Philip L. Tite, "", 371-400
Γενικά υπάρχει μία τάση στην έρευνα να συνδεθεί η μεταφορά του θηλασμού στο 1 Πε 2,1-3 με τα ιουδαϊκά (ή ιουδαιοχριστιανικά μοτίβα), όπωςγια παράδειγμα από τις Ωδές Σολομώντος και το Κουμράν. Σε αυτό το άρθρο γίνεται η προσπάθεια να διευρυνθούν οι πολιτισμικοί συνειρμοί και να συμπεριληφθεί και ο ευρύτερος ελληνορωμαϊκός κόσμος -ιδιαίτερα ο ρόλος της τροφού, της εξιδανικευμένης μητέρας, της ηθικής ανάπτυξης τoυ παιδιού μέσω του θηλασμού και των τροφών (nutrix and nutritor). Στο άρθρο επίσης συνδέονται αυτές οι πολιτισμικές αναφορές με τη ρητορική στρατηγική αυτού του τμήματος της παραίνεσης της 1 Πε.
David C. Sim, "", 401-422
Σε αυτή τη μελέτη εξετάζεται το ενδεχόμενο ο συγγραφέας του κατά Ματθαίον να είχε πρόσβαση στις επιστολές του Παύλου. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της διακειμενικότητας ο συγγρ. θέτει τα κριτήρια για να διευκρινισθεί, εάν αυτό ισχύει πραγματικά και καταλήγει ότι αυτό ήταν περισσότερο πιθανό από το να μη γνώριζε ο συγγρ. του κατά Ματθαίον τις παύλειες επιστολές. Μία διακειμενική σχέση μεταξύ του ευαγγελίου και του σώματος των παύλειων επιστολών καθίσταται σαφής, όταν κατανοήσουμε ότι ο Ματθαίος, ως χριστιανός που τηρούσε το Νόμο, ερχόταν σε αντίθεση προς την περισσότερο φιλελεύθερη θεολογία του Παύλου. Ένα απλό παράδειγμα αποκαλύπτει ότι ο ευαγγελιστής αντέδρασε σε συγκεκριμένες δηλώσεις του αποστόλου, οι οποίες είναι διατυπωμένες στις επιστολές του, και ανοίγει την προοπτική και για άλλες διακειμενικές σχέσεις μεταξύ αυτών των αρχαίων χριστιανικών κειμένων.
Peter Spitaler, "", 423-446
Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι τριπλός: να αναλύσει τα χαρακτηριστικά στοιχεία δομής του Μκ 10,13-16, τα οποία δηλώνουν ότι ο αναγνώστης μπορούσε να ερμηνεύσει την παρομοίωση στο 10,15 ("να δεχθείτε τη βασιλεία του Θεού όπως κανείς δέχεται ένα παιδί"), να σκιαγραφήσει τις αφηγηματικές και συμβολικές λειτουργίες αυτής της μεταφοράς μέσα στο άμεσο φιλολογικό τους περιβάλλον και να τονίσει αυτές τις πλευρές του 10,13-16, οι οποίες δηλώνουν ότι αυτό το κείμενο είναι μία διευρυμένη νέα ανάγνωση από τον Μάρκο του 9,33-37.
Andrew D. Clarke "'", 447-468
Ήδη στα αρχαιότερα υπομνήματα η ιστορία στο Μκ του πλούσιου νέου γενικά θεωρείται ότι υπαινίσσεται ότι ο ήρωας της ιστορίας τελικά απέρριψε τον Ιησού. Ωστόσο, αν αυτός ο άνδρας είναι χαρακτηριστικός για τον τρόπο που ο Μάρκος παρουσιάζει τους δευτερεύοντες χαρακτήρες της ιστορίας του, τότε ο νέος άνδρας μπορεί να θεωρηθεί ένα θετικό πρότυπο των μαθητών και η γεμάτη θλίψη αποχώρησή του έμμεση αναφορά στο υψηλό κόστος της μαθητείας. Μία τέτοια ανάγνωση της περικοπής είναι σύμφωνη επίσης με τα Μκ 8-10, όπου τονίζεται ότι η πραγματική μαθητεία στοιχίζει και δε θα πρέπει να αποφασίζει κανείς επιπόλαια να γίνει μαθητής. Κατά συνέπεια ο Ιησούς αναφέρεται με επικριτικό τρόπο στην απερίσκεπτη καύχηση των μαθητών - "πολλοί που είναι πρώτοι θα γίνουν τελευταίοι και πολλοί τελευταίοι θα γίνουν πρώτοι". Η σιωπή του Μάρκου για το εάν τελικά ο πλούσιος νέος μετά από σκέψη αποδέχθηκε την πρόσκληση του Ιησού, ενθαρρύνει τον αναγνώστη να επικεντρωθεί στο τι στοιχίζει το να ακολουθήσει κανείς τον Ιησού παρά στο να κάνει υποθέσεις για όσα δεν έχουν ειπωθεί μέσα στην ιστορία.
Alan S. Bandy, "The Layers of the Apocalypse: An Integrative Approach to Revelation's Macrostructure", 469-499
Η δομή της Αποκάλυψης του Ιωάννη αποτελεί ένα συνεχές πρόβλημα που προκαλεί το ενδιαφέρον. Mέχρι σήμερα δεν υπάρχει συμφωνία σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο της δομής του βιβλίου. Αυτό το άρθρο προϋποθέτει ότι η δομή της Αποκάλυψης συνίσταται από ένα τριμερές πλαίσιο επιμέρους στρωμάτων, τα οποία συνυφαίνονται μεταξύ του σε μία ενιαία φιλολογική ενότητα. Η δομή στην επιφάνεια αντιπροσωπεύει το πρώτο στρώμα και παρέχει τους ευκολότερους τρόπους πρόσβασης και κατανόησης των μεγαλύτερων και μικρότερων επιμέρους τμημάτων. Ένα δεύτερο στρώμα διακειμενικών παράλληλων δηλώνεται από τον τρόπο που η Αποκάλυψη σαφώς χρησιμοποιεί και μεταμορφώνει συγκεκριμένα τμήματα της Π.Δ. Ένα τελευταίο στρώμα αφορά στις σχέσεις κειμένων μέσα στο ίδιο το βιβλίο (intratextual) και συνδέει επαναλαμβανόμενους όρους και φράσεις (μέσα σε ένα σύνθετο σύστημα ενσωματωμένων παραπομπών) με άλλα σημεία του βιβλίου. Εάν οι ερμηνευτές αναγνωρίσουν αυτά τα τρία στρώματα θα μπορέσουν να διερευνήσουν πώς αυτά τα επιμέρους στρώματα επηρεάζουν τη δομή της Αποκάλυψης. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να αποδειχθεί επίσης χρήσιμη, όταν κανείς εξετάσει το νόημα του κειμένου μέσα από τη δομή του.
David C. Sim, "", 401-422
Σε αυτή τη μελέτη εξετάζεται το ενδεχόμενο ο συγγραφέας του κατά Ματθαίον να είχε πρόσβαση στις επιστολές του Παύλου. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της διακειμενικότητας ο συγγρ. θέτει τα κριτήρια για να διευκρινισθεί, εάν αυτό ισχύει πραγματικά και καταλήγει ότι αυτό ήταν περισσότερο πιθανό από το να μη γνώριζε ο συγγρ. του κατά Ματθαίον τις παύλειες επιστολές. Μία διακειμενική σχέση μεταξύ του ευαγγελίου και του σώματος των παύλειων επιστολών καθίσταται σαφής, όταν κατανοήσουμε ότι ο Ματθαίος, ως χριστιανός που τηρούσε το Νόμο, ερχόταν σε αντίθεση προς την περισσότερο φιλελεύθερη θεολογία του Παύλου. Ένα απλό παράδειγμα αποκαλύπτει ότι ο ευαγγελιστής αντέδρασε σε συγκεκριμένες δηλώσεις του αποστόλου, οι οποίες είναι διατυπωμένες στις επιστολές του, και ανοίγει την προοπτική και για άλλες διακειμενικές σχέσεις μεταξύ αυτών των αρχαίων χριστιανικών κειμένων.
Peter Spitaler, "", 423-446
Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι τριπλός: να αναλύσει τα χαρακτηριστικά στοιχεία δομής του Μκ 10,13-16, τα οποία δηλώνουν ότι ο αναγνώστης μπορούσε να ερμηνεύσει την παρομοίωση στο 10,15 ("να δεχθείτε τη βασιλεία του Θεού όπως κανείς δέχεται ένα παιδί"), να σκιαγραφήσει τις αφηγηματικές και συμβολικές λειτουργίες αυτής της μεταφοράς μέσα στο άμεσο φιλολογικό τους περιβάλλον και να τονίσει αυτές τις πλευρές του 10,13-16, οι οποίες δηλώνουν ότι αυτό το κείμενο είναι μία διευρυμένη νέα ανάγνωση από τον Μάρκο του 9,33-37.
Andrew D. Clarke "'", 447-468
Ήδη στα αρχαιότερα υπομνήματα η ιστορία στο Μκ του πλούσιου νέου γενικά θεωρείται ότι υπαινίσσεται ότι ο ήρωας της ιστορίας τελικά απέρριψε τον Ιησού. Ωστόσο, αν αυτός ο άνδρας είναι χαρακτηριστικός για τον τρόπο που ο Μάρκος παρουσιάζει τους δευτερεύοντες χαρακτήρες της ιστορίας του, τότε ο νέος άνδρας μπορεί να θεωρηθεί ένα θετικό πρότυπο των μαθητών και η γεμάτη θλίψη αποχώρησή του έμμεση αναφορά στο υψηλό κόστος της μαθητείας. Μία τέτοια ανάγνωση της περικοπής είναι σύμφωνη επίσης με τα Μκ 8-10, όπου τονίζεται ότι η πραγματική μαθητεία στοιχίζει και δε θα πρέπει να αποφασίζει κανείς επιπόλαια να γίνει μαθητής. Κατά συνέπεια ο Ιησούς αναφέρεται με επικριτικό τρόπο στην απερίσκεπτη καύχηση των μαθητών - "πολλοί που είναι πρώτοι θα γίνουν τελευταίοι και πολλοί τελευταίοι θα γίνουν πρώτοι". Η σιωπή του Μάρκου για το εάν τελικά ο πλούσιος νέος μετά από σκέψη αποδέχθηκε την πρόσκληση του Ιησού, ενθαρρύνει τον αναγνώστη να επικεντρωθεί στο τι στοιχίζει το να ακολουθήσει κανείς τον Ιησού παρά στο να κάνει υποθέσεις για όσα δεν έχουν ειπωθεί μέσα στην ιστορία.
Alan S. Bandy, "The Layers of the Apocalypse: An Integrative Approach to Revelation's Macrostructure", 469-499
Η δομή της Αποκάλυψης του Ιωάννη αποτελεί ένα συνεχές πρόβλημα που προκαλεί το ενδιαφέρον. Mέχρι σήμερα δεν υπάρχει συμφωνία σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο της δομής του βιβλίου. Αυτό το άρθρο προϋποθέτει ότι η δομή της Αποκάλυψης συνίσταται από ένα τριμερές πλαίσιο επιμέρους στρωμάτων, τα οποία συνυφαίνονται μεταξύ του σε μία ενιαία φιλολογική ενότητα. Η δομή στην επιφάνεια αντιπροσωπεύει το πρώτο στρώμα και παρέχει τους ευκολότερους τρόπους πρόσβασης και κατανόησης των μεγαλύτερων και μικρότερων επιμέρους τμημάτων. Ένα δεύτερο στρώμα διακειμενικών παράλληλων δηλώνεται από τον τρόπο που η Αποκάλυψη σαφώς χρησιμοποιεί και μεταμορφώνει συγκεκριμένα τμήματα της Π.Δ. Ένα τελευταίο στρώμα αφορά στις σχέσεις κειμένων μέσα στο ίδιο το βιβλίο (intratextual) και συνδέει επαναλαμβανόμενους όρους και φράσεις (μέσα σε ένα σύνθετο σύστημα ενσωματωμένων παραπομπών) με άλλα σημεία του βιβλίου. Εάν οι ερμηνευτές αναγνωρίσουν αυτά τα τρία στρώματα θα μπορέσουν να διερευνήσουν πώς αυτά τα επιμέρους στρώματα επηρεάζουν τη δομή της Αποκάλυψης. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να αποδειχθεί επίσης χρήσιμη, όταν κανείς εξετάσει το νόημα του κειμένου μέσα από τη δομή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου