Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

RBL 3/9/2011

David Brakke, The Gnostics: Myth, Ritual, and Diversity in Early Christianity
Reviewed by James F. McGrath

Mark Andrew Brighton, The Sicarii in Josephus's Judean War: Rhetorical Analysis and Historical Observations
Reviewed by Catherine Jones

James H. Charlesworth and Lee Martin McDonald, eds., Jewish and Christian Scriptures: The Function of 'Canonical' and 'Non-Canonical' Religious Texts
Reviewed by Everett Ferguson

Jean Delorme and Isabelle Donegani, L'Apocalypse de Jean: Révélation pour le temps de la violence et du désir
Reviewed by Nils Neumann
Reviewed by Stephan Witetschek

Ian J. Elmer, Paul, Jerusalem and the Judaisers: The Galatian Crisis in Its Broadest Historical Context
Reviewed by Davina C. Lopez

André Myre, Pour l'avenir du monde: La résurrection revisitée
Reviewed by Jeffrey F. Cayzer

Randall W. Reed, A Clash of Ideologies: Marxism, Liberation Theology, and Apocalypticism in New Testament Studies
Reviewed by Leif E. Vaage

Karlheinz Schüssler, ed., Das sahidische Alte und Neue Testament: Vollständiges Verzeichnis mit Standorten sa 621-672
Reviewed by Robert Paul Seesengood

Hal Taussig, In the Beginning Was the Meal: Social Experimentation and Early Christian Identity
Reviewed by Pieter J. J. Botha

Στο τρέχον τεύχος του JSPs / In the current issue of JSPs

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of Pseudepigrapha 21:1 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Françoise Mirguet, "Introductory Reflections on Embodiment in Hellenistic Judaism", 5-20
Στο άρθρο εξετάζονται οι διαφορετικές χρήσεις του σώματος ως έκφρασης ταυτότητας μέσα στις αφηγήσεις των ιουδαϊκών κειμένων της ελληνιστικής εποχής. Αναλύονται τέσσερις αναφορές, όπου το σώμα εκφράζει τον άνθρωπο, είτε ως παράγοντας αναγνώρισης είτε ως έκφραση της εθνικής και θρησκευτικής του ταυτότητας είτε ως ένας τρόπος διακωμώδησης της προσωπικής θρησκείας και εθνικότητας είτε ως έκφραση του ζωντανού όντος. Το σώμα επομένως εμφανίζεται πολύ πριν από τη ραββινική περίοδο ως μία συχνή πηγή έκφρασης και διαμόρφωσης ταυτότητας. Η έρευνα στο παρόν άρθρο επιβεβαιώνει πρόσφατες μελέτες όπου καθίσταται σαφές ότι οι κοινότητες της Διασποράς παρουσιάζουν την τάση να συνδέουν την ταυτότητα με το σώμα παρά με γεωγραφικά όρια. 

Nancy Tan, "Judith’s Embodiment as a Reversal of the Unfaithful Wife of YHWH in Ezekiel 16", 21-36
Η ερμηνεία της Ιουδείθ ως μία λογοτεχνική μορφή μεταφοράς ή προσωποποίησης του Ισραήλ δεν είναι νέα. Ωστόσο η εστίαση στην ενσάρκωση των ιουδαϊκών προσδοκιών στο πρόσωπο της Ιουδείθ μπορεί να ρίξει περισσότερο φως στην ερμηνεία του βιβλίου. Αυτό το άρθρο προτείνει μία ερμηνεία του σώματος της Ιουδείθ ως υπεράσπισης της ιουδαϊκής πίστης. Την ίδια στιγμή κατανοείται μία τέτοια απεικόνιση ως ένα μέσο υπεράσπισης της πιστής Ιουδαίας έναντι της παλαιότερης προφητικής καταδίκης των γυναικείων σωμάτων του άπιστου Ισραήλ / Ιούδα, ιδιαίτερα στο Ιεζ 16. Με άλλα λόγια η Ιουδείθ γίνεται ένα μέσο προσωποποίησης της ομορφιάς, της ευσέβειας, της αποπλάνησης και της κοινωνική θέσης. 

Maria Chrysovergi, "Contrasting Views on Physicians in Tobit and Sirach", 37-54
Αυτό το άρθρο εξετάζει μία σύνθετη ιατρική κατάσταση που βρίσκεται πίσω από δύο αντίθετες μεταξύ τους στάσεις σχετικά με τη αξιοποίηση των ιατρών και τη χρήση των φαρμάκων, οι οποίες απαντούν στα βιβλία του Τωβίτ και Σειράχ. Η θέση αυτού του άρθρου είναι ότι το Τωβ 2, 10 αντικατοπτρίζει μία κατάσταση που δημιουργήθηκε εξαιτίας του πειραματικού σταδίου της φαρμακολογίας κατά τον 3ο και 2ο αι. π.Χ. Το Σειρ 38, 1-15, το οποίο είναι μία έμμεση απάντηση στην κριτική του Τωβίτ για την ιατρική, προσπαθεί να συμβιβάσει την ιατρική τέχνη με τη βιβλική πίστη ότι ο Θεός είναι ο μόνος ιατρός (Έξ 15, 26). Μέσα από τη συζήτηση της σωματικής θεραπείας και οι δύο συγγραφείς αποτολμούν να διαμορφώσουν μία ιατρική συνείδηση μεταξύ των Ιουδαίων της εποχής του Δεύτερου Ναού.

Angela Harkins, "The Performative Reading of the Hodayot: The Arousal of Emotions and the Exegetical Generation of Texts", 55-72
Στο παρόν άρθρο εξετάζονται δύο ανώνυμες Hodayot (1QH 11.6-19 και 13.22—15.8) μέσα από την οπτική της θεωρίας της επιτέλεσης, της μεταστρουκτουραλιστικής κατανόησης της υποκειμενικότητας και των πρόσφατων μελετών για τα συναισθήματα. Η συγγραφέας διατυπώνει την άποψη ότι, όταν ένας αναγνώστης έπρεπε να διαβάσει το κείμενο επιτελεστικά - το ακροατήριο που μπορούσε να διαβάσει ήταν κυρίως άνδρες - έπρεπε να μιμηθεί τις συμπεριφορές που περιγράφονταν στο κείμενο αλλά και να επαναλάβει τα συναισθήματα που προκαλούνταν από αυτό. Με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης μπορούσε να διαμορφώσει τη κατάλληλη υποκειμενικότητα που είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη θρησκευτική εμπειρία. Στην περίπτωση των hodayot από το Κουμράν η ανάγνωση του 1QH 11.6-19 οδήγησε στην εξηγητική γενιά του 1QH 13.22—15.8. Αν το κείμενο επιτελεστεί σωστά, τότε θα εκφραστούν τα κατάλληλα συναισθήματα από τον αναγνώστη και θα γίνουν αντιληπτά από την κοινότητα (κοκκίνισμα του προσώπου, δάκρυα, ιδρώτας κ.ά.). Σε αυτήν την πρόταση η φυσική έκφραση συναισθημάτων από τον αναγνώστη δίνει αυθεντικότητα στο νέο κείμενο που παράγεται. 

Λεξιλόγιο της Κ.Δ. / A NT Vocabulary

Aπό το ιστολόγιο Zwinglius Redivivus πληροφορούμαστε ότι ο John Mark Harris ανάρτησε στην ιστοσελίδα του ένα κατάλογο του λεξιλογίου της Κ.Δ. Οι λέξεις παρατίθενται αλφαβητικά και με σειρά συχνότητας εμφάνισης στην Κ.Δ. Επίσης δίνεται η αγγλική μετάφρασή τους. 
Για να βρεθείτε στη σχετική σελίδα, πατήστε εδώ

Βιβλιογραφία για το συνοπτικό πρόβλημα / Literature list on the synoptic problem

Έναν εκτενή κατάλογο της βιβλιογραφίας για το συνοπτικό πρόβλημα μπορεί ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης να βρει στη σελίδα του Alan Bill. Σύμφωνα με την πληροφορία που δίνεται εκεί ο κατάλογος καλύπτει τις εκδόσεις μέχρι το 2000. 
Υπάρχει επίσης η δυνατότητα καταφόρτωσης σε μορφή pdf.

Ἀρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος στο τρέχον ThR / Some articles of biblical interest in the current issue of ThR

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Theologische Rundschau 76:3 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:


  • Rüdiger Liwak, "Vierzig Jahre Forschung zum Jeremiabuch. II. Zur Entstehungsgeschichte", 265-295
  • Christof Landmesser, "Hermeneutische Theologie verstehen", 349-360
  • Peter Prestel, "»So genau wie möglich und so frei wie nötig « Was ist beim Übersetzen des Neuen Testaments möglich und was ist nötig?", 361-387


Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Δύο νέα άρθρα στη σελίδα The Bible and Interpretation / Two new articles on The Bible and Interpretation

Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχουν αναρτηθεί δύο νέα ενδιαφέροντα άρθρα:

Ένα άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος στο τρέχον ZThK / An article of biblical interest in the current issue of ZThK

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Zeitschrift für Theologie und Kirche 108:3 (2011) δημοσιεύεται μεταξύ άλλων και το εξής άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος:

Christoph Berner, "Der ferne Gott als Richter? Zur theologischen Deutung weltlicher Ungerechtigkeit im Koheletbuch", 253-269
Για τον Εκκλησιαστή η καταπίεση και η διαστρέβλωση της δικαιοσύνης είναι κοινωνικές πραγματικότητες οι οποίες συνεχίζουν να υπάρχουν χωρίς να υπάρχει κάποια ελπίδα αποκατάστασης της δικαιοσύνης σε αυτόν τον κόσμο ή στον επόμενο. Η ιδέα του Θεού ως κριτή είναι ξένη προς την σκέψη του Εκκλησιαστή και εισάγεται για πρώτη φορά  στα Εκκλ 3, 17. 11, 9β. 12, 12-14 κατά τη διάρκεια της συντακτικής αναθεώρησης του βιβλίου. Σε αυτήν την διαδικασία δύο μοτίβα, τα οποία κατέχουν κεντρική θέση στη σκέψη του Εκκλησιαστή υιοθετούνται και εντάσσονται σε μία νέα σύνθεση : ο θεϊκός καθορισμός των εναλλαγών των εποχών από τη μία και η κοινή μοίρα όλων των ανθρώπων αδιάκριτα από την άλλη. Αυτά τα στοιχεία οδηγούν τον αναθεωρητή στο συμπέρασμα ότι ο Θεός καθόρισε την εποχή της εσχατολογικής κρίσης των δικαίων και των αδίκων. 

Το τρέχον τεύχος του Novum Testamentum / In the current issue of Novum Testamentum

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Novum Testamentum 53:3 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Sun-Jong Kim, "Lecture de la parabole du fils retrouvé à la lumière du Jubilé", 211-221
Ορισμένες μελέτες τόνισαν ότι η επίδραση την οποία έχουν ασκήσει τα ιωβηλαία στο Λκ 4, 18-19 φτάνει μέχρι και τις νομικού περιεχομένου περικοπές του κατά Λουκάν ευαγγελίου. Κάποιοι άλλοι ερευνητές αναζήτησαν τα παλαιοδιαθηκικά θέματα στην παραβολή του ασώτου υιού. Ο συγγραφέας του παρόντος άρθρου προτείνει την ανάγνωση αυτής της παραβολής υπό το φως του Ιωβηλαίου νόμου που υπάρχει στο Λευιτ 25. 

Eckhard Rau, "Unser Vater im Himmel Eine These zur Metaphorik der Rede von Gott in der Logienquelle", 222-243
Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι ο λόγος του Ιησού για τον Θεό ως πατέρα στην πηγή των Λογίων. Ως επίκεντρό της έχει το κείμενο Q 10, 21-11, 13, που με τη σειρά του έχει ως κέντρο το Q 10, 22, το οποίο ηχεί ιωάννειο. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι αυτό το χωρίο αποτελεί το κλειδί ερμηνείας και κατανόησης των άλλων χωρίων της Πηγής, τα οποία κάνουν λόγο για τον Θεό ως Πατέρα. Συζητά επίσης τις ιουδαϊκές παραστάσεις για τον Θεό ως Πατέρα και τον τρόπο που ο Ιησούς τις αξιοποιεί για να δικαιολογήσει την αποστολή του στον κόσμο. Τέλος υποστηρίζει ότι αυτά τα λόγια πρέπει να ανάγονται στον ιστορικό Ιησού. 

Leroy Andrew Huizenga, "The Confession of Jesus and the Curses of Peter", 244-266
Ο Joel Marcus πρόσφατα έφερε εκ νέου στο προσκήνιο την άποψη ότι η εκτενέστερη εκδοχή των λόγων του Ιησού στο Μκ 14, 62 (σὺ εἶπας τί γε εἰμί) είναι η αρχική γραφή, ενώ η συντομότερη γραφή (γε εἰμί) θέτει εν αμφιβόλω την αρχαιότητα του Μκ, εάν λάβουμε υπόψη την αινιγματική και αμφίσημη απάντηση του Ιησού στο Μτ 26, 64 (σὺ εἶπας).   O Marcus Joel και οι άλλοι ερμηνευτές συζητούν το πρόβλημα στη βάση της κριτικής του κειμένου και της κριτικής της σύνταξης. Ο συγγραφέας του παρόντος άρθρου στηρίζεται στην αφηγηματική κριτική και καταλήγει στα εξής συμπεράσματα: (1) για αφηγηματικούς και χριστολογικούς λόγους η συντομότερη ανάγνωση των λόγων του Ιησού στο Μκ 16, 62 είναι η αρχική και (2) η αφηγηματική κριτική μπορεί να συμβάλει στην κριτική του κειμένου. 

Klaus Haacker, "Lukas 18:7 als Anspielung auf den Deus absconditus", 267-272
Ο M. Rogland πειστικά αμφισβήτησε τη διαδεδομένη μετάφραση του "μακροθυμεῖν" στο Λκ 18, 7 ως "καθυστερώ ή επιβραδύνω" η οποία στηρίζεται στο Σειρ 25, 19 της μετάφρασης των Ο'. Σωστά εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι σε αυτόν το στίχο το ρ. "μακροθυμεῖν" χρησιμοποιείται για να μεταφραστεί το hithpael το οποίο σημαίνει "συγκρατώ τον εαυτό μου". Δυστυχώς όμως δεν αποπειράται να ερμηνεύσει το Λκ 18, 7 με βάση τις παραπάνω παρατηρήσεις του. Στο παρόν άρθρο παρέχονται επιπλέον στοιχεία για να ξεπεραστεί το γραμματικό πρόβλημα του στ. 7, τα οποία επίσης εντάσσουν πλήρως το στ. στη συνάφεια Λκ 18, 1-8.  

Elian Cuvillier, "“Jacques“ et “Paul“ en débat L'épître de Jacques et la tradition paulinienne (Jc 2 : 14-26//Ep 2 : 8-10, 2 Tm 1 : 9 et Tt 3 : 5.8b)", 273-291
Από μία σύγκριση του Ιακ 2, 14-16 με τα Ρωμ 4-5, Γαλ 2-3 και Φιλ 3, συμπεραίνεται ότι ο Ιάκωβος είχε γνώση των παύλειων επιστολών. Ωστόσο μπορούμε να εντοπίσουμε κάποιες σημαντικές διαφορές που μας οδηγούν στο να πιστέψουμε ότι το Ιακ 2, 14-16 βρίσκεται σε διάλογο με τους χριστιανούς του παύλειου κύκλου της δεύτερης γενιάς. Μία σύγκριση με τα Έφ 2, 8-10, 2 Τιμ 1, 9 και Τίτ 3, 5β-8 επιβεβαιώνει αυτήν την υπόθεση. Η επιστολή του Ιακώβου είναι πιθανόν το έργο του επικεφαλής μίας ιουδαιοχριστιανικής κοινότητας σε μία εποχή, όταν ο ιουδαιοχριστιανισμός προσπαθούσε να ενταχθεί στην υπόλοιπη Εκκλησία. Στο κείμενο δεν γίνονται παραχωρήσεις στις ιδιαίτερες πεποιθήσεις της ομάδας, κάτι που καθίσταται σαφές σε αποκλίσεις από τις πεποιθήσεις των παύλειων κοινοτήτων, οι οποίες τονίζονται στην επιστολή. Στο τέλος του άρθρου του ο συγγραφέας διατυπώνει κάποιες σκέψεις για την χριστολογία της Ιακώβου, η οποία φαίνεται να είναι περισσότερο σύνθετη από ό,τι γενικά εκτιμάται.  

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Σιναϊτικός Κώδικας και Κ.Δ. / Codex Sinaiticus and NT

Στο ιστολόγιο Evangelical Textual Criticism ο Peter M. Head συζητά κριτικά μία πρόσφατη ανάρτηση του ιστολογίου της British Library σχετικά με το κείμενο της Κ.Δ. στον Σιναϊτικό Κώδικα. Για να διαβάσετε την αρχική ανάρτηση, πατήστε εδώ. Για τα σχόλια του Head, πατήστε εδώ.

Το τρέχον τεύχος του Biblical Interpretation / In the current issue of the Biblical Interpretation

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Biblical Interpretation 19:3 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:


  • G. Aichele / R. Walsh, "Metamorphosis, Transfiguration, and the Body", 253-275
  • W. Kynes, "Beat Your Parodies into Swords, and Your Parodied Books into Spears: A New Paradigm for Parody in the Hebrew Bible", 276-310
  • J. Padley, "'Declare the interpretation': Redacting Daniel in Early Bibles for English Children", 311-336

1η Σεπτεμβρίου: Ορθόδοξη μέρα προσευχής για το περιβάλλον / 1st September: Orthodox Prayer Day for the Environment

Στις 6 Ιουνίου 1989 ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος κάλεσε με εγκύκλιό του όλους τους Ορθοδόξους να καθιερώσουν την 1η Σεπτεμβρίου, αρχή της Ινδίκτου στην προσευχή για την προστασία του περιβάλλοντος. Μολονότι η Ορθόδοξη Εκκλησία πάντοτε συμπεριλάμβανε το περιβάλλον στις προσευχές της, για πρώτη φορά με το κάλεσμα του Πατριάρχη και την "Ἱκετήριο ἀκολουθία ὑπέρ τοῦ περιβάλλοντος  ἡμᾶς στοιχείου" που συνέθεσε την επόμενη χρονιά ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης οι προσευχές των Ορθοδόξων δεν αναφέρονταν στην προστασία των ανθρώπων από τις φυσικές καταστροφές αλλά στην προστασία του περιβάλλοντος από τις καταστροφικές πράξεις των ανθρώπων. 
Την πολιτική του προκατόχου του ακολούθησε και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος μάλιστα έχει χαρακτηρισθεί ως ο "πράσινος Πατριάρχης". Μέσα από παρεμβάσεις, εγκύκλιες επιστολές, μηνύματα τόσο μόνος του όσο και από κοινού με άλλους θρησκευτικούς ηγέτες και από μία σειρά συνεδρίων ο Πατριάρχης τόνισε με έμφαση ότι ως αμαρτία πρέπει να λογισθεί και η καταστροφή του περιβάλλοντος. 
Η στάση του Οικουμενικού Πατριάρχη απέναντι στην οικολογική καταστροφή προστίθεται στις φωνές του υπόλοιπου χριστιανικού κόσμου για την αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων και τη βάναυση ανθρώπινη συμπεριφορά απέναντι στα υπόλοιπα είδη και την ίδια την γη. 
Ειδικότερα από το δεύτερο μισό του 20ου αι. κι εξής αναπτύχθηκε μία συγκεκριμένη ερμηνευτική βιβλική προσέγγιση, η λεγόμενη "οικολογική ερμηνευτική προσέγγιση", η οποία ανατρέχει στο ίδιο το κείμενο της Βίβλου αναζητώντας απαντήσεις στο μεγάλο οικολογικό πρόβλημα. Στον αγγλοσαξωνικό κόσμο έχουν αναπτυχθεί διάφορες επιμέρους τάσεις μέσα στη γενικότερη αυτή ερμηνευτική τάση. Σύμφωνα με την τυπολογία που αναπτύσσει ο Horrell  κ.ά.  (SCE 21:2 (2008), 219-238) ακολουθώντας και τον F. Watson μπορούμε να διακρίνουμε δύο βασικές τάσεις: 
(1) της αντίστασης
α) αντίστασης στο βιβλικό κείμενο και κριτική στάση απέναντι σε αυτό. Η τάση αυτή εκπροσωπείται κυρίως από την Earth Bible Team. Οι εκπρόσωποι αυτής της τάσης έχουν αναπτύξει 6 βασικές ερμηνευτικές αρχές που σκοπό έχουν να αποκλείσουν μέσα από μία κριτική διαδικασία καθετί μέσα στο βιβλικό κείμενο, το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ανθρωποκεντρικό κι επομένως καταστροφικό για τη φύση: της εγγενούς αξίας της φύσης, της αλληλεξάρτησης όλων των μελών της δημιουργίας, του δικαιώματος που έχει η γη να υψώσει τη φωνή της ενάντια στην αδικία, του συγκεκριμένου σκοπού που η γη και όλα τα δημιουργήματα εκπληρώνουν μέσα στο κοσμικών διαστάσεων σχέδιο, της αμοιβαίας σχέσης κηδεμονίας και, τέλος, του δικαιώματος αντίστασης της γης σε κάθε αδικία εις βάρος της. 
β) αντίστασης στην οικολογία για χάρη του βιβλικού κειμένου. Αυτή η τάση αναπτύσσεται κυρίως σε φονταμενταλιστικούς και ευαγγελικαλικούς κύκλους στις ΗΠΑ. Η τάση αυτή στις ελαφρότερες εκδοχές της διακρίνεται από απολογητική διάθεση, υποστηρίζει την κατά γράμμα θεοπνευστία του βιβλικού κειμένου. Σε περισσότερο ακραίες εκδοχές διακρίνεται από μία έντονη εσχατολογική διάθεση και βλέπει μέσα σε κάθε οικολογική και φυσική καταστροφή σημάδια του ερχομού των εσχάτων. 
(2) της διάσωσης του βιβλικού κειμένου από κάθε παρερμηνεία και της αποκατάστασης του βαθύτερου οικολογικού μηνύματος μέσα στο βιβλικό κείμενο με σκοπό της αξιολόγησής του ως βάσης ενός χριστιανικού οικολογικά ευαισθητοποιημένου διαλόγου. Έτσι το βιβλικό κείμενο είναι οικολογικά "καλό"  και προσφέρει υλικό για την ανάπτυξη ενός χριστιανικού οικολογικού ήθους, εάν προσεγγισθεί με τα κατάλληλα ερμηνευτικά εργαλεία. Το πρόβλημα έγκειται στις διάφορες παραδόσεις ερμηνείας του κειμένου. Μέσα στο πλαίσιο αυτής της τάσης έχει αναπτυχθεί η ιδέα ότι ο άνθρωπος είναι ο "οικονόμος" της φύσης, ρόλος, ο οποίος κατανοείται μέσα στη λογική της ανθρώπινης αλληλεγγύης προς την υπόλοιπη δημιουργία. 

Οπωσδήποτε η κάθε ερμηνευτική τάση που παρουσιάστηκε παραπάνω έχει τα δυνατά και τα αδύνατά της σημεία. Σε κάθε όμως περίπτωση καθίσταται σαφές ότι η ορθόδοξη βιβλική ερμηνευτική θα πρέπει να σταθεί κριτικά απέναντι σε αυτές και να αναπτύξει τον ιδιαίτερο ερμηνευτικό της λόγο αξιοποιώντας τόσο τα θετικά στοιχεία αυτών των τάσεων όσο και την δική της ιδιαίτερη παράδοση, αποφεύγοντας την εύκολη λύση μίας απολογητικής υπεράσπισης του βιβλικού κειμένου κακοποιώντας το πολλές φορές ερμηνευτικά με σκοπό τον εντοπισμό απαντήσεων σε κάθε σύγχρονη οικολογική ανησυχία. Το βιβλικό κείμενο θα πρέπει να αξιοποιηθεί κριτικά λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη ότι πέρα από το διαχρονικό του μήνυμα στην εκφορά του αντικατοπτρίζει το κοσμοείδωλο και τον αξιακό κόσμο της εποχής του. Από την άλλη οι βασικές θεολογικές αρχές που το διέπουν και οι οποίες θα πρέπει να εντοπισθούν με τη βοήθεια διάφορων ερμηνευτικών εργαλείων μπορούν να αξιοποιηθούν για την ανάπτυξη ενός οικολογικά ευαισθητοποιημένου σύγχρονου θεολογικού λόγου. 


Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Το συνέδριο της Βρετανικής Εταιρείας Καινής Διαθήκης / 2011 Conference of the Britich New Testament Society

Η British New Testament Society διοργανώνει το ετήσιό της συνέδριο στο διάστημα 1-3 Σεπτεμβρίου 2011 στο Πανεπιστήμιο του Nottingham. Για να διαβάσετε το πρόγραμμα των επιμέρους ομάδων εργασίας του συνεδρίου, πατήστε εδώ.http://www.bnts.org.uk/groups

+ C.K. Barrett (1917 - 2011)

Στο διαδίκτυο κυκλοφόρησε τη είδηση του θανάτου του γνωστού Άγγλου καινοδιαθηκολόγου Charles Kingsley Barrett. O Barrett, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στα 94 χρόνια, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ερμηνευτές της Κ.Δ. κατά τον 20ο αιώνα, γνωστός για το υπόμνημά του στο κατά Ιωάννην. Διετέλεσε Professor of Divinity στο University of Durham μέχρι την συνταξιοδότησή του στα 1982. Υπήρξε επίσης συγγραφέας πολλών άλλων υπομνημάτων (για παράδειγμα στις Πράξεις των Αποστόλων και στην 1 Κορινθίους) και σύντομων μελετών (βλ. για παράδειγμα τη συλλογή των σύντομων μελετών του στον Παύλο, στις εκδόσεις T.C. Clark).