H.G.M. Williamson, "Do We Need A New Bible? Reflections on the Proposed Oxford Hebrew Bible", 153-175
Πρόσφατα ανακοινώθηκε επίσημα η κυκλοφορία προσεχώς της Oxford Hebrew Bible και ήδη έχουν δημοσιευθεί δείγματα του έργου. Διαφορετικά από όλες τις υπάρχουσες επιστημονικές εκδόσεις σκοπό έχει να προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό ένα εκλεκτικό κείμενο. Οι λόγοι γι' αυτό είναι πολλοί. Ωστόσο το έργο παρουσιάζει βέβαια και κάποιες εγγενείς δυσκολίες. Παραβλέπει πλήρως τα διαφορετικά γλωσσολογικά επίπεδα τα οποία αποκρυσταλλώθηκαν μέσα στο μασωριτικό κείμενο. Επιπλέον δεν κατορθώνει να προσφέρει ένα κειμενικό αρχέτυπο σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου θεωρούνταν ότι κυκλοφορούσαν διαφορετικές εκδόσεις του κειμένου κατά την αρχαιότητα. Πολλές από τις σημαντικές αποφάσεις στο επίπεδο κριτικής του κειμένου δε συμπεριλαμβάνονται στο κριτικό μηχανισμό αλλά στο υπόμνημα. Πραγματικά λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη φύση του μασωριτικού κειμένου καθώς επίσης και τις διάφορες απόψεις των ειδικών σχετικά με την ιστορία του κειμένου, αυτό που πραγματικά να βοηθούσε τη σύγχρονη έρευνα είναι μέλλον ένα ερμηνευτικό υπόμνημα παρά μία νέα έκδοση.
J. Kilgallen, "Acts 28,28 — Why?", 176-187
Το χωρίο του Ησαΐα, που παραθέτει ο Παύλος για να περιγράψει τη συνάντησή του με κάποιους Ιουδαίους στη Ρώμη, δεν απαντά μόνο του: οδηγεί σε ένα συμπέρασμα, ένα συμπέρασμα το οποίο είναι μία επιταγή και μία διαβεβαίωση. Αυτό που απαιτείται είναι η γνώση του σχεδίου του Θεού, το οποίο ήδη ενεργείται, ένα σχέδιο που θα προσφέρει σωτηρία σε Ιουδαίους και εθνικούς. Ως πληροφορία για τους Ιουδαίους της Ρώμης, αυτός ο τελευταίος λόγος του Παύλου μπορεί καλύτερα να κατανοηθεί ως ένα κίνητρο για μετάνοια. Η γνώση του θεϊκού σχεδίου, το οποίο θα επιτύχει (28β) λειτουργεί ως προτροπή των Ιουδαίων της Ρώμης να "επιστρέψουν και να θεραπευθούν".
G. Granerød, "Melchizedek in Hebrews 7", 188-202
Η προς Εβραίους μας δίνει περισσότερες πληροφορίες για τον Μελχισεδέκ από όσα λέει για αυτόν ο Ψα 109,4 (Ο') (ίσως επίσης και ο Ψα 110,4 ΜΤ) και το Γένεσις 14. Στο Εβρ 7,3 λέγεται ότι ο Μελχισεδέκ είναι "χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογία, οι μέρες του δεν είχαν ούτε αρχή ούτε τέλος" και ότι "παραμένει ιερέας εις τον αιώνα". Ο συγγραφέας διερευνά τις πιθανές πηγές αυτών των πληροφοριών. Από απόψεως μεθοδολογίας θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε μία εξήγηση, η οποία θα γίνει επί τη βάση των ερμηνευτικών τεχνικών που ο συγγραφέας της Εβ χρησιμοποιεί και αλλού. Ο συγγραφέας του άρθρου υποστηρίζει ότι οι επιπλέον πληροφορίες στο Εβ 7,3.8 στηρίζονται σε argumenta ex silentio. O συγγραφέας σαφώς χρησιμοποιεί την ίδια τακτική και στα Εβ 7,14.20.
L. Marulli, "A Letter of Recommendation? A Closer Look at Third John's 'rhetorical' Argumentation", 203-223
Προηγούμενες μελέτες υποστηρίζουν ότι ο πρεσβύτερος συνέθεσε την επιστολή για να συστήσει τον Δημήτριο στον Γάιο κι επομένως η τρίτη επιστολή ανήκει στο είδος των "συστατικών επιστολών". Μετά την εκτίμηση των διαφορών μεταξύ των συνηθισμένων συστατικών επιστολών και της Γ΄ Ιω, παρουσιάζεται η ρητορική της συγκεκριμένης επιστολής σε μία προσπάθεια να αποδειχθεί ότι δεν είναι μία συστατική επιστολή αλλά μάλλον μία επιδεικτική ρητορική απόπειρα να αποκατασταθεί η τιμή του πρεσβυτέρου (την οποία είχε αμφισβητήσει ο Διοτρέφης) στα μάτια του Γαΐου και να τον πείσει να αποστασιοποιηθεί από την αξιοκατάκριτη συμπεριφορά του Διοτρεφούς προσφέροντας φιλοξενία στους απεσταλμένους του πρεσβυτέρου.
E. Kellenberger, "Gottes Doppelrolle in Ijob 16", 224-236
O υπερβολικός θρήνος του Ιώβ για τον επιθετικό και εχθρικό Θεό του συνυφαίνεται με μία απροσδόκητη ομολογία της εμπιστοσύνης του ("Bekenntnis der Zuversicht") . Φαίνεται ότι υπάρχει μία ιδιαίτερη σχέση μεταξύ αυτών των δύο πόλων που ουσιαστικά αποτελούν τις δύο πλευρές μίας έλλειψης. Στο άρθρο εξετάζονται οι δύο πόλοι στο κεφ. 16 (και στο 19) και ειδικά η σχέση μεταξύ τους σε αντιπαράθεση προς τις τάσεις άμβλυνσης που απαντούν στις αρχαίες εκδοχές του κειμένου και στη ραββινική ερμηνεία. Η μυθική γλώσσα του θρήνου του Ιώβ συγκρίνεται προς την παρόμοια ακκαδική λογοτεχνία για να καταδειχθούν οι αναλογίες και οι σημαντικές διαφορές. Ο συγγραφέας του Βιβλίου του Ιώβ χρησιμοποιεί ιδιαίτερα τη γλώσσα του μυθικού αγώνα εναντίον του χάους (Chaoskampf) στην ιδιάζουσα αντίληψή του για το διάλογο με το Θεό.
C. Ziegert, "Die großen Zahlen in Num 1 und 26: Forschungsüberblick und neuer Lösungsvorschlag", 237-256
Το θέμα του άρθρου είναι η παρουσίαση των καταλόγων απογραφής στα Αρ 1 και 26 καθώς επίσης η διατύπωση μίας νέας πρότασης όσον αφορά στην ερμηνεία των μεγάλων αριθμών. Ακολουθώντας τους Petrie και Mendenhall, η λέξη אלף δεν πρέπει να κατανοηθεί ως "μία χιλιάς" αλλά ως το όνομα μίας στρατιωτικής μονάδας. Επιπλέον η λ. םאה ερμηνεύεται επίσης ως στρατιωτική μονάδα. Η πιθανότητα της ύπαρξης μίας τέτοιας σημασίας αποδεικνύεται από βιβλικές και εξωβιβλικές πηγές. Τελος δεν είναι ανάγκη να υποθέσουμε ότι ένας συγγραφέας ή αναθεωρητής μπέρδεψε τις διαφορετικές σημασίες του אלף. Ο πληθυσμός κατά την εποχή της κατάκτησης υπολογίζεται στις 120.000 ανθρώπους.
R.J. Merecz, "Jezebel’s Oath (1 Kgs 19,2)", 257-259
Ο όρκος της Ιεζάβελ, όπως αυτός καταγράφεται στο 1 Βασ 19,2, μας δίνει κάποιες έμμεσες πληροφορίες για το ότι εξ αρχής δεν επρόκειτο να τηρηθεί. Μία τέτοια ένδειξη είναι η απουσία της εμπρόθετης φράσης לי. Η απουσία αυτής της φράσης μαζί με άλλα στοιχεία οδηγεί στην παρουσίαση της Ιεζέβελ ως μίας ήρεμης και έξυπνης βασίλισσας και ταυτόχρονα εκθέτει τον παράλογο φόβο του Ηλία και την αδυναμία του να διακρίνει την πραγματική ουσία των πραγμάτων.
A.A. Di Lella, "Tobit 4,19 and Romans 9,18: An Intertextual Study", 260-263
Στο σύντομο αυτό άρθρο ο συγγραφέας εξετάζει πώς ο Παύλος και ο συγγραφέας του βιβλίου του Τωβίτ έχουν την ίδια θεολογική αντίληψη για τη θεία εκλογή του Ισραήλ. Στη συνέχεια αναλύει τα κείμενα και τις συνάφειες της σπάνιας έκφρασης ὃν ἂν θέλῃ στο GII MS. 319 του Τωβ 4,19 και την επίσης σπάνια φράση ὃν θέλῃ στο Ρωμ 9,18. Από αυτήν την ανάλυση φαίνεται ότι είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι, όταν ο Παύλος έγραφε το Ρωμ 9,18 είχε υπόψη του την ουσιαστικά ταυτόσημη φράση στο Τωβ 4,19.
J.C. Edwards, "Reading the Ransom Logion in 1 Tim 2,6 and Titus 2,14 with Isa 42,6-7; 49,6-8", 264-266
Σε αυτήν τη μελέτη ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο ίδιος συγγραφέας διαβάζει το λόγιο στο 1 Τιμ 2,6 και Τίτ 2,14 υπό το φως του Ησ 42,6-7. 49,6-8. Οι κύριες αποδείξεις είναι η παραλληλία που υπάρχει μεταξύ τις δύο προτάσεις που εισάγονται με το ἵνα στο Τίτ 2,14 και Βαρν 14,6 καθώς επίσης και του μεσίτη της διαθήκης, τα οποία συνδυάζονται με μια οικουμενική προοπτική στο 1 τιμ 2,1-7. Αν ληφθούν και τα δύο από κοινού υπόψη, τότε αυτές οι μαρτυρίες σαφώς υπαινίσσονται την επίδραση από τη Ησ 42,6-7. 49,6-8.
J. Kilgallen, "Acts 28,28 — Why?", 176-187
Το χωρίο του Ησαΐα, που παραθέτει ο Παύλος για να περιγράψει τη συνάντησή του με κάποιους Ιουδαίους στη Ρώμη, δεν απαντά μόνο του: οδηγεί σε ένα συμπέρασμα, ένα συμπέρασμα το οποίο είναι μία επιταγή και μία διαβεβαίωση. Αυτό που απαιτείται είναι η γνώση του σχεδίου του Θεού, το οποίο ήδη ενεργείται, ένα σχέδιο που θα προσφέρει σωτηρία σε Ιουδαίους και εθνικούς. Ως πληροφορία για τους Ιουδαίους της Ρώμης, αυτός ο τελευταίος λόγος του Παύλου μπορεί καλύτερα να κατανοηθεί ως ένα κίνητρο για μετάνοια. Η γνώση του θεϊκού σχεδίου, το οποίο θα επιτύχει (28β) λειτουργεί ως προτροπή των Ιουδαίων της Ρώμης να "επιστρέψουν και να θεραπευθούν".
G. Granerød, "Melchizedek in Hebrews 7", 188-202
Η προς Εβραίους μας δίνει περισσότερες πληροφορίες για τον Μελχισεδέκ από όσα λέει για αυτόν ο Ψα 109,4 (Ο') (ίσως επίσης και ο Ψα 110,4 ΜΤ) και το Γένεσις 14. Στο Εβρ 7,3 λέγεται ότι ο Μελχισεδέκ είναι "χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογία, οι μέρες του δεν είχαν ούτε αρχή ούτε τέλος" και ότι "παραμένει ιερέας εις τον αιώνα". Ο συγγραφέας διερευνά τις πιθανές πηγές αυτών των πληροφοριών. Από απόψεως μεθοδολογίας θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε μία εξήγηση, η οποία θα γίνει επί τη βάση των ερμηνευτικών τεχνικών που ο συγγραφέας της Εβ χρησιμοποιεί και αλλού. Ο συγγραφέας του άρθρου υποστηρίζει ότι οι επιπλέον πληροφορίες στο Εβ 7,3.8 στηρίζονται σε argumenta ex silentio. O συγγραφέας σαφώς χρησιμοποιεί την ίδια τακτική και στα Εβ 7,14.20.
L. Marulli, "A Letter of Recommendation? A Closer Look at Third John's 'rhetorical' Argumentation", 203-223
Προηγούμενες μελέτες υποστηρίζουν ότι ο πρεσβύτερος συνέθεσε την επιστολή για να συστήσει τον Δημήτριο στον Γάιο κι επομένως η τρίτη επιστολή ανήκει στο είδος των "συστατικών επιστολών". Μετά την εκτίμηση των διαφορών μεταξύ των συνηθισμένων συστατικών επιστολών και της Γ΄ Ιω, παρουσιάζεται η ρητορική της συγκεκριμένης επιστολής σε μία προσπάθεια να αποδειχθεί ότι δεν είναι μία συστατική επιστολή αλλά μάλλον μία επιδεικτική ρητορική απόπειρα να αποκατασταθεί η τιμή του πρεσβυτέρου (την οποία είχε αμφισβητήσει ο Διοτρέφης) στα μάτια του Γαΐου και να τον πείσει να αποστασιοποιηθεί από την αξιοκατάκριτη συμπεριφορά του Διοτρεφούς προσφέροντας φιλοξενία στους απεσταλμένους του πρεσβυτέρου.
E. Kellenberger, "Gottes Doppelrolle in Ijob 16", 224-236
O υπερβολικός θρήνος του Ιώβ για τον επιθετικό και εχθρικό Θεό του συνυφαίνεται με μία απροσδόκητη ομολογία της εμπιστοσύνης του ("Bekenntnis der Zuversicht") . Φαίνεται ότι υπάρχει μία ιδιαίτερη σχέση μεταξύ αυτών των δύο πόλων που ουσιαστικά αποτελούν τις δύο πλευρές μίας έλλειψης. Στο άρθρο εξετάζονται οι δύο πόλοι στο κεφ. 16 (και στο 19) και ειδικά η σχέση μεταξύ τους σε αντιπαράθεση προς τις τάσεις άμβλυνσης που απαντούν στις αρχαίες εκδοχές του κειμένου και στη ραββινική ερμηνεία. Η μυθική γλώσσα του θρήνου του Ιώβ συγκρίνεται προς την παρόμοια ακκαδική λογοτεχνία για να καταδειχθούν οι αναλογίες και οι σημαντικές διαφορές. Ο συγγραφέας του Βιβλίου του Ιώβ χρησιμοποιεί ιδιαίτερα τη γλώσσα του μυθικού αγώνα εναντίον του χάους (Chaoskampf) στην ιδιάζουσα αντίληψή του για το διάλογο με το Θεό.
C. Ziegert, "Die großen Zahlen in Num 1 und 26: Forschungsüberblick und neuer Lösungsvorschlag", 237-256
Το θέμα του άρθρου είναι η παρουσίαση των καταλόγων απογραφής στα Αρ 1 και 26 καθώς επίσης η διατύπωση μίας νέας πρότασης όσον αφορά στην ερμηνεία των μεγάλων αριθμών. Ακολουθώντας τους Petrie και Mendenhall, η λέξη אלף δεν πρέπει να κατανοηθεί ως "μία χιλιάς" αλλά ως το όνομα μίας στρατιωτικής μονάδας. Επιπλέον η λ. םאה ερμηνεύεται επίσης ως στρατιωτική μονάδα. Η πιθανότητα της ύπαρξης μίας τέτοιας σημασίας αποδεικνύεται από βιβλικές και εξωβιβλικές πηγές. Τελος δεν είναι ανάγκη να υποθέσουμε ότι ένας συγγραφέας ή αναθεωρητής μπέρδεψε τις διαφορετικές σημασίες του אלף. Ο πληθυσμός κατά την εποχή της κατάκτησης υπολογίζεται στις 120.000 ανθρώπους.
R.J. Merecz, "Jezebel’s Oath (1 Kgs 19,2)", 257-259
Ο όρκος της Ιεζάβελ, όπως αυτός καταγράφεται στο 1 Βασ 19,2, μας δίνει κάποιες έμμεσες πληροφορίες για το ότι εξ αρχής δεν επρόκειτο να τηρηθεί. Μία τέτοια ένδειξη είναι η απουσία της εμπρόθετης φράσης לי. Η απουσία αυτής της φράσης μαζί με άλλα στοιχεία οδηγεί στην παρουσίαση της Ιεζέβελ ως μίας ήρεμης και έξυπνης βασίλισσας και ταυτόχρονα εκθέτει τον παράλογο φόβο του Ηλία και την αδυναμία του να διακρίνει την πραγματική ουσία των πραγμάτων.
A.A. Di Lella, "Tobit 4,19 and Romans 9,18: An Intertextual Study", 260-263
Στο σύντομο αυτό άρθρο ο συγγραφέας εξετάζει πώς ο Παύλος και ο συγγραφέας του βιβλίου του Τωβίτ έχουν την ίδια θεολογική αντίληψη για τη θεία εκλογή του Ισραήλ. Στη συνέχεια αναλύει τα κείμενα και τις συνάφειες της σπάνιας έκφρασης ὃν ἂν θέλῃ στο GII MS. 319 του Τωβ 4,19 και την επίσης σπάνια φράση ὃν θέλῃ στο Ρωμ 9,18. Από αυτήν την ανάλυση φαίνεται ότι είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι, όταν ο Παύλος έγραφε το Ρωμ 9,18 είχε υπόψη του την ουσιαστικά ταυτόσημη φράση στο Τωβ 4,19.
J.C. Edwards, "Reading the Ransom Logion in 1 Tim 2,6 and Titus 2,14 with Isa 42,6-7; 49,6-8", 264-266
Σε αυτήν τη μελέτη ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο ίδιος συγγραφέας διαβάζει το λόγιο στο 1 Τιμ 2,6 και Τίτ 2,14 υπό το φως του Ησ 42,6-7. 49,6-8. Οι κύριες αποδείξεις είναι η παραλληλία που υπάρχει μεταξύ τις δύο προτάσεις που εισάγονται με το ἵνα στο Τίτ 2,14 και Βαρν 14,6 καθώς επίσης και του μεσίτη της διαθήκης, τα οποία συνδυάζονται με μια οικουμενική προοπτική στο 1 τιμ 2,1-7. Αν ληφθούν και τα δύο από κοινού υπόψη, τότε αυτές οι μαρτυρίες σαφώς υπαινίσσονται την επίδραση από τη Ησ 42,6-7. 49,6-8.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου