Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Το νέο τεύχος του RHRP

Στο νέο τεύχος του Revue d'histoire et de philosophie religieuses 88:4 (2008) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Jean C. Dubs, "4Q321 ou le calendrier bien tempéré", 417-450
Το ημερολόγιο 4Q321 συγκεντρώνει όλες τις πληροφορίες για το ημερολογιακό σύστημα του Κουμράν με ένα ανανεούμενο με ακρίβεια ηλιακό έτος των 364 ημερών, του οποίου οι ημερομηνίες πέφτουν τις ίδιες μέρες της εβδομάδας. Για να υπερτερήσει έναντι του σεληνιακού ημερολογίου αυτό το ηλιακό ημερολόγιο προσδιορίζει τις ηλιακές ημερομηνίες της Πανσελήνου (PL) με μεγάλη ακρίβεια από την πρώτη Τετάρτη στην ιστορία του κόσμου (Γεν 1,14-16) καθώς επίσης και τις ηλιακές ημερομηνίες για τη Νέα Σελήνη (PJL), που φέρει το προσωνύμιο duqah (δηλ. "οξύς, αλλά δύσκολο να παρατηρηθεί"). Έτσι ανακαλύπτουμε ένα σύστημα, όπου μία προσεκτική διατύπωση της αριθμητικής σχέσης μεταξύ των δύο σεληνιακών φάσεων, ορίζει το λειτουργικό ημερολόγιος μέσα σε ένα αυτορυθμιζόμενο κοσμογραφικό πλαίσιο.

Ludovic Lefebvre, "La diffusion du culte de Sarapis en Grèce continentale dans les îles de l'Égée au III siècle avant J.-C.", 451-467

Οι λόγοι που οδηγούν στην εξάπλωση της λατρείας μίας νέας θεότητας αποτελούν θέμα συζήτησης για τους ιστορικούς, οι οποίοι θέλουν να κατανοήσουν γιατί ένας θεός γίνεται περισσότερο ή λιγότερο αποδεκτός από τον πληθυσμό μίας χώρας. Ο Σάραπις είναι ένα τέτοιο καλό παράδειγμα. Γεννήθηκε στην Αίγυπτο, απέκτησε όμως μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου ελληνικό χαρακτήρα και η λατρεία του γνώρισε άνθηση ήδη από την αρχή του 3ου αι. όχι μόνο στην Αίγυπτο αλλά και σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Το θέμα αυτού του άρθρου είναι η ανάλυση των μαρτυριών αυτής της εξάπλωσης και η συνοπτική παρουσίαση των καταστάσεων που την επέτρεψαν. Ο συγγρ. μελετά τη στάση των Πτολεμαίων μέσα σε αυτήν τη συνάφεια καθώς και το θέμα της παρεμβατικότητάς τους.

Antoine Fleyfel, "Richard Simon, critique de la sacralité biblique" 469-492

Στο άρθρο εξετάζεται η θύραθεν προσέγγιση της Βίβλου από τον Richard Simon, του οποίου η φιλολογική και ιστορικοκριτική προσέγγιση πηγάζει από τους Capel και Spinoza. Η χρήση και η ανάπτυξη της θύραθεν μεθοδολογίας από τον Simon αδυνατίζει την αυθεντία της Βίβλου και εντάσσει τη βιβλική ιστορία μέσα στο πλαίσιο της παγκόσμιας ιστορίας. Ο Simon εφάρμοσε αυτήν την προσέγγιση στην Πεντάτευχο, στους προφήτες, στην εβραϊκή γλώσσα και στο θέμα της θεοπνευστίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: