Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Στο τρέχον τεύχος του VigChr / In the current issue of VigChr

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Vigiliae Christianae 65:3 (2011) δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για όσους ασχολούνται με τον αρχέγονο Χριστιανισμό: 

Matteo Grosso, "A New Link between Origen and the Gospel of Thomas: Commentary on Matthew 14,14", 249-256
Σε αυτό το σύντομο σημείωμα παρουσιάζεται ένα παράλληλο προς ένα λόγιο του Ευαγγελίου του Θωμά το οποίο διασώζεται στο έργο του Ωριγένη, Υπόμνημα στο κατά Ματθαίον 14,14 και το οποίο δεν είχε ως τώρα εντοπισθεί. Σε αυτήν την παράγραφο, η οποία είναι φορτωμένη με βιβλικά παραθέματα, υπάρχει μια αναφορά που θυμίζει ένα λόγιο στο ΕυαγγΘωμά 62, 1. Αυτό το στοιχείο θα πρέπει να συμπεριληφθεί μεταξύ των υπολοίπων που αφορούν στη σχέση του  Ωριγένη και του ΕυαγγΘωμά, η οποία έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον της έρευνας κατά τα τελευταία χρόνια. 

Vincent T.M. Skemp, "Learning by Example: Exempla in Jerome's Translations and Revisions of Biblical Books", 257-284
Το ενδιαφέρον του Ιερώνυμου να προσφέρει exempla στους αναγνώστες του μέσα στις επιστολές του και στις Vitae Patrum επεκτείνεται και στις μεταφράσεις και τις αναθεωρήσεις που έκανε των μεταφράσεων των κανονικών βιβλίων - Ρουθ 4, 11. Δευτ 29, 22(23). Εσθήρ 1, 18. Ζαχ 13, 4- κι ενός μη κανονικού (Τωβ 2, 12). Ο Ιερώνυμος συνέδεσε το ουσιαστικό exemplum με μία ποικιλία λέξεων στο σημασιολογικό πεδίο της obiecta aversionis. Οι θέσεις του όσον αφορά τον καθορισμό της γυναικείας συμπεριφοράς διαδραματίζουν ένα ρόλο στο Εσθ 1, 18. Θεωρεί ότι η Ρουθ είναι ένα θετικό exemplum για το γυναικείο ακροατήριό του, αν και πιθανόν έχει αντικρουόμενα συναισθήματα σχετικά με το γεγονός ότι μία χήρα ξαναπαντρεύεται. Μολονότι η λέξη δεν απαντά στο βιβλίο της Ρουθ, ο χαρακτηρισμός της Ρουθ ως exemplum της αγνής και ενάρετης χήρας άσκησε επίδραση στο θετικό σχολιασμό στα Ιουδείθ 16, 26 και 10, 4.  

Andrew Crislip, "Envy and Anger at the World's Creation and Destruction in the Treatise without Title `On the Origin of the World' (NHC II,5)", 285-310
Το πάθος του φθόνου στο κείμενο του Nag Hammadi Πραγματεία χωρίς Τίτλο, έχει επισημανθεί από διάφορους ερευνητές κατά τα τελευταία 40 χρόνια. Στην παρούσα μελέτη ο συγγραφέας προσεγγίζει τη χρήση των ανταγωνιστικών συναισθημάτων στο συγκεκριμένο αρχαίο κείμενο λαμβάνοντας υπόψη τις αρχαίες αντιλήψεις για τα πάθη κι έτσι διευκρινίζει το ρόλο του φθόνου. Η Πραγματεία χωρίς Τίτλο συνδέει το πάθος του φθόνου με τον θυμό, μία συναισθηματική αλυσίδα που απαντά κι αλλού στην ιουδαϊκή και χριστιανική σκέψη. Αυτή η αλυσίδα εκδηλώνεται σε τρία βασικά επεισόδια: στην προέλευση του κόσμου από τη σκιά, στη γέννηση  του Θανάτου από τον Yaltabaoth και στην τελική καταστροφή των θεών του χάους και των αρχικού πατέρα. Διαβάζοντας τα συναισθήματα στην Πραγματεία διασαφηνίζεται ο δομικός ρόλος του φθόνου και στοιχεία τα οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα έχουν συζητηθεί εξηγούνται (π.χ. η κάθοδος της "χολής" μέσα στον κόσμο κι η αλληλο- καταστροφή των αρχόντων). 


Δεν υπάρχουν σχόλια: