Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of Pseudepigrapha 23:2 (2013) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Ted M. Erho and Loren T. Stuckenbruck, "A Manuscript History of Ethiopic Enoch", 87-133
Ενώ πολλοί ερευνητές έχουν μία έστω γενική γνώση του Α΄ (Αιθιοπικού) Ενώχ, πολλοί λίγοι αναγνωρίζουν τις εξελίξεις που οδήγησαν και βρίσκονται πίσω από τις εκδόσεις του κειμένου που έχουν στη διάθεσή τους. Σε αυτό το άρθρο οι συγγραφείς αποπειρώνται να σκιαγραφήσουν μία σύντομη ιστορική στην ανάπτυξη της παράδοσης του αιθιοπικού χειρογράφου, όπως αυτό είναι σήμερα στη διάθεσή μας. Στο πρώτο μισό του άρθρου γίνεται λόγος για τα χειρόγραφα, ο τρόπος που αποκτήθηκαν και έφτασαν στις δυτικές βιβλιοθήκες και συλλογές από τον 18ο αι. κι εξής. Στο δεύτερο μέρος περιγράφονται περισσότερα από 20 επιπλέον χειρόγραφα του Αιθιοπικού Ενώχ, τα οποία στην πλειοψηφία τους βρίσκονται σήμερα στην Αιθιοπία και τα οποία αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή κληρονομιά της Αιθιοπικής Εκκλησίας. Λαμβάνοντας υπόψη το μεγάλο αριθμό των χειρογράφων που φυλάσσονται στα μοναστήρια και τις εκκλησίες της Αιθιοπίας και τα οποία δεν έχουν ακόμη εξεταστεί, οι συγγραφείς υπογραμμίζουν την ανάγκη ψηφιοποίησης των σημαντικότερων μαρτύρων του αιθιοπικού Ενώχ, ώστε να μελετηθεί καλύτερα το κείμενο.
Beth Langstaff, "The Book of Enoch and the Ascension of Moses in Reformation Europe: Early Sixteenth-Century Interpretations of Jude 9 and Jude 14–15", 134-174 Ενώ πολλοί ερευνητές έχουν μία έστω γενική γνώση του Α΄ (Αιθιοπικού) Ενώχ, πολλοί λίγοι αναγνωρίζουν τις εξελίξεις που οδήγησαν και βρίσκονται πίσω από τις εκδόσεις του κειμένου που έχουν στη διάθεσή τους. Σε αυτό το άρθρο οι συγγραφείς αποπειρώνται να σκιαγραφήσουν μία σύντομη ιστορική στην ανάπτυξη της παράδοσης του αιθιοπικού χειρογράφου, όπως αυτό είναι σήμερα στη διάθεσή μας. Στο πρώτο μισό του άρθρου γίνεται λόγος για τα χειρόγραφα, ο τρόπος που αποκτήθηκαν και έφτασαν στις δυτικές βιβλιοθήκες και συλλογές από τον 18ο αι. κι εξής. Στο δεύτερο μέρος περιγράφονται περισσότερα από 20 επιπλέον χειρόγραφα του Αιθιοπικού Ενώχ, τα οποία στην πλειοψηφία τους βρίσκονται σήμερα στην Αιθιοπία και τα οποία αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή κληρονομιά της Αιθιοπικής Εκκλησίας. Λαμβάνοντας υπόψη το μεγάλο αριθμό των χειρογράφων που φυλάσσονται στα μοναστήρια και τις εκκλησίες της Αιθιοπίας και τα οποία δεν έχουν ακόμη εξεταστεί, οι συγγραφείς υπογραμμίζουν την ανάγκη ψηφιοποίησης των σημαντικότερων μαρτύρων του αιθιοπικού Ενώχ, ώστε να μελετηθεί καλύτερα το κείμενο.
Στο άρθρο εξετάζεται ο τρόπος με τον οποίο οι Ρωμαιοκαθολικοί και ευαγγελικοί ερμηνευτές της πρώιμης περιόδου της Μεταρρύθμισης (1516–1553) εξήγησαν και αξιολόγησαν τη χρήση των απόκρυφων και των εξωκανονικών πηγών στην περίπτωση της ερμηνείας της επιστολής του Ιούδα. Εντόπισαν δύο περιπτώσεις τέτοιας χρήσης: (1) το διάλογο μεταξύ του Μιχαήλ και του Σατανά όσον αφορά στο σώμα του Μωυσή στο Ιούδας 9 και (2) την προφητεία του Ενώχ στους Ιούδα 14-15. Στηριζόμενοι στην πατερική μαρτυρία, διατύπωσαν εντελώς διαφορετικές γνώμες όσον αφορά τις ίδιες τις πηγές και τις συνέπειες που έχει μία τέτοια χρήση για την αποστολική ιδιότητα και θέση της Ιούδα μέσα στον κανόνα της Καινής Διαθήκης. Η ερμηνεία των Ιούδα 9 και 14-15 όχι μόνο διαφωτίζει την ιστορία της πρόσληψης των βιβλίων του Ενώχ και της Ανάληψης Μωυσέως (όπως ονομαζόταν) στην πρώιμη νεότερη Ευρώπη. Αντικατοπτρίζει επιπλέον τις γενικότερες συζητήσεις στην περίοδο της Μεταρρύθμισης όσον αφορά την αυθεντία της Γραφής, την παράδοση (γραπτή κι άγραφη), την εκκλησία και τους Πατέρες της Εκκλησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου