυτές οι ιστορίες συγκλίνουν ή απομακρύνονται από αυτό το μοτίβο προκύπτει μία σύνθετη εικόνα κειμενικής μικροοικονομίας, η οποία έρχεται σε αντίθεση προς την ενοποιητική μακροαφήγηση της θεραπείας. Η μικροοικονομική ανάλυση αποκαλύπτει ότι ο Ιησούς είναι μία σύνθετη μορφή και σημείον αντιλεγόμενον: προκαλεί συγκρούσεις, καθυστερεί τη διαδικασία θεραπείας, αποκλείει κάποιους πριν ολοκληρώσει την θεραπεία. Οι παιδαγωγικές και θεολογικές συνέπειες αυτών των αφηγήσεων εξετάζονται επίσης μέσα στην τοπική και παγκόσμια συνάφεια.

Lidija Novakovic, "‘Yet even the dogs eat the crumbs that fall from their masters’ table’: Matthew’s Gospel and economic globalisation"
Μία από τις συνέπειες της οικονομικής παγκοσμιοποίησης είναι ότι ενισχύει την κυριαρχία των αναπτυγμένων κρατών και εντείνει την εξάρτηση των υποανάπτυκτων. Οι Χριστιανοί συχνά αντιμετωπίζουν το πρόβλημα τονίζοντας την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη και την ηθική της αγάπης η οποία εκδηλώνεται με τη γενναιοδωρία και την κοινοκτημοσύνη. Το άρθρο αποτελεί μία συμβολή σε αυτήν τη συζήτηση -μία ανάλυση του τρόπου κατανόησης της δύναμης και της ταυτότητας, η οποία βρίσκεται πίσω από την ιστορία του Ιησού στην αφήγηση του κατά Ματθαίον. Καταλήγει ότι το κατά Ματθαίον παρέχει ένα μήνυμα ενθάρρυνσης και υπευθυνότητας. Ενθαρρύνει τους μη προνομιούχους να εργαστούν για μία αλλαγή των συμβατικών ιεραρχιών οι οποίες ευνοούν τους προνομιούχους και τους καλεί να συμμετάσχουν ενεργά στη δημιουργία τέτοιων σχέσεων. Την ίδια στιγμή υπενθυμίζει ότι εκείνοι που κατορθώνουν να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους θα πρέπει να μεταμορφωθούν με τη χάρη που δέχθηκαν και να αγωνισθούν για τη δικαιοσύνη η οποία υπερβαίνει τα ηθικά μέτρα των προηγούμενων ανώτερών τους.

Elaine M. Wainwright, "Reading the Gospel of Matthew within the global context: A response"
Το άρθρο αποτελεί μία απάντηση στην ποικιλία των προσεγγίσεων που παρουσιάσθηκαν στα πέντε άρθρα της ομάδας εργασίας για το Κατά Ματθαίον στη συνάντηση της SBL στη Βοστόνη (Massachusetts), στις 21-28 Νοεμβρίου 2008. Η απάντηση επικεντρώνεται στο ερώτημα που απασχολεί όλα τα άρθρα: τι σημαίνει η ανάγνωση του κατά Ματθαίον μέσα στη συνάφεια της παγκοσμιότητας; Αναλύει δύο ζητήματα. Το πρώτο είναι ο τόπος και η γλώσσα και το δεύτερο είναι η ερμηνευτική μέθοδος και οι μεθοδολογίες που χρησιμοποιήθηκαν από αυτούς που συμμετείχαν στην ομάδα: John Y.H. Yieh (Virginia Theological Seminary), Andries van Aarde (University of Pretoria), Dorothy Jean Weaver (Eastern Mennonite Seminary), Laura Anderson (Graduate Theological Union, Berkeley) and Lidija Novakovic (Baylor University, Waco).

Daniel W. Ulrich, "Interpreting the Gospel of Matthew in light of current global realities: A response"
Το άρθρο αποτελεί απάντηση στα πέντε άρθρα της ομάδας του κατά Ματθαίον. Επικεντρώνεται σε τρία ερωτήματα: πώς μπορεί η συνειδητοποίηση των διαφορετικών προοπτικών ή παγκόσμιων πραγματικοτήτων να συμβάλει στην κατανόηση του κατά Ματθαίον ευαγγελίου; Με ποιους τρόπους μπορεί το κατά Ματθαίον να απαντήσει σε παγκόσμια προβλήματα όπως είναι η φτώχεια, η αδικία και η βία; Μέχρι ποιο σημείο χρειάζονται οι αναγνώστες τη λεγόμενη ερμηνευτική της υποψίας για να ερμηνεύσουν υπεύθυνα το κατά Ματθαίον λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα παγκόσμια πραγματικότητα;

Review article

Markus Cromhout, "Identity formation in the New Testament"
Το άρθρο συζητά κριτικά το βιβλίο Identity Formation in the New Testament (εκδ.B engt Holmberg καιMikael Winninge, Mohr Siebeck, Tübingen, 2008). Πρόκειται για μία συλλογή διαφόρων άρθρων που χρησιμοποιούν τη διακειμενικότητα, τη θεωρία της λογοτεχνίας (και προσεγγίσεις με τη βοήθεια της θεωρίας για την κοινωνική ταυτότητα), μελέτες για το κοινωνικό φύλο και τη μεταποικιακή θεωρία, όταν εξετάζει τον τρόπο που διαμορφώνεται η ταυτότητα μέσα στην Κ.Δ.

Διαλέξεις του καθ. Dieter Zeller στο Τμήμα Ποιμαντική ΑΠΘ / Lectures of Prod. D. Zeller at the School of Pastoral Theology (Aristotle University)

Το Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ φιλοξενεί την επόμενη εβδομάδα τον ομότιμο καθηγητή της Θρησκειολογίας της Κλασικής και Ελληνιστικής περιόδου του Παν/μίου του Mainz ο οποίος θα κάνει δύο διαλέξεις:

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009, ώρα 11.00-13.00, Δ΄ αμφιθέατρο Θεολογικής Σχολής
"Παύλεια παραίνεση και αρχαιοελληνική σοφία. Μια θρησκειολογική ανάγνωση της Προς Ρωμαίους 12, 1-21"
(Pauline paraenesis and ancient Greek philosophy; a religious-historical reading of Rm 12:1-21)

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009, ώρα 18.00 (Σεμινάριο Ορθοδόξου Ερμηνευτικής Θεολογίας), Αίθουσα συνεδριάσεων Θεολογικής Σχολής
"Questions of Pauline Theology arising from 1 Corinthians"
(Θέματα Παύλειας θεολογίας στήν Α΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολή).

Το νέο τεύχος του PEQ / In the new issue of PEQ

Στο νέο τεύχος του Palestine Exploration Quarterly 141:3 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Itzhaq Shai -Ilan, David -Kletter, Raz, "An Aegean fire-stand from Tel Nagila", 160-166

Αυτό το σύντομο άρθρο είναι μία εκτενής συζήτηση ενός μοναδικού στο είδος του τμήματος κεραμικού αγγείου που βρέθηκε στις ανασκαφές στο Tel Nagila. Η ερμηνεία του ως τμήματος αιγαιακής σχάρας συμβάλλει στην κατανόηση της προέλευσης και ανάπτυξης του φιλισταϊακού υλικού πολιτισμού στην Φιλισταία της εποχής του Σιδήρου.

John D. Green, "Archaeology and politics in the Holy Land : the life and career of P.L.O. Guy", 167-187

Η πορεία του Philip Langstaffe Ord Guy's (1885-1952) στην αρχαιολογία άρχισε με τη θέση του ως βοηθού του Woolley στο Carchemish και ως Επιθεωρητή του Τμήματος Αρχαιοτήτων της Παλαιστίνης στη δεκαετία του 1920. Είναι περισσότερο γνωστός ως διευθυντής της ανασκαφής στη Μεγιδδώ (1927-1934), όπου υιοθέτησε πρωτοποριακές τεχνικές με φωτογράφηση από αερόστατο και πρότεινε την ταυτοποίηση των κτιρίων με κίονες, που βρέθηκαν εκεί, ως στάβλων. Χρονολόγησε αυτά τα κτίρια στην εποχή του Σολομώντας κι έσπειρε έτσι τους σπόρους της μακρόχρονης διαμάχης σχετικά με το ρόλο της Βίβλου στην αρχαιολογική ερμηνεία. Ο Guy αργότερα διορίστηκε διευθυντής της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ιερουσαλήμ (1935-1939) και ίδρυσε το βραχύβιο Τμήμα Αρχαιολογικής Έρευνας στην Παλαιστίνη. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον αγώνα ανεξαρτησίας του Ισραήλ ο Guy κατέλαβε σημαντική θέση στο Τμήμα Αρχαιοτήτων και Μουσείων του Ισραήλ ως Διευθυντής Ανασκαφών και Ερευνών. Η συμμετοχή του στους σιωνιστικούς πολιτικούς κύκλους εξαιτίας του γάμου του με μέλος της οικογένειας Ben-Yehuda αποτέλεσε σημείο τριβής κι επηρέασε την καριέρα του στις δεκαετίες 1920 και 1930. Πρόσφατη αρχειακή μελέτη επιτρέπει την αξιολόγηση της διπλής ζωής του Guy ως αρχαιολόγου και πολιτικού ακτιβιστή και του βαθμού που αυτά τα δύο συναντιούνται. Το όνομά του μπορεί να προστεθεί στην πλειάδα των αρχαιολόγων που εργάστηκαν στην Αγία Γη κατά τα σημαντικά αλλά και ταραγμένα χρόνια της αποικιακής και μεταποικιακής εποχής.

Alexander Fantalkin -Oren Tal, "Re-discovering the Iron Age fortress at Tell Qudadi in the context of neo-Assyrian imperialistic policies", 188-206

To Tell Qudadi (Tell esh-Shuna) τοποθετείται στη βόρεια όχθη των εκβολών του ποταμού Yarkon. Μία προκαταρκτική δοκιμαστική ανασκαφή έγινε στην τοποθεσία τον Οκτώβριο 1937 από ομάδα με επικεφαλής τον P. L. O. Guy και ακολούθησαν εκτεταμένες ανασκαφές από το Νοέμβριο 1937 έως το Μάρτιο 1938 για λογαριασμό του Hebrew University με επικεφαλής τους E. L. Sukenik και S. Yeivin και με τη συμμετοχή του N. Avigad. Αναφέρεται ότι κατά τις ανασκαφές ήρθε στο φως ένα φρούριο της Εποχής του Σιδήρου, του οποίου δύο ταυτοποιήθηκαν δύο αρχιτεκτονικές φάσεις. Οι ανασκαφείς χρονολόγησαν την πρώτη φάση του φρουρίου στον 10ο /9ο αι. π.Χ. ενώ η δεύτερη φάση κατά τη γνώμη τους τοποθετείτε από το τελευταίο μισό του 9ου αι. έως το 732 π.Χ., όταν καταστράφηκε ως αποτέλεσμα της στρατιωτικής εκστρατείας του Tiglath-pileser III. Although the excavations were conducted some seventy years ago, the findings were never published. Λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία της τοποθεσίας για την ιστορίας της γης του Ισραήλ κατά την εποχή του Σιδήρου και ως αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ του Παν/μίου του Tel Aviv και του Hebrew University αποφασίστηκε πρόσφατα να εκδοθεί η τελική έκθεση για την ανασκαφή. Η προκαταρκτική μελέτη κατέληγε σε σημαντικά συμπεράσματα, τα οποία αμφισβητούν τις υποθέσεις που διατύπωσαν οι ανασκαφείς. Η συγκέντρωση κεραμικών σήμερα θεωρείται ότι αποτελεί ένδειξη του ότι το φρούριο δεν κτίσθηκε πριν το δεύτερο μισό του 8ου αι. Επιπλέον η μαρτυρία για τα κεραμικά κατέστησε σαφές ότι το φρούριο υπήρχε κατά τη νεο-Ασσυριακή περίοδο. Φαίνεται λογικό να υποθέσουμε ότι το φρούριο τουTell Qudadi ήταν ένα από τα πολλά νεο-ασσυριακά φρούρια που κατασκευάστηκαν κατά μήκος της ακτής της Γης του Ισραήλ (κάποια από τα οποία κτίσθηκαν στις εκβολές ποταμών) κατά το τέλος του 8ου και το πρώτο μισό του 7ου αι. π.Χ.

Israel Finkelstein - Lily Singer-Avitz, "The pottery of Khirbet en-Nahas : a rejoinder", 207-218

Οι Smith και Levy (2008) δημοσίευσαν μία συγκέντρωση κεραμικών από το κέντρο παραγωγής χαλκού στο Khirbet en-Nahas στον Ιορδάνη. Με βάση τη χρονολόγηση με 14C και σε αντίθεση προς τις μέχρι τώρα γνώσεις για την τυπολογία των κεραμικών στην περιοχή υποστήριξαν ότι αυτά τα κεραμικά χρονολογούνται στην εποχή του Σιδήρου I και IIA κι ότι δεν υπήρξε μεταγενέστερη δραστηριότητα στην τοποθεσία. Οι συγγραφείς του παρόντος άρθρου υποστηρίζουν ότι τα δείγματα που εστάλησαν για χρονολόγηση προέρχονταν από τα απορρίματα της Εποχής του Σιδήρου ΙΑ και ΙΙΑ, ενώ τα κεραμικά προέρχονται από τη δραστηριότητα μετά την παραγωγή της Εποχής του Σιδήρου ΙΙΒ-C, μια δραστηριότητα, η οποία περιλάμβανε και την κατασκευή ενός φρουρίου στην επιφάνεια της τοποθεσίας. Διατυπώνουν την υπόθεση ότι το φρούριο κτίσθηκε κατά μήκος του εμπορικού δρόμου Ασσυρίας-Αραβίας, στους πρόποδες της ανόδου από το Arabah προς το ασσυριακό διοικητήριο της Buseirah.

Πού βρισκόταν ο κήπος της Εδέμ; / What is the location of the Garden of Eden?

Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί ένα κείμενο του καθηγ. Eric H. Cline (George Washington University), απόσπασμα του βιβλίου του From Eden to Exile: Unraveling Mysteries of the Bible (2007), με θέμα την πιθανή τοποθεσία του κήπου της Εδέμ. O συγγραφέας παρουσιάζι το παράλληλο φιλολογικό υλικό και αρχαιολογικές μαρτυρίες από την περιοχή της Μεσοποταμίας και συζητά τις διάφορες υποθέσεις σχετικά με την τοποθεσία της Εδέμ, οι οποίες έχουν κατά καιρό διατυπωθεί. Καταλήγοντας και τονίζοντας πάντα ότι όλα ανήκουν στο χώρο της υπόθεσης εκφράζει την άποψη ότι ο Κήπος της Εδέμ θα έπρεπε ίσως να εντοπισθει στη Μεσοποταμία και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή της "Ευφόρου Ημισελήνου":

"However, if Zarins is correct that portions of Mesopotamia were flooded at some point, then his proposal that the Garden of Eden lies in this general region but under the headwaters of the Persian Gulf is reasonably plausible. Sauer’s suggestion of the Arabian Peninsula as the location of the Garden of Eden is also conceivable, while Rohl’s suggestion of Iran, Sanders’s suggestion of Turkey, and Greenberg’s suggestion of Egypt follow in descending order of plausibility."

Ακόμη όμως κι έτσι το ζήτημα του εντοπισμού της Εδέμ παραμένει ανοικτό, γιατί όπως σημειώνει κατακλείοντας ο Cline και παραθέτοντας την παρατήρηση του Victor Hurowitz (καθ. στο Παν/μιο Ben-Gurion):"I doubt we’ll ever find Eden outside the pages of the Bible."

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο, πατήστε εδώ.

Το νέο τεύχος του Biblica

Στο νέο τεύχος του περιοδικού Biblica 90:3 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα, τα οποία μπορεί κανείς να διαβάσει στο διαδίκτυο (πατώντας στους τίτλους των άρθρων παρακάτω με το ποντίκι θα βρεθείτε στις σχετικές σελίδες). Ας σημειώσουμε επίσης και τη νέα πολύ καλαίσθητη και λειτουργική μορφή της ιστοσελίδας του περιοδικού:

Joel White, «Anti-Imperial Subtexts in Paul: An Attempt at Building a Firmer Foundation», 305-333

Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι, μολονότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στις επιστολές του Παύλου υποφώσκει μία ανατρεπτική τάση, η προσπάθεια να εντοπισθούν αυτά τα ανατρεπτικά υπό-κείμενα απέτυχε εξαιτίας του εκ των προτέρων ορισμού του τι μπορεί να θεωρηθεί λεξιλόγιο της ανατροπής. Μία καλύτερη προσέγγιση της αντι-αυτοκρατορικής ιδεολογίας του Παύλου είναι να θεωρήσουμε ότι υιοθετούσε την ανατρεπτική ιουδαϊκή αποκαλυπτική στάση της εποχής του Δεύτερου Ναού και κυρίως εκείνη του Δανιήλ, η οποία θεωρούσε τη Ρώμη ως το τελευταίο επίγειο βασίλειο το οποίο θα καταστραφεί με την έλευση της βασιλείας του Θεού.

Stephan Witetschek, «Artemis and Asiarchs. Some Remarks on Ephesian Local Colour in Acts 19», 334-355

Η αφήγηση του Λουκά για την παραμονή του Παύλου στην Έφεσο (Πρξ 19) είναι γνωστό ότι χαρακτηρίζεται από έντονο τοπικό χρώμα, δύο στοιχεία του οποίου ο συγγραφέας πραγματεύεται στο άρθρο του: τους ασιάρχες (19,31) και τον τίτλο "νεωκόρος" (φύλακας του ναού) για την Έφεσο (19,35). H εμφάνιση των Ασιαρχών στις Πρξ θέτει υπό αμφισβήτηση την άποψη ότι οι ασιάρχες ήταν οι αρχιερείς της επαρχιακής λατρείας του αυτοκράτορα.Το Πρξ 19,35 συμβάλλει στη συζήτηση σχετικά με τους τίτλους των πόλεων κατά τον 1ο-3ο αι. μ.Χ. Και στις δύο περιπτώσεις οι Πρξ είναι μία πηγή όχι τόσο για την εποχή του Παύλου, η οποία αποτελεί αντικείμενο της αφήγησης, αλλά για την εποχή του Λουκά κι επομένως παρουσιάζουν ενδιαφέρον τόσο για τους ερμηνευτές όσο και για τους ιστορικούς.

Peter H.W. Lau, «Gentile Incorporation into Israel in Ezra - Nehemiah?», 356-373

Σε αντιπαραβολή προς άλλα κείμενα, τα οποία τοποθετούνται στη μεταιχμαλωσιακή περίοδο, το Έσδρας-Νεεμίας είναι γνωστό για τις τάσεις διάκρισης από τους εθνικούς. Δύο εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα φαίνεται να είναι η δυνατότητα συμμετοχής ξένων στην εορταστική τελετή του Πάσχα (Έσδρας 6,19-21) και η δέσμευση της κοινότητας να ακολουθήσει την Τορά (Νεεμ 10,29[28]). Μία εξέταση των προηγούμενων εορτασμών του Πάσχα αποκαλύπτει ότι η συμμετοχή στο Πάσχα ξεχωρίζει αυτούς οι οποίοι είναι μέλη του "αληθινού" Ισραήλ. Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι αυτές οι περιπτώσεις στο Έσδρα-Νεεμίας πραγματικά χαρακτηρίζονται από μία πέρα από το συνηθισμένο τάση για συμπερίληψης των εθνικών. Ο συγγραφέας συζητά επίσης το πώς θα μπορούσαν να κατανοηθούν μέσα στο γενικότερο εθνο-θεολογικό πνεύμα του Έσδρα-Νεεμία.

E.D. Reymond, «The Hebrew Word hmmd and the Root d-m-m I ('To Be Silent')», 374-388

Ο ορισμός της εβραϊκής λέξης hmmd (που απαντά στα εβραϊκά της Βίβλου καθώς και σε εκείνα της Νεκρής Θάλασσας) αποτέλεσε θέμα συζήτησης εδώ και πολλά χρόνια. Πρόσφατα λεξικά και μελέτες για τη λέξη πρότειναν την εξήγηση "αναστεναγμός" ή "ψίθυρος" και υποστήριξαν ότι προέρχεται από τη ρίζα d-m-m II, η οποία συνδέεται με το θρήνο και την οιμωγή. Στη μελέτη εξετάζεται πώς χρησιμοποιείται αυτή η λέξη στη Βίβλο, στα κείμενα της Νεκρής Θάλασσας καθώς επίσης πώς παρόμοιες λέξεις χρησιμοποιούνται στα μεταβιβλικά εβραϊκά και αραμαϊκά κείμενα. Το άρθρο καταλήγει ότι η λέξη hmmd κατά πάσα πιθανότητα σημαίνει "σιωπώ, ηρεμώ κάποιον" ή δηλώνει την απουσία δυνατού ήχου και κίνησης τόσο στα εβραϊκά της Βίβλου όσο και σε εκείνα της Νεκρής Θάλασσας και θα πρέπει να προέρχεται από τη ρίζα d-m-m I (“είμαι ήσυχος”).

Yoo-ki Kim, «The Function of b+yh in Jonah 4 and Its Translation», 389-393

Οι περισσότερες σύγχρονες μεταφράσεις αποδίδουν το b+yh στο Ιωνάς 4,4 ως κατηγόρημα. Ωστόσο οι παραδοσιακές γραμματικές θεωρούν ότι λειτουργεί ως επίρρημα, το οποίο προσδιορίζει τη σημασία του ρήματος και προτείνουν τη μετάφρασή του ως επίρρημα διαβάθμισης. Γλωσσολογικές ενδείξεις υποστηρίζουν αυτή την θέση. Αυτός ο τρόπος κατανόησης ανοίγει μία δυνατότητα ερμηνείας της ερώτησης του Γιαχβέ στο Ιωνάς 4,4 όχι ως μία αντιπαράθεση αλλά ως μία έκφραση παραμυθίας και συμπόνοιας απέναντι στον προφήτη.

Christopher Hays, «What Sort of Friends? A New Proposal Regarding (M)y)pr and (M)ylp+ in Job 13,4», 394-399

Οι περισσότερες μεταφράσεις του Ιώβ 13,4 παρουσιάζουν τον Ιώβ να αποκαλεί τους συντρόφους του κάτι σαν "ψεύτες λασπολόγους" και "άχρηστους ιατρούς". Αντίθετα με βάση τα φιλολογικά και συγκριτικά ευρήματα, ο Ιώβ φαίνεται να συγκρίνει τους φίλους του με τα Ραφαΐμ, τους ψεύτικους θεούς. Με αυτόν τον τρόπο παραπονείται ότι μίλησαν ψευδώς ως πηγές σοφίας και θα μπορούσαν έτσι να παραπλανήσουν τους ακροατές τους - όπως τόσο συχνά λεγόταν ότι έκαναν τα πνεύματα των νεκρών. Ο στίχος θα πρέπει επομένως να μεταφραστεί: "εσείς, ωστόσο, είστε ψεύτες φανφαρόνοι και ψεύτικες αυθεντίες, όλοι σας".

Andrew S. Malone, «Burn or Boast? Keeping the 1 Corinthians 13,3 Debate in Balance», 400-406

Η παραλλαγή του κειμένου στο 1 Κορ 13,3 εξακολουθεί να προκαλεί συζητήσεις. Οι πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν ότι μάλλον θα πρέπει να προτιμηθεί το "καυχήσομαι" αντί του "καυθήσομαι". Στο σύντομο αυτό άρθρο υποστηρίζεται ότι ενώ η πλάστιγγα φαίνεται να γέρνει προς το "καυχήσομαι", μία σειρά από πρόσφατες φιλολογικές μελέτες καθιστούν σαφές ότι η γραφή "καυθήσομαι" δεν είναι τόσο γραμματικά απορριπτέα, όπως κάποιες φορές υποστηρίζεται. Επιπλέον σημειώνεται ότι η συζήτηση για το συγκεκριμένο στίχο δεν έχει ακόμη κλείσει.

Ένα νέο βιβλίο για δύο κοπτικά απόκρυφα / A new book on two coptic apocrypha

Κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο de Gruyter ένα νέο βιβλίο, στο οποίο εκδίδονται, μεταφράζονται και σχολιάζονται τα δύο απόκρυφα κείμενα του κώδικα Kasr el-Wizz (σήμερα στο Μουσείο του Ασσουάν).

Peter Hubai (εκδ.), Koptische Apokryphen aus Nubien (Texte und Untersuchungen zur Geschichte der altchristlichen Literatur 163 ), μετάφρ. Angelika Balok, de Gruyter 2009

ISBN: 978-3-11-020391-2

88 ευρώ

Από την περιγραφή του εκδοτικού οίκου

Ο Kasr el-Wizz Kodex, γράφτηκε περίπου στα μέσα του 9ου αιώνα σε και περιέχει δύο απόκρυφα. Το πρώτο είναι μία μυστική αποκάλυψη του αναστημένου Σωτήρα, το οποίο παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με το "κείμενο του Σταυρού", το οποίο εκδόθηκε από τον F. Ll. Griffith. Το δεύτερο είναι μία άγνωση μέχρι σήμερα αφήγηση σχετικά με την παραμονή του Σωτήρα μαζί με τους μαθητές του στο Όρος των Ελαιών πριν τη σταύρωση. Το δεύτερο αυτό κείμενο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον εξαιτίας της συγγένειας του με το σπάραγμα ευαγγελίου του Στρασβούργου και με το Ευαγγέλιο του Σωτήρος. H σημαντική θέση, την οποία καταλαμβάνει ο σταυρός σε αυτό το κείμενο, παραπέμπει σε μία εποχή, όχι πολύ αργότερα από την εποχή της αγίας Ελένης. Ως τόπος συγγραφής θεωρείται η νότια Αίγυπτος.

Ερευνητικό πρόγραμμα για τα βιβλικά παραθέματα σε ιουδαϊκά κείμενα του Δεύτερου Ναού/ Project on biblical allusions in Second Temple Jewish texts

Στο ιστολόγιο PaleoJudaica διαβάζουμε την είδηση ότι έχει δημιουργηθεί μία σελίδα, όπου παρουσιάζονται τα πρώτα αποτελέσματα του ερευνητικού προγράμματος "The Meaning of Ancient Jewish Quotations and Allusions for the Textual History of the Hebrew Bible", το οποίο εκπονείται από το προσωπικό του Ινστιτούτου Ιουδαϊκών Σπουδών του Παν/μίου της Βιέννης με επικεφαλής τους Armin Lange και Matthias Weigold και επιχορηγείται από το Jubiläumsfond der Österreichischen Nationalbank.

Παραθέτουμε τμήματα της ανακοίνωσης στη σχετική ιστοσελίδα του προγράμματος:

"Ancient Jewish texts often quote or allude to Scriptures. The research project “The Meaning of Ancient Jewish Quotations and Allusions for the Textual History of the Hebrew Bible” tries to study the textual history of the Hebrew Bible before the destruction of the Jerusalem Temple in 70 c.e. in light of quotations of and allusions to passages of the Hebrew Bible in Second Temple Jewish literature. One of the main tasks of the project is to identify and locate the quotations of and allusions to scriptures in ancient Jewish literature. While we continue to search for quotations and allusions, this webpage makes first results of our work available to the scholarly public. Feedback is warmly welcome (please refer to ajqa.judaistik@univie.ac.at)."

Στη σχετική ιστοσελίδα αναρτώνται σε μορφή pdf ορισμένα από τα πορίσματα της έρευνας. Για να βρεθείτε στη σχετική σελίδα, πατήστε εδώ.

P. Harland: Μαγνητοφωνημένη διάλεξη για τη λατρεία του αυτοκράτορα / Ph. Harland: Podcast on Imperial Cult

Στο ιστολόγιό του ο Ph. Harland ανάρτησε μία ακόμη διάλεξη στη σειρά διαλέξεων με θέμα τη λατρεία των θεών στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Θέμα της είναι η λατρεία του αυτοκράτορα. Για να βρεθείτε στη σχετική σελίδα, πατήστε εδώ.

Επίσης σε σημερινή ανάρτησή του ο Harland ενημερώνει τους αναγνώστες του ότι το νέο του βιβλίο, Dynamics of Identity in the World of the Early Christians, μόλις κυκλοφόρησε (στο βιβλίο αναφερθήκαμε σε παλαιότερη ανάρτηση, μόλις μάλιστα φτάσει στα χέριά μας, θα κάνουμε τη σχετική παρουσίαση στο ιστολόγιο). Παραπέμπει μάλιστα στη συνοδευτική ηλεκτρονική σελίδα που κατασκεύασε για όσους αναγνώστες του βιβλίου του ενδιαφέρονται για περαιτέρω πληροφορίες. Για να βρεθείτε στη σχετική σελίδα, πατήστε εδώ.

Εισήγηση Heemstra για την Εβραίους στην SBL / Heemstra paper on Hebrews

Στην ιστοσελίδα της SBL Hebrews Group έχει αναρτηθεί το πρόγραμμα της ομάδας για τη συνάντηση στη Νέα Ορλεάνη της SBL. Διατίθεται στη μορφή pdf η εισήγηση του M. Heemstra για την προς Εβραίους:

Letter to the Hebrews: Jewish Christians and the fiscus Judaicus

(Πηγή: ιστολόγιο Polumeros kai polutropos)

Άρθρο στους Times για ένα νέο βιβλίο σχετικά με τη βιβλική αρχαιολογία / A UK TIMES article about a new book on biblical archaeology

Στην ηλεκτρονική έκδοση των TIMES του Λονδίνου δημοσιεύεται σήμερα ένα άρθρο σχετικά με το βιβλίο του καθ. Eric Cline, Biblical Archaeology: A Very Short Introduction, Oxford University Press.

Mε αφορμή την παρουσίαση αυτού του βιβλίου ο αρθρογράφος Norman Hammond παραθέτει τα όσα λέει στο βιβλίο του ο Cline σχετικά με τους βασιλείς Δαυίδ και Σολομώντα. Η μοναδική εξωβιβλική μαρτυρία για την ύπαρξη του βασιλικού οίκου του Δαυίδ είναι η στήλη του Tel Dan που ανακαλύφθηκε το 1993-1994.
Ο Cline σημειώνει ότι δεν υπάρχουν αρχαιολογικές μαρτυρίες για το Δαυίδ ούτε επιγραφές σύγχρονες με τον Σολομώντα, οι οποίες να τον μνημονεύουν. Δεν είναι επίσης βέβαιη η δύναμη της Ιερουσαλήμ κατά την περίοδο αυτή κι εκφράζει τις αμφιβολίες του κατά πόσο τα κτίρια που βρέθηκαν εκεί θα πρέπει να ταυτιστούν με το παλάτι του Δαυίδ. Ο Cline ασκεί επίσης κριτική στις θέσεις του αρχαιολόγου Yigael Yadin όσον αφορά στα τείχη της Hazor ή την πύλη της Gezer.
Καταλήγει πως μολονότι οι Δαυίδ και Σολομώντας φαίνεται ότι ήταν πραγματικά πρόσωπα, οι ιστορίες σχετικά με αυτούς είναι μεταγενέστερες.
Το λάθος, το οποίο συχνά έγινε στην περίπτωση της βιβλικής αρχαιολογίας, παρατηρεί ο Cline, είναι ότι οι βιβλικές αναφορές χρησιμοποιήθηκαν για την ταυτοποίηση των αρχαιολογικών τοποθεσιών κι επομένως τα αρχιτεκτονικά μέλη και τα κεραμικά χρονολογήθηκαν όχι με αντικειμενικές μεθόδους αλλά έχοντας ως προϋπόθεση την προηγούμενη ταυτοποίηση των κτιρίων.
Σημειώνει συμπερασματικά για το ποιος πρέπει να είναι ο στόχος της βιβλικής αρχαιολογίας:

“Ultimately, biblical archaeology is not about proving or disproving the Bible: archaeologists are more concerned with reconstructing the culture and history of the Holy Land.”

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο των TIMES, πατήστε εδώ.

Στο νέο τεύχος του JJS /In the new issue of JJS

Στο νέο τεύχος του Journal of Jewish Studies 60:2 (2009) δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα, τα οποία παρουσιάζουν ενδιαφέρον για όσους μελετούν τον Ιουδαϊκό κόσμο στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες:

Martin Goodman, "Religious Variety and the Temple in the Late Second Temple Period and its Aftermath", 202-213

Αυτό το άρθρο αμφισβητεί την κυριαρχούσα άποψη ότι η θρησκευτική πολυφωνία μέσα στον Ιουδαϊσμό πριν το 70 μ.Χ. επικεντρωνόταν στο Ναό και ότι αυτή η ποικιλία αντικαταστάθηκε από ενότητα στα 70, όταν καταστράφηκε ο Ναός. Παρουσιάζονται μαρτυρίες ότι διαφορετικές ομάδες μοιράζονταν τον ίδιο Ναό παρά τις μεταξύ τους διαφωνίες σχετικά με τον τρόπο οργάνωσης της λατρείας και υποστηρίζεται ότι η απώλεια αυτού του κοινού θεσμού δεν οδήγησε στην εξαφάνιση αυτών των ομάδων, μολονότι ίσως τις διευκόλυνε στο να αγνοήσει η μία την άλλη.

Aron Pinker, "Qohelet 6:9—It Looks Better than it Tastes ", 214-225

Το Εκκλ 6,9α δεν είναι ένας λόγος επιδοκιμασίας. Υπογραμμίζει τη διάκριση μεταξύ του φαινόμενου και της πραγματικότητας, η οποία έχει ως αποτέλεσμα η γνώση να είναι αβέβαιη, κάτι το οποίο με τη σειρά του αποτελεί τη βάση της ανθρώπινης άγνοιας και της κριτικής στάσης του Εκκλησιαστή. Η διάσταση μεταξύ του "φαίνεσθαι" και του "είναι" καθιστά τα πάντα ασαφή ως לבה, και η απογοήτευση για τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες την καθιστά חור תוער. Το Εκκλ 6,9 θα πρέπει να αποδοθεί: Καλύτερη είναι όραση των ματιών, γιατί ό,τι κατεβαίνει από το λάρυγγα κι αυτό είναι ατμός και κυνήγημα του ανέμου.

Joan E. Taylor, "‘Roots, Remedies and Properties of Stones’: The Essenes, Qumran and Dead Sea Pharmacology ", 226-244

Μελέτες οι οποίες αμφισβήτησαν την υπόθεση σύνδεσης του Κουμράν με τους Εσσαίους χρησιμοποίησαν στοιχεία τοπογραφίας για να υποστηρίξουν ότι το Κουμράν δεν κατοικήθηκε από τους Εσσαίους. Μία παρόμοια όμως προσέγγιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να υποστηριχθεί η αντίθετη άποψη. Η σύνδεση των Εσσαίων με τη Νεκρά Θάλασσα σημειώνεται από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και το Δίωνα Χρυσόστομος, ενώ ο Ιώσηπος αναφέρει ότι οι Εσσαίοι ενδιαφέρονται για "ρίζες, θεραπείες και ιδιότητες των λίθων" (Ιουδ. Πόλεμος 2,136). Η Νεκρά Θάλασσα ήταν γνωστή για τις θεραπευτικές πρώτες ύλες της. Ήταν γνωστά πολλά θεραπευτικά φυτά από αυτήν την περιοχή -ανάμεσά τους το βάλσαμο, η χουρμαδιά, ο μανδραγόρας, το αλιζάρι. Οι θεραπευτικές ιδιότητες της ασφάλτου, του αλουνίτη, του αλατιού και του θειαφιού ήταν επίσης πολύ γνωστές, όπως γνωστές ήταν και οι ιαματικές πηγές στην Καλλιρρόη. Το ενδιαφέρον για την αξιοποίηση αυτών των πηγών -ιδιαίτερα των χουρμαδιών- στην φαρμακολογία θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί οι Εσσαίοι επέλεξαν να ζήσουν κοντά στη Νεκρά Θάλασσα. Τα χειρόγραφα του Κουμράν περιέχουν υλικό σχετικό με τις θεραπείες, το οποίο θα μπορούσε να μελετηθεί. Επίσης κάποια αρχαιολογικά στοιχεία από την τοποθεσία του Κουμράν θα μπορούσαν να ερμηνευθούν λαμβάνοντας υπόψη τα φαρμακολογικά ενδιαφέροντα της κοινότητας.

Naftali S. Cohn, "Rabbis as Jurists: On the Representation of Past and Present Legal Institutions in the Mishnah ", 245-263

Υπό το φως της αυξανόμενης συμφωνίας των ερευνητών ότι οι ραββίνοι της Ύστερης Αρχαιότητας δεν απλά μία ισχυρή κυρίαρχη ομάδα με ρίζες στην εποχή του Ναού, ο συγγραφέας επανεξετάζει τον τρόπο παρουσίασης του ραββινικού παρόντος και του ραββινικού παρελθόντος στη Μισνά. Υποστηρίζει ότι η Μισνά παρουσιάζει τους ραββίνους να ενεργούν ως νομικοί - κατά το πρότυπο των Ρωμαίων νομικών- και να εκφέρουν νομικές απόψεις για θέματα του ιουδαϊκού τελετουργικού νόμου. Αυτή η θέση για το νομικό-δικαστικό ρόλο των ραββίνων στην ιουδαϊκή κοινωνία μετά την καταστροφή του Ναού επιπλέον διαμορφώνει τη ραββινική μνήμη για το παρελθόν, όπου το Sanhedrin της εποχής του Ναού είναι ο προάγγελος των ραββίνων και όπου το Sanhedrin έχει την απόλυτη εξουσία στις τελετές του Ναού. Στη διαμόρφωση του παρελθόντος και του παρόντος, οι ραββίνοι διεκδικούν με έμφαση την εξουσία να γνωματεύουν για τον τελετουργικό νόμο και την τελετουργική πρακτική, μία εξουσία, την οποία δε φαίνεται ότι είχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Έκθεση νομισμάτων από την εποχή της καταστροφής του Ναού / Exhibition of coins from the First Jewish Rebellion

Από την ιστοσελίδα The Bible and Interpretation πληροφορούμαστε για την ανάρτηση στην ηλεκτρονική σελίδα του πρακτορείου ειδήσεων The Associated Press της είδησης λειτουργίας έκθεσης νομισμάτων από την εποχή της καταστροφής του Ναού το 70 μ.Χ. Τα νομίσματα αυτά, (περίπου 70), τα οποία βρέθηκαν πρόσφατα σε ανασκαφή ρωμαϊκής οδού κοντά στο Ναό, φέρουν σε πολλές περιπτώσεις τα σημάδια της μεγάλης καταστροφής του 7ο μ.Χ. Πολλά από αυτά έχουν παραμορφωθεί από τις φωτιές που κατέστρεψαν το Ναό και την πόλη. Επίσης κάποια έχουν κοπεί μερικά μόλις χρόνια πριν την καταστροφή. Τα νομίσματα εκτίθενται στο πλαίσιο μίας μεγάλης έκθεσης νομισμάτων στον Αρχαιολογικό Κήπο της Ιερουσαλήμ. Ανάμεσα στα νομίσματα, τα οποία βρέθηκαν στην πόλη της Ιερουσαλήμ είναι εκτός από εκείνα που κόπηκαν εκεί κατά την επανάσταση και νομίσματα από διάφορες περιοχές της αυτοκρατορίας, κάτι που αποτελεί ένδειξη των σχέσεων της πόλης με τον υπόλοιπο κόσμο.
Για να διαβάσετε το σχετικό δημοσίευμα, πατήστε εδώ.