Το τρέχον τεύχος του περιοδικού Protokolle zur Bibel 21 (2012) είναι αφιερωμένο στο δίπολο "καθαρό - ακάθαρτο":
Constanza Cordoni,"Die weißen Tage oder warum die Frau immer noch als „unrein“ gilt, nachdem ihre Unreinheit aufgehört hat", 3-19
Σε αυτό το άρθρο συγκρίνονται τρεις εκδοχές μίας ραβινικής ιστορίας, η οποία πραγματεύεται το θέμα της λεγόμενης ακαθαρσίας των γυναικών κατά την έμμηνο ρύση και τις βιβλικές της καταβολές. Καθώς οι ραβινικές ιστορίες χρησιμοποιούνται πάντοτε για να στηρίξουν κάποιο επιχείρημα μέσα στη συνάφεια στην οποία παραδίδονται, είτε αυτή είναι ταλμουδική είτε μιδρασική, η συγγραφέας δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην ιδιαίτερη λειτουργία που έχει η ιστορία σε κάθε συνάφεια.
Eva Synek, "„Wenn eine Maus in den Brunnen fällt …“ Rezeptionsgeschichtliche Anmerkungen zu ἀκαθαρσία unter bes. Berücksichtigung der byzantinischen Rechtsgeschichte", 21-41
Το γεγονός ότι τα διάφορα κείμενα της Κ.Δ. υπογραμμίζουν την ηθική σημασία της καθαρότητας δεν εμπόδισε να δοθεί - και στην Ανατολή και στη Δύση - έμφαση σε περισσότερο παραδοσιακές αντιλήψεις για την καθαρότητα. Η συγγραφέας εστιάζει το ενδιαφέρον της σε διαφορετικές προσλήψεις της "ακαθαρσίας" μέσα στη βυζαντινή ιστορία του δικαίου. Ασχολείται κυρίως με ταμπού που έχουν σχέση με τις τροφές, αλλά και με τη λατρευτική διάσταση της αγαμίας και με άλλα σχετικά ζητήματα όπως την έμμηνο ρύση και την γέννηση του παιδιού.
Markus Lau, "Blutige Hände: Beobachtungen zur Rezeption alttestamentlicher Motive in Mt 27,24f.", 42-76
Ο συγγραφέας εστιάζει το ενδιαφέρον του στην ανάλυση των μοτίβων και στην ερμηνεία του Μτ 27, 24-25. Σε αυτήν τη συνάφεια η πρόσληψη από τον Μτ του Δευτ 21, 1-9 σε συνδυασμό με τις παραδόσεις για την κατάρα του αίματος στην Π.Δ. φαίνεται να είναι μία έξυπνη έμμεση αναφορά και αντιστροφή του ιουδαϊκού τυπικού για τους καθαρμούς. Η δραματοποίηση από τον Μτ του τελετουργικού της πλύσης των χειρών, που συνδέεται με τέτοιες αναφορές, χαρακτηρίζει επίσης και κάποιους από τους χαρακτήρες της αφήγησης για τη δίκη του Ιησού και μάλιστα σε σχέση με το ζήτημα της ενοχής. Ιδιαίτερα η ελίτ - ο Πιλάτος και οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι - παρουσιάζονται αρνητικά στο Μτ. Σε ένα τελευταίο μέρος της συζήτησης οι παρατηρήσεις που έγιναν στα προηγούμενα μέρη του άρθρου συνδέονται με τη σημασία που μπορεί να είχαν για την κοινότητα του Μτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου