Fred Guyette, "Scripture and the Field of Hate Studies: Traversing Biblical Landscapes", 59-67
Η ανάγκη για μια διεπιστημονική προσέγγιση του ανερχόμενου πεδίου των σπουδών του μίσους πρόσφατα τονίστηκε από τον Kenneth Stern. Ο ορισμός εργασίας περιγράφει ένα "διαγνωστικό" και "αποτρεπτικό" έργο των σπουδών του μίσους. Ποια ζητήματα ανακύπτουν, όταν η Βίβλος διαβάζεται από την οπτική των σπουδών του μίσους; Οι Ψαλμοί δίνουν μία ρεαλιστική περιγραφή του τι σημαίνει να έχει κανείς έναν εχθρό. Οι ιστορίες της Δείνα και των υιών της Συχέμ στο Γεν 34 και της δολοφονίας του Άβελ από τον Κάιν δηλώνουν ότι κάθε άνθρωπος χρειάζεται τη μετάνοια και τη θεραπεία. Ο Δαυίδ κι ο Ελισαίος δείχνουν ο καθένας ότι είναι δυνατό η έχθρα να δώσει τη θέση της στη φιλία και στην ειρήνη. Η Κ.Δ. προσφέρει πολλά μέσα διάγνωσης και μεταμόρφωσης του μίσους. Στην κατακλείδα του παρόντος άρθρου το ενδιαφέρον μεταφέρεται σε όσα λέει η Γραφή για (1) το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, (2) τη φιλία που γεφυρώνει τα κοινωνιολογικά τεκτονιά ρήγματα και (3) τη σχέση μεταξύ λατρείας και δικαιοσύνης.
Joann Dewey, "Sacrifice No More", 68-75
Η συγγραφέας του παρόντος άρθρου επιχειρηματολογεί ενάντια στην κατανόηση του θανάτου του Ιησού ως ενός είδους θυσίας. Αξιοποιώντας το έργο των Jay, Stowers κ.ά. περιγράφει το έργο της θυσίας με το να διαπιστώσει μία ανδροκρατική ιεραρχική κοινωνική τάξη και την περιθωριοποίηση των γυναικών. Στη συνέχεια συζητά τις χρήσεις της θυσίας στην Κ.Δ. και τις προειδοποιητικές περικοπές στην προς Εβραίους που αντικατοπτρίζουν τη λογική της θυσίας. Η συγγραφέας καταλήγει με μερικές παρατηρήσεις για τη θυσία σήμερα.
Briam Schmisek, "Paul’s Vision of the Risen Lord", 76-83
Ο Παύλος, ο μόνος συγγραφέας της Κ.Δ. που δηλώνει με σαφήνεια ότι ο Ιησούς του εμφανίστηκε, παρατίθεται ως εκείνος ο οποίος κατανοούσε την ανάσταση του Ιησού ως σωματική και φυσική. Σε αυτό το άρθρο εξετάζεται, εάν ο ίδιος ο Παύλος κατανοούσε αυτό που συνέβη στον Ιησού μετά την ανάστασή του ως μία φυσική πραγματικότητα που σχετίζεται με την επιστροφή του Ιησού εν σαρκί. Εξετάζοντας τις τρεις περικοπές στις οποίες ο Παύλος αναφέρεται στην προσωπική του εμπειρία με τον Αναστημένο Χριστό που άλλαξε τη ζωή του (Γαλ 1, 16. 1 Κορ 9, 1. 1 Κορ 15, 8) ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες ώστε να υποστηριχθεί ότι η συνάντηση με τον Αναστημένο Κύριο ήταν μία προσωπική αλλά εσωτερική εμπειρία.
Wayne Coppins, "To Eat or Not to Eat Meat? Conversion, Bodily Practice, and the Relationship between Formal Worship and Everyday Life in the Anthropology of Religion and 1 Corinthians 8:7", 84-91
Ο συγγραφέας έχει σκοπό να συμβάλλει στο θέμα της μεταστροφής στην Κ.Δ. αξιοποιώντας τα συμπεράσματα της ανθρωπολογίας της θρησκείας. Υιοθετώντας τη θεωρία της Rebecca Sachs Norris για την προσωποιημένη κουλτούρα και την ανάπτυξη της ιδέας του Bourdieu για τον habitus από τους Simon Coleman και Peter Collins ο συγγραφέας εξετάζει σε βάθος το επιχείρημα του Παύλου στο 1 Κορ 8, 7 συζητώντας σε θεωρητικό επίπεδο του βαθιά ριζωμένους συνειρμούς της σωματικής πράξης και της σχέσης μεταξύ της λατρείας και της καθημερινής ζωής. Κάνοντάς το αυτό αποπειράται να καταδείξει την πολυπλοκότητα της γενικής εικόνας του "παύλειου μοντέλου της μεταστροφής".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου