Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of Judaism in the Persian and Hellenistic Period 42:3 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Malka Zeiger Simkovich, "Greek Influence on the Composition of 2 Maccabees", 293-310
Το παρόν άρθρο αποτελείται από τρία μέρη: (1) στο πρώτο μέρος ο συγγγραφέας συγκρίνει τα μοτίβα εορτών στα 1 και 2 Μακκ και υποστηρίζει ότι αντίθετα με το 1 Μακκ το 2 Μακκ έχει ως κέντρο του τις εορτές και εξισώνει τον εορτασμό τους με τη θρησκευτική ευσέβεια. Επειδή τόσο ο εκδότης όσο το ακροατήριο του 2 Μακκ γνωρίζουν το ελληνικό ημερολόγιο, που έχει ως βάση του τις εορτές, η τήρηση των ιουδαϊκών εορτών παρουσιάζεται ως ο αντίποδας στον Ελληνισμό, (2) ο συγγραφέας εξετάζει γιατί η προσευχή διαδραματίζει σημαντικότερο ρόλο στο 2 Μακκ παρά στο 1 Μακκ. Μολονότι η κεντρική θέση της προσευχής στο 2 Μακκ μπορεί να υπονοεί ένα δάνειο από τα βιβλικά κείμενα, οι περικοπές του βιβλίου που αναφέρονται στην προσευχή μάλλον έχουν δεχθεί επιδράσεις από το ελληνικό δράμα. (3) Τέλος, στο τρίτο μέρος ο συγγραφέας αποπειράται να καταδείξει ότι διαφορετικά από το 1 Μακκ το 2 Μακκ έχει ως κέντρο του το Ναό κι όχι την Ιουδαία. Αυτό πηγάζει από το γεγονός ότι ο συγγραφέας του βιβλίου και το ακροατήριό του δε γνωρίζουν τη γη του Ισραήλ έχουν όμως σε μεγάλη υπόληψη τη λατρεία που έχει το κέντρο της στο Ναό. Ο συγγραφέας καταλήγει ότι το 2 Μακκ δε θα πρέπει αναγκαστικά να θεωρηθεί ως μία πολεμική εναντίον "της προπαγάνδας των Ασμοναίων" , όπως αυτή εκφέρεται στο 1 Μακκ, αλλά ως μία αφήγηση εν κένου της ιστορίας των Ασμοναίων με έμφαση στα θρησκευτικά θέματα που ήταν γνωστά στο ακροατήριο της Διασποράς.
Bradley C. Gregory, "The Relationship between the Poor in Judea and Israel under Foreign Rule: Sirach 35:14-26 among Second Temple Prayers and Hymns", 311-327
Η μετάβαση από τα βάσανα των φτωχών στα βάσανα του Ισραήλ κάτω από τον ξένο ζυγό στο Σειρ 35, 14-26 είναι περισσότερο ομαλή από ό,τι συνήθως εκτιμάται ότι είναι. Αυτό οφείλεται στην τυπολογική σχέση μεταξύ των φτωχών και της ταυτότητας του Ισραήλ, η οποία δεν απαντά μόνο στη σκέψη του Ben Sira, αλλά είναι κοινό μοτίβο στις προσευχές και τους ύμνους της εποχής του Δεύτερου Ναού. Η εξέταση του περιεχομένου του Σειρ 35 καθώς επίσης η γενικότερη τάση τις προσευχές και τους ύμνους της εποχής του Δεύτερου Ναού συμβάλει στην εξήγηση της ύπαρξης εθνικού περιεχομένου προσευχών στο κεφ. 36.
Margaret H. Williams, "Image and Text in the Jewish Epitaphs of Late Ancient Rome", 328-350
Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να διαπιστωθεί για πρώτη φορά η σχέση μεταξύ των λεκτικών και εικαστικών στοιχείων των ιουδαϊκών επιταφίων από τον 3ο και 4ο αι. μ.Χ. στη Ρώμη. Μία προσεκτική ανάλυση 500 περίπου επιγραφών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι παρά τον ιουδαϊκό χαρακτήρα των περισσοτέρων εικαστικών στοιχείων/παραστάσεων ο κυρίαρχος παράγοντας σε κάθε κοινωνικό επίπεδο ήταν η ρωμαϊκή πρακτική διατήρησης της μνήμης ενός προσώπου. Κατά συνέπεια το παρόν άρθρο ρίχνει σημαντικό φως στην προσαρμογή των Ιουδαίων της Ρώμης στο περιβάλλον τους κατά την Ύστερη Αρχαιότητα. Το άρθρο συμπληρώνεται από δύο παραρτήματα, στα οποία εξηγούνται όλα τα σύμβολα τα οποία εμφανίζονται στα μνημεία.
Fergus Millar, "A Rural Jewish Community in Late Roman Mesopotamia, and the Question of a 'Split' Jewish Diaspora", 351-374
Σε αυτό το άρθρο τονίζεται η σημασία των πληροφοριών από την περιοχή της Συρίας για την ιστορία της ιουδαϊκής Διασποράς και στη συνέχεια ο συγγραφέας εστιάζει το ενδιαφέρον του σε ένα επεισόδιο που καταγράφεται στους βίους των πατέρων της Ανατολής του Ιωάννη της Εφέσου, όπου αναφέρεται η καταστροφή της συναγωγής μίας ιουδαϊκής κοινότητας, που είχε εγκατασταθεί στην περιοχή της Αmida, από τους εκεί χριστιανούς. Η σημασία αυτής της ιστορίας εξετάζεται με δύο σχετικούς μεταξύ τους τρόπους. Πρώτον, ο συριακός χριστιανισμός, όπως και ο Ιουδαϊσμός υπήρζε και στις δύο πλευρές των συνόρων μεταξύ της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και εκείνης των Σασσανιδών. Δεύτερον, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η παρουσία των ιουδαϊκών κοινοτήτων σε αυτές τις περιοχές της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας όπου ομιλούνταν η συριακή κι άλλες διάλεκτοι της αραμαϊκής καθιστά δυσκολότερη την αποδοχή της πρόσφατης θεωρίας για την ύπαρξη ενός "σχίσματος" στους κόλπους της ιουδαϊκής διασποράς, ένα μεγάλο μέρος της οποίας αδυνατούσε να κατανοήσει τα ραββινικά κείμενα επειδή γνώριζε μόνο ελληνικά. Για τους Ιουδαίους που ζούσαν σε περιοχές όπου ομιλούνταν τα αραμαϊκά ή τα συριακά δεν πρέπει να υπήρχε ένα μεγάλο γλωσσικό εμπόδιο για την ανάγνωση και πρόσληψη των ραββινικών κειμένων που προέρχονταν από την Παλαιστίνη ή τη Βαβυλώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου