Gary Stansell, "David and His Friends: Social-Scientific Perspectives on the David-Jonathan Friendship", 115-131
H αφήγηση για τη φιλία του Δαυίδ και του Ιωνάθαν στο 1 Σαμ συνεχίζει να γοητεύει τους σύγχρονους αναγνώστες ως μία ιστορία φιλίας που παρέμεινε ζωντανή παρά τις πολιτικές και οικογενειακές πιέσεις. Οι σύγχρονοι αναγνώστες συνηθίζουν να διαβάζουν την ιστορία υπό ένα πρίσμα που κάποιες φορές θαμπώνει από μία ρομαντική και αναχρονιστική τάση. Στην παρούσα μελέτη ο συγγραφέας έχει ως σκοπό να διαβάσει τις αφηγήσεις για τον Δαυίδ και τον Ιωνάθαν με τη βοήθεια ενός διαπολιτισμικού μοντέλου που προκύπτει από το έργο των κοινωνικών επιστημών και ιδιαίτερα της πολιτισμικής ανθρωπολογίας.
Santiago Guijarro & Ana Rodríguez, "The 'Messianic' Anointing of Jesus (Mark 14:3—9)", 132-143
Δύο παράδοξα στοιχεία στην αφήγηση του Μάρκου για τη χρίση του Ιησού στη Βηθανία - τη μυράλειψη της κεφαλής του και η δήλωση για τη μνήμη - αφήνουν να εννοηθεί ότι ο ευαγγελιστής μεταμόρφωσε αυτήν την ανάμνηση σε μία τελετουργία μέσα από την οποία ο Ιησού χρίεται Μεσσίας. Αυτή η νέα τελετη επαναπροσδιορίζει την παραδοσιαή τελεή της χρίσης του βασιλιά προκειμένου να δώσει ένα νέο νόημα στο μεσσιανικό χαρακτήρα του Ιησού. Η δήλωση του Ιησού ότι η πράξη της γυναίκας δε θα ξεχαστεί και το κρίσιμο σημείο στο οποίο ο Μάρκος τοποθέτησε τη σκηνή αποκαλύπτουν ότι αυτή η νέα κατανόηση του τι σημαίνει να είναι κανείς Μεσσίας είναι το κλειδί στην κατανόηση της νέας ταυτότητας του Ιησού και των οπαδών του. Melanie Baffes, "Christology and Discipleship in John 7:37-38", 144-150
Σε αυτό το άρθρο εξετάζονται οι ερμηνείες στο Ιω 7, 37-38 και ειδικά στο ερώτημα σε ποιον αναφέρεται η φράση "ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν". Η έρευνα δεν έχει καταλήξει σε κοινό συμπέρασμα όσον αφορά το θέμα εάν το "ζωντανό νερό" πηγάζει από τον Ιησού ή τον πιστό και υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα για την καθεμιά ανάγνωση. Το βέβαιο εδώ είναι ότι ο συγραφέας του κατά Ιωάννην εσκεμμένα χρησιμοποιεί αμφίσημη γλώσσα προκειμένου να επιτρέψει στους αναγνώστες τη δυνατότητα να ερμηνεύσουν το κείμενο με δύο τρόπους - προκειμένου να τονιστεί η μετάβαση από την χριστολογία στη μαθητεία και τη μεταφορά της Σοφίας και του Πνεύματος από το Χριστό στους μαθητές. Χρησιμοποιώντας το διαλεκτικό τρόπο σκέψης ο ευαγγελιστής παρουσιάζει παράλληλες πραγματικότητες που φαίνεται να είναι αντίθετες μεταξύ τους, αλλά, στην πραγμτικότητα, οδηγούν τους αναγνώστες σε μία μεγαλύτερη αλήθεια. Το Ιω 7, 37-38 καλεί σε μία ανάγνωση "και των δύο" παρά σε εκείνη ενός δυαλισμού "είτε - είτε" που περιορίζει το κείμενο σε μία από τις δύο ερμηνείες.Pieter F. Craffert, "Shamanism and the Shamanic Complex", 151-161
O σκοπός αυτού του άρθρου είναι να εισάγει τους βιβλικούς ερμηνευτές στο σαμανισμό και στη μελέτη του σαμανικού πολύπλοκου φαινομένου. Ο σαμάνος αντιπροσωπεύει ένα σαφές μοντέλο θρησκευτικών επαγγελματιών με κοινές πρακτικές και πεποιθήσεις που στηρίζονται σε εναλλακτικές καταστάσεις συνείδησης. Με βάση τις σωματικές και νευρολογικές δυναμικές των εναλλακτικών καταστάσεων εμπειριών του συνειδητού, ο σαμανισμός αποκτά μοναδικές εκφράσεις μέσα σε διαφορετικές πολιτισμικές συνάφειες. Οι μελέτες του σαμανισμού επίσης παρέχουν τη δυναμική για την κατανόηση και την ανάλυση διαφορετικών πτυχών της βιβλικής παράδοσης. Στο τελευταίο μέρος παρουσιάζονται διάφορες ιστορίες οπτασιών, εκστατικών καταστάσεω και προφητειών καθώς επίσης κι άλλες εναλλακτικές καταστάσεις του συνοπτικού που συνδέονται με μορφές όπως ο Παύλος κι ο Ιησούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου