Σημαντικά ερευνητικά προγράμματα στο γερμανόφωνο χώρο
Kommentar zum Neuen Testament aus Talmud und Midrasch (1922–1928) (Hermann Leberecht Strack & Paul Billerbeck). Μολονότι το έργο τους δέχθηκε κριτική, αποτελεί μέχρι σήμερα ένα σημαντικό εργαλείο αναφοράς για τους ερμηνευτές. Η εισαγωγή του Strack στη ραββινική γραμματεία (Einleitung in Talmud und Midrasch, 1887, αναθεωρημένες εκδόσεις 1908, 1920 και αγγλική μετάφρ. 1931) και η αναθεωρημένη από τον Günther Stemberger έκδοση του 1982 (αγγλική έκδοση 1991) παραμένουν χρήσιμα ερμηνευτικά βοηθήματα.
Theologisches Wörterbuch zum Neuen Testament (1932–1973) Το 9τομο έργο ξεκίνησε ο Gerhard Kittel, που υπήρξε ο εκδότης των 5 πρώτων τόμων και το συνέχισε ο Gerhard Friedrich. Στο συλλογικό αυτό έργο αναλύονται οι σημαντικότερες ελληνικές λέξεις της Κ.Δ., κάποια μάλιστα από τα λήμματα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν σύντομες μονογραφίες. Στην έκδοση συμμετείχαν όλοι οι σημαντικοί Γερμανοί καινοδιαθηκολόγοι της εποχής. Μεταφράστηκε και στα αγγλικά (1964–1974). Επιμέρους άρθρα δέχθηκαν κριτική με βάση τα νέα δεδομένα στην έρευνα, το λεγόμενο όμως "λεξικό του Kittel" παραμένει ένα μνημειώδες έργο, χρήσιμο εργαλείο για κάθε βιβλικό επιστήμονα. Η αφιέρωση του πρώτου τόμου στον Adolf Schlatter, καθηγητή στην Τυβίγγη, ο οποίος υποστήριξε ότι η θεολογία και η κριτική προσέγγιση της Κ.Δ. μπορούν πολύ καλά να συμβιώσουν, αποτελεί μία ένδειξη του προσανατολισμού του λεξικού.
Zeitschrift für die Neutestamentliche Wissenschaft und die Kunde der Älteren Kirche. To 1900 κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του διεθνούς κύρους επιστημονικού περιοδικού ZNW. Από τότε μέχρι σήμερα παραμένει ένα από τα πλέον έγκυρα περιοδικά για τη μελέτη της Κ.Δ.
Εξελίξεις στον τομέα των κριτικών εκδόσεων
Οι σημαντικές εκδόσεις κριτικού κειμένου κατά το 19ο αι. κατέδειξαν την ανάγκη αξιοποίησης των χειρογράφων της Κ.Δ. και εκπόνησης κριτικών εκδόσεων του κειμένου της. Η πρώτη έκδοση του Eberhard Nestle κυκλοφόρησε το 1898, το 1927 κυκλοφόρησε η 13η υπό την εποπτεία τώρα του γιου του Erwin. Περιελάμβανε κριτικό υπόμνημα και παρέθετε τις αναγνώσεις μίας σειράς αρχαίων χειρογράφων, εκκλησιαστικών συγγραφέων και αρχαίων μεταφράσεων (η 27η έκδοση κυκλοφόρησε με την επιμέλεια του Kurt Aland, ο οποίος ανέλαβε το έργο από την 21η έκδοση κι εξής). Η Nestle-Aland αποτελεί το κριτικό κείμενο για τους βιβλικούς επιστήμονες.
Hermann von Soden: ένας από τους σημαντικότερους Γερμανούς επιστήμονες που ασχολήθηκε με την κριτική του κειμένου. Σημαντικότερο έργο του είναι η τετράτομη μελέτη Die Schriften des Neuen Testaments in ihrer ältesten erreichbaren Textgestalt, auf Grund ihrer Textgeschichte (1911, 1913), όπου κάνει μία αναδρομή στη μέχρι τότε έρευνα, παρουσιάζει τις θεωρίες του για την ιστορία του κειμένου της Κ.Δ. και προτείνει το δικό του κριτικό κείμενο της Κ.Δ. Το έργο του ωστόσο μολονότι παραμένει σταθμός στην ιστορία της μελέτης του κριτικού κειμένου, δεν έγινε γενικά αποδεκτό.
Στις μελέτες του κριτικού κειμένου της Κ.Δ. πρωτοπόροι υπήρξαν κυρίως επιστήμονες από τον αγγλόφωνο χώρο, κάτι που οφειλόταν στο γεγονός της κατοχής πολλών χειρογράφων από ιδρύματα στη Βρετανία και ΗΠΑ.
Freer Gospels Codex: οφείλει το όνομά του στον αγοραστή του Charles Freer, μεγιστάνα από το Detroit. Χρονολογείται κατά τα τ. 4ου - αρχ. 5ου αι. και θεωρείται ο τρίτος αρχαιότερος μάρτυρας των ευαγγελίων. Μελετήθηκε από τον Henry A. Sanders, ο οποίος τον εξέδωσε και δημοσίευσε μία σειρά σχετικών μελετών. Με αυτό το κείμενο ασχολήθηκαν επίσης οι Kirsopp Lake, B.H. Streeter κ.ά.
Kirsopp Lake: ένας από τους σημαντικότερους βιβλικούς επιστήμονες της εποχής του. Στην αρχή της επιστημονικής του πορείας (1902) εντόπισε μία ομάδα μεσαιωνικών μαρτύρων του κειμένου της Κ.Δ. (γνωστά στη συνέχεια ως Οικογένεια 1). Σε συνεργασία με τους Robert P. Blake (1923) και Silva New (1928) δημοσίευσε μία σειρά άρθρων, στα οποία προσπάθησε να αποδείξει ότι τα συγκεκριμένα χειρόγραφα διασώζουν ένα αρχαίο τύπο κειμένου των ευαγγελίων. Την ίδια θέση υποστήριξε και ο Streeter (1924), o οποίος ονόμασε το συγκεκριμένο τύπο "Τύπος της Καισάρειας". Οι θέσεις τους δέχθηκαν κριτική και το 1991 ο L.W. Hurtado υποστήριξε ότι ο κώδικας Freer δεν ανήκει σε αυτόν τον τύπο κειμένου. Παρά την κριτική ο Lake παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους πρωτοπόρους στο χώρο μελέτης της ιστορίας του κειμένου της Κ.Δ. και συνέδεσε το όνομά του με δύο κυρίως τύπους κειμένου: των οικογενειών 1 και 13. Οι σημαντικότερες μελέτες του υπάρχουν στη σειρά των μονογραφιών "Studies and Documents".
Το άλλο σημαντικό γεγονός αυτής της περιόδου είναι η έκδοση το 1933 των 12 βιβλικών παπύρων της Βιβλιοθήκης Chester Beatty από τον Frederick Kenyon. Ανάμεσά τους οι σημαντικότεροι είναι ο Ρ45 (P. Chester Betty I), το αρχαιότερο χειρόγραφο των ευαγγελίων και των Πράξεων (περ. 250 μ.Χ.) και ο Ρ46 (. Chester Betty IΙ), το αρχαιότερο χειρόγραφο των επιστολών του Παύλου (περ. 200 μ.Χ.).
Theologisches Wörterbuch zum Neuen Testament (1932–1973) Το 9τομο έργο ξεκίνησε ο Gerhard Kittel, που υπήρξε ο εκδότης των 5 πρώτων τόμων και το συνέχισε ο Gerhard Friedrich. Στο συλλογικό αυτό έργο αναλύονται οι σημαντικότερες ελληνικές λέξεις της Κ.Δ., κάποια μάλιστα από τα λήμματα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν σύντομες μονογραφίες. Στην έκδοση συμμετείχαν όλοι οι σημαντικοί Γερμανοί καινοδιαθηκολόγοι της εποχής. Μεταφράστηκε και στα αγγλικά (1964–1974). Επιμέρους άρθρα δέχθηκαν κριτική με βάση τα νέα δεδομένα στην έρευνα, το λεγόμενο όμως "λεξικό του Kittel" παραμένει ένα μνημειώδες έργο, χρήσιμο εργαλείο για κάθε βιβλικό επιστήμονα. Η αφιέρωση του πρώτου τόμου στον Adolf Schlatter, καθηγητή στην Τυβίγγη, ο οποίος υποστήριξε ότι η θεολογία και η κριτική προσέγγιση της Κ.Δ. μπορούν πολύ καλά να συμβιώσουν, αποτελεί μία ένδειξη του προσανατολισμού του λεξικού.
Zeitschrift für die Neutestamentliche Wissenschaft und die Kunde der Älteren Kirche. To 1900 κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του διεθνούς κύρους επιστημονικού περιοδικού ZNW. Από τότε μέχρι σήμερα παραμένει ένα από τα πλέον έγκυρα περιοδικά για τη μελέτη της Κ.Δ.
Εξελίξεις στον τομέα των κριτικών εκδόσεων
Οι σημαντικές εκδόσεις κριτικού κειμένου κατά το 19ο αι. κατέδειξαν την ανάγκη αξιοποίησης των χειρογράφων της Κ.Δ. και εκπόνησης κριτικών εκδόσεων του κειμένου της. Η πρώτη έκδοση του Eberhard Nestle κυκλοφόρησε το 1898, το 1927 κυκλοφόρησε η 13η υπό την εποπτεία τώρα του γιου του Erwin. Περιελάμβανε κριτικό υπόμνημα και παρέθετε τις αναγνώσεις μίας σειράς αρχαίων χειρογράφων, εκκλησιαστικών συγγραφέων και αρχαίων μεταφράσεων (η 27η έκδοση κυκλοφόρησε με την επιμέλεια του Kurt Aland, ο οποίος ανέλαβε το έργο από την 21η έκδοση κι εξής). Η Nestle-Aland αποτελεί το κριτικό κείμενο για τους βιβλικούς επιστήμονες.
Hermann von Soden: ένας από τους σημαντικότερους Γερμανούς επιστήμονες που ασχολήθηκε με την κριτική του κειμένου. Σημαντικότερο έργο του είναι η τετράτομη μελέτη Die Schriften des Neuen Testaments in ihrer ältesten erreichbaren Textgestalt, auf Grund ihrer Textgeschichte (1911, 1913), όπου κάνει μία αναδρομή στη μέχρι τότε έρευνα, παρουσιάζει τις θεωρίες του για την ιστορία του κειμένου της Κ.Δ. και προτείνει το δικό του κριτικό κείμενο της Κ.Δ. Το έργο του ωστόσο μολονότι παραμένει σταθμός στην ιστορία της μελέτης του κριτικού κειμένου, δεν έγινε γενικά αποδεκτό.
Στις μελέτες του κριτικού κειμένου της Κ.Δ. πρωτοπόροι υπήρξαν κυρίως επιστήμονες από τον αγγλόφωνο χώρο, κάτι που οφειλόταν στο γεγονός της κατοχής πολλών χειρογράφων από ιδρύματα στη Βρετανία και ΗΠΑ.
Freer Gospels Codex: οφείλει το όνομά του στον αγοραστή του Charles Freer, μεγιστάνα από το Detroit. Χρονολογείται κατά τα τ. 4ου - αρχ. 5ου αι. και θεωρείται ο τρίτος αρχαιότερος μάρτυρας των ευαγγελίων. Μελετήθηκε από τον Henry A. Sanders, ο οποίος τον εξέδωσε και δημοσίευσε μία σειρά σχετικών μελετών. Με αυτό το κείμενο ασχολήθηκαν επίσης οι Kirsopp Lake, B.H. Streeter κ.ά.
Kirsopp Lake: ένας από τους σημαντικότερους βιβλικούς επιστήμονες της εποχής του. Στην αρχή της επιστημονικής του πορείας (1902) εντόπισε μία ομάδα μεσαιωνικών μαρτύρων του κειμένου της Κ.Δ. (γνωστά στη συνέχεια ως Οικογένεια 1). Σε συνεργασία με τους Robert P. Blake (1923) και Silva New (1928) δημοσίευσε μία σειρά άρθρων, στα οποία προσπάθησε να αποδείξει ότι τα συγκεκριμένα χειρόγραφα διασώζουν ένα αρχαίο τύπο κειμένου των ευαγγελίων. Την ίδια θέση υποστήριξε και ο Streeter (1924), o οποίος ονόμασε το συγκεκριμένο τύπο "Τύπος της Καισάρειας". Οι θέσεις τους δέχθηκαν κριτική και το 1991 ο L.W. Hurtado υποστήριξε ότι ο κώδικας Freer δεν ανήκει σε αυτόν τον τύπο κειμένου. Παρά την κριτική ο Lake παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους πρωτοπόρους στο χώρο μελέτης της ιστορίας του κειμένου της Κ.Δ. και συνέδεσε το όνομά του με δύο κυρίως τύπους κειμένου: των οικογενειών 1 και 13. Οι σημαντικότερες μελέτες του υπάρχουν στη σειρά των μονογραφιών "Studies and Documents".
Το άλλο σημαντικό γεγονός αυτής της περιόδου είναι η έκδοση το 1933 των 12 βιβλικών παπύρων της Βιβλιοθήκης Chester Beatty από τον Frederick Kenyon. Ανάμεσά τους οι σημαντικότεροι είναι ο Ρ45 (P. Chester Betty I), το αρχαιότερο χειρόγραφο των ευαγγελίων και των Πράξεων (περ. 250 μ.Χ.) και ο Ρ46 (. Chester Betty IΙ), το αρχαιότερο χειρόγραφο των επιστολών του Παύλου (περ. 200 μ.Χ.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου