Andrew C. Clark, "Apostleship: Evidence From the New Testament and Early Christian Literature," Vox Evangelica 19 (1989): 49-82.
Περίληψη άρθρου
Ο W Bauer σχολιάζει ότι στην αρχαία χριστιανική γραμματεία γενικά "ο αριθμός 12 χρησιμοποιείται με τέτοιον τρόπο ώστε συχνά να αναφέρεται ακόμη και στις περιπτώσεις που ουσιαστικά το κείμενο μιλά για 11 μόνο μαθητές, π.χ. Ευαγγέλιο Πέτρου 5,9. Ανάληψη Ησαΐα 3,17. 4,3. 11,29. Κήρυγμα Πέτρου". Πολλά λέγονται στις Απόκρυφες Πράξεις και Επιστολές για τις διάφορες απόψεις και δραστηριότητες των αποστόλων μετά την Ανάληψη και ιδιαίτερα για το ιεραποστολικό τους έργο. Ο Παύλος δεν αποκλείεται εσκεμμένα από τον αριθμό τους, αλλά "μόνο όταν ο Μαρκίων και ο ύστερος Ιουδαιοχριστιανισμός άρχισαν να τον παρουσιάζουν σε αντιπαράθεση προς τους προηγούμενους αποστόλους, άρχισε να διαμορφώνεται η ιδέα του κύκλου των αποστόλων και η αρχαία καθολική Εκκλησία υποστήριξε ότι "οι 12 και ο Παύλος" μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως απόστολοι." Όσον αφορά στα αποστολικά συγγράμματα, προφανώς εξαιτίας του Μοντανού, ο οποίος υποστήριξε την ιδέα της "νέας προφητείας", δηλαδή της συνεχούς αποκάλυψης του Αγίου Πνεύματος, όπως και στην εποχή των αποστόλων, τέθηκε το ερμηνευτικό ζήτημα της θέσης των αποστολικών και μετα-αποστολικών συγγραμμάτων αντίστοιχα. Ο Gerald Bray σχολιάζει ότι "ο Τερτυλλιανός είναι ο πρώτος χριστιανός συγγραφέας που θεώρησε ότι είχε τελειώσει οριστικά η αποστολική εποχή και παράθεσε κείμενα των αποστόλων μαζί με κείμενα της Π.Δ. θεωρώντας το κάτι αυτονόητο." Παρατηρεί ωστόσο ότι "το γεγονός ότι μπορούσε να το κάνει αυτό χωρίς να επιχειρηματολογήσει καταδεικνύει ότι τα αποστολικά συγγράμματα θεωρούνταν Αγία Γραφή ήδη πριν την εποχή του."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου