Walter Hilbrands, "Die Länge der Schöpfungstage. Eine exegetische und rezeptionsgeschichtliche Untersuchung von יום („Tag“) in Gen 1,1-2,3", 3-12
Από την αρχή της ιστορίας της ερμηνείας της συγκεκριμένης περικοπής οι μέρες ερμηνεύτηκαν ως μεγάλες περίοδοι στην παγκόσμια ιστορία. Η ιδέα των ημερών ως μακρών περιόδων σήμερα αντικατοπτρίζει την επιθυμία εναρμόνισης της βιβλικής διήγησης με τη σύγχρονη γεωλογική χρονολογία. Η εξήγηση όμως του Γεν 1 φαίνεται να προϋποθέτει κανονικές ημερολογιακές μέρες.
Rainer Albertz, "Ex 33,7-11, ein Schlüsseltext für die Rekonstruktion der Redaktionsgeschichte des Pentateuch", 13-43
Υπό το φως της θεωρίας των πηγών το μη ιερατικό κείμενο για την Σκηνή του Μαρτυρίου (Έξ 33, 7-11) αποδόθηκε σε μία από τις "αρχαίες" πηγές ή σε μία ιδιαίτερη παράδοση που συνδεόταν μαζί τους. Ο A.H.W. Gunneweg, ωστόσο, πειστικά απέδειξε ότι το κείμενο έπεται του Ρ, δεν ήταν όμως σε θέση να παρέχει λεπτομερείς αποδείξεις. Η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό να καταδείξει ότι το Έξ 33 7-11 συμπεριλαμβανομένων των αναφορών του στο Αρ 11, 12 και Δτν 31, 14-15. 23 θα πρέπει να αποδοθεί σε ένα μεταγενέστερο δευτερονομιστικό στρώμα εξεξεργασίας, το οποίο ήδη προὑποθέτει τα προηγούμενα ιερατικά στρώματα των Γεν-Λευιτ, από τη μία, αλλά προηγείται του πρώτου ιερατικού στρώματος του βιβλίου των Αριθμών, από την άλλη. Αυτό το συμπέρασμα διαφοροποιεί τη θέση του E. Blum και υποστηρίζει τη θέση του T. Römer ότι το βιβλίο των Αριθμών αποτελεί την ύστερη γέφυρα μεταξύ του Τρίτευχου (Γεν - Λευιτ) που έχει δεχθεί ιερατική επεξεργασία και του Δτν που έχει δεχθεί επεξεργασία από τον μεταγενέστερο Δευτερονομιστή. Οι πρώτες βάσεις αυτής της γέφυρας κατασκευάστηκαν από τον μεταγενέστερο εκδότη του Δευτερονομίου (D), ο οποίος επίσης θα πρέπει να θεωρηθεί ο πρώτος εκδότης της Πεντατεύχου, μέσω των κειμένων των Αριθμών και στηρίζονταν στο Έξ 33 και Δτν 31. Από αυτό προκύπτει ένα νέο μοντέλο σχηματισμού της Πεντατεύχου που στηρίζεται στην κριτικές μεθόδου σύνθεσης και σύνταξης.
Tova Forti, The Polarity of Wisdom and Fear of God in the Eden Narrative and in the Book of Proverbs", 45-57
H παρουσία της Σοφίας σε όλη τη δημιουργία που δίνει ευχαρίστηση στον Πατέρα-Θεό / φύλακα (Παρ 8, 30) κατά την αρχέγονη αυτή εποχή την τοποθετεί σε μία σημαντική θέση μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού. Ο συγγραφέας συζητά το μοτίβο της βρώσης από το δένδρο της γνώσης ατον Κήπο της Εδέμ μέσα από τη σοφιολογική προοπτική των Παροιμιών και προσθέτει ένα επιπλέον στρώμα παραστάσεων, το οποίο συμβάλλει στην αξιολόγηση της σχέσης μεταξύ των αξιών της πίστης και της νόησης.
Hans-Georg von Mutius, "Drei nichtmasoretische Textzitate aus dem Midrasch ha-Gadol zu den Büchern Ijob (38,35), Sprüche (29,12) und Kohelet (3,14)", 59-64
Στο Ιώβ 38, 35 ο MhG προσθέτει ένα μη μασωριτικό ןישבו πριν από το ויאמרוו לך. Αυτή η προσθήκη πιστοποιείται κι από τη Βουλγάτα στη γραφή της: et revertentia dicent tibi.Στο Παρ 29, 12 κάποια χειρόγραφα του μασωριτικού αντικαθιστούν το μασωριτικό משל με το μη μασωριτικό מלךך, που είναι παράλληλο του ελληνικού βασιλεύς στη μετάφραση του στίχου από τους Ο΄. Στο Εκκλ 3, 14, ένα από τα χειρόγραφα του Μασωριτικού αντικαθιστά το μασωριτικό יהשה με το μη μασωριτικό חפץ ως την κύρια γραφή και με το יעשה ως τη μεταγενέστερη.
Aron Pinker, "A Reconstruction of Qohelet 10,15", 65-83
Ο συγγραφέας προτείνει μία νέα αποκατάσταση του κειμένου του δύσκολου χωρίου Εκκλ 10, 15 ("Η προσπάθεια του kesil με τον καιρό θα τον καταπονήσει, Αλλοίμονο σε σένα, ως πόλη, της οποίας ο αρχηγός είναι σαν παιδί"). Ο πρώτος στίχος ανήκει στο μασωριτικό κείμενο του Εκκλ 10, 11-14 και ο δεύτερος στο Εκκλ 10, 16-17. Carmel Murtagh, "The Word in a Dialogically Agitated and Tension Filled World. A Bakhtinian Reading of 1 Corinthians 1 and 2", 85-99
Ο Mikhail Bakhtin παρέχει μία κατανόηση της διαλογικής αλήθειας στην οποία το νόημα γεννιέται στο σημείο που συναντιούνται οι διαφορετικές συνειδήσεις. Με τη βοήθεια των σύγχρονων φωνών μπροστά από το κείμενα, αυτή η μελέτη εφιστά τη προσοχή στις φωνές μέσα ή πίσω από το κείμενο των 1 Κορ 1 και 2. Αυτό γίνεται με σκοπό να καταδειχθεί ότι ο Παύλος εμπλέκεται σε ένα διάλογο και δεν προσπαθεί απλά να επιβάλει την αλήθεια στους Κορίνθιους. Αυτή η άποψη υποστηρίζεται επίσης από μία εξέταση του επαναπροσδιορισμού εικόνων όπως "ὁ σταυρός" ("ὁ λόγος καὶ ἡ σοφία"). Μία ανάγνωση μέσα από τη διαλογική προοπτική επιτρέπει την πολυμορφία των νοημάτων, αντίθετα όμως με ό,τι συμβαίνει στην περίπτωση του αποδομισμού δεν καταλήγει στο μη νόημα. Ο επαναπροσδιορισμός των εικόνων που εξετάζονται σε αυτήν την ανάγνωση αποκαλύπτει ένα Θεό του οποίου η σοφία αποκαλύπτεται μέσα από το παράδοξο του σταυρού. Ένας Θεός, ο οποίος είναι γνωστός με τρόπους, οι οποίοι δεν βγάζουν νόημα κατ' ανάγκη με βάση τους συνηθισμένους όρους. Ένας Θεός, ο οποίος αποκαλύπτεται μέσα από τις καθημερινές θρησκευτικές, πολιτισμικές, πολιτικές, οικονομικές και διαπροσωπικές εντάσεις.
Peter-Ben Smit, "A Numismatic Note on Phil 2:9-11", 101-112
Σε αυτή τη σύντομη μελέτη συγγραφέας εφιστά την προσοχή στη σημασία που μπορεί να έχουν τα αρχαία νομίσματα για την ερμηνεία της Κ.Δ. Σε αυτήν τη συνάφεια ένα αρχαίο νόμισμα που κόπηκε στους Φιλίππους αξιοποιείται στη προσπάθεια διερεύνησης του τρόπου με τον οποίο θα πρέπει να κατανόησαν οι πρώτοι αναγνώστες τη δήλωση για το δοξασμό του Χριστού στο Φιλ 2, 9-11.
Friedrich V. Reiterer, "Politik, Bildung und Religion. Der alttestamentliche Glaube im hellenistischen Ambiente Teil 1", 113-137
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου