Annette Schellenberg, "Humankind as the 'Image of God'. On the Priestly predication (Gen 1:26-27; 5:1; 9:6) and its relationship to the ancient Near Eastern understanding of images", 97-115
Έχοντας ως αφετηρία την παρατήρηση ότι στην αντίληψη της Αρχαίας Ανατολής η λειτουργία και η ουσία (ποιότητα) των λατρευτικών εικόνων και των βασιλέων, οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως "εικόνα" (ενός) θεού, δε μπορούν να διακριθούν μεταξύ τους, σε αυτήν τη μελέτη τίθεται εκ νέου το ζήτημα της σημασίας των ιερατικών δηλώσεων για το κατ' εικόνα. Μετά από συζήτηση της πρωτοϊστορίας, όπως αυτή παρουσιάζεται στον Ιερατικό Κώδικα - όπου ο άνθρωπος αποδεικνύεται ανίκανος κυρίαρχος (Γεν 6,9-13) και δεν αναγνωρίζεται πλέον σε αυτό το αξίωμά του από το Θεό (Γεν 9,1-7), εξακολουθεί όμως να είναι "εικόνα του Θεού" (Γεν 9,6) - εξάγονται από το συγγραφέα τα εξής συμπεράσματα: (1) οι δηλώσεις του Ιερατικού Κώδικα για το κατ' εικόναν δεν αφορούν στη λειτουργία του ανθρώπου ως κυρίου επί των ζώων, (2) ως "εικόνα Θεού" χαρακτηρίζεται ο άνθρωπος στον Ρ όχι εξαιτίας της ουσίας του αλλά παρά αυτήν. (3) Το ενδιαφέρον εστιάζεται όχι στον άνθρωπο, που είναι κατ' εικόνα Θεού, αλλά στο Θεό, ο οποίος δημιούργησε / αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως εικόνα του. (4) Επειδή ο Θεός είναι ο ένας κι επομένως και ο δημιουργός όλων των ανθρώπων, ισχύουν οι δηλώσεις του ιερατικού κώδικα για τους "ανθρώπους" ουσιαστικά για όλους τους ανθρώπους, όπως το καθιστούν σαφές περαιτέρω ενδείξεις στον κείμενο του Ρ.
Andreas Schüle, "The Divine-Human Marriages (Genesis 6:1-4) and the Greek Framing of the Primeval History", 116-128
Ο συγγραφέας ερμηνεύει με τη βοήθεια της ελληνικής μυθολογίας το συχνά αντιμετωπιζόμενο ως ξένο σώμα επεισόδιο των λεγόμενων "γάμων των αγγέλων" στο Γεν 6,1-4. Με την αναφορά ενός φύλου των "ηρώων", το οποίο προκύπτει από την ένωση ανθρώπων και θεών, το Γεν 6,1-4 παραπέμπει στη μυθολογία των ηρώων, η οποία κατέχει κεντρική θέση στην ελληνική αρχαιότητα και την ενσωματώνει στην αρχαία ιστορία για τη δημιουργία και την αύξηση των ανθρώπων. Η κεντρική δήλωση είναι ότι στην πρώιμη φάση της ανθρωπότητας τα σύνορα μεταξύ της θεϊκής και της ανθρώπινης σφαίρας ήταν ακόμη ρευστά. Σε αυτό θέτει ένα τέλος ο Γιαχβέ, καθώς περιορίζει τη διάρκεια ζωής του ανθρώπου σε 120 χρόνια.
Andreas Schüle, "The Divine-Human Marriages (Genesis 6:1-4) and the Greek Framing of the Primeval History", 116-128
Ο συγγραφέας ερμηνεύει με τη βοήθεια της ελληνικής μυθολογίας το συχνά αντιμετωπιζόμενο ως ξένο σώμα επεισόδιο των λεγόμενων "γάμων των αγγέλων" στο Γεν 6,1-4. Με την αναφορά ενός φύλου των "ηρώων", το οποίο προκύπτει από την ένωση ανθρώπων και θεών, το Γεν 6,1-4 παραπέμπει στη μυθολογία των ηρώων, η οποία κατέχει κεντρική θέση στην ελληνική αρχαιότητα και την ενσωματώνει στην αρχαία ιστορία για τη δημιουργία και την αύξηση των ανθρώπων. Η κεντρική δήλωση είναι ότι στην πρώιμη φάση της ανθρωπότητας τα σύνορα μεταξύ της θεϊκής και της ανθρώπινης σφαίρας ήταν ακόμη ρευστά. Σε αυτό θέτει ένα τέλος ο Γιαχβέ, καθώς περιορίζει τη διάρκεια ζωής του ανθρώπου σε 120 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου