Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Currents in Biblical Research 10:1 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Judith A. Diehl, "Anti-imperial rhetoric in the New Testament", 9-52
Σε αυτή τη μελέτη γίνεται μία σύντομη παρουσίαση της σύγχρονης έρευνας όσον αφορά την αντι-αυτοκρατορική ρητορεία στα ευαγγέλια και στις Πράξεις των Αποστόλων. Κατά τον 1ο αι. μ.Χ., εάν ο αυτοκράτορας λατρευόταν ως θεός, τότε τι σήμαινε αυτό για τους χριστιανούς, οι οποίοι δήλωναν την πίστη τους σε έναν άλλο θεό; Έπρεπε οι συγγραφείς της Κ.Δ. να υιοθετήσουν ανατρεπτική κι έμμεση γλώσσα, ανατρεπτικά σύμβολα και ανατρεπτικές λέξεις για να κρύψουν την πραγματική σημασία του μηνύματός τους από τις αυτοκρατορικές αρχές; Οι απαντήσεις σε αυτές τις σημαντικές ερωτήσεις μπορούν να μας δώσουν μία σαφή εικόνα για την κουλτούρα, την κοινωνία και το περιβάλλον μέσα στο οποίο γράφηκαν τα κείμενα της Κ.Δ. Σκοπός αυτής της σύνθετης μελέτης είναι να μελετήσεις το πώς η σύγχρονη έρευνα αντιμετωπίζει την αντι-αυτοκρατορική ρητορεία και τις συνέπειες που αυτή έχει μέσα στην Κ.Δ. υποθέτοντας βέβαια ότι αυτή η ρητορεία υπάρχει μέσα στα κείμενα. Η συγγραφέας της μελέτης εξετάζει τη σύγχρονη έρευνα, όσον αφορά στο υπόβαθρο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, τις σύγχρονες ερμηνευτικές μεθόδους και την έρευνα όσον αφορά στην αντι-αυτοκρατορική γλώσσα που απαντά στα ευαγγέλια και στις Πράξεις.
John W. Olley, "Trajectories of Ezekiel : (part 2): beyond the book", 53-80
Σε μία παλαιότερη μελέτη στο ίδιο περιοδικό (9:2: ‘Trajectories of Ezekiel: Part 1’), ο συγγραφέας εξέτασε τις πηγές και τις μελέτες που σχετίζονται με το κείμενο του βιβλίου του Ιεζεκιήλ, τόσο στα ελληνικά όσο και στα εβραϊκά, και τη σημασία των διαφορών τους. Στην παρούσα μελέτη η έρευνα εστιάζεται στον τρόπο που αυτό το βιβλίο και οι εικόνες σε αυτό επηρέασαν άλλα έργα, από τα κείμενα της ιουδαϊκής ερήμου έως την Κ.Δ. και μέχρι την πατερική περίοδο. Για παράδειγμα, η επίδραση του οράματος στο κεφ. 1 είναι τόσο διαδεδομένη που οδήγησε τελικά στην πνευματικότητα της Merkabah. Η επίδραση του οράματος των ξηρών οστών στο κεφ. 37 είναι επίσης διαδεδομένη και συνδέεται με τη συζήτηση για την ανάσταση. Το βιβλίο του Ιεζεκιήλ χρησιμοποιείται σε μεγάλη έκσταση στο βιβλίο της Αποκάλυψης καθώς και σε άλλα βιβλία της Κ.Δ.
Brisio J. Oropeza, "The warning passages in Hebrews : revised theologies and new methods of interpretation", 81-100
Η ερμηνεία των παραινετικών περικοπών της Εβραίους έχει αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης για πολύ καιρό και ιδιαίτερα η περικοπή 6, 4-6. Οι συζητήσεις σχετικά με το ζήτημα κατά τις τελευταίες δεκαετίες παραμένουν συνήθως στο χώρο του διαλόγου με τις θεολογίες των Καλβινιστών και το ζήτημα που συνήθως απασχολεί όσους μετέχουν σε αυτόν το διάλογο είναι εάν οι αποδέκτες του μηνύματος είναι "πραγματικοί" πιστοί και είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν την σωτηρία τους εξαιτίας της αποστασίας. Οι πρόσφατες μέθοδοι ερμηνείας άνοιξαν νέους δρόμους κατανόησης αυτής της παραίνεσης. Αυτές οι μέθοδοι περιλαμβάνουν εκείνες της ιστορικοκριτικής, της κοινωνικορητορικής, της κοινωνιολογικής, της διακειμενικότητας και της κριτικής από απόψεως της προφορικότητας. Σε αυτή τη μελέτη παρουσιάζονται μελέτες που σχετίζονται με αυτές τις προσεγγίσεις και εξετάζονται ερμηνείες που λαμβάνουν υπόψη την καλβινική παράδοση.
Robert R. Cargill, "The state of the archaeological debate at Qumran", 101-118
Σε αυτήν τη μελέτη εξετάζεται η παρούσα κατάσταση της αρχαιολογικής έρευνας στο Κουμράν. Ο συγγραφέας πρώτα παρουσιάζει τους ερευνητές που ήρθαν στο Κουμράν πριν την ανακάλυψη των χειρογράφων και ερμήνευσαν την τοποθεσία χωρίς να έχουν τη μαρτυρία των χειρογράφων. Στη συνέχεια εξετάζει πώς η ερμηνεία της τοποθεσίας μεταβλήθηκε εξαιτίας της ανακάλυψης των χειρογράφων και της ανασκαφής που διεξήγαγε στην τοποθεσία ο Roland de Vaux. Στη συνέχεια εξετάζονται οι τελευταίες μελέτες εκείνων που έσκαψαν στην περιοχή μετά τον de Vaux καθώς και οι μελέτες μελετητών που δεν ανέσκαψαν στην περιοχή αλλά επηρέασαν την έρευνα. Ο συγγραφέας καταλήγει συζητώντας το ερώτημα, γιατί η ερμηνεία του Κουμράν μπορεί να επηρεάσει τόσο πολύ τον τρόπο που κατανοούμε και ερμηνεύουμε σήμερα τα χειρόγραφα της Νεκράς Θαλάσσης.
Eileen M. Schuller, "Recent scholarship on the 'Hodayot' 1993-2010", 119-162
Η Hodayot είναι μία συλλογή ποιητικών συνθέσεων αίνου και ευχαριστίας που έγινε γνωστή για πρώτη φορά μετά την ανακάλυψη των χειρογράφων στα σπήλαια του Κουμράν. Αυτά τα κείμενα διασώζονται σε οκτώ αντίγραφα, δύο βρέθηκαν στο σπήλαιο 1 (1QHa, 1QHb) κι έξι στο σπήλαιο 4 (4QHa-e, 4QpapHf, 4Q427-432). Αυτή η συλλογή θεωρείται μαζί με άλλα κείμενα, όπως ο Κανόνας της Κοινότητας, ο Κύλινδρος του Πολέμου και τα Pesharim, ως τα κεντρικά κείμενα της ιουδαϊκής ομάδας που αντιπροσωπεύεται από αυτά τα κείμενα. Στο πρώτο μέρος της μελέτης περιγράφονται τα χειρόγραφα 1QHa, 1QHb, and 4QHa-f και δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθενός και στον τρόπο που αυτά συμβάλλουν στην κατανόηση της φύσης και της διαμόρφωσης της συλλογής. Στο δεύτερο μέρος το θέμα είναι ιδιαίτερα ζητήματα, τα οποία έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην έρευνα για την Hodayot μετά την έκδοση των χειρογράφων του σπηλαίου 4.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου