Η θέση της Βηθσαϊδά / The location of Bethsaida

Ο Fred Strickert συζητά τις αρχαιολογικές πληροφορίες σχετικά με τη Βηθσαϊδά και την πραγματική της τοποθεσία σε ένα άρθρο του που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation:

"Why the fishing town Bethsaida is not found along the shore of the Sea of Galilee"

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Vetus Testamentum / In the current issue of Vetus Testamentum

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Vetus Testamentum 61:1 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Alexander Izuchukwu Abasili, "Was it Rape? The David and Bathsheba Pericope Re-examined", 1-15

Σε αυτό το άρθρο λαμβάνεται υπόψη η ακαδημαϊκή συζήτηση για το κατά πόσο ο Δαυίδ βίασε τη Βηρσαβεέ κι εξετάζεται εκ νέο η ενότητα 2 Σαμ 11-12. Αξιοποιώντας την αφηγηματική ανάλυση ο συγγραφέας επανερμηνεύει τα κεφ. 2 Σαμ 11-12 έχοντας υπόψη τον εβραϊκό βιβλικό ορισμό για το βιασμό. Αυτή η νέα προσέγγιση αποκαλύπτει ότι κάποιες από τις αντικρουόμενες απόψεις των εξηγητών οφείλονται στην υιοθέτηση του σύγχρονου ορισμού για το βιασμό κατά την ερμηνεία της αφήγησης των 2 Σαμ 11-12. Ο συγγραφέας αμφισβητεί από τη μία τη βάση επάνω στην οποία στηρίχθηκαν εκείνοι οι ερμηνευτές που υποστηρίζουν ότι ο Δαυίδ βίασε την Βηρσαβεέ. Κάνουν λόγο για ένα βιασμό με τη βιβλική σημασία ή χρησιμοποιούν μία σύγχρονη αντίληψη για το βιασμό για να κρίνουν μέσω αυτής την εβραϊκή Βίβλο; Από την άλλη, διαφωνεί με εκείνους τους ερευνητές που κατηγορούν την Βηρσαβεέ ότι αποπλάνησε για οποιονδήποτε λόγο τον Δαυίδ.

Aaron Jonathan Chalmers, "A Critical Analysis of the Formula 'Yahweh Strikes and Heals'", 16-33

Στην παρούσα μελέτη ο συγγραφέας εντοπίζει και αναλύει δεκατρία παραδείγματα της φράσης "ο Γιαχβέ χτυπά και θεραπεύει" ή "ο Γιαχβέ χτυπά και έχει έλεος", που απαντούν στην Π.Δ. καθώς κι ένα ανάλογο παράδειγμα από την Ουγαρίτ, όπου ο Μαρδούχ είναι το υποκείμενο (R.S. 25.460). Επισημαίνονται οι διάφοροι τρόποι με τους οποίους αυτή η φράση χρησιμοποιείται, μεταξύ των οποίων κι εκείνη που αποτελεί τη βάση για τον αίνο της θεότητας, ως η εξήγηση γιατί θα πρέπει να γίνει δεκτή η τιμωρία του Θεού και να την υπομείνει κανείς αγόγγυστα, ως ένας τρόπος κατανόησης της παρούσας κατάστασης του έθνος και / ή για γίνει μία πρόρρηση για το μέλλον κι ως ένας τρόπος για να δηλωθεί η υπέρτατη δύναμη της θεότητας. Τέλος, εξετάζεται το θέμα του Sitz im Leben της διατύπωσης κι ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η φράση πιθανόν άρχισε να υπάρχει μέσα στη συνάφεια των οικιακών τελετών ίασης και ιδιαίτερα ως μέρος του άσματος / προσευχής που ακολουθούσε την ανάρρωση από την ασθένεια, προτού περάσει στους προφητικούς, λατρευτικούς και σοφιολογικούς κύκλους.  

Cynthia Edenburg, "Notes on the Origin of the Biblical Tradition Regarding Achish King of Gath", 34-38

Στην πρώιμη βιβλική παράδοση ο βασιλιάς της Γαδ ήταν πιθανόν ανώνυμος. Αργότερα δανείστηκε το όνομα Αχίς, ένα μη σημιτικό όνομα του πολύ γνωστού βασιλιά της Εκρών κατά τον 7ο αι. ώστε να δοθεί έμφαση στην "ετερότητα" της φιλισταϊκής κυριαρχίας στα χρόνια του Δαυίδ.

Matthijs J. de Jong, "Biblical Prophecy—A Scribal Enterprise. The Old Testament Prophecy of Unconditional Judgement considered as a Literary Phenomenon", 39-70

Στην καρδιά των βιβλικών προφητικών βιβλίων βρίσκεται η επανερμηνεία της προηγούμενης προφητικής κληρονομιάς. Αυτή η κληρονομιά βεβαιώνει την προφητική δραστηριότητα στον Ισραήλ και στον Ιούδα - ένα είδος προφητείας η οποία έμοιαζε κατά πολύ την προφητική και μαντική δραστηριότητα που απαντά κι αλλού στην αρχαία Εγγύς Ανατολή.  Πρόκειται όμως τώρα για γραπτή πρόσληψη, αναθεώρηση και ανάπτυξη αυτής της αρχαιότερης κληρονομιάς η οποία οδήγησε στη γέννηση της "βιβλικής προφητείας" κι προκάλεσε την ανάπτυξη των προφητικών βιβλίων. Σε αυτή τη διαδικασία της επανερμηνείας οι "προφήτες" απομακρύνθηκαν από το χώρο της μαντείας. Έγινας μεμονωμένες μορφές, αντίθετες προς την κοινωνία, που ορίζονταν στην αποστολή τους από τον Γιαχβέ για να μεταφέρουν το μήνυμά του για την άνευ προϋποθέσεων ολοκληρωτική καταστροφή. Μέσω του "μηνύματός" τους εξηγούνταν τα καταστροφικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στον Ισραήλ και στον Ιούδα (ex eventu) ως αποτέλεσμα της θεϊκής οργής. Αυτή ήταν στην πραγματικότητα η συνηθέστερη εξήγηση για τις καταστροφές η οποία απαντά στον κόσμο της αρχαίας Εγγύς Ανατολής.

Sun-Jong Kim, "The Group Identity of the Human Beneficiaries in the Sabbatical Year (Lev 25:6)", 71-81

Σύμφωνα με το νόμο για το σαββατικό έτος στο Λευιτικό η γη του Ισραήλ μπορεί να μην καλλιεργηθεί για ένα χρόνο μετά από έξι χρόνια καλλιέργειας (Λευιτ 25, 2-5). Κατά η διάρκεια αυτού του σαββατικού έτους οι άνθρωποι μπορούν να τρώνε χωρίς να καλλιεργούν τη γη (Λευιτ 25, 6). Αν λάβουμε υπόψη ποιες ομάδες ευνοούνται από αυτόν το νόμο, παρατηρούμε ότι σε αυτές συμπεριλαμβάνονται όχι μόνο Ισραηλίτες αλλά και μη Ισραηλίτες. Έτσι προκύπτει ένα ενδιαφέρον ερώτημα: αυτοί οι ευνοούμενοι από το νόμο συναπαρτίζουν ένα ιδιαίτερο κοινωνικό θεσμό ή είναι κοινωνικές κατηγορίες που επιλέγονται εκείνη τη στιγμή από τον συγγραφέα; Στην παρούσα μελέτη διατυπώνεται μία υπόθεση όσον αφορά στην ταυτότητα της ομάδας των ευνοούμενων από το νόμο για το σαββατικό έτος.  

Emmanuel Mastéy, "A Linguistic Inquiry Solves an Ancient Crime: Re-examination of 2 Samuel 4:6", 82-103

Στο 2 Σαμ 4 περιγράφεται η δολοφονία του Ish-Bosheth, του τελευταίου διαδόχου του Σαούλ από τους δύο αξιωματικούς του. Ο στίχος θεωρείται γενικά προβληματικός από γλωσσικής και φιλολογικής άποψης. Οι παραδοσιακοί Ιουδαίοι υπομνηματιστές προσπάθησαν να επιλύσουν το πρόβλημα του κειμένου κάνοντας συντακτικές συμπληρώσεις. Η μετάφραση των Ο΄ παραδίδει εδώ μία διαφορετική ιστορία, την οποία υιοθέτησαν οι περισσότεροι ερευνητές ως την αρχική ιστορία. Κάποιοι, ωστόσο, έθεσαν το ζήτημα ότι είναι δυνατό η ελληνική εκδοχή να είναι επίσης μία προσπάθεια επίλυσης των δυσκολιών του εβραϊκού κειμένου. Στο παρόν άρθρο ο συγγραφέας αποπειράται να δείξει ότι ο μασωριτικό κείμενο είναι ακριβές κι απόλυτα κατανοητό. Επιπλέον ρίχνει φως σε όλη τη σκηνή και φέρνει στο προσκήνιο την προσωπική στάση του βιβλικού αφηγητή απέναντι στο Δαυίδ και στη  βασιλεία.

Françoise Mies, "«Que sont mes amis devenus?» Note sur Job 13:4", 104-108

Στο Ιώβ 13, 4 μία πραγματική έκφραση με τη σημασία της συκοφαντίας, "κονίαμα ψεύδους" και μπορεί να σημαίνει επίσης "άχρηστοι ιατροί". Δεν υπάρχει κανένα ίχνος του Ρεφαΐμ.

Fanie Snyman, "Reading Psalm 117 against an Exilic Context", 109-118

Ο Ψαλμός 117 είναι ένας πολύ γνωστός και ταυτόχρονα ένας άγνωστος ψαλμός. Είναι πολύ γνωστός, επειδή είναι γνωστός ως ο συντομότερος ψαλμός. Αλλά είναι επίσης άγνωστος, γιατί έχει πολύ λίγο συζητηθεί. Στην παρούσα μελέτη προσφέρεται μία εξήγηση του Ψα 117 και δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην έκταση, σε ζήτηματα κριτικής κειμένου, σε στοιχεία της δομής, στο φιλολογικό είδος, στο κοινωνικό περιβάλλον και στο υλικό της παράδοσης στο οποίο γίνεται αναφορά μέσα σε αυτόν. Υποστηρίζεται ότι ο ψαλμός θα πρέπει να τοποθετηθεί στην εποχή της Αιχμαλωσίας κι όχι στη Μεταιχμαλωσιακή εποχή στην οποία συνήθως τοποθετείται.

W. Dennis Tucker, "Hortatory Discourse and Psalm 96", 119-132

H aνάλυση λόγου εφαρμόστηκε σε αρκετά κείμενα της εβραϊκής Βίβλου, ωστόσο δεν χρησιμοποιήθηκε συχνά στα ποιητικά κείμενα. Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται η θέση ότι ο παραινετικός λόγος στα ποιητικά κείμενα μοιάζει και απηχεί δομές του παραινετικού λόγου που απαντά στο αφηγηματικό υλικό. Συχνά η σειρά των λέξεων και η δομή των στίχων μέσα στην εβραϊκή ποίηση αποδόθηκε στο ποιητικό ύφος. στην ελεύθερη παραλλαγή, στη ρητορική δομή μεταξύ άλλων, όμως αυτή η ανάλυση του Ψα 96 οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η σειρά των λέξεων μπορεί να εξηγηθεί στη βάση του λόγου που χρησιμοποιείται στον ψαλμό.

Joyce Willis, "Conversation in the Succession Narrative of Solomon", 133-147

Διαβάζοντας τα 1 Βασ 1-2, τη διήγηση της διαδοχής του Σολομώντος, ο αναγνώστης μένει με μία παράξενη εντύπωση. Από τη μία, στη σημερινή της συνάφεια και μορφή σαφώς επιδιώκει να προσφέρει μία ευνοϊκή εκδοχή της διαδικασίας. Από την άλλη, κανείς να πρέπει να προχωρήσει κάτω από την επιφάνεια αυτης της ιστορίας για να βρει κρυμμένη μία λιγότερο ευνοϊκή εκδοχή. Στην παρούσα μελέτη σημειώνεται ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζουν οι ιδιωτικές συζητήσεις στην ιστορία και υποστηρίζεται ότι μία παλαιότερη εκδοχή της ιστορίας κατασκευάστηκε στο μεγαλύτερό της μέρος από μία ομάδα που ήταν αντίθετη στη δαυιδική μοναρχία και του Σολομώντος ειδικότερα. Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή ένα νέφος καλύπτει τη νομιμότητα του Σολομώντα. Ο Δαυίδ εξαπατήθηκε από τον Νάθαν και την Βηρσαβεέ για να πιστέψει ότι είχε δώσει μία παλαιότερη υπόσχεση ότι θα τον διαδεχθεί ο Σολομώντας. Ο Σολομώντας ανέβηκε στο θρόνο χάρη σε ένα πραξικόπημα του παλατιού. Η Αβισάγ δεν ήταν η παλλακίδα του Δαυίδ και το αίτημα του Αδωνία γι' αυτήν ήταν εντελώς αθώο. Ωστόσο το αίτημά του και η ιδιωτική του συζήτηση με την Βηρσαβεέ αξιοποιήθηκε από τον Σολομώντα και τους υποστηρικτές του για να απομακρυνθούν οι σημαντικοί προσωπικοί αντίπαλοί του.

Takamitsu Muraoka, "Short Note Who lodged at Geba (Isaiah 10:29)?", 148-149

Σε συμφωνία προς το 1QIsaa προτείνεται η διόρθωση "σε αυτό" στο μασωριτικό κείμενο στο Ησ 10, 20.

Δύο ενδιαφέροντα άρθρα στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation / Two interesting articles on The Bible and Interpretation

Στην ιστοσελίδα The Biblie and Interpretation έχουν αναρτηθεί δυο νέα ενδιαφέροντα άρθρα:

Gideon Avni, "On Archaeology, Forgeries and Public Awareness: The 'James Brother of Jesus' Ossuary in Retrospect"

Joe E. Lunceford, "Women Likewise: A Closer Look at 1 Timothy 3:11"

Tα χειρόγραφα της Μονής Λειμώνος / The manuscripts of the Leimonos Monastery

Η γνωστή Μονή Λειμώνος στη Λέσβο έχει αναρτήσει στο διαδίκτυο τα ψηφιοποιημένα χειρόγραφα της Μονής. Μεταξύ τους βρίσκονται και πολλά χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης. Ο Tommy Wassermann του ιστολογίου Evangelical Textual Criticism παραπέμπει στον παρακάτω κατάλογο χειρογράφων της Κ.Δ. από τη Μονή:

Ms. Lesbiacus Leimonos 35 = GA 1156 (ff. 121-156)

Ms. Lesbiacus Leimonos 67 = GA 1157

Ms. Lesbiacus Leimonos 97 = GA 1158

Ms. Lesbiacus Leimonos 99 = GA 1159

Ms. Lesbiacus Leimonos 141 = GA 1712

Ms. Lesbiacus Leimonos 145 = GA 1713

Ms. Lesbiacus Leimonos 227 = GA 1714

Ms. Lesbiacus Leimonos 132 = GA 1757

Ms. Lesbiacus Leimonos 195 = GA 1758

Ms. Lesbiacus Leimonos 55 = GA 1841

Ms. Lesbiacus Leimonos 294 = GA 2217

Ms. Lesbiacus Leimonos 507 = GA 2220

Ms. Lesbiacus Leimonos 360 = GA 2682

Ms. Lesbiacus Leimonos 1 = GA L798

Ms. Lesbiacus Leimonos 37 = GA L799

Ms. Lesbiacus Leimonos 38 = GA L800

Ms. Lesbiacus Leimonos 40 = GA L801

Ms. Lesbiacus Leimonos 41 = GA L802

Ms. Lesbiacus Leimonos 66 = GA L803

Ms. Lesbiacus Leimonos 137 = GA L1211

Ms. Lesbiacus Leimonos 344 = GA L2055

Ms. Lesbiacus Leimonos 368 = GA L2056

Ένα νέο άρθρο στο τρέχον τεύχος του JGRChrJ / A new article in the current issue of JGRChrJ

Στην ηλεκτρονική σελίδα του τρέχοντος τεύχους του περιοδικού Journal of Greco-Roman Christianity and Judaism 7 (2010) αναρτήθηκε σε μορφή pdf ένα νέο άρθρο. Για να το διαβάσετε ή να το καταφορτώσετε, πατήστε στον τίτλο του άρθρου:

<>

Craig S. Keener

The Plausibility of Luke's Growth Figures in Acts 2.41; 4.4; 21.20

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Trierer Theologische Zeitschrift / In the current issue of Trierer Theologische Zeitschrift

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Trierer Theologische Zeitschrift 120:1 (2011) δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:

• Renate Brandscheidt, "'Heute, wenn ihr auf seine Stimme hört' (Ps 95,7) : literarische Gestalt und theologische Aussage des Invitatorialpsalms 95", 1-25
• Ernst Haag, "Der Sonntag als Herrentag und die tausendjährige Christusherrschaft : Tradition und Interpretation in Offb 20,1-10", 26-45
• Rudolf Mosis, "Ezechiel 13: Verkündigung aus eigenem Herzen : zur Unterscheidung der Geister", 46-63
• Marius Reiser, "Barmherzigkeit und Gericht bei Paulus", 64-78

Ο τιμητικός τόμος για τον καθ. James Alfred Loader / Festschrift for James Alfred Loader

Κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Peter Lang ο τιμητικός τόμος για τον καθηγητή της Π.Δ. στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης James Alfred Loader:

Stefan Fischer, / Marianne Grohmann, (εκδ.), Weisheit und Schöpfung : Festschrift für James Alfred Loader zum 65. Geburtstag, (Wiener Alttestamentliche Studien 7), Peter Lang, Frankfurt am Main/Berlin/Bern/Bruxelles/New York/Oxford/Wien 2010

ISBN 978-3-631-59570-1

243 σελίδες

50 ευρώ

Περιεχόμενα τόμου

• Anneli Aejmelaeus, "Wisdom meets prophecy : the theme of boasting and Paul's quotation of Hannah's psalm", 11-28
• Bob Becking, :"Does wisdom come from Edom? : remarks on an ostracon from Horvat Uza", 29-42
• Phil J. Botha, : "A world firmly established on water : the wisdom foundations of Psalm 24:1-2", 43-58
• Katharine J. Dell, "Old Testament theology in ecological focus", 59-77
• Mark W. Elliott, "Temporality in our hearts? : Qoheleth 3:11 one more time", 79-89
• Stefan Fischer, "Für den Baum gibt es Hoffnung : Tod, Jenseits und Auferstehung in Hiob 14,7-17", 91-105
• Petrus J. Gräbe, "New covenant and creation", 107-120
• Marianne Grohmann, "Naturmetaphorik in Psalm 144", 121-137
• Cornelis Houtman, "Der Januskopf der Schöpfung : Tiere im Alten Testament als Vertreter der Welt und der Gegenwelt", 139-154
• Siegfried Kreuzer, "'Siehe, es war sehr gut' : zur Entstehung des Schöpfungslobes (bzw. der sogenannten Billigungsformel) in Gen 1,4.10.12.18.21.25.31", 155-168
• Thomas Krüger, "Gott als Schöpfer der Armen im Proverbiabuch", 169-182
• Catharina Loader, "Creation stories at grassroots level : reflections on short-short stories by Kees van den Brom", 183-209
• Ludger Schwienhorst-Schönberger, "'Die Welt in Heiligkeit und Gerechtigkeit leiten' : zur Auslegung von Gen 1,26-28 in Weish 9,1-3", 211-229
• Klaas Spronk, "The discussion about the ecological crisis from the perspective of the Old Testament", 231-243

Στο τρέχον τεύχος του Acta Patristica et Byzantina / In the current issue of Acta Patristica et Byzantina

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Acta Patristica et Byzantina 21:1 (2011) δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:

• Jacobus Kok, " The new perspective(s) on Paul and its implication for ethics and mission", 3-17
• Dirk G. van der Merwe, "Rich man, poor man in Jerusalem according to the letter of James", 18-46

H επόμενη συνάντηση του Σεμιναρίου Ορθοδόξου Ερμηνευτικής / The next meeting of the Seminar of Orthodox Exegetical Theology

Η επόμενη συνάντηση του Σεμιναρίου Ορθοδόξου Ερμηνευτικής Θεολογίας του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας Α.Π.Θ. θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 17 Μαρτίου 2001 και ώρα 18.00.

Καλεσμένος ομιλητής θα είναι ο καθηγητής Βυζαντινής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Αλέξανδρος Αλεξάκης.

Ο τίτλος της εισήγησής του είναι:

"Ανθολόγια και ανθολογητές (8ος - 9ος αι.)"

Τον ομιλητή θα παρουσιάσει ο αναπληρωτής καθηγητής τουΤμήματος Συμεών Πασχαλίδης.

Το οστεοφυλάκιο του Ιακώβου / The James Ossuary

Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί ένα νέο άρθρο σχετικά με το περίφημο οστεοφυλάκιο του Ιακώβου, αδελφού του Ιησού και την απήχηση που είχε στα ΜΜΕ.

Για να διαβάσετε το σχετικό άρθρο, πατήστε εδώ.

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού JSOT / In the current issue of JSOT

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of the Old Testament 35:3 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Benjamin D.H. Hilbert, "Joseph’s Dreams, Part One: From Abimelech to Saul", 259-283

Στην περίπτωση του Ιωσήφ οι βιβλικοί συγγραφείς έχουν έναν οραματιστή του οποίου η φήμη ως προφητικού εξηγητή ονείρων (37, 5-11), μάντη (40, 12-36) και ως προσώπου προικισμένου με διορατικότητα (50, 24-25) του έδωσαν τη δυνατότητα να προβάλει τις ερμηνείες των ονείρων στο μέλον. Αν ο συγγραφέας δεν παρενέβη σε αυτά τα όνειρα και στις ερμηνείες τους, όσον αφορά στην οικογένεια του Ιωσήφ, τότε οι ιστοριογράφοι του Ισραήλ προσάρμοσαν τα όνειρα για να τα παρουσιάσουν να "εκπληρώνονται", το πρώτο στην ιστορία του Αβιμέλεχ,  γιου του Μανασσίτη Γεδεών και στη σχέση του Εφραιμίτης Σαμουήλ και του Βενιαμίτη Σαούλ.Η επεξεργασία του πρώτου ονείρου του Ιωσήφ οδηγείστ ο τέλος του πρώτου βιβλίου του Σαμουήλ.

Josebert Fleurant, "Phinehas Murdered Moses’ Wife: An Analysis of Numbers 25", 285-294

Σε αυτό το άρθρο υποστηρίζεται ότι το Αρ 25 είναι ένα κεφάλαιο το οποίο συναπαρτίζεται από δύο διαφορετικές ιστορίες (την ιστορία με τον Βαάλ Πεόρ και την ιστορία για τον Φινεές) κι ένα συμπλήρωμα. Η μεταφορά αυτών των ιστοριών στις αρχικές τους συνάφειες βοηθά τους αναγνώστες να αποκαταστήσουν το πλήρες νόημά τους και να εξηγήσουν τις αντιφάσεις στην παρούσα μορφή του κεφαλαίου. Από τα πολλά συμπεράσματα, στα οποία καταλήγει αυτή η ανάλυση, το σημαντικότερο είναι η ταύτιση της Μαδιανίτισσας, την οποία σκότωσε ο Φινεές με την Ζιπορά, τη γυναίκα του Μωυσή. Ωστόσο φαίνεται ότι ο ιερατικός αναθεωρητής δεν ήταν ευχαριστημένος με το να έχει μια προφητική μορφή, όπως ήταν ο Μωυσής, σε αυτήν τη δύσκολη θέση. Επομένως, πρόσθεσε συμπληρωματικό υλικό στο αρχικό κείμενο καθιστώντας δύσκολη τη σύνδεση της Μαδιανίτισσας με τον Μωυσή.

Gordon Oeste, "Butchered Brothers and Betrayed Families: Degenerating Kinship Structures in the Book of Judges", 295-316

To βιβλίο των Κριτών παρουσιάζει τη γενική διαφθορά της ισραηλιτικής κοινότητας στην περίοδο πριν την μοναρχία. Αυτή η διαφθορά είναι πολύμορφη και λαμβάνει χώρα σε πολλά επίπεδα μέσα στο κείμενο, γίνεται δε περισσότερο προφανής καθώς το βιβλίο πλησιάζει στο τέλος του. Η σταδιακή και αυξανόμενη αποδόμηση των συγγενικών δομών μέσα στο βιβλίο των Κριτών στο επίπεδο της οικογένειας, της φατρίας και της φυλής χαρακτηρίζει αυτήν την αποσύνθεση. Σε αυτήν τη μελέτη εξετάζεται ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται τα διάφορα είδη των συγγενικών σχέσεων μέσα στο βιβλίο των Κριτών προκειμένου να καταδειχθεί πώς το θέμα της αποδόμησης των συγγενικών δομών συμβάλλει στο θέμα της βασιλείας μέσα στο βιβλίο των Κριτών.  Στη συνέχεια αυτή η αποσύνθεση εξετάζεται μέσα στο πλαίσιο της ρητορικής συνάφειας του βιβλίου προκειμένουν να οδηγηθούμε σε συμπεράσματα όσον αφορά στην πιθανή κοινωνική συνάφεια μέσα στην οποία τα θέματα συγγένεια και οικογένεια εξυπηρέτησαν τα ενδιαφέρονται το συγγραφέα.

Dawn Maria Sellars, "An Obedient Servant? The Reign of King Saul (1 Samuel 13—15) Reassessed", 317-338

Σε αυτό το άρθρο επανεξετάζονται τα 1 Σαμ 13-15 και ο αρνητικός χαρακτηρισμός του Σαούλ, ο οποίος επαναλαμβάνεται από τους ερμηνευτές που ακολουθούν. Εξετάζεται η ιστορία της βασιλείας του Σαούλ υπό το φως της αφήγησης για την κλήση ενός βασιλιά στο 1 Σαμ 8, όπου διαπιστώνεται μία αφηγηματική αντίθεση μεταξύ της υπακοής στο λαό και της υπακοής στο Θεό και όπου προφητεύεται η υποταγή του λαού στο βασιλιά του. Καταδεικνύεται ότι το στοιχείο-κλειδί του 1 Σαμ 13-15 είναι η προτίμηση του Σαούλ για τη θέληση του λαού και συμπεραίνεται ότι το γεγονός ότι αυτό έρχεται σε αντίθεση προς την προφητευόμενη μορφή της βασιλείας στο 1 Σαμ 8 καθιστά δυνατή μία περισσότερο θετική ερμηνεία του Σαούλ και της βασιλείας του. Αντί για ένα βασιλιά που μετατρέπει το λαό του σε υπηρέτες του, συναντούμε ένα βασιλιά που επιθυμεί να τον υπηρετήσει.

J. Todd Hibbard, "True and False Prophecy: Jeremiah’s Revision of Deuteronomy", 339-358

Το Δτν 18, 15-22 παρέχει ένα κριτήριο ακρίβειας στην κρίση των προφητών. Υποστηρίζεται εδώ ότι ο Ιερεμίας παίρνει αυτό το κριτήριο και το καθιστά προβληματικό. Μία κριτική εξέταση των τριών κειμένων του Ιερεμία αποκαλύπτει τη φύση αυτής της κριτικής: Ιερ 18, 26 και 28. Μία βασική πτυχή αυτής της κριτικής περιέχει τον τονισμό εκ μέρους του Ιερεμία της πιθανότητας ο Γιαχβέ να αλλάξει γνώμη (‭םהב‬). Ο συγγραφέας οδηγείται στο συμπέρασμα ότι ο Ιερεμίας αποδυναμώνει το ρόλο του προφήτη ως του προσώπου που προλέγει το μέλλον και τονίζει ότι ο ρόλος του προφήτη είναι να παροτρύνει σε ηθική, κοινωνική και θρησκευτική αλλαγή. Στην κατακλείδα της μελέτης εξετάζεται εν συντομία ο τρόπος που ο Ιωνάς κατανοεί αυτό το θέμα και καθίσταται σαφές ότι όλοι οι προφήτες συμφωνούσαν όσον αφορά στην αξία της αλλαγής που εισηγήθηκε ο Ιερεμίας.

Tova Forti, "Of Ships and Seas, and Fish and Beasts: Viewing the Concept of Universal Providence in the Book of Jonah through the Prism of Psalms", 359-374

Το βιβλίο των Ιωνά υπήρξε αντικείμενο της ακαδημαϊκής έρευνας από πολλές απόψεις, όπως για παράδειγμα όσον αφορά στη διαπίστωση του φιλολογικού του είδους (μύθος, παραβολή, αλληγορία), στην ανάλυση  της αφηγηματικής τέχνης σε αυτό (αφηγητής, χαρακτήρες, είδη του λόγου, σκηνές), στην κωμική ερμηνεία (σάτιρα, παρωδία, φάρσα) και τέλος όσον αφορά στον καθορισμό του βιβλίου του Ιωνά ως μίας ανθολογίας βιβλικών θεμάτων (υπακοής, συγχώρησης, μετάνοιας, πρόνοιας). Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται η τελευταία πτυχή, δηλαδή η θεολογική και ιδιαίτερα η ιδέα της πρόνοιας μέσα από διάφορα μοτίβα: την θάλασσα, το πλοίο, το κήτος και το behemah ("θηρίο"). Η εμφάνιση αυτών των μοτίβων στον Ψα 104 (στ. 14, 24-26) και σχεδόν όλων αυτών στον Ψα 8 (στ. 8-9) και η ποιητική ηχώ της αφήγησης του Ιωνά στο Ψα 107, 23-31. 38, καθιστούν σαφή την παγκόσμια ποιότητα της κοσμικών διαστάσεων πρόνοιας του Θεού, η οποία έρχεται σε αντίθεση προς την στενή αντίληψη του Ιωνά για τον Θεό του Ισραήλ.

Peter Hatton, "A Cautionary Tale: The Acts-Consequence ‘Construct’", 375-384

Στα 1995 ο Klaus Koch επιβεβαίωσε ότι η Παλαιά Διαθήκη και ειδικότερα η σοφιολογική γραμματεία, δεν περιέχει την ιδέα της θεϊκής ανταπόδωσης και ότι απλά η ανθρωπότητα εισπράττει τους καρπούς των καλών και κακών πράξεων που σπέρνει. Αυτή η ιδέα, το λεγόμενο σχήμα πράξεις - αποτέλεσμα κατέστη σημαντικό στοιχείο στην παραδειγματική προσέγγιση των σοφιολογικών βιβλίων. Στο παρόν άρθρο ασκείται κάποια κριτική στο αρχικό επιχείρημα του Koch. Ο συγγραφέας επίσης εστιάζεται επίσης στην παρανόησή του από τους ειδικούς του αγγλόφωνου κόσμου.

Ένα νέο άρθρο στο τρέχον τεύχος του JGRChrJ / A new article in the current issue of JGRChrJ

Στην ηλεκτρονική έκδοση του τρέχοντος τεύχους του περιοδικού Journal of Greco-Roman Christianity and Judaism 7 (2010) αναρτήθηκε ένα νέο άρθρο στο οποίο παρουσιάζεται η μαρτυρία των Πράξεων για το κήρυγμα του Παύλου στην Αθήνα σε σχέση με τις πληροφορίες που ο ίδιος ο απόστολος δίνει στην Α΄ Κορινθίους για την ιεραποστολική του δράση στην Αχαΐα:

Craig S. Keener, "Note on Athens: Do 1 Corinthians 16.15 and Acts 17.34 Conflict?