Daniel R. Schwartz, "Joseph M. Baumgarten (1928-2008)", 1-4
Eran Viezel, "Haggai, Zechariah and Malachi and their role in the composition of Chronicles : the origin of an exegetical tradition", 5-17
Διάφορα μεσαιωνικά υπομνήματα θεωρούν ότι οι προφήτες Αγγαίος, Ζαχαρίας και Μαλαχίας συνέβαλαν κατά κάποιον τρόπο στη σύνταξη του βιβλίου των Χρονικών. Η μετέπειτα έρευνα ωστόσο απέρριψε αυτήν την παράδοση. Στο άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει τις αρχές αυτής της παράδοσης, τον τρόπο που αυτή μεταβιβάστηκε από τον έναν υπομνηματιστή στον άλλο και τη θέση που κατέχει στα υπομνήματα. Η παράδοση για πρώτη φορά εμφανίζεται στο υπόμνημα στα Χρονικά που αποδίδεται σε ένα μαθητή του R. Sa̓adiah Gaon, ο οποίος ασχολείται με τη θέση σύμφωνα με την οποία ο Έσδρας δεν ήταν ο συντάκτης της γενεαλογίας του Ζοροβάβελ (1 Χρον 3,19-24). Η θέση του ότι οι προφήτες παρέδωσαν γενεαλογικό υλικό στον Έσδρα λύνει το αναχρονιστικό πρόβλημα που δημιουργείται από τον κατάλογο των απογόνων του Ζοροβάβελ. Από το υπόμνημα που αποδίδεται σε ένα μαθητή του Sa̓adiah Gaon η παράδοση συνεχίστηκε στο υπόμνημα στα Χρονικά που αποδίδεται στον Rashi και στη συνέχεια σε μία σειρά από επιπλέον υπομνήματα. Αυτοί οι υπομνηματιστές δε γνώριζαν ωστόσο τα αρχικά κίνητρα που δημιούργησαν αυτήν την παράδοση και την αντιμετώπισαν ως ιστορικό γεγονός.
Phoebe Makiello, "Daniel as mediator of divine knowledge in the book of Daniel", 18-31
Στο άρθρο ο συγγραφέας εξετάζει την επιστομολογική αξία των οραμάτων του βιβλίου του Δανιήλ και αναλύει την αυξανόμενη κατανόηση από μέρους του προφήτη του θείου και των μυστικών που αποκαλύπτει το θείο και αφορούν στον επίγειο κόσμο. Υποστηρίζει ότι η εξέλιξη του ορώντος τόσο στη γνώση όσο και ως ένα βαθμό και στη θέση εξαρτάται από τον τύπο του οράματος. Είναι περισσότερο αποτελεσματικό, όταν δέχεται οράματα μηνυμάτων, δηλαδή όταν το όραμα περιλαμβάνει ένα λόγο που λέει ένας άγγελος ή κάποιο άλλο υπερφυσικό ον. Μεγαλύτερη γνώση του θείου κόσμου και των μελλοντικών επίγειων γεγονότων μπορεί επίσης να αποκτηθεί, αν και με λιγότερο αποτελεσματικό τρόπο, μέσα από τα συμβολικά οράματα, όταν αυτά ερμηνευθούν στον ορώντα είτε από έναν άνδρα που χαίρει της προστασίας του Θεού (τον Δανιήλ, ο οποίος ερμηνεύει τα οράματα του βασιλιά) ή από έναν άγγελο (για παράδειγμα τον άγγελο, ο οποίος ερμηνεύει το όραμα του Δανιήλ). Η τελετουργική και πνευματική προετοιμασία του ορώντος, καθώς επίσης και ο τύπος του οράματος, έχει μια σημαντική επίδραση στην ικανότητα του ορώντος να αποκτήσει μεγαλύτερη γνώση τόσο στα αραμαϊκά όσο και στα εβραϊκά τμήματα του Βιβλίου του Δανιήλ.
Abraham P. Bos, "Philo on God as 'archê geneseôs'", 32-47
Ο Φίλων συζητά για τη "δημιουργία" από μία αριστοτελική προοπτική, αλλά η γλώσσα του παραμένει πλατωνική. Η εικόνα που έχουμε για τον Φίλωνα έχει επηρεαστεί από την τάση να διαβάζουμε τη φιλοσοφία του Αριστοτέλη μέσα από το πρίσμα του αρχαίου υπομνηματιστή του, Αλεξάνδρου της Αφροδισιάδος κι αργότερα μέσα από εκείνο του Γερμανού ακαδημαϊκού W. Jaeger. Στο άρθρο ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο Φίλων αντικατέστηκε τη μεταφορά του Πλάτωνα για τον "Ποιητή" με την αριστοτελική αντίληψη για το Θεό ως την "ἀρχὴ γενέσεως" ή "γεννήτορα" όλης της ζωντανής φύσης.
Tziona Grossmark, "'A city of gold' : in quest of talmudic reality", 48-59
Η "Χρυσή Ιερουσαλήμ", το υπέροχο κόσμημα που ο Rabbi Aqiba κατασκεύασε για τη γυναίκα του, ήταν πολύ γνωστό κατά την περίοδο της Μισνά. Αυτό το κόσμημα εξετάζεται στο παρόν άρθρο με τη βοήθεια τόσο ραββινικών πηγών όσο και εικονογραφικών μαρτυριών. Υποστηρίζεται ότι η "Χρυσή Ιερουσαλήμ" ή η "Χρυσή Πόλη" ήταν ένα στέμμα από χρυσό του οποίου η εικονογραφική προέλευση πρέπει να αναζητηθεί στη θεματογραφία της τιάρας που είναι γνωστή από τα αρχαιολογικά ευρήματα ή στις φιλολογικές πηγές στον παλαιστινιακό πολιτισμικό χώρο κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου. Ήταν πιθανόν το στέμμα με το τείχος της πόλης, που χαρακτήριζε τη Θεά Τύχη.
Peter W. Flint - Ulrich, Eugene, "The variant textual readings in the Hebrew University Isaiah Scroll (1QIsa b)", 60-79
Στο άρθρο παρουσιάζονται όλες οι παραλλαγές του κειμένου στο μικρότερο κύλινδρο του Ησαΐα από το Σπήλαιο 1 (1Q8 ή1QIsab), ο οποίος είναι επίσης γνωστός ως "ο Κύλινδρος του Ησαΐα στο Hebrew University" και διασώζει υλικός που καλύπτει από το Ησ 7,20 έως το 66,24. Λαμβάνοντας υπόψη τον κειμενικό του χαρακτήρα, το 1QIsab έχει χαρακτηρισθεί ως πρωτο-μασωριτικό κείμενο εξαιτίας της ομοιότητός του προς το μασωριτικό κείμενο. Για την προσεχή έκδοση του 1QIsab (τόμ. 32 στη σειρά ‘Discoveries in the Judaean Desert’), ορίζεται μία διαφορετική ανάγνωση κάθε φορά που το 1QIsab διαφοροποιείται από τους άλλους εβραϊκούς μάρτυρες (κείμενα Κουμράν όπως το 1QIsaa, το μασωριτικό κείμενο όπως τον κώδικα του Leningrad ή άλλα μασωριτικά χειρόγραφα και μασωριτικές εκδόσεις). Σε μερικές περιπτώσεις η σύγκριση είναι εις βάρος της μετάφρασης των Ο΄, οι διαφορές όμως από το ελληνικό κείμενο δεν είναι ένα δεδομένο κριτήριο για να καθορισθεί μία διαφορετική γραφή.
Peter W. Flint -Nathaniel N. Dykstra, "Newly identified fragments of 1 QIsa b", 80-89
Το άρθρο ξεκινά με μία ανασκόπηση των προκαταρκτητών εκδόσεων του 1QIsab (από του E. L. Sukenik, D. Barthélemy and E. Jain). Ακολουθεί ένας νέος κατάλογος του περιεχομένου του κυλίνδρου ανά στήλη, όπως ακριβώς θα εκδοθεί στην προσεχή κριτική έκδοση (DJD 32, ed. E. Ulrich and P. W. Flint). Το κύριο τμήμα του άρθρου παρουσιάζει τις μεταφραφές, με σχόλια και παρατηρήσεις κριτικής του κειμένου, 12 νέων σπαραγμάτων που ανήκουν στο 1QIsab. Οι φωτογραφίες και των 12 σπαραγμάτων παρουσιάζονται στον πίνακα Ι.
Boaz Zissu - Amir Ganor, "Horvat Ethri - a Jewish village from the Second Temple period and the Bar Kokhba revolt in the Judean foothills", 90-136
Η αρχαία τοποθεσία βρίσκεται στην ιουδαϊκή σε μία ακρώρεια. Ιδρύθηκε κατά το τέλος της περσικής περιόδου. Το χωριό γνώρισε άνθηση κατά τις αρχές του 1ου αι. μ.Χ. και κάλυπτε μία έκταση περίπου 12 dunam. Με βάση τα ευρήματα τουλάχιστον τεσσάρων τελετουργικών λουτρών (miqwa̓ot), λίθινων σκευών, διαφόρων τύπων κεραμικών, λυχναριών και νομισμάτων, οι κάτοικοί του κατά πάσα πιθανότητα ήταν Ιουδαίοι. Το χωριό εγκαταλείφθηκε μετά τον Ιουδαϊκό Πόλεμο κατά των Ρωμαίων (66-70 μ.Χ.) και κατοικήθηκε εκ νέου στο διάλειμμα μεταξύ των δύο ιουδαϊκών επαναστάσεων. Συμμετείχε στην επανάσταση του Bar Kokhba (132-135 π.Χ.) και καταστράφηκε. Η τοποθεσία κατοικήθηκε εν μέρει κατά την ύστερη ρωμαϊκή περίοδο από εθνικούς και συνέχισε να υπάρχει μέχρι τον 5ο αι. μ.Χ. Το πιο σημαντικό εύρημα από την περιοχή είναι ένα δημόσιο κτίριο που περιλάμβανε μία αυλή, ένα μεγάλο miqveh κι έναν προθάλαμo που οδηγούσε σε ένα τετράγωνο χωλ με τρείς κίονες στο κέντρο. Το κτίριο, πιθανόν μία συναγωγή, κτίσθηκε στην εποχή μεταξύ των δύο επαναστάσεων εναντίον των Ρωμαίων και χρησιμοποιήθηκε μέχρι το τέλος της επανάστασης του Bar Kokhba.
Tamar Zewi, "Nominal Clauses in the Dead Sea Scrolls — Corrigenda", 137
Στο άρθρο εξετάζονται διάφορες μορφές ονοματικών προτάσεων σε κείμενα της Νεκράς Θαλάσσης. Οι ονοματικές προτάσεις συγκεντρώθηκαν από διάφορα κείμενα της Νεκράς Θαλάσσης (DDS), τα οποία αντιπροσωπεύουν μία ανεξάρτητη γλώσσα και δεν είναι μεταγενέστερες εκδοχές των βιβλικών κειμένων. Αυτά είναι τα: Pesher Habakkuk, Κείμενο της Δαμασκού, Κύλινδρος του Πολέμου και Serekh Ha-Yaḥad. Αυτοί οι τύποι ονοματικών προτάσεων μπορούν να διακριθούν σε δύο βασικές κατηγορίες: (1) στις απλές ονοματικές προτάσεις με κατηγόρημα-υποκείμενο ή υποκείμενο-κατηγόρημα και (2) στις αναπτυγμένες ονοματικές προτάσεις που εμφανίζουν το φαινόμενο μετάθεσης όρων της πρότασης προς το τέλος της πρότασης. Μολονότι οι δύο τύποι διάταξης της απλής ονοματικής πρότασης, που εντοπίστηκαν στα κείμενα DDS, απαντούν και στα εβραϊκά της Βίβλου, εκείνοι των DDS εμφανίζουν αρκετούς περιορισμούς στην προτίμησή τους για μία συγκεκριμένη σειρά των λέξεων με συγκεκριμένους τύπους κατηγορημάτων. Οι απλές ονοματικές προτάσεις των DDS με τη σειρά υποκείμενο-κατηγόρημα περιέχουν επίσης έναν τύπο που είναι άγνωστος στα εβραϊκά της Βίβλου και περιορισμένος σε εκείνα της Μισνά. Πρόκειται για την περίπτωση όπου το κατηγόρημα είναι μία πρόταση περιεχομένου. Αυτός ο τύπος απαντά μόνο στο Pesher Habakkuk και η πρόταση περιεχομένου εισάγεται με το αναφορικό μόριο asher. Οι αναπτυγμένοι τύποι φαίνεται ότι είναι πολύ σπάνιοι στα DDS και συνήθως περιλαμβάνουν προτάσεις, οι οποίες ονομάζονται ως εξηγητικές εκφράσεις, οι οποίες παρουσιάζουν ομοιότητες προς ένα συγκεκριμένο τύπο προτάσεων παράθεσης στα εβραϊκά της Βίβλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου