Reimund Bieringer, Isabelle van den Hove, “Mary Magdalene in the Four Gospels”, 186 - 254
Ο σκοπός του άρθρου είναι να προσφέρει μία συνοπτική ερμηνευτική ανάλυση του τρόπου που παρουσιάζεται η Μαρία η Μαγδαληνή στα τέσσερα ευαγγέλια. Η μελέτη από απόψεως ιστορίας της σύνθεσης επικεντρώνεται στις διάφορες περιγραφές της Μαρίας της Μαγδαληνής ως μαθήτριας, αυτόπτου μάρτυρος, εκείνης που φροντίζει, εκείνης που έχει θεραπευθεί από τα δαιμόνια και ως μάρτυρος της πρώτης εμφάνισης του Αναστημένου Ιησού. Ο συγγραφέας παρέχει μία σύνοψη με όλες τις περικοπές της Κ.Δ., όπου αναφέρεται η Μαρία η Μαγδαληνή (στα αγγλικά) για να βοηθήσει τον αναγνώστη να διαπιστώσει τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των εκδοχών του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη. Κάνοντας χρήση των μεθόδων της κριτικής της σύνταξης, της φιλολογικής κριτικής και της φεμινιστικής ερμηνείας, οι συγγρ. προσπαθούν να εντοπίσουν τις αιτίες γιατί οι τέσσερις ευαγγελιστές αναπτύσσουν ο καθένας τη δική του εικόνα για τη Μαρία τη Μαγδαληνή.
Barbara Baert - Liesbet Kusters, “The Twilight Zone of the Noli me tangereContributions to the History of the Motif in Western Europe (ca. 400-ca. 1000)”, 255 - 303
Σε αυτήν τη μελέτη οι συγγρ. χρησιμοποιούν την εικονολογική μέθοδο για να εντοπίσουν τη στιγμή γένεσης του εικονογραφικού μοτίβου Noli me tangere. Ειδικότερα εξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο αυτό το μοτίβο εξελίχθηκε κατά την εποχή των δυναστειών του Καρόλου και του Όθωνα. Στη συνέχεια το μοτίβο κατέστη η πηγή μίας μεγάλης εικονογραφικής παράδοσης. Η ιστορία αυτής της εικονογραφικής εξέλιξης προκύπτει από το υπόβαθρο της ιστορίας της Εκκλησίας και της πνευματικότητας, τη διαμόρφωση της λατρείας και το κοινωνικοθρησκευτικό πλαίσιο. Αυτές οι συνάφειες παρείχαν τους μηχανισμούς, οι οποίοι καθόρισαν την αρχαιότερη μορφή του μοτίβου Noli me tangere.
Karlijn Demasure, “Noli me tangere. A Contribution to the Reading of Jn 20:17 Based on a Number of Philosophical Reflections on Touch”, 304 - 329
Στο άρθρο εξετάζεται η συνάντηση του αναστημένου Χριστού με τη Μαρία τη Μαγδαληνή υπό το φως των πρόσφατων φιλοσοφικών θέσεων για τη σημασία του αγγίγματος. Η συγγρ. στηρίζεται κυρίως στο έργο των Z. Baross, J.-L. Nancy, and L. Irigaray, και τονίζει το θεολογικό βάθος και το πλούσιο ερμηνευτικό δυναμικό των αινιγματικών λόγων του Ιησού προς τη Μαρία, ‘Noli me tangere’, στο Ιω 20,17. Οι σημασίες που αποδίδεται σε αυτό το λόγιο κινούνται από την απαγόρευση στη διακήρυξη και εξαρτώνται πάντα από την απόσταση μεταξύ του ανθρώπινου και του θείου. Το άρθρο ζυγίζει τις ερμηνείες των νεότερων ερμηνευτών και καλεί τον αναγνώστη να σκεφτεί την υπαρξιακή σημασία του έχει αυτή η αμφίσημη περικοπή.
Ο σκοπός του άρθρου είναι να προσφέρει μία συνοπτική ερμηνευτική ανάλυση του τρόπου που παρουσιάζεται η Μαρία η Μαγδαληνή στα τέσσερα ευαγγέλια. Η μελέτη από απόψεως ιστορίας της σύνθεσης επικεντρώνεται στις διάφορες περιγραφές της Μαρίας της Μαγδαληνής ως μαθήτριας, αυτόπτου μάρτυρος, εκείνης που φροντίζει, εκείνης που έχει θεραπευθεί από τα δαιμόνια και ως μάρτυρος της πρώτης εμφάνισης του Αναστημένου Ιησού. Ο συγγραφέας παρέχει μία σύνοψη με όλες τις περικοπές της Κ.Δ., όπου αναφέρεται η Μαρία η Μαγδαληνή (στα αγγλικά) για να βοηθήσει τον αναγνώστη να διαπιστώσει τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των εκδοχών του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη. Κάνοντας χρήση των μεθόδων της κριτικής της σύνταξης, της φιλολογικής κριτικής και της φεμινιστικής ερμηνείας, οι συγγρ. προσπαθούν να εντοπίσουν τις αιτίες γιατί οι τέσσερις ευαγγελιστές αναπτύσσουν ο καθένας τη δική του εικόνα για τη Μαρία τη Μαγδαληνή.
Barbara Baert - Liesbet Kusters, “The Twilight Zone of the Noli me tangereContributions to the History of the Motif in Western Europe (ca. 400-ca. 1000)”, 255 - 303
Σε αυτήν τη μελέτη οι συγγρ. χρησιμοποιούν την εικονολογική μέθοδο για να εντοπίσουν τη στιγμή γένεσης του εικονογραφικού μοτίβου Noli me tangere. Ειδικότερα εξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο αυτό το μοτίβο εξελίχθηκε κατά την εποχή των δυναστειών του Καρόλου και του Όθωνα. Στη συνέχεια το μοτίβο κατέστη η πηγή μίας μεγάλης εικονογραφικής παράδοσης. Η ιστορία αυτής της εικονογραφικής εξέλιξης προκύπτει από το υπόβαθρο της ιστορίας της Εκκλησίας και της πνευματικότητας, τη διαμόρφωση της λατρείας και το κοινωνικοθρησκευτικό πλαίσιο. Αυτές οι συνάφειες παρείχαν τους μηχανισμούς, οι οποίοι καθόρισαν την αρχαιότερη μορφή του μοτίβου Noli me tangere.
Karlijn Demasure, “Noli me tangere. A Contribution to the Reading of Jn 20:17 Based on a Number of Philosophical Reflections on Touch”, 304 - 329
Στο άρθρο εξετάζεται η συνάντηση του αναστημένου Χριστού με τη Μαρία τη Μαγδαληνή υπό το φως των πρόσφατων φιλοσοφικών θέσεων για τη σημασία του αγγίγματος. Η συγγρ. στηρίζεται κυρίως στο έργο των Z. Baross, J.-L. Nancy, and L. Irigaray, και τονίζει το θεολογικό βάθος και το πλούσιο ερμηνευτικό δυναμικό των αινιγματικών λόγων του Ιησού προς τη Μαρία, ‘Noli me tangere’, στο Ιω 20,17. Οι σημασίες που αποδίδεται σε αυτό το λόγιο κινούνται από την απαγόρευση στη διακήρυξη και εξαρτώνται πάντα από την απόσταση μεταξύ του ανθρώπινου και του θείου. Το άρθρο ζυγίζει τις ερμηνείες των νεότερων ερμηνευτών και καλεί τον αναγνώστη να σκεφτεί την υπαρξιακή σημασία του έχει αυτή η αμφίσημη περικοπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου