Στο νέο τεύχος του Theologie und Glaube 99 (2009) δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:
Thomas Hieke, "'Glaubt ihr nicht, so bleibt ihr nicht' (Jes 7,9). Die Rede vom Glauben im Alten Testament", 27-41
Το λογοπαίγνιο που υπάρχει στο εβραϊκό κείμενο του Ησ 7,9 και το οποίο μεταφράζεται στην NRSV ως "If you do not stand firm in faith, you shall not stand at all" στρέφει την προσοχή μας στη ρίζα 'aman ("είμαι αξιόπιστος, σταθερός, ασφαλής"). Τα παράγωγα αυτής της ρίζας -το επίρρημα "amen", δύο ουσιαστικά και δύο ρηματικές ρίζες- συνιστούν το σημασιολογικό πεδίο της ιδέας της "πίστης" στην εβραϊκή Βίβλο: την υπόσχεση να μείνει κανείς πιστός σε κάποιον ή κάτι με τις πράξεις του, να μιμηθεί την πιστότητα του Θεού, να εμπιστευθεί τον Θεό και να πιστέψει στους μάρτυρες και αγγελιοφόρους του και να προσκολληθεί κανείς στον Θεό και να εμπιστευθεί την αγάπη του Θεού.
Ansgar Moenikes, "Gottesbeziehung. Zum Proprium alttestamentlicher Theologie", 63-73
H πηγή και η βάση της θεολογίας της Π.Δ. είναι η απελευθέρωση του Ισραήλ από τη δουλεία της Αιγύπτου με την παρέμβαση του Γιαχβέ - μία μοναδική στιγμή ίδρυσης στην ιστορία ενός λαού της αρχαίας Εγγύς Ανατολής, η οποία εγκαινίασε μία μοναδική σχέση μεταξύ του Ισραήλ και του Θεού. Η μοναδικότητα αυτής της σχέσης κι η αμεσότητά της καθίστανται σαφείς μέσα από τις ιδέες της αγάπης και της νομοθεσίας. Σύμφωνα με την κυρίαρχη θεολογία της Π.Δ. ο βασιλιάς δε βρίσκεται μεταξύ του Θεού και του λαού κι επομένως όχι επικεφαλής του λαού, όπως συνέβαινε σε άλλους πολιτισμούς της αρχαίας Εγγύς Ανατολής. Δεν κυβερνά τους υπηκόους του, αλλά είναι ένας από τους "αδελφούς" του (Δτν 17,20). Επίσης η μεταγενέστερη μονοθεϊστική γενίκευση της σχέσης με τον Θεό συνήθως δε συμπεριλαμβάνει μία ιεραρχικά ανώτερη εξουσία, η οποία κυβερνά το λαό και βρίσκεται μεταξύ αυτού και του Θεού. Ο εσχατολογικός βασιλιάς Ιησούς, ο οποίος σύμφωνα με το Μτ 25,31-46 κυβερνά και κρίνει το λαό, ταυτίζεται με τους "αδελφούς" του. Αυτή η ιδέα κατέστη σημαντική χριστολογική πρόταση πίστης που απαντά και σήμερα στην θεολογία.
Thomas Hieke, "'Glaubt ihr nicht, so bleibt ihr nicht' (Jes 7,9). Die Rede vom Glauben im Alten Testament", 27-41
Το λογοπαίγνιο που υπάρχει στο εβραϊκό κείμενο του Ησ 7,9 και το οποίο μεταφράζεται στην NRSV ως "If you do not stand firm in faith, you shall not stand at all" στρέφει την προσοχή μας στη ρίζα 'aman ("είμαι αξιόπιστος, σταθερός, ασφαλής"). Τα παράγωγα αυτής της ρίζας -το επίρρημα "amen", δύο ουσιαστικά και δύο ρηματικές ρίζες- συνιστούν το σημασιολογικό πεδίο της ιδέας της "πίστης" στην εβραϊκή Βίβλο: την υπόσχεση να μείνει κανείς πιστός σε κάποιον ή κάτι με τις πράξεις του, να μιμηθεί την πιστότητα του Θεού, να εμπιστευθεί τον Θεό και να πιστέψει στους μάρτυρες και αγγελιοφόρους του και να προσκολληθεί κανείς στον Θεό και να εμπιστευθεί την αγάπη του Θεού.
Ansgar Moenikes, "Gottesbeziehung. Zum Proprium alttestamentlicher Theologie", 63-73
H πηγή και η βάση της θεολογίας της Π.Δ. είναι η απελευθέρωση του Ισραήλ από τη δουλεία της Αιγύπτου με την παρέμβαση του Γιαχβέ - μία μοναδική στιγμή ίδρυσης στην ιστορία ενός λαού της αρχαίας Εγγύς Ανατολής, η οποία εγκαινίασε μία μοναδική σχέση μεταξύ του Ισραήλ και του Θεού. Η μοναδικότητα αυτής της σχέσης κι η αμεσότητά της καθίστανται σαφείς μέσα από τις ιδέες της αγάπης και της νομοθεσίας. Σύμφωνα με την κυρίαρχη θεολογία της Π.Δ. ο βασιλιάς δε βρίσκεται μεταξύ του Θεού και του λαού κι επομένως όχι επικεφαλής του λαού, όπως συνέβαινε σε άλλους πολιτισμούς της αρχαίας Εγγύς Ανατολής. Δεν κυβερνά τους υπηκόους του, αλλά είναι ένας από τους "αδελφούς" του (Δτν 17,20). Επίσης η μεταγενέστερη μονοθεϊστική γενίκευση της σχέσης με τον Θεό συνήθως δε συμπεριλαμβάνει μία ιεραρχικά ανώτερη εξουσία, η οποία κυβερνά το λαό και βρίσκεται μεταξύ αυτού και του Θεού. Ο εσχατολογικός βασιλιάς Ιησούς, ο οποίος σύμφωνα με το Μτ 25,31-46 κυβερνά και κρίνει το λαό, ταυτίζεται με τους "αδελφούς" του. Αυτή η ιδέα κατέστη σημαντική χριστολογική πρόταση πίστης που απαντά και σήμερα στην θεολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου