Στο νέο τεύχος του Palestine Exploration Quarterly 141:3 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Itzhaq Shai -Ilan, David -Kletter, Raz, "An Aegean fire-stand from Tel Nagila", 160-166
Αυτό το σύντομο άρθρο είναι μία εκτενής συζήτηση ενός μοναδικού στο είδος του τμήματος κεραμικού αγγείου που βρέθηκε στις ανασκαφές στο Tel Nagila. Η ερμηνεία του ως τμήματος αιγαιακής σχάρας συμβάλλει στην κατανόηση της προέλευσης και ανάπτυξης του φιλισταϊακού υλικού πολιτισμού στην Φιλισταία της εποχής του Σιδήρου.John D. Green, "Archaeology and politics in the Holy Land : the life and career of P.L.O. Guy", 167-187
Η πορεία του Philip Langstaffe Ord Guy's (1885-1952) στην αρχαιολογία άρχισε με τη θέση του ως βοηθού του Woolley στο Carchemish και ως Επιθεωρητή του Τμήματος Αρχαιοτήτων της Παλαιστίνης στη δεκαετία του 1920. Είναι περισσότερο γνωστός ως διευθυντής της ανασκαφής στη Μεγιδδώ (1927-1934), όπου υιοθέτησε πρωτοποριακές τεχνικές με φωτογράφηση από αερόστατο και πρότεινε την ταυτοποίηση των κτιρίων με κίονες, που βρέθηκαν εκεί, ως στάβλων. Χρονολόγησε αυτά τα κτίρια στην εποχή του Σολομώντας κι έσπειρε έτσι τους σπόρους της μακρόχρονης διαμάχης σχετικά με το ρόλο της Βίβλου στην αρχαιολογική ερμηνεία. Ο Guy αργότερα διορίστηκε διευθυντής της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ιερουσαλήμ (1935-1939) και ίδρυσε το βραχύβιο Τμήμα Αρχαιολογικής Έρευνας στην Παλαιστίνη. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον αγώνα ανεξαρτησίας του Ισραήλ ο Guy κατέλαβε σημαντική θέση στο Τμήμα Αρχαιοτήτων και Μουσείων του Ισραήλ ως Διευθυντής Ανασκαφών και Ερευνών. Η συμμετοχή του στους σιωνιστικούς πολιτικούς κύκλους εξαιτίας του γάμου του με μέλος της οικογένειας Ben-Yehuda αποτέλεσε σημείο τριβής κι επηρέασε την καριέρα του στις δεκαετίες 1920 και 1930. Πρόσφατη αρχειακή μελέτη επιτρέπει την αξιολόγηση της διπλής ζωής του Guy ως αρχαιολόγου και πολιτικού ακτιβιστή και του βαθμού που αυτά τα δύο συναντιούνται. Το όνομά του μπορεί να προστεθεί στην πλειάδα των αρχαιολόγων που εργάστηκαν στην Αγία Γη κατά τα σημαντικά αλλά και ταραγμένα χρόνια της αποικιακής και μεταποικιακής εποχής.
Alexander Fantalkin -Oren Tal, "Re-discovering the Iron Age fortress at Tell Qudadi in the context of neo-Assyrian imperialistic policies", 188-206
To Tell Qudadi (Tell esh-Shuna) τοποθετείται στη βόρεια όχθη των εκβολών του ποταμού Yarkon. Μία προκαταρκτική δοκιμαστική ανασκαφή έγινε στην τοποθεσία τον Οκτώβριο 1937 από ομάδα με επικεφαλής τον P. L. O. Guy και ακολούθησαν εκτεταμένες ανασκαφές από το Νοέμβριο 1937 έως το Μάρτιο 1938 για λογαριασμό του Hebrew University με επικεφαλής τους E. L. Sukenik και S. Yeivin και με τη συμμετοχή του N. Avigad. Αναφέρεται ότι κατά τις ανασκαφές ήρθε στο φως ένα φρούριο της Εποχής του Σιδήρου, του οποίου δύο ταυτοποιήθηκαν δύο αρχιτεκτονικές φάσεις. Οι ανασκαφείς χρονολόγησαν την πρώτη φάση του φρουρίου στον 10ο /9ο αι. π.Χ. ενώ η δεύτερη φάση κατά τη γνώμη τους τοποθετείτε από το τελευταίο μισό του 9ου αι. έως το 732 π.Χ., όταν καταστράφηκε ως αποτέλεσμα της στρατιωτικής εκστρατείας του Tiglath-pileser III. Although the excavations were conducted some seventy years ago, the findings were never published. Λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία της τοποθεσίας για την ιστορίας της γης του Ισραήλ κατά την εποχή του Σιδήρου και ως αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ του Παν/μίου του Tel Aviv και του Hebrew University αποφασίστηκε πρόσφατα να εκδοθεί η τελική έκθεση για την ανασκαφή. Η προκαταρκτική μελέτη κατέληγε σε σημαντικά συμπεράσματα, τα οποία αμφισβητούν τις υποθέσεις που διατύπωσαν οι ανασκαφείς. Η συγκέντρωση κεραμικών σήμερα θεωρείται ότι αποτελεί ένδειξη του ότι το φρούριο δεν κτίσθηκε πριν το δεύτερο μισό του 8ου αι. Επιπλέον η μαρτυρία για τα κεραμικά κατέστησε σαφές ότι το φρούριο υπήρχε κατά τη νεο-Ασσυριακή περίοδο. Φαίνεται λογικό να υποθέσουμε ότι το φρούριο τουTell Qudadi ήταν ένα από τα πολλά νεο-ασσυριακά φρούρια που κατασκευάστηκαν κατά μήκος της ακτής της Γης του Ισραήλ (κάποια από τα οποία κτίσθηκαν στις εκβολές ποταμών) κατά το τέλος του 8ου και το πρώτο μισό του 7ου αι. π.Χ.
Israel Finkelstein - Lily Singer-Avitz, "The pottery of Khirbet en-Nahas : a rejoinder", 207-218
Οι Smith και Levy (2008) δημοσίευσαν μία συγκέντρωση κεραμικών από το κέντρο παραγωγής χαλκού στο Khirbet en-Nahas στον Ιορδάνη. Με βάση τη χρονολόγηση με 14C και σε αντίθεση προς τις μέχρι τώρα γνώσεις για την τυπολογία των κεραμικών στην περιοχή υποστήριξαν ότι αυτά τα κεραμικά χρονολογούνται στην εποχή του Σιδήρου I και IIA κι ότι δεν υπήρξε μεταγενέστερη δραστηριότητα στην τοποθεσία. Οι συγγραφείς του παρόντος άρθρου υποστηρίζουν ότι τα δείγματα που εστάλησαν για χρονολόγηση προέρχονταν από τα απορρίματα της Εποχής του Σιδήρου ΙΑ και ΙΙΑ, ενώ τα κεραμικά προέρχονται από τη δραστηριότητα μετά την παραγωγή της Εποχής του Σιδήρου ΙΙΒ-C, μια δραστηριότητα, η οποία περιλάμβανε και την κατασκευή ενός φρουρίου στην επιφάνεια της τοποθεσίας. Διατυπώνουν την υπόθεση ότι το φρούριο κτίσθηκε κατά μήκος του εμπορικού δρόμου Ασσυρίας-Αραβίας, στους πρόποδες της ανόδου από το Arabah προς το ασσυριακό διοικητήριο της Buseirah.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου