Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Louvain Studies 35:1-2 (2011) δημοσιεύεται μεταξύ άλλων και το εξής άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος:
Raymond F. Collins, "How Not to Behave in the Household of God", 7-31
Ο κατάλογος κακιών είναι ένα λογοτεχνικό είδος που συχνά χρησιμοποιείται από τους αρχαίους ηθικούς φιλόσοφους, ιδιαίτερα τους Στωικούς και τους Κυνικούς. Παρόμοιους καταλόγους συναντούμε και στην Καινή Διαθήκη, ειδικά στις επιστολές της. Οκτώ κατάλογοι κακιών υπάρχουν στις λεγόμενες ποιμαντικές επιστολές: πέντε στην 1 Τιμ, ένας στη 2 Τιμ και δύο στην Τιτ. Κάποιες φορές οι κατάλογοι χρησιμοποιούνταν με τον ίδιο περίπου τρόπο που τους χρησιμοποιούσαν οι φιλόσοφοι για να περιγράψουν τον φαύλο χαρακτήρα εκείνων που δεν ακολουθούσαν την "υγιή διδασκαλία" που προβάλλεται ιδιαίτερα στις Ποιμαντικές Επιστολές. Άλλοι κατάλογοι χρησιμοποιούνταν για να παρουσιάσουν τον αντίθετο χαρακτήρα από εκείνον που έπρεπε να έχουν εκείνοι που κατείχαν επιφανείς θέσεις μέσα στον "οίκο του Θεού". Σε μία περίπτωση χρησιμοποιείται ένας κατάλογος για να αντιπαραβληθεί ο παρών τρόπος ζωής του πιστού με εκείνον που είχε στο παρελθόν. Γενικά οι καάλογοι αναφέρουν περίπου 55 διαφορετικές κακίες, αλλά κάποιες φορές είναι δύσκολο να γίνει η διάκριση μεταξύ των κακιών. Αυτό, ωστόσο, είναι ένα συνηθισμένο χαρακτηριστικό των καταλόγων κακιών στην αρχαιότητα. Το αθροιστικό αποτέλεσμα του καταλόγου είναι περισσότερο σημαντικό από τις επιμέρους κακίες που αναφέρονται σε αυτόν. Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι από τις πολλές κακίες των καταλόγων των Ποιμαντικών Επιστολών μόνο δύο αναφέρονται στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Καθεμιά από αυτές τις κακίες αναφέρεται μόνο μια φορά. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι οι συγγραφείς των Ποιμαντικών Επιστολών ενδιαφέρονται περισσότερο για τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά παρά για μία αφηρημένη συζήτηση της ηθικής. Σπάνια οι συγγραφείς / ο συγγραφέας χρησιμοποιούν / χρησιμοποιεί ουσιαστικά για να δηλώσουν / δηλώσει μία κακία. Προτιμώνται τα επίθετα και οι αντωνυμίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου