Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Biblische Notizen 153 (2012) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Emmanuel O. Nwaoru, "Genesis 1,28 and the Divine Imperatives for Sustainable Ecology", 3-17
Martin Mulzer, "Der kranke und der gesunde Gehasi. Zum Verhältnis von 2 Kön 5 zu 2 Kön 8,1-6", 19-27
Volker Wagner, "Lassen wir doch den Gottesknecht endlich am Leben! (Jes 53,7-9)", 29-47
Το κείμενο του Γεν 1, 28 περιέχει μία αλυσίδα από πέντε προστακτικές – perû (να είστε γόνιμοι), rebû (πολλαπλασιαστείτε), mil’û (γεμίστε), kibšû (υποτάξτε) and redû (+ είμαι, να κυριαρχήσετε) – στις οποίες οι σύγχρονοι ερμηνευτές και περιβαλλοντιστές εντοπίζουν την αιτία για τα σύγχρονα οικολογικά προβλήματα και για την κακή χρήση του περιβάλλοντος. Ο συγγραφέας επιθυμεί να ρίξει μία νέα ματιά στο κείμενο λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις προστακτικές και μερικές άλλες σε βιβλικές και μη συνάφειες. Υποστηρίζει ότι μία κατάλληλη ερμηνεία κι εφαρμογή της θείας εντολής στο Γεν 1, 28 θα οδηγούσε στην ανακάλυψη της θέλησης του Θεού για μία υγιέστερη σχέση μεταξύ των ανθρώπων και των άλλων δημιουργημάτων κι ότι το οικοσύστημα θα ήταν καλύτερο.
Martin Mulzer, "Der kranke und der gesunde Gehasi. Zum Verhältnis von 2 Kön 5 zu 2 Kön 8,1-6", 19-27
Η διαφορά μεταξύ του ασθενούς και υγιούς Gehazi (Β΄ Βασ 5,27 - 8,1-6) δε μπορεί να εξηγηθεί συγχρονικά. Στη διαχρονική προοπτική το Β΄ Βασ 8, 1-6 θα πρέπει να θεωρηθεί ως η „Fortschreibung“ (συνέχεια και επικαιροποίηση) του Β΄ Βασ 4, 8-37. Και τα δύο κείμενα δεν ανήκουν στο ίδιο φιλολογικό στρώμα του Β΄ Βασ 5 και καθώς συνδυάστηκαν από κάποιον αναθεωρητή του κειμένου, είναι φυσικό να υπάρχει αυτή η διαφορά.
Το βιογραφικό μέρος του Άσματος του Δούλου στο Ησ 52, 13 - 53, 12 περιγράφει τη σωματική κάκωση, την εξουθένωση, την φυλάκιση και την εξορία καθώς επίσης και την εκμετάλλευση του κύριου χαρακτήρα του Άσματος. Ο θάνατος κι η ταφή του δεν αναφέρονται.
Στο Ιερ 35Tg,11b οι Ρεχαβίτες αναφέρουν στον προφήτη Ιερεμία ότι θα μείνουν εξαιτίας ενός στρατού που πλησιάζει στην Ιερουσαλήμ. Στη μετάφραση του Ταργκούμ του Ιερεμία ο Robert Hayward, ωστόσο, μεταφράζει το αραμαϊκό ρήμα, το οποίο εκφέρεται με παρακείμενο, ως να ήταν αόριστος.
Herbert Migsch, "Siebenerfiguren im Jeremiabuch", 53-62
Σε δύο μελέτες του ο Georg Braulik καταδεικνύει ότι στο βιβλίο του Δευτερονομίου υπάρχουν πολλές σειρές από επτά λέξεις ή φράσεις ("δομές των επτά"). Επίσης στο βιβλίο του Ιερεμία μπορεί κανείς να διακρίνει τέτοιες σειρές. Στη άρθρο του στο περιοδικό ο Migsch παρουσιάζει έξι τέτοιες περικοπές από το βιβλίο του Ιερεμία.
Υποστηρίζεται ότι οι δυσκολίες στο Εκκλ 8, 5-7 προκύπτουν από τον φόβο του Εκκλησιαστή απέναντι στην πτολεμαϊκή διοίκηση και την αγωνία του μήπως ο κοσμικός νόμος υποκαταστήσει την υπακοή του στο νόμο του Θεού. Αυτοί οι δύο φόβοι οδηγούν τον Εκκλησιαστή να διατυπώσει τις σκέψεις του με έναν τέτοιο τρόπο που να δίνει την εντύπωση ότι προβάλλει την υπακοή στο βασιλιά, ενώ στην πραγματικότητα υποστηρίζει ότι υποταγή στις εντολές του Θεού προσπαθώντας ταυτόχρονα να αποφύγει τα δεινά της πτολεμαϊκής εξουσίας.
Marko Marttila, "Das Sirachbuch in der finnischen Kultur. Ein Beitrag zur Rezeptionsgeschichte", 89-99
Το βιβλίο Σοφία Σειράχ εκδόθηκε για πρώτη φορά στα φινλανδικά κατά τον 17ο αι. Μαζί με τα άλλα απόκρυφα της Π.Δ. η Σοφία Σειράχ παρέμεινε άγνωστη καθώς οι περισσότερες εκδόσεις τις Βίβλου δεν το συμπεριλάμβαναν. Υπάρχουν ωστόσο παραδείγματα που δείχνουν ότι κάποιοι Φινλανδοί καλλιτέχνες και συγγραφείς, ιδιαίτερα, ενδιαφέρθηκαν για την πρακτική σοφία του Ben Sira. Oι θετικές τοποθετήσεις του, όσον αφορά στο κρασί, είχαν ως αποτέλεσμα ένα τάγμα των Φινλανδών Ιπποτών να φέρει το όνομά του. Επίσης αρκετά φινλανδικά μυθιστορήματα αναφέρουν το βιβλίο σε σχέση με την οινοποσία.
Stefan Bojowald, "Eine Gemeinsamkeit zwischen der ägyptischen und akkadischen Sprache bezüglich der übertragenen Verwendung des Wortes „kochen“ auf Pflanzen", 101-105
Σε αυτήν την σύντομη μελέτη ο συγγραφέας συζητά τη σύγκλιση μεταξύ της αιγυπτιακής και της ακκαδικής. Εξετάζει ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, όπου φαίνεται ότι το ρήμα "μαγειρεύω" μπορεί επίσης να σημαίνει "γίνομαι / είμαι ώριμος". Αυτή η νέα σημασία απαντά σε σχέση με τα φυτά.
Christophe Lemardelé, "Another Suggestion Regarding the Etymology of the Hebrew
Noun mērēa‘", 107-111 Το βιβλίο Σοφία Σειράχ εκδόθηκε για πρώτη φορά στα φινλανδικά κατά τον 17ο αι. Μαζί με τα άλλα απόκρυφα της Π.Δ. η Σοφία Σειράχ παρέμεινε άγνωστη καθώς οι περισσότερες εκδόσεις τις Βίβλου δεν το συμπεριλάμβαναν. Υπάρχουν ωστόσο παραδείγματα που δείχνουν ότι κάποιοι Φινλανδοί καλλιτέχνες και συγγραφείς, ιδιαίτερα, ενδιαφέρθηκαν για την πρακτική σοφία του Ben Sira. Oι θετικές τοποθετήσεις του, όσον αφορά στο κρασί, είχαν ως αποτέλεσμα ένα τάγμα των Φινλανδών Ιπποτών να φέρει το όνομά του. Επίσης αρκετά φινλανδικά μυθιστορήματα αναφέρουν το βιβλίο σε σχέση με την οινοποσία.
Stefan Bojowald, "Eine Gemeinsamkeit zwischen der ägyptischen und akkadischen Sprache bezüglich der übertragenen Verwendung des Wortes „kochen“ auf Pflanzen", 101-105
Σε αυτήν την σύντομη μελέτη ο συγγραφέας συζητά τη σύγκλιση μεταξύ της αιγυπτιακής και της ακκαδικής. Εξετάζει ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, όπου φαίνεται ότι το ρήμα "μαγειρεύω" μπορεί επίσης να σημαίνει "γίνομαι / είμαι ώριμος". Αυτή η νέα σημασία απαντά σε σχέση με τα φυτά.
Το εβραϊκό ουσιαστικό mērēa‘ δεν είναι ανεξάρτητο. Ο Saul M. Olyan το συνδέει με τα ρήματα r‘h και πιο υποθετικά με τη σπάνια σημασία του r‘‘. Οι υποθέσεις του είναι σωστές επειδή η σημασία του συντρόφου είναι μεταφορική μέσα στη συνάφεια της ανάπτυξης της ρίζας r‘. Ακολουθώντας την θεωρία του Γάλλου γλωσσολόγου Georges Bohas, ο συγγραφέας του σύντομου άρθρου προτείνει την εξήγηση αυτής της εξέλιξης μέσα από τις ιδέες της "ετυμολογίας" και του "matrix".
H πρώτη περικοπή από την Επί του Όρους Ομιλία εσφαλμένα χαρακτηρίζεται "αντίθεση", ενώ αποκτά σαφήνεια, όταν καταστεί σαφές ότι -και με ποιον τρόπο - ο Ιησούς επεξεργάστηκε το αρχαίο θέμα του Κάιν και του Άβελ (Γεν 4, 1-16) με το ενέταξε μέσα στην ερμηνεία του της έκτης εντολής: "Ου φονεύσεις" . Από αυτήν την αναφορά προκύπτει: η συνεχής προσφώνηση ενός ανθρώπου που χρήζει προστασίας ως "αδελφού" στο Μτ 5, 21-24, το θέμα της "οργής" (ή του "θυμού") στο Μτ 5, 22 ( = Γεν 4, 5-6) καθώς επίσης και η υπόθεση στο Μτ 5, 23-24 ότι κάποιος θα "φέρει το δώρο του στο θυσιαστήριο" (= Γεν 4, 3-5). Στο Μτ 5, 21-24 ο Ιησούς διαδοχικά στρέφεται στον "Κάιν" (5, 21-22) και - αξιοπρόσεκτα - και στον Άβελ (5, 23-24). Οι δύο πλευρές καλούνται να λύσουν τη διαφορά τους δημιουργικά και ειρηνικά και να οδηγήσουν την αρχαία ιστορία του Κάιν και του Άβελ σε ένα καλύτερο τέλος. Από αυτήν την άποψη το Μτ 5, 21-24 δεν μπορεί να αποκοπεί από το υπόλοιπο σώμα της ενότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου