David A. deSilva , "Out of our Minds? Appeals to Reason (Logos) in the Seven Oracle of Revelation 2—3", 123-155
Mολονότι ο Ιωάννης στηρίζεται στην αφήγηση και στην "δραστική ρητορική" για να πείσει, ταυτόχρονα αναπτύσσει και μία λογική επιχειρηματολογία (λόγος) κυρίως στις επτά προφητείες και χρησιμοποιεί βασικές στρατηγικές που είναι γνωστές από τα εγχειρίδια ρητορικής της αρχαιότητας και τα προγυμνάσματα. Τεκμηριώνει τα συμπεράσματά του και τις προτροπές του με επιχειρήματα με βάση την αναλογία, τις συνέπειες, την αντίθεση, το ιστορικό παράδειγμα και από τις αντιφάσεις. Επομένως ο Ιωάννης στηρίζεται στην προηγούμενη γνώση των χριστιανών, όπως ότι ο Χριστός θα έλθει για να κρίνει, ότι ο Χριστός εκφράζει τη θέλησή του μέσα από την προφητεία κι ότι η ιστορία του Χριστού αποτελεί παράδειγμα για τους μαθητές του per aspera ad astra. Έτσι η λογική επιχειρηματολογία μετριάζει το αυταρχικό ύφος, όμως και αυτός ο τρόπος ανάπτυξης των επιχειρημάτων μπορεί να είναι αποτελεσματικός μόνο μέσα στο πλαίσιο ενός χριστιανικού περιβάλλοντος και πολύ πιθανόν να μην ήταν αποδεκτό έξω από αυτό.
John W. Marshall , "Hybridity and Reading Romans 13", 157-178
Oι ερμηνευτές έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο στον εντοπισμό αντιαυτοκρατορικών τάσεων μέσα στα παύλεια κείμενα. Σε αυτό συνέβαλε και η λεγόμενη μεταποικιακή θεωρία (postcolonial theory), η οποία τόνισε τον αποικιοκρατικό (αυτοκρατορικό) χαρακτήρα του ρωμαϊκού κράτους και πρόσφερε τρόπους ανάλυσης της αντίστασης με πράξη και λόγο μέσα σε μία θεωρητική και συγκρητική συνάφεια. Η ίδια όμως θεωρία βοηθά στην κατανόηση των τάσεων προσαρμογής που αναπτύσσουν άτομα μέσα σε τέτοια κράτη. Η διατύπωση της θεωρίας της "υβριδικότητας" από τον Homi Bhabha με σκοπό την κατανόηση της σχέσης που υπάρχει μεταξύ των τάσεων αντίστασης και ταυτόχρονα της προσαρμογής, μπορεί επίσης να βοηθήσει στην κατανόηση της σχέσης που μπορεί να υπάρχει μέσα στα παύλεια κείμενα μεταξύ του προσαρμοστικού Ρωμ 13,1-7 και της σαφής αντίστασης που προβάλλει αλλού ο Παύλος ενάντια στο καθεστώς.
Nijay Gupta , "An Apocalyptic Reading of Psalm 78 in 2 Thessalonians 3", 179-194
H B' Θεσ γενικά δεν έχει της προσοχής των ερμηνευτών για διάφορους λόγους: εξαιτίας της συντομίας της, της ομοιότητάς της με την Α΄ Θεσ και την αμφισβήτηση της γνησιότητάς της. Ωστόσο μία έμμεση αναφορά στο Ψα 78 στο Β' Θεσ 3,5 ίσως προσφέρει κάποιες πληροφορίες για τα φιλολογικά χαρακτηριστικά του παραινετικού τμήματος της επιστολής, ένα τμήμα που γενικά θεωρείται ότι δε συνδέεται με τα προηγούμενα και ότι είναι ακατανόητο. Ο Ψα 78 αφηγείται την ιστορία του Ισραήλ και παρουσιάζει την αγαθότητα του Θεού και την αχαριστία και σκληροκαρδία του λαού του. Η προσδοκία του ψαλμωδού για την "επόμενη γενιά" επαναλαμβάνεται από τον Παύλο με έναν αποκαλυπτικό τρόπο αυτήν τη φορά. Οι εν Χριστώ είναι εκείνοι που θα βιώσουν την πληρότητα της πίστης την οποία δε μπόρεσε να έχει ο Ισραήλ.
Μία σειρά από άρθρα τα οποία συζητούν το βιβλίο του Richard Bauckham, Jesus and the Eyewitnesses
Jens Schröter, "The Gospels as Eyewitness Testimony? A Critical Examination of Richard Bauckham's Jesus and the Eyewitnesses", 195-209
Craig A. Evans, "The Implications of Eyewitness Tradition", 211-219
Richard Bauckham, "Eyewitnesses and Critical History: A Response to Jens Schröter and Craig Evans", 221-235
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου