Το νέο τεύχος του BN

Στο νέο τεύχος του Biblische Notizen 141 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Paul Kruger, "Nonverbal communication and Narrative Literature: Genesis 39 and the Ruth Novella", 5-18

Ο συγγραφέας τονίζει την τάση των εγκυκλοπαιδειών για την εβραϊκή Βίβλο να αγνούν γενικά το φαινόμενο της μη λεκτικής επικοινωνίας. Μετά από μία σύντομη παρουσίαση των μελετών που έχουν δημοσιευθεί μέχρι σήμερα σχετικά με το θέμα σε σχέση με την αρχαία Εγγύς Ανατολή και την εβραϊκή Βίβλο, παρουσιάζονται ως παραδείγματα μη λεκτικής επικοινωνίας μία περικοπή από την ιστορία του Ιωσήφ (Γεν 39,12) και κάποιες ενδείξεις της μη λεκτικής κατηγορίας "proxemics" (αφορά τη σχέση χώρου και συμπεριφοράς) στην ιστορία της Ρουθ. Αυτή η παρουσίαση καθιστά σαφές το πόσο ενδιαφέρουσες προοπτικές μπορεί να έχει κανείς στη διάθεσή του, αν το ενδιαφέρον στραφεί σε κάποιες από αυτές τις μη λεκτικές συμβολικές λεπτομέρειες σε αυτές τις αφηγήσεις.

Carsten Ziegert, "Das Altargesetz Ex 20,24-26 und seine kanonische Rezeption", 19-34
Υπάρχει μία σαφής διάσταση μεταξύ του νόμου για το βωμό στο Έξ 20,24-26 και τις άλλες οδηγίες της Πεντατεύχου, οι οποίες ορίζουν τον τόπο και τον τρόπο της θυσίας. Λαμβάνοντας υπόψη την canonical approach αυτές οι εντάσεις του κειμένου συμβάλλουν στο θεολογικό εμπλουτισμό του. Στην άμεση συνάφεια ο νόμος για το βωμό παρουσιάζεται ως μία ρύθμιση που αφορά τη σύναψη της Διαθήκης στο Σινά. Τα οικοδομικά υλικά, που αναφέρονται στο κείμενο, παραπέμπουν στις πατριαρχικές παραδόσεις. Η απλότητα του σχεδιασμού τονίζει την εξάρτηση από τον Γιαχβέ. Στην κανονική πρόσληψη από το Έξ 24 έως και το 1 Χρον 21, οι ρυθμίσεις σχετικά με το νόμο του βωμού, εφαρμόζονται και στην ανανέωση της διαθήκης. Η τελευταία είναι ανεξάρτητη από το λατρευτικό συγκεντρωτισμό που περιγράφεται στο Δτν 12 και λαμβάνει χώρα σε συγκεκριμένες στιγμές της κανονικής αφήγησης.

Karin Schöpflin, "Naaman. Seine Heilung und Bekehrung im Alten und im Neuen Testament", 35-56
Η ιστορία της θεραπείας του Νααμάν είναι μία εξαιρετική περίπτωση ανάμεσα στις θεραπείες που επιτέλεσαν προφήτες καθώς λαμβάνει χώρα με μία εντολή που δίνει ο προφήτης στο όνομα του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι ο μη-Ισραηλίτης Νααμάν θα πρέπει να έχει εμπιστοσύνη στην αποτελεσματικότητα αυτού του λόγου και να πράξει σύμφωνα με αυτόν. Επομένως αυτή η ιστορία συνδυάζει τη θεραπεία και τη μεταστροφή. Μέσα στην Κ.Δ. ο Νεεμάν και ο Ελισσαίος αναφέρονται σαφώς από τον Λουκά (4,27). Ωστόσο τα συνοπτικά ευαγγέλια χαρακτηρίζουν τη θεία εξουσία και δύναμη του Ιησού κάνοντας έμμεση αναφορά στο 2 Βασ 5. Επίσης το περιστατικό του Αιθίοπα ευνούχου που βαπτίζεται από τον Φίλιππο περιέχει αναφορές στην Π.Δ.

Joachim Eck, "Bilden Jes 6,1-11 und 1 Kön 22,19-22 eine Gattung? Ein umfassender exegetischer Vergleich. Teil 1", 57-66

Martin Leuenberger, "Blessing in Text and Picture in Israel and Levant. A Comparative Case Study on the Representation of Blessing in Hirbet el-Qom and on the Stela of Yehiawmilk of Byblos. Teil 2", 67-90

Στο παρόν άρθρο παρουσιάζεται η σημασία της ευλογίας στην ανατολική Μεσόγειο κατά την πρώτη χιλιετηρίδα π.Χ. με τη βοήθεια δύο παραδειγμάτων από τις πηγές: την επιγραφή από το Hirbet el-Qom (Qom 3) και τη στήλη του Yehiawmilk από τη Βύβλο, στις οποίες έχουμε ταυτόχρονα παράσταση και κείμενο. Τα δύο ευρήματα συγκρίνονται μεταξύ τους με σκοπό να ερμηνευθεί η έννοια της ευλογίας, η οποία στηρίζεται σε μία συνεργία εικόνας και κειμένου.

Nicalae Roddy, "Perforated Tripodal Vessels at Iron II Bethsaida-Tzer", 91-100

Κατά τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία συζήτηση σχετικά με την πιθανή χρήση τρυπητών κυπέλων σε τρίποδες, τα οποία βρέθηκαν in situ στο λατρευτικό χώρο στην πύλη της πόλης Bethsaida και χρονολογούνται στην Εποχή του Σιδήρου ΙΙ. Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα, εάν αυτά τα κύπελλα ήταν θυμιατά ή κύπελα σπονδών. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι χρησιμοποιούνταν για αρωματικά φυτά και μυρωδικά γενικότερα με σκοπό τον αρωματισμό των κρεάτων που προσφέρονταν για θυσία.

Friedrich Gustav Lang, "Maßarbeit im Markus-Aufbau. Stichometrische Analyse und theologische Interpretation. Teil 2", 101-116

Σύμφωνα με τον συγγραφέα το ευαγγέλιο του Μάρκου είναι δομημένο όπως μία αρχαία τραγωδία. Με τη βοήθεια της στιχομετρίας ο συγγρ. παρουσιάζει τη δομή του κειμένου:ο πρόλογος (1,1-13) και ο επίλογος (16,1-8) πλαισιώνουν 5 "πράξεις": 1,14-3,6. 3,7-8,21. 8,22-10,45. 10,46-13,37. 14,1-15,47. Χρησιμοποιώντας το δεκαπεντασύλλαβο "στίχο" (το αρχαίο ελληνικό μέτρο για την πρόζα) προκύπτει ένα σύνολο 48 x 34 =1632 στίχων: το τμήμα της Γαλιλαίας (1,14-8,21) και της Ιουδαίας (10,1-16,8) π.χ. αποτελούνται το καθένα από 21 x 34 = 714 στίχους. Η στιχομετρική ανάλυση αποκαλύπτει πολλές ομόκεντρες δομές και αναλογίες. Αυτό προδίδει λογοτεχνικές φιλοδοξίες εκ μέρους του συγγραφέα του ευαγγελίου. Ο συγγρ. (Ιωάννης-Μάρκος;) φαίνεται να κάνει μία ιδιαίτερα λεπτή θεολογική διάκριση, όταν διακρίνει μεταξύ του "Χριστού"(βασιλιά των Ιουδαίων) και του "Υιού του Θεού" (γενικότερη έννοια), μεταξύ της προ-πασχάλιας "αρχής του ευαγγελίου" και του καθαυτού "ευαγγελίου" που εξαγγέλλεται το πρωί του Πάσχα. Μέσα από μία νέα ανάγνωση η Γαλιλαία είναι ο τόπος, όπου εμφανίζεται ο Αναστάς.

Rainer Schwindt, "Der Klageruf der Märtyrer. Exegetische und theologische Überlegungen zu Offb 6,9-11. Teil 1", 117-126