Στο τρέχον τεύχος του JSPs / In the current issue of JSPs

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal for the Study of the Pseudepigrapha 21:4 (2012) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Grigorij Lur'e, "An unknown Danielic pseudepigraphon from an Armenian fragment of Papias", 323-339

Σε αυτό το άρθρο ο συγγραφέας αποδεικνύει ότι ένα χωρίο του Παπία που διασώζεται στην αρμενική εκδοχή του υπομνήματος στην Αποκάλυψη του Ανδρέα Καισαρείας πρέπει να αποδοθεί σε ένα κατά τα άλλα άγνωστο δανιηλικό ψευδεπίγραφο, το οποίο είναι ο αρχαιότερος μάρτυρας μίας παράξενης παράδοσης. Σύμφωνα με αυτήν οι Φύλακες ήταν καλά αγγελικά όντα που μαζί με τον Μιχαήλ απεκάλυψαν στον Μωυσή το Νόμο. 

David N. DeJong, "The decline of human longevity in the book of 'Jubilees'", 340-365
O συγγραφέας εξετάζει το φαινόμενο μείωσης του ανθρώπινου προσδόκιμου στο βιβλίο των Ιωβηλαίων και υποστηρίζει ότι δεν έχει δοθεί η απαραίτητη προσοχή στη σπουδαιότητα αυτού του μοτίβου. Εξετάζει τρία διαφορετικά φιλολογικά είδη στα Ιωβηλαία - τις πληροφορίες θανάτου, μία αποκάλυψη και μία εκτενή αφήγηση - και καταδεικνύει ότι η έμφαση στο μειούμενο ανθρώπινο προσδόκιμο ενοποιεί θεματικά αυτές τις διαφορετικές προσθήκες στις ιστορίες της Γενέσεως στις οποίες αυτά στηρίζονται. Η μείωση της διάρκειας της ανθρώπινης ζωής συνδέεται τόσο με το χρονολογικό σύστημα του βιβλίου και με το ενδιαφέρον του για την υπακοή στη διαθήκη και ιδιαίτερα όσον αφορά στην εντολή απόδοσης τιμής και σεβασμού στους γονείς. 

Jason Zurawski, "Separating the Devil from the "diabolos" : a fresh reading of wisdom of Solomon 2.24", 366-399

H χαρακτηριστική αγγλική μετάφραση του Σοφία 2, 24 αποδίδει το κείμενο ως εξής: 'But through the devil's envy death entered the world, and those who belong to his company experience it' (NRSV).  Οι περισσότεροι ερευνητές που ασχολήθηκαν με αυτό το κείμενο θεωρούν δεδομένη την παρουσία του διαβόλου μέσα σε αυτό το κείμενο και κατανοούν τον στίχο ως μία από τις πρώτες αναφορές στο διάβολο ως το φίδι του Γεν 3. Δυστυχώς, δόθηκε στον διάβολο μία θέση μέσα στο κείμενο, η οποία δεν του ανήκει. Μέσα από τη φιλολογική και κειμενική ανάλυση ο συγγραφέας αποπειράται να διαβάζει εκ νέου το Σοφία 2, 24 με έναν τρόπο που θα είναι περισσότερο συνεπής στο ελληνικό κείμενο και στη γενικότερη κοσμοθεωρία του συγγραφέα. Αυτή η ανάγνωση οδηγεί σε μία καλύτερη κατανόηση βασικών θεολογικών ζητημάτων του κειμένου όπως είναι η θεοδικία, η σωτηριολογία και οι γενικότερες αντιλήψεις για τη ζωή και το θάνατο.