Σύμφωνα με την έρευνα μίας διεθνούς ομάδας ειδικών η έκρηξη ενός ηφαιστείου στις Αλεούτιους Νήσους στην Αλάσκα κατά τον 1ο αι. π.Χ. και οι κλιματικές αλλαγές που αυτή προκάλεσε φαίνεται να συνέβαλε καταλυτικά στο τέλος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Η έκρηξη, 6.000 χλμ μακριά από τη Ρώμη, οδήγησε σε μία περίοδο υπερβολικού ψύχους που με τη σειρά του έφερε την οικονομική κρίση, την καταστροφή των γεωργικών καλλιεργειών, την πείνα και στη συνέχεια την κοινωνική και πολιτική αναταραχή. Η γεωχημική ανάλυση ηφαιστειακής τέφρας που βρέθηκε σε πάγους στη Γροιλανδία και στη Ρωσία βεβαιώνει ότι το ηφαίστειο Οκμόκ εξερράγη το 45 π.Χ. και το 43 π.Χ. κι η δεύτερη εκείνη έκρηξη επηρέασε σημαντικά το κλίμα στο βόρειο ημισφαίριο. Σύμφωνα με την έρευνα τα δύο χρόνια μετά το 43 π.Χ. ήταν τα πιο κρύα κατά τα τελευταία 2.500 χρόνια κι η γεωργική κι η οικονομική καταστροφή επιτάχυνε τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις που είχαν ήδη αρχίσει με τη δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα.
Οι ηφαιστειακές εκρήξεις φαίνεται πως συνέβαλαν σε πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές και σε άλλους πολιτισμούς, όπως της Αιγύπτου, της Εγγύς Ανατολής αλλά και του Αιγαίου. Δυστυχώς, όμως, αυτός ο παράγοντας δε λαμβάνεται συχνά υπόψη, αν και οι γραπτές πηγές ή τα αρχαιολογικά ευρήματα παρέχουν κάποιες ενδείξεις για αυτό. Τέτοιες έρευνες, όπως αυτή για το ηφαίστειο Οκμόκ, οι οποίες συνδυάζουν την τεχνολογία, τη γεωλογία κι άλλες φυσικές επιστήμες και την ιστορία κι αρχαιολογία, παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για ιστορία των αρχαίων πολιτισμών. Επιπλέον, αποδεικνύουν το πόσο ουσιαστική μπορεί να είναι η συνεργασία φυσικών και ανθρωπιστικών επιστημών στη μελέτη του πολιτισμού:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου