Jean Zumstein, "Narrativité et hermιneutique du Nouveau Testament", 324-340
H ανάπτυξη της αφηγηματολογίας ως στοιχείου της ερμηνείας της Κ.Δ. θα πρέπει να θεωρηθεί ως μία απλή τεχνική βελτίωση στη μεθοδολογικά εδραιωμένη προσέγγιση του κειμένου. Προϋποθέτει μία βαθειά ανανέωση της ίδιας της ερμηνευτικής. Αυτή η αλλαγή μπορεί να καταστεί σαφής χρησιμοποιώντας τη θεωρία των τριών μιμήσεων, την οποία ανάπτυξε ο Paul Ricoeur στο μνημειώδες έργο του «Temps et récit» («Ο χρόνος και η αφήγηση»).
André Winin, " Un lieu pour la présence de Dieu. Parcours biblique", 382-400
Στο άρθρο παρέχεται ένα πανόραμα των όσων αναφέρουν οι δύο διαθήκες για "την κατοικία του Θεού", τον τόπο της παρουσίας του ανάμεσα στο λαό της διαθήκης. Αυτή η μακρά αφήγηση αναγιγνώσκεται με τον τρόπο που μεταδίδεται από την ιουδαϊκή και χριστιανική παράδοση. Σκοπός είναι να παρουσιασθούν όχι οι ιστορικές πραγματικότητες, που βρίσκονται στη βάση αυτής της αφήγησης, αλλά τα πρόσωπα, τα οποία συνδέει με τους τόπους παρουσίας του Θεού ή τους τρόπους παρουσίας του. Επομένως εξετάζονται τα όσα λέγονται για τη Σκηνή του Μαρτυρίου στην έρημο, για το ναό στην Ιερουσαλήμ, την καταστροφή αυτού του ιερού και τη εξαγγελία της Κ.Δ. για ένα νέο ναό.
André Winin, " Un lieu pour la présence de Dieu. Parcours biblique", 382-400
Στο άρθρο παρέχεται ένα πανόραμα των όσων αναφέρουν οι δύο διαθήκες για "την κατοικία του Θεού", τον τόπο της παρουσίας του ανάμεσα στο λαό της διαθήκης. Αυτή η μακρά αφήγηση αναγιγνώσκεται με τον τρόπο που μεταδίδεται από την ιουδαϊκή και χριστιανική παράδοση. Σκοπός είναι να παρουσιασθούν όχι οι ιστορικές πραγματικότητες, που βρίσκονται στη βάση αυτής της αφήγησης, αλλά τα πρόσωπα, τα οποία συνδέει με τους τόπους παρουσίας του Θεού ή τους τρόπους παρουσίας του. Επομένως εξετάζονται τα όσα λέγονται για τη Σκηνή του Μαρτυρίου στην έρημο, για το ναό στην Ιερουσαλήμ, την καταστροφή αυτού του ιερού και τη εξαγγελία της Κ.Δ. για ένα νέο ναό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου