Ένα νέο βιβλίο για την προφορική και γραπτή παράδοση των κειμένων της αρχαιότητας

Με αφορμή τις αναρτήσεις στα ιστολόγιο των April DeConick, Mark Goodacre και Ν.T. Wrong, στα οποία θα αναφερθούμε διεξοδικά αργότερα μέσα στη μέρα, παρουσιάζουμε εδώ ένα νέο βιβλίο για την προφορική και γραπτή παράδοση των αρχαίων κειμένων και για τη φύση βιβλίων όπως ήταν το έπος του Giglamesh, τα έπη του Ομήρου ή η Βίβλος.

David M. Carr,Writing on the Tablet of the Heart. Origins of Scripture and Literature, Oxford University Press, 2008
ISBN: 9780195172973
$75.00

Περιγραφή του εκδοτικού οίκου

Στο νέο του βιβλίο ο David M. Carr πραγματεύεται ένα νέο μοντέλο για τον τρόπο παραγωγής, αναθεώρησης και πρόσληψης των αρχαίων κειμένων. Το έπος του Gilgamesh, η Ιλιάδα του Ομήρου και η Βίβλος, υποστηρίζει, ήταν κατά πρώτο και κύριο λόγο κείμενα με διδακτικό σκοπό. Η κύρια φροντίδα δεν ήταν να καταγραφούν τέτοια κείμενα επάνω σε παπύρους και όστρακα, αλλά να χαραχθούν αυτά τα κείμενα λέξη προς λέξη επάνω στις καρδιές μίας ξεχωριστής ομάδας της κοινωνίας. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου ο Carr εξετάζει τις βασικές έννοιες της προφορικότητας, της κοινωνικής μνήμης και του αλφαβητισμού και στη συνέχεια παρουσιάζει μία σύνθετη εικόνα της μέχρι σήμερα επιστημονικής έρευνας για τη γραφή και την εκπαίδευση στην αρχαία Μεσοποταμία, Αίγυπτο, Ελλάδα και Ισραήλ. Καταδεικνύει πώς αυτοί οι πολιτισμοί δημιούργησαν ελίτ διδάσκοντας σε μία ομάδα νεαρών ανθρώπων (συνήθως ανδρών) ένα σώμα αρχαίων κειμένων, τα οποία συχνά γράφονταν σε μία αρχαϊκή διάλεκτο ή σε μία ξένη γλώσσα. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία, η οποία μπορούσε να λάβει χώρα μέσα ή έξω από τη διαδικασία επίσημης εκπαίδευσης, εκλεκτά μέλη της κοινωνίας εκπαιδεύονταν να διαβάζουν, να γράφουν, να απαγγέλλουν ή να τραγουδούν μία σειρά από κείμενα και προετοιμάζονταν για την αρχηγία. Η κοσμική εκπαίδευση της ελίτ και σήμερα έχει την τάση να καλλιεργεί τη βαθιά γνώση της αρχαίας εσωτεριστικής γνώσης, ακόμη κι αν ο ορίζοντας έχει τώρα επεκταθεί πέρα από την Ιλιάδα σε μία σειρά άλλων βασικών φιλολογικών κειμένων. Επιπλέον ο Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός και το Ισλάμ έχουν δεχθεί ουσιαστική επίδραση από τις αρχαίες ιουδαϊκές πρακτικές εκπαίδευσης, οι οποίες επικεντρώνονταν στη γνώση της Βίβλου σε αντιδιαστολή προς το ελληνικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα και τον ελληνικό πολιτισμό. Αυτές οι αρχαίες μορφές εκπαίδευσης μπορούν να μας διδάξουν πολλά όχι μόνο για την εβραϊκή Βίβλο και τον αρχαίο πολιτισμό του Ισραήλ αλλά και για το πώς δημιουργήθηκαν θρησκευτικές και μη ομάδες της αρχαιότητας με το καταγράψουν στις |"καρδιές" των ανθρώπων της επόμενης γενιάς αρχαίες πολύτιμες παραδόσεις.